...Σελίδες...κάτω από μια λάμπα πάρκου...

Πρίν τον Τζιτζικάκη και τα βιβλία, πρίν από το "Τώρα" μου, που ενοχλεί μερικές αρνητικές ενέργειες και  με κατηγορούν για τη θετικότητα μου ως φτιαχτή, -φτάνοντας το μάτι τους μέχρι εκεί δυστυχώς-, υπήρχε ένα παιδί, ένας Γιώργος...

Σήμερα βρήκα το ημερολόγιο του και σας δίνω μια σελίδα του...

Κάπου με έχασα το πρωί, αλλά με ξαναβρήκα το βράδυ...

Έχει 4 μέρες που έφυγα από το σπίτι και 4 μέρες που είμαι άπλυτος. Δεν περίμενα ποτέ να έχω 4 μέρες να είμαι άπλυτος κι όταν το σκέφτομαι, όσο αστείο κι αν μου ακούγεται, δεν μπορώ να γελάσω.

Θα κάνω μπάνιο όμως σήμερα στον Μιχάλη, όταν λείπουν οι γονείς του μου είπε θα με μπάσει μέσα και θα κάνω ένα ντους με ένα Βραζιλιάνικο σαπούνι. Η μάνα του είναι από τη Βραζιλία. Ίσως και να φάω και κάτι. 

Δε θέλω οι γονείς του να μάθουν οτι μένω στο πάρκο, ούτε να κοιμηθώ σε ξένο κρεβάτι θέλω κι έτσι θα πάω όταν θα λείπουνε.

Ευτυχώς είναι Μάης κι ευτυχώς πήρα μαζί μου τα βιβλία. Άφησα τις κασέτες. Αν δεν έχεις walkman, τι τις θες τις κασέτες; Κι αν είχες και τα δύο, θα είχες λεφτά για μπαταρίες σκέφτηκα, με τσέπη δίχως καν ψιλά μέσα της.

Κι έτσι πήρα τα βιβλία!

Διάβασα σήμερα το πρωί, έβαλα μετά το χαμόγελο μου και πήγα στο Πολυκλαδικό. Μέσα στα παιδιά, νιώθω παιδί κι εγώ και βλέπω τα γέλια τους και γελώ κι εγώ. Και τα καταφέρνω! 

Όλοι τους βλέπουν πως είμαι καλά. Κι εμένα μέσα στη σκέψη μου, γίνεται ένας χαμός για το μεσημέρι που θα σχολάσω και θα πω "γειά" σε όλους και θα μείνω στο πάρκο. Αλλά θα χω χρόνο να διαβάσω.

Κρύβομαι πίσω από τα δέντρα στο πάρκο και βλέπω το σπίτι μου και το σχολικό που φέρνει τον μικρό αδελφό μου και ύστερα το ξύλινο παράθυρο στο δωμάτιο του. Πίνει το γάλα του και παίζει κι εγώ χαμογελώ γιατί όλα συνεχίζονται. 

Όλα συνεχίζονται, σαν να μην έφυγα ποτέ, σαν να μην υπήρξα ποτέ. Αν είναι να ζήσει ένας άγγελος, δε πειράζει να πεθάνουν χίλιες πεταλούδες, σκέφτηκα σαν το είδα κι ένα κλαρί μέσα μου έσπασε.

Πολύ πρωί ξυπνώ πια...ξυπνάς πολύ πρωί φίλε όταν κοιμάσαι στο παγκάκι.

Κι ακόμα και τον Μάη, ακόμη κι όταν μέσα σου θες να 'χει ζέστη...ακόμα και το Μάη έχει ένα γαμημένο κρύο στο παγκάκι.

ΠΗΓΗ Georgios Tzitzikakis

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ