Κανονικός πόλεμος. Σε τρίμηνο στρατιωτικό νόμο τέθηκαν εφτά περιοχές στο Χακάρι

Συνολικά εφτά ζώνες στην επαρχία Χακάρι, στη νοτιοανατολική Τουρκία, τέθηκαν υπό «προσωρινή στρατιωτική απαγόρευση», ο πολιτικώς ορθός τρόπος με τον οποίο περιγράφουν τον ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΝΟΜΟ οι Τούρκοι, έως τις 6 Οκτωβρίου του 2012, σύμφωνα με τον τοπικό κυβερνήτη της περιοχή. Οι επιχειρήσεις στη περιοχή για να διεξαχθούν με την επιθυμητή ένταση απαίτησαν την υιοθέτηση μέτρων τα οποία έχουν να κάνουν με κανονικό πόλεμο ο οποίος τείνει να λάβει διαστάσεις συμβατικής μορφής αφού η Άγκυρα επιδιώκει να «αποστειρώσει» τη περιοχή από άμαχους και… παρείσακτους (π.χ. δημοσιογράφους) έτσι ώστε να ασχοληθεί με το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει με την ησυχία της… Σύμφωνα με τον κυβερνήτη της επαρχίας οι εφτά περιοχές είναι
οι εξής: «η ζώνη του Ικιγιακά, οι περιοχές ανατολικά του Σιρνάκ Μπεϊτουσεμπάπ, και Αλτινταγλάρ στα κεντρικά του Χακάρι, το όρος Μπουζούλ, η Αλαντούζ, οι ορεινοί όγκοι (!) Μπάλκαγια, το Γκεντίτεπε και Καραντάγ, καθώς και οι ζώνες Τσαλαγιάν και Πιριντσεκέν».

Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως ο κυβερνήτης της περιοχής κάνει την απαγόρευση… αναδρομική (!) αφού αυτή ισχύει από τις 6 Ιουλίου έως τις 6 Οκτωβρίου (μήπως απλά τώρα ανακοινώσανε αυτό που ισχύει από αρχές Ιουλίου;), σύμφωνα με την οποία οι πολίτες για την ίδια ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας τους απαγορεύεται να εισέλθουν στις παραπάνω περιοχές. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι πως εάν προσέξουμε τις περιοχές που τίθενται σε «καραντίνα» θα δούμε πολύ απλά πως πρόκειται για ζώνες στις οποίες βρίσκονται οικισμοί, και δεν μιλάμε μόνο για έναν ορεινό όγκο. Με άλλα λόγια η Τουρκία θέτει υπό στρατιωτικό νόμο μία ολόκληρη περιοχή της επικράτειάς της. Είναι προφανές πως η Άγκυρα προσπαθεί να «αποστειρώσει» τη περιοχή για τους επόμενους δύο μήνες, διότι τόσο υπολογίζει πως θα χρειαστεί να επαναφέρει την… τάξη στην αποσχισθείσα περιοχή.

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενη ανάλυση, η επιτυχία της επιχείρησης θα εξαρτηθεί από το βαθμό που η Τουρκία θα απομονώσει τη περιοχή από τη Συρία του Μπασάρ Αλ Άσαντ, αλλά και από όλες τις άλλες πηγές τροφοδοσίας των Κούρδων μαχητών. Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, και σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στη Συρία αλλά και την επιδείνωση των σχέσεων της Άγκυρας με τη Τεχεράνη, ξεκινάει μία επιχείρηση η οποία εάν κρατήσει παραπάνω των δύο μηνών είναι πιθανόν να ξεφύγει του ελέγχου της Άγκυρας, τόσο από πλευράς απωλειών όσο και από πλευράς «διαρροής» ευαίσθητων πληροφοριών, καθώς και των πραγματικών συνθηκών που επικρατούν στη περιοχή. Επιπροσθέτως, μία επιτυχημένη αντίσταση των Κούρδων στο Χακαρί μπορεί να μετατρέψει τη συγκεκριμένη μάχη από μία τοπική σύγκρουση σε μία ολοκληρωτική μάχη για την επιβίωση ή όχι της Τουρκίας.

Για όσους στην Ελλάδα (και τη Κύπρο) δεν το αντιλαμβάνονται, όταν ολοκληρωτικά καθεστώτα βρίσκονται «στριμωγμένα» σε σημείο ώστε να διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξή τους, δεν ακολουθούν… ρασιοναλιστικές επιλογές αλλά οπορτουνιστικές πολιτικές, οι οποίες μπορεί μέσω μίας «φυγής προς τα εμπρός» να αλλάξουν τους κανόνες του παιγνίου σε ολόκληρη τη περιοχή. Ελπίζουμε αυτό που εννοούμε να γίνεται αντιληπτό…

ΠΗΓΗ