Ισορροπία σώματος και ψυχής

Αγαπητέ φίλε και φίλη…

.... όταν θ’ αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι… τότε θ’ αλλάξουν μέσα σου και οι πεποιθήσεις σου. Οφείλεις να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι κι έτσι θα αλλάξουν σιγά σιγά και οι πεποιθήσεις σου. Μην ξεχνάς ότι… όλα ξεκινούν από το μυαλό σου. Η Σκέψη σου είναι η πρωτογενής και η κινητήριος αυτή δύναμη… για το ξεκίνημα της οποιασδήποτε αλλαγής… επιλέξεις να προχωρήσεις στη ζωή σου. 

Αυτό που σκεφτόμαστε… αυτό και γινόμαστε στην τελική. Κάνουμε πολλές Σκέψεις κατά την διάρκεια της ημέρας… περίπου 60.000 Σκέψεις καθημερινά… όπου το 95% των Σκέψεων αυτών... είναι ίδιες με τις Σκέψεις που κάναμε και την προηγούμενη ημέρα. 

Αυτό σημαίνει ότι οι Σκέψεις μας που επαναλαμβάνονται συνέχεια… δημιουργούν στον εγκέφαλο μας «νευρολογικά μονοπάτια»… που χτίζονται μέσα μας… με τη μορφή των πεποιθήσεων. 

Αρχίζουμε δηλαδή να πιστεύουμε... αυτά που σκεφτόμαστε. Οι επαναλαμβανόμενες Σκέψεις μετατρέπονται σε «πιστεύω». 

Αυτά τα «πιστεύω»… ονομάζονται πεποιθήσεις. Δεν είναι παρά… μια συλλογή συσσωρευμένων Σκέψεων που προκαθορίζουν την πραγματικότητά μας και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη ζωή και τον κόσμο και όσα συμβαίνουν γύρω μας. Προσέξτε το αυτό….!

Όταν λοιπόν αλλάξουν οι πεποιθήσεις σου… τότε θα αλλάξουν και όλες οι προσδοκίες σου. Οι πεποιθήσεις σου… είναι η πίστη που έχεις σχετικά με κάτι. Είναι η εσωτερική σου διαβεβαίωση… ότι αυτό που βλέπεις, αυτό που κάνεις, αυτό που αισθάνεσαι ή γενικά αυτό που αντιμετωπίζεις είναι αληθινό, υπαρκτό και ουσιώδες. 

Είναι μια βαθιά αίσθηση… ότι μπορείς να κάνεις κάτι ή ότι είσαι ανίκανος να το πραγματοποιήσεις. Με άλλα λόγια… ένας βαθύτερος μηχανισμός ενεργοποιείται μέσα σου. Αυτός λοιπόν είναι ο μηχανισμός της… λεγόμενης«πίστης». 

Αυτός ο μηχανισμός… μπορεί να ελέγχει και να προκαθορίζει οτιδήποτε κάνουμε. Αυτόν τον μηχανισμό εκμεταλλεύονται οι Θρησκείες…! Η ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα πόση δύναμη εξασκούν οι πεποιθήσεις… επάνω στην παραγωγικότητα ενός ατόμου. Εκεί που δεν φτάνει η σκληρή δουλειά, οι πεποιθήσεις στη συνέχεια… παίρνουν τη σκυτάλη. 

Πολλές φορές τα αποτελέσματα των πράξεων κάποιου… δεν προκαθορίζονται από το πόσο σκληρά έχει εργαστεί… αλλά από το είδος των πεποιθήσεων και τα «πιστεύω» του… που έχει και που τον διαμορφώνουν ανάλογα το χαρακτήρα του... αλλά και τις ενέργειές του. Έτσι… ο εξωτερικός μας κόσμος διαμορφώνεται ανάλογα… με αυτό που βαθιά μέσα μας πιστεύουμε. Αυτό σημαίνει… πως οτιδήποτε πιστεύουμε βαθιά μέσα μας να συμβεί… το βλέπουμε στην τελική να υλοποιείται και στη ζωή μας.

Όταν αλλάξουν οι προσδοκίες σου τότε… θα αλλάξει και η διάθεσή σου. Το αληθινό περιστατικό που θα σας διηγηθώ… μας αποδεικνύει περίτρανα τη δύναμη που έχουν οι προσδοκίες στη ζωή μας. 

Μια φορά κι έναν καιρό… ένας Διευθυντής Σχολείου και κάποιοι ερευνητές Ψυχολόγοι κάλεσαν σε συνάντηση τρεις καθηγητές. 

Τους είπαν λοιπόν ότι είχαν επιλεγεί… επειδή ακριβώς ήσαν οι πιο καλύτεροι και πιο κατάλληλοι καθηγητές του σχολείου… για να διδάξουν μερικούς εξαιρετικά προικισμένους και ταλαντούχους μαθητές, που ήταν η αφρόκρεμα… μετά από ένα «IQ Τεστ» που τους έγινε. 

Για να μην δημιουργηθούν όμως παράπονα από τους γονείς των άλλων παιδιών, δεν θα έπρεπε να πουν ούτε λέξη για το γεγονός... ότι είχαν δηλαδή τους καλύτερους μαθητές και προπαντός ούτε καν στους ίδιους τους ενδιαφερόμενους. 

Έτσι στο τέλος της χρονιάς… οι «χαρισματικοί» αυτοί μαθητές είχαν πάρει όλοι άριστα και είχαν διακριθεί στα περισσότερα μαθήματα. Τότε οι καθηγητές είχαν άλλη μία συνάντηση με το Διευθυντή και τους Ψυχολόγους… όπου και ρωτήθηκαν σχετικά με τις δικές τους προσπάθειες. 

Οι καθηγητές είπαν… ότι οι μαθητές τους… ήσαν πάρα πολύ ευφυείς, αφοσιωμένοι στα μαθήματα τους και το ευκολότερο πράγμα ήταν το να τους διδάσκουν. 

Και τότε λοιπόν οι Ψυχολόγοι τους ενημέρωσαν… ότι επρόκειτο για ένα τεστ και ότι οι μαθητές που τους ανατέθηκαν είχαν επιλεγεί εντελώς τυχαία και δεν ήσαν κάτι ιδιαίτερο από τους άλλους συμμαθητές τους στα προηγούμενα χρόνια. 

Στην είδηση αυτή οι καθηγητές απάντησαν, «…ίσως να είναι έτσι, αλλά τα κατάφεραν τόσο καλά… επειδή εμείς είμαστε οι καλύτεροι καθηγητές». Η απάντηση στην παρατήρηση αυτή ήταν… «όχι… και η δική σας επιλογή έγινε επίσης με κλήρωση. Στην πραγματικότητα σας επιλέξαμε… επειδή είσαστε καθηγητές μέσου επιπέδου στο σχολείο μας.» 

Πράγματι... η ιστορία αυτή βασίζεται… σε πραγματική ερευνητική μελέτη… σχετικά με τα αποτελέσματα της προσδοκίας στη μάθηση. Έτσι λοιπόν… παρατηρούμε ξεκάθαρα το μέτρο και το βαθμό που οι προσδοκίες που έχουμε για κάτι… προκαθορίζουν τον τρόπο που θα το αντιμετωπίσουμε και την απόδοσή μας.

Όταν λοιπόν θα αλλάξει η διάθεσή σου... τότε θα αλλάξει και η συμπεριφορά σου… απέναντι στα γεγονότα. Η διάθεσή μας προκαθορίζει τον τρόπο που λειτουργούμε και αντιδρούμε σε καθημερινή βάση. Η διάθεσή μας επηρεάζεται συνέχεια από το βαθμό της αυτοεκτίμησης που έχουμε. 

Με άλλα λόγια… η εργασιακή μας αποτελεσματικότητα… είναι «ακριβές φωτοαντίγραφο»… του πόσο λίγο ή πολύ εκτιμούμε… ότι μπορεί να πετύχουμε… αυτό με το οποίο καταπιανόμαστε. 

Η διάθεση… είναι ο μοχλός που διαμορφώνει τη δημιουργικότητα, την ψυχραιμία, την ικανότητα πνευματικής διαύγειας και πολλές άλλες δράσεις, αντιδράσεις και ικανότητές μας. 

Όταν η διάθεσή μας αλλάζει προς το καλύτερο… η συμπεριφορά μας ακολουθεί. 

Συμμετέχουμε περισσότερο σε οτιδήποτε κάνουμε. Το βιώνουμε εντονότερα. Το περιεργαζόμαστε και το επεξεργαζόμαστε σφαιρικότερα. Είμαστε ανοιχτοί σε νέα προοπτική. Η φαντασία μας απελευθερώνει το απόλυτο δυναμικό της. Η δημιουργικότητα πιάνει δουλειά. Τα αποτελέσματα γίνονται ορατά, εμφανή. 

Κάθε φορά που αλλάζει η δική μας συμπεριφορά… αλλάζει και η συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας. Είναι αυτό που ονομάζεται… ο «Νόμος της Συμπεριφοράς». 

Η συμπεριφορά γεννά συμπεριφορά. Η συμπεριφορά των άλλων προς το πρόσωπό μας… δεν είναι παρά ο καθρέφτης της δικής μας συμπεριφοράς προς τους άλλους. Άρα… εάν θέλουμε αυτή η συμπεριφορά να αλλάξει… θα πρέπει εμείς πρώτοι να κάνουμε μια αλλαγή στη δική μας διάθεση.

Όταν θα αλλάξει η συμπεριφορά σου... τότε θα αλλάξει και η απόδοσή σου. «Η δυστυχία είναι… ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων προτιμά να ζει με τα ίδια παλιά προβλήματα… αντί να ζει με νέες λύσεις». Προσέξτε… προτιμούμε να νοιώθουμε άνετα… παρά να είμαστε καλά. 

Η περιοχή εκείνη μέσα στην οποία προτιμούμε να είμαστε…. είναι η περιοχή που γνωρίζουμε και που η συνήθεια… μας ναρκώνει. Δεν είμαστε υποχρεωτικά ευτυχισμένοι, δεν περνάμε καλά, αλλά μας τρομάζει το… ξεβόλεμα. 

Η αλλαγή σκηνικού… η διαδικασία του να μπούμε σε περιοχές άγνωστες και ξένες για μας… το «κόλλημα» που τρώμε συνεχώς… με το γνώριμο, το οικείο. 

Ακόμα κι όταν ξέρουμε ότι οι αλλαγές που πρέπει να κάνουμε είναι για το καλό μας… εμείς παρότι δυσκολευόμαστε να τις κάνουμε. Μόνο και μόνο επειδή δεν θέλουμε να ξεβολευτούμε. 

Είναι σαν το ανέκδοτο με τους στρατιώτες και τον ελεύθερο σκοπευτή που τους αποδεκάτιζε ταμπουρωμένος στην κορυφή του λόφου. Όταν λοιπόν ήρθε ο λοχαγός τους και τους είδε αποδεκατισμένους… τους ρωτάει… γιατί δεν τον σκοτώνουν… κι αυτοί του απαντούν… «καλά… εάν τον σκοτώσουμε και έρθει κάποιος άλλος καλύτερος από αυτόν, τί θα κάνουμε;»…! 

Να το ξέρετε… μέχρι όμως να μάθουμε να ζούμε με κάτι καλύτερο… αλλά αρχικά άβολο… ποτέ δεν πρόκειται να βελτιώσουμε τη ζωή και τη δουλειά μας. Όταν θα αλλάξει η απόδοσή σου τότε… θα αλλάξει και όλη σου η ζωή… γιατί τότε μόνο θα δεις ότι ο «πόνος» της αλλαγής… θα ξεχαστεί. Τότε είναι που τα οφέλη αυτού του γεγονότος που άλλαξε… έχουν πλέον γίνει εμφανή. 

Κι εσύ είσαι εκεί… παρόν. Τα χαίρεσαι και τα απολαμβάνεις. Έχεις λοιπόν δημιουργήσει τη νέα ζώνη της πραγματικής ψυχολογικής και ουσιαστικής άνεσης. Τώρα είναι που είσαι πια ελεύθερος…!

Φίλε και φίλη… μη στέκεσαι εμπόδιο στο δρόμο σου. Πρόσεχε τι ζητάς, γιατί μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Τα λόγια σου, τα όνειρά σου και οι σκέψεις σου έχουν τη δύναμη να δημιουργήσουν καινούριες συνθήκες στη ζωή σου. 

Αυτά που λες μπορείς και να τα προκαλέσεις. Αν λες διαρκώς ότι δεν αντέχεις τη δουλειά σου… μπορεί να τη χάσεις. 

Αν λες διαρκώς ότι δεν αντέχεις το σώμα σου… το σώμα σου θα αρρωστήσει. 

Αν λες διαρκώς ότι δεν αντέχεις το αυτοκίνητό σου… θα στο κλέψουν ή θα χαλάσει. 

Αν λες διαρκώς ότι είσαι ταπί… μάντεψε τι θα γίνει… θα είσαι πάντα ταπί. Αυτό λοιπόν εκμεταλλεύονται σήμερα οι «ιθύνοντες»… που παίρνουν τα οικονομικά μέτρα… ώστε να μας σπάσουν την ψυχολογία και να μας χειραγωγήσουν ανάλογα. 

Εάν το δούμε λίγο ψυχρά… θα διαπιστώσουμε ότι τα προηγούμενα 20 χρόνια ως κοινωνία είχαμε γίνει υπερκαταναλωτές στα προϊόντα τους και άρα… αυτοί είχαν κέρδος από εμάς. Τώρα όμως αδυνατούμε να αγοράσουμε… αδυνατούμε διότι δεν υπάρχει ρευστό. 

Αυτοί λέτε να μην το ξέρουν…! Απλά σπάνε την ψυχολογία του κοινωνικού ιστού και έναν λόγο παραπάνω… μας στέλνουν και τους δήθεν «μετανάστες»… ώστε παραμένοντας εδώ στην Ελλάδα… να αλλοιώσουν την συνοχή της κοινωνίας… κάτι που θα το αντιμετωπίσουμε μακροπρόθεσμα. 

Υπάρχει συγκεκριμένη μεθόδευση κι έχουν αρχίσει πλέον να το αντιλαμβάνεται αυτό πολύς κόσμος. Μέσα σε όλα χάνουμε και την εμπιστοσύνη προς τους συνανθρώπους μας και γινόμαστε πιο κλειστοί και πιο μαζεμένοι. 

Αφού πλέον όποιος μας πλησιάζει… αναρωτιόμαστε… άραγε τι να θέλει αυτός τώρα…! Έτσι…αν λες διαρκώς ότι δεν μπορείς να εμπιστευτείς έναν άντρα ή μία γυναίκα… πάντα θα βρίσκεις κάποιον στη ζωή σου να σε πληγώνει και να σε προδίδει. Αν λες διαρκώς ότι δεν μπορείς να βρεις δουλειά… θα παραμείνεις άνεργος. 

Αν λες διαρκώς ότι δεν μπορείς να βρεις κάποιον να σ’ αγαπήσει ή να πιστέψει σε σένα… οι ίδιες σου οι Σκέψεις θα προσελκύσουν περισσότερες εμπειρίες… για να επιβεβαιώσουν τις πεποιθήσεις σου. Κάνε λοιπόν στροφή στις Σκέψεις και στις κουβέντες σου… ώστε να είναι θετικότερες φορτισμένες με πίστη, ελπίδα, αγάπη και δράση. 

Εεεε… μη φοβάσαι να πιστέψεις ότι μπορείς να έχεις ότι θες και ότι αξίζεις.
Εεεε… πρόσεχε τις «σκέψεις» σου… γίνονται λόγια.
Εεεε... πρόσεχε τα «λόγια» σου… γίνονται έργα.
Εεεε... πρόσεχε τα «έργα» σου… γίνονται συνήθειες.
Εεεε... πρόσεχε τις «συνήθειές» σου… γίνονται ο χαρακτήρας σου.
Εεεε... πρόσεχε το «χαρακτήρα» σου… γιατί γίνεται η «Μοίρα» σου. Τόπιασες…!

Πρόσεξε πολύ καλά… ώστε να μην δημιουργήσεις ανισορροπία στο σύστημα σου.

 Πρώτα με την ποσότητα του φαγητού που επιλέγεις ή το είδος των τροφίμων που τρως καθημερινά. 

Να τρως αργά και σταθερά και να έχεις θετική σκέψη… διότι μέσω της γρήγορης επιτάχυνσης δημιουργούμε μία ανισορροπία στο σύστημα μας… με το να σκεφτόμαστε πολύ, να ζούμε και να δρούμε γύρω από τον άξονα του εαυτού μας, ξεχνώντας τον Όλο-Εαυτό μας… με το να σκεφτόμαστε συνεχώς… το εγώ μας... χωρίς να θυμόμαστε ότι είμαστε κύτταρα στο μεγάλο «σώμα»… του Όλου Εαυτού μας. 

Εάν λοιπόν δεν βρούμε ένα σημείο ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο άκρων και να προσπαθήσουμε να ζήσουμε μια άλλη ζωή…. που είναι πιο υγιής για τους εαυτούς μας… αλλά και επωφελής για τον Όλο-Εαυτό μας…. τότε θα μας πάρει η κατηφόρα και θα μας παρασύρει το ποτάμι…!

Η προσωπική μας ζωή… πρέπει να έχει μια σωστή ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ σε όλα. Στον ύπνο μας και στην εργασία μας. Στην ανάπαυση μας και στο μόχθο μας. Στα έσοδα και στις δαπάνες μας. Στην πνευματική μας ζωή και στις εγκόσμιες ασχολίες. Στην περιποίηση του σώματος μας… αλλά συγχρόνως και του πνεύματος μας. Στον εσώτερο Εαυτό μας και στο Όλον του Εαυτού… του Σύμπαντος Κόσμου. 

Εάν λοιπόν δεν δημιουργήσουμε μια ισορροπία μεταξύ αυτών των παραγόντων... τότε θα αποτύχουμε σίγουρα. Πρόσεξε… πρέπει να θυμάσαι πολύ καλά… ότι η ύλη είναι τόσο πνευματική... όσο και το πνεύμα... και ότι το πνεύμα είναι τόσο υλικό… όσο η ύλη.

Οι ατομιστές και οι «φανατικοί» άνθρωποι… μπορούν να ανήκουν είτε στην ύλη ή στο πνεύμα… αλλά όμως και στις δύο περιπτώσεις, είναι αρκετά επικίνδυνο… διότι χρησιμοποιούν την ύλη ή το πνεύμα για δικό τους όφελος και ενάντια στα συμφέροντα των άλλων. 

Οι παρτάκηδες-εγωιστές-ατομιστές… χάνουν μια σημαντική ισορροπία ανάμεσα στο άτομο και το σύνολο και χρησιμοποιούν όλα αυτά που είναι στη διάθεσή τους… κατά του συνόλου. 

Ο Άνθρωπος που δεν έχει ιδιοτέλεια… ο λεγόμενος «Ηλιακός Άνθρωπος»… έχει το σημείο ισορροπίας μεταξύ της ανθρώπινης Ψυχής και του Κοσμικού Εαυτού… όπου ελέγχει την ισορροπία μεταξύ του εαυτού του και των υψηλότερων δυνάμεων πολύ προσεκτικά… έτσι ώστε ως Άνθρωπος να εξελιχθεί με ασφάλεια… εάν φυσικά το επιθυμεί και το θέλει. 

Έτσι… ο «Ηλιακός Άνθρωπος»… εντυπώνει στην Ανθρώπινη Ψυχή… την ώθηση να καλλιεργήσει το σώμα της, τα συναισθήματά της και το Νου της, αλλά συγχρόνως να καλλιεργήσει τη δύναμη της θέλησης, την Αγάπη και το Φως… έτσι ώστε ο αναπτυσσόμενος μηχανισμός της προσωπικότητας του… να μπορεί να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει δημιουργικά την αύξηση της ροής των Πνευματικών του ενεργειών.

Κάθε φορά που πρόκειται να γίνεις ακραίος στις ενέργειές σου… να θυμάσαι πολύ καλά ότι είσαι εκτός λειτουργίας. Δεν χρειάζεται να διαβάζεις και να διαλογίζεσαι όλη την ημέρα… διότι θα βγεις εκτός ισορροπίας. Δημιούργησε στον Εαυτό σου… ίσο χρόνο για εργασία, μόχθο ή υπηρεσία. Μόνον εκείνοι που κατανοούν «το μυστικό της ισορροπίας»…. μπορούν να εξελιχθούν σε Ανώτερες Σφαίρες Ουσίας και σε Ανώτερες Σφαίρες Πνευματικότητας. Κάθε επέκταση της Συνειδητότητας και κάθε Μύηση... επιτυγχάνεται μέσω μιας στιγμής Ισορροπίας… στην οποία οι Υλικές και οι Πνευματικές μας πλευρές… εναρμονίζονται σε τέτοιο βαθμό που να καθίσταται δυνατή η διαφυγή προς μια υψηλότερη κατάσταση της Συνειδητότητας.

(ΕΛΛΑΝΙΟΣ)+( ΙΦΙΓΕΝΗΣ)+(Ε.Ι.)

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ