Απόσχιση κουρδικού θύλακα 35 χλμ. εντός της Τουρκίας!

Ανοίγει το «Ανατολικό Ζήτημα», είναι το πρώτο πράγμα που μας ήρθε στο μυαλό σε μια πρώτη προσπάθεια ανάλυσης της πληροφορίας, ότι οι Κούρδοι από τα ξημερώματα της Κυριακής φέρονται να έχουν θέσει υπό πλήρη έλεγχο εδάφη της Τουρκίας στην επαρχία Χακαρί της Νοτιοανατολικής Τουρκίας, ενώ το «εμπάργκο» ειδήσεων για το θέμα από τη Τουρκία καταδεικνύει και τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αρχίσει να κατηγορεί ανοιχτά «ξένες δυνάμεις» ενώ οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις φέρονται να αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες στην αντιμετώπιση της κατάστασης.

Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη

Το άρθρο του Νίκου Στέλγια, ανταποκριτή της Καθημερινής στην Κωνσταντινούπολη (http://kathimerini.com.cy)είναι αποκαλυπτικό της κατάστασης η οποία παρουσιάζεται «στεγνά» χωρίς καμία προσπάθεια για φτηνούς εντυπωσιασμούς, κατά συνέπεια, πριν προχωρήσουμε σε μία σύντομη ανάλυση των εξελίξεων, το παραθέτουμε ως έχει:

«Ύστερα από πολλές δεκαετίες, εδάφη και στρατόπεδα της γειτονικής Τουρκίας τίθενται υπό τον προσωρινό έλεγχο μιας ξένης, ‘εχθρικής’ δύναμης.
Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα, με μια μεγάλη αιφνιδιαστική επίθεση, η ένοπλη πτέρυγα του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος (HPG) εισέβαλε στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας και συγκρούστηκε με τις επίλεκτες δυνάμεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Από το μεσημέρι της Κυριακής, τα κουρδικά μέσα ενημέρωσης ενημερώνουν τους αναγνώστες τους ότι οι δυνάμεις του HPG έχουν θέσει υπό τον έλεγχο τους τουλάχιστον δύο στρατόπεδα του τουρκικού στρατού.

»Από το μεσημέρι της Κυριακής, το κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ‘Fırat’, το οποίο διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα, μεταδίδει την πληροφορία ότι οι Κούρδοι αντάρτες έχουν θέσει υπό τον πλήρη έλεγχό τους ένα μικρό κομμάτι των εδαφών της Τουρκίας στο νοτιοανατολικό κομμάτι της γειτονικής χώρας.
Οι Κούρδοι αντάρτες συγκρούονται με τον τουρκικό στρατό, πραγματοποιούν έλεγχο ταυτοτήτων στις κεντρικές οδικές αρτηρίες και καταστρέφουν στρατόπεδα του τουρκικού στρατού.
Όλα δείχνουν ότι η δράση των ανταρτών επικεντρώνεται στην επαρχία Χακκάρι (Τσολέμεργκ στα κουρδικά) της νοτιοανατολικής Τουρκίας.
»Το ‘Fırat’ κάνει λόγο για περισσότερους από 100 νεκρούς και τραυματίες Τούρκους στρατιώτες. Παράλληλα, τονίζει ότι οι αντάρτες έχουν καταστρέψει διάφορα πολεμικά μέσα του τουρκικού Στρατού.
Ακόμη, οι Κούρδοι αντάρτες έχουν εξασφαλίσει τον έλεγχο διάφορων οπλικών συστημάτων του.
»Η τουρκική κυβέρνηση ελέγχει τη ροή πληροφοριών από τη φλεγόμενη περιοχή.
Χθες το μεσημέρι, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι από τις συγκρούσεις έχασαν τη ζωή τους έξι Τούρκοι στρατιώτες και δύο ειδικοί φύλακες.
Την ίδια στιγμή, το τουρκικό Υπουργείο Εσωτερικών έκανε λόγο για 115 νεκρούς Κούρδους αντάρτες.
»Το απόγευμα της Κυριακής, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, εμφανίστηκε στο ιδιωτικό τουρκικό ειδησεογραφικό κανάλι ‘Haber A’ και τοποθετήθηκε για την κορύφωση των συγκρούσεων στη νοτιοανατολική Τουρκία.
Για πρώτη φορά, ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε λόγο για μια ‘ξένη χώρα’, η οποία παρέχει υποστήριξη στο κουρδικό κίνημα.
Παράλληλα, επανέλαβε τη γνωστή θέση της κυβέρνησης του περί άμεσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης της ‘απειλής’.
»Στην τουρκική πρωτεύουσα, οι αναλυτές τονίζουν ότι πλέον η Άγκυρα θεωρεί υπεύθυνη τη Συρία για την κορύφωση των συγκρούσεων στα εδάφη της.
Ακόμη, η τουρκική πλευρά δεν κρύβει την απογοήτευση της απέναντι στη στάση του Ιράν σχετικά με την κρίση στη Συρία, η οποία έχει αντίκτυπο στο Κουρδικό Ζήτημα της Τουρκίας.
»Εν τω μεταξύ, το μεσημέρι της Δευτέρας, το κουρδικό αυτονομιστικό κίνημα κάλεσε τους Κούρδους της Τουρκίας να παραδειγματιστούν από την ιστορική εμπειρία των Κούρδων της Συρίας και να προχωρήσουν άμεσα στη δημιουργία εναλλακτικών κρατικών δομών στις ‘απελευθερωμένες’ περιοχές, στη νοτιοανατολική Τουρκία.
Το κίνημα αναφέρεται χαρακτηριστικά σε νέο ‘επαναστατικό πόλεμο’ στην Τουρκία».

Πρώτον, είναι η πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1920 που δύναμη πλην της Τουρκίας φέρεται να έχει ανακτήσει έλεγχο περιοχών οι οποίες σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάννης, αλλά και κατόπιν αυτής (π.χ. συμφωνίες με Αγγλία για οριοθέτηση των συνόρων με το Ιράκ, ή με Γαλλία για το θέμα του Χατάι, της Αλεξανδρέττας δηλαδή), έχουν παραχωρηθεί στη Τουρκία.
Δεύτερον, είναι η πρώτη φορά που οι Κούρδοι της Τουρκίας φέρονται να έχουν απελευθερώσει μία περιοχή η οποία είναι τόσο μεγάλη ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν πως είναι σε θέση να ελέγξουν έδαφος το οποίο να μπορούν και να το οργανώσουν – έστω και υποτυπωδώς – σε επίπεδο κρατικών δομών.
Το σίγουρο είναι πως ελέγχουν περιοχές με τουρκικά στρατόπεδα και εγκαταστάσεις τις οποίες είτε έχουν καταστρέψει είτε τις έχουν ιδιοποιηθεί. Εκτιμάται πως οι Κούρδοι ελέγχουν μία περιοχή 35 περίπου χιλιομέτρων, δηλαδή μία περιοχή από την Αθήνα έως τα Οινόφυτα, η οποία μπορεί μεν να φαντάζει μικρή, αλλά το σίγουρο είναι πως δεν μιλάμε πλέον για βουνά και… ρουμάνια όπου ένα αντάρτικο μπορεί να μακροημερεύσει, αλλά για έδαφος με χωριά, στρατόπεδα, δρόμους και έργα υποδομής.
Τρίτον, η Άγκυρα φαίνεται τρομοκρατημένη διότι έχει προσπαθήσει να «αποστειρώσει» την περιοχή από τον «έξω κόσμο» ακριβώς επειδή οι Κούρδοι φαίνεται πως στην ουσία έχουν… εισβάλει από τη Συρία και έχουν καταλάβει ολόκληρα κομμάτια εδάφους, τα οποία οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ για την ώρα να ανακαταλάβουν (προσοχή: υπογραμμίζουμε το «για την ώρα», αφού εάν η κατάσταση εκτραχυνθεί και άλλο, είναι σίγουρο πως η Τουρκία θα ρίξει όλο της το βάρος στην ανακατάληψη των εδαφών αυτών, όποτε η πιθανότητα των Κούρδων να κρατηθούν θα εξαρτηθεί και από παράγοντες όπως η… εξωτερική βοήθεια, αλλιώς ο Ερντογάν θα βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να απολογείται για όσα κατηγορεί μέχρι σήμερα τον Μπασάρ Αλ Άσαντ)…
Παράμετρος η οποία μας οδηγεί στη τέταρτη παρατήρηση περί της «εξωτερική δύναμης» που έδωσε την ευκαιρία στους Κούρδους να προχωρήσουν στην συγκεκριμένη εντυπωσιακότατη επιχείρηση:
Όπως έχουμε αναφέρει πολλάκις η υπόθεση της Συρίας και η νεοθωμανική εμπλοκή – η οποία σκοπό έχει να πουλήσει εξυπηρέτηση στους Δυτικούς έτσι ώστε να λάβει ανταλλάγματα στην… Ανατολική Μεσόγειο και στο φυσικό αέριο του ελληνισμού – στη ουσία έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου.
Η Τουρκία και Συρία πολεμούν αυτή τη στιγμή… δια αντιπροσώπου (proxy wars).
Οι Τούρκοι χρησιμοποιούν τους αντικαθεστωτικούς με ολίγον από… Τουρκμένους, ενώ η Δαμασκός έχει πλέον συμμαχήσει με τους Κούρδους όπου τους δίνει μία σταθερή και ασφαλή βάση για να εισβάλλουν και να προκαλέσουν στη Τουρκία, αυτά που προκαλεί αυτή στη Συρία.
Πέμπτον, η συγκεκριμένη εξέλιξη αποτελεί το πρελούδιο – το τελευταίο στάδιο – του ανοιχτού πολέμου Τουρκίας-Συρίας ο οποίος επίκειται.
Είναι σαφές πως εάν η Τουρκία κατορθώσει να «συμμαζέψει» λίγο τη κατάσταση στο Χακάρι, δηλαδή να μπορέσει είτε να διώξει τους Κούρδους μαχητές, είτε να τους εγκλωβίσει, μετά θα μπορέσει να θέσει το σχέδιο εισβολής στη Συρία, υπό τη δικαιολογία πάντα της μάχης κατά των «τρομοκρατών» ή/και των «Αλαουιτών καταπιεστών» των σουνιτικών πληθυσμών των αδερφών Συρίων.
Έκτον, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή, εκτιμάται πως είναι μη-αναστρέψιμη αφού η τουρκο-συριακή διαμάχη πρόκειται να επιδεινωθεί, ενώ οι εξελίξεις αναφορικά με το Ιράν βρίσκονται πάντα «στο κόκκινο»…

Η τελική εκτίμηση είναι πως ο νέος χάρτης της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής & Βορείου Αφρικής (Broader Middle East & North Africa) δεν πρόκειται να οριστικοποιηθεί εάν δεν δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν – με πιθανή έξοδο στη Μεσόγειο (στη περιοχή της Μερσίνας).
Με λίγα λόγια οι αναγνώστες του defence-point.gr αναγνωρίζουν αυτό που εδώ και δύο χρόνια φωνάζουμε:
To «Ανατολικό Ζήτημα» δεν έκλεισε ποτέ και πως αυτή την περίοδο ζούμε μία νέα του φάση η οποία θα μπορούσε υπό ορισμένες συνθήκες να είναι ευεργετική για τα συμφέροντα του Ελληνισμού…
Η Ελλάδα έχει κάποια στρατηγική επ’ αυτού, ή για να το θέσουμε καλύτερα, η Ελλάς γνωρίζει τι στη πραγματικότητα είναι το «Ανατολικό Ζήτημα»;
Τι σημαίνει το «Ανατολικό Ζήτημα» για τη Ρωσία, τις Αγγλοσαξονικές δυνάμεις, τη Τουρκία, την Ελλάδα καθώς και τις λοιπές χώρες της ευρύτερης περιοχής; Ποια η σχέση του με τον έλεγχο του υδάτινου άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος;
To Ανατολικό Ζήτημα αφορά τον διαμοιρασμό των «λαφύρων» του… ασθενή της Ευρώπης, τότε της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τώρα της Τουρκίας, ή μήπως έχει να κάνει με κάτι το ευρύτερο;
Εν κατακλείδι, πως αυτό συνδέεται με την ισορροπία μεταξύ των ναυτικών με της χερσαίες δυνάμεις της Παγκοσμίου Νήσου; Ποιος ο ρόλος του Ελληνισμού ως εξισορροπητικού παράγοντα μεταξύ «Ανατολής» και «Δύσης», ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ: τι πρέπει να συμβεί στη περιοχή έτσι ώστε να δοθεί μία λύση στο «Ανατολικό Ζήτημα» το οποίο θα είναι ΟΛΟΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ;
Ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς όπου γράφεται η Ιστορία, το σημαντικό είναι να μπορούμε να τη διαβάσουμε για να ξέρουμε το «μάθημα» και να πάρουμε καλό «βαθμό», αφού το μέλλον μας εξαρτάται από αυτό…
ΠΗΓΗ