Θέλουμε ἤ δέν θέλουμε νά γνωρίζουμε;

Κάθε μας στιγμὴ εἶναι μία δοκιμασία πολυ-ἐπίπεδος, ποὺ μᾶς ὑποχρεώνει νὰ τοποθετηθοῦμε καὶ συναισθηματικῶς καὶ  κοινωνικῶς καὶ πολιτικῶς. Κάθε τέτοια διεργασία ὅμως ἐὰν δὲν γίνεται συνειδητῶς, δὲν ἔχει καὶ νόημα νὰ βιώνεται καί, κατ’ ἐπέκτασιν νὰ γίνεται ἀντικείμενον συζητήσεως. 
Διότι τὸ μέγιστον ὅλων ὅσων καλούμεθα νὰ πράξουμε, ὡς ἄτομα καὶ ὡς κοινωνίες, εἶναι ἡ βαθειὰ συνειδητοποίησις τοῦ ποῦ ὀφείλουμε νὰ φθάσουμε, ὄχι τόσο ὡς ἄτομα, ὅσο ὡς σύνολον.

Παρατηρώντας λοιπὸν τὶς στιγμές μας, τὰ συναισθήματά μας καὶ τὶς ἀντιδράσεις μας, μποροῦμε, ἐὰν πράγματι τὸ ἐπιθυμοῦμε, νὰ κατανοήσουμε καὶ τὰ αἴτια τῆς σημερινῆς μας θέσεως, μά, κυρίως, τοὺς σκοπούς τῆς ὑπάρξεώς μας. Ὅσο πιὸ «ἀποστασιοποιημένα» δὲ γίνεται ἡ παρατήρησις αὐτῶν τῶν ἐπὶ μέρους λεπτομερειῶν, τόσο περισσότερα «μυστικά» μᾶς ἀποκαλύπτονται. Κι αὐτὰ τὰ «μυστικά» εἶναι τὰ ἀναγκαία «κλειδιά» τῆς κατανοήσεως καὶ τῆς γνώσεως.

Ὅταν λοιπὸν ἐμεῖς τὸ θέλουμε, τότε ὅλα τὰ συμβαίνοντα συνηγοροῦν στὸ νὰ ἐπεκτείνουμε τὶς γνώσεις μας, νὰ μεγιστοποιοῦμε τὴν εὐσυνειδησία μας καὶ νὰ ἐμβαθαίνουμε τὸ ἐπίπεδον κατανοήσεως τοῦ κόσμου μας. 
Ἡ ἐπιλογὴ εἶναι πάντα δική μας.

Φιλονόη

εἰκόνα 

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ