Στενοχωριέμαι γιέ μου όταν βλέπω σατυρικά ποιήματα και άλλα γραπτά του περασμένου αιώνα να είναι ακόμα επίκαιρα.
Θλίβομαι επειδή το φως του ήλιου δε διέλυσε τη σκιά μας παρά εκείνη μπόρεσε να καταπιεί τη ζωντανή μορφή μας και τώρα πλέουμε στα μαύρα πελάγη του εαυτού μας γυρεύοντας φάρους απ’ το παρελθόν μα για να φωτίσουν ποια ρότα ποια λιμάνια που όλα γίνηκαν απόκρημνες και άγονες στεριές.
Αναζητούμε ήρωες μέσα σε στίχους γιατί γύρω μας ορθώσαμε πέτρινους τοίχους που πάνω τους γράφουν συνθήματα παιδιά.
Βλέπουμε τα πάντα μέσα από γυάλινες οθόνες μιας τηλεόρασης ενός υπολογιστή κι ενός κινητού κι αφήνουμε δίπλα μας τη φύση μόνη να ξεψυχά.
Θυμώνουμε σήμερα με το δήμιο μας αλλά επιτρέψαμε να γίνουμε θύματα της επιθυμίας που σα λερναία ύδρα τα μοβόρικα κεφάλια της ξεπετά.
Είμαστε δέσμιοι των δικών μας ελαττωμάτων που τα καπνίζουμε αρειμανίως φυσώντας προκλητικά κι αγέρωχα το καπνό κι ύστερα γυρεύουμε να κόψουμε τις κακές συνήθειες των άλλων.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι δε μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους παρά μόνο εμάς.
Μας αρέσει να παινεύουμε τα κουσούρια μας και να τα κάνουμε παντιέρα σε καράβι πειρατικό γιατί εμείς «έτσι είμαστε κι έτσι μάθαμε» αλλά έτσι πέσαμε σε ξέρες που προβάλλανε από βαθιά νερά.
Όμως αυτή η πατρίδα δεν έχει μάθει να πεθαίνει γνωρίζει πάντα πώς να περιμένει να γυρίσουν πίσω τα άσωτα παιδιά.
Είν’ η ώρα γιέ μου να αφυπνιστούμε και την ενέργεια μας να τη σπαταλήσουμε δημιουργικά.
Να δουλέψουμε πρώτιστα με μας και μετά με το πλούτο που έχουμε άφθονο τριγύρω.
Όλα θα αλλάξουνε σε τούτο το τόπο όταν μάθουμε να αλλάζουμε εμείς.
Να ξέρουμε να μη περιμένουμε από τρίτους ελεγκτές της δικής μας σοδειάς.
Να φροντίσουμε να πάρουμε στα ΄χέρια μας τα χαλινάρια που παραδώσαμε σε άλλους εύκολα και βολικά.
Σήμερα θερίζουμε μια άσχημη σπορά ας προσέξουμε τώρα τι θα φυτέψουμε πριν είναι πάλι αργά.
Μη κοιτάς άλλο πίσω τι έγινε , είν΄ επικίνδυνο γιατί ο γεωργός όταν οργώνει κοιτάει μόνο μπροστά.
Ξύπνα γιέ μου κι άσε τους άλλους να κάνουνε λάθη αγάπα τους όπως είναι και μάθε να φτιάχνεις τα δικά σου πράγματα σωστά.
Σμιξιωτης Κωνσταντίνος
Ασημένια κλωστή
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΜΙΞΙΩΤΗΣ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.