Τι σημαίνει πραγματική ευτυχία: Ο Μενέλαος Λουντέμης έχει την απάντηση

«Την προσωπική σου ευτυχία δε θα βρεις υλικά να την φτιάξεις. Θα την ανακαλύψεις μόνος σου μέσα στην ξένη χαρά, στο ξένο τραγούδι.

Πρέπει να συνηθίσεις να αγαπάς εκείνο που σου λείπει. Να συνηθίσεις να αντέχεις εκείνο που έχεις.

Αλλά τότε… Αν είναι έτσι όπως το λες, πως μπόρεσες, εσύ, χωρίς ευτυχία, να σύρεις ως εδώ την ύπαρξη σου;

Σήμερα τελειώνει ένας αιώνας. Μήπως ανακάλυψες μέσα απ΄τα ρούμανια της ζωής, κανένα μονοπάτι που να μπορείς να το περάσεις χωρίς να ξεσκιστείς; Όχι.

Ανακάλυψες, όμως Κάτι άλλο: Τη μέθοδο να δίνεις λίγη ευτυχία στους άλλους.

Τα λεξικά δεν τη γράφουν έτσι… Τη λένε μαρτύριο, αλλά ποιος ξέρει; -μπορεί αυτή να είναι η πραγματική- και η μόνη – Ευτυχία».

Ο Μενέλαος Λουντέμης με την γυναίκα του και την κόρη του

Μέσα πάντα από το βιβλίο «Έκσταση» του Λουντέμη, του επονομαζόμενου και Μαξίμ Γκόργκι της Ελλάδας, διαβάζουμε κάτι ακόμη…

«Μια φορά ήταν ένας άνθρωπος που είχε ένα πολύ ωραίο σπίτι. Ήταν ευτυχισμένος γι’ αυτό του το σπίτι, μα πιο πολύ ήταν για την αγάπη του.

Μια μέρα πήγαν και τον βρήκαν κάτι λαχανιασμένοι άνθρωποι.

«Καίγεται το σπίτι σου», του είπαν.

«Δεν πειράζει», τους αποκρίνεται. «Τι πειράζει αφού έχω αγάπη».

Κι έχτισε ένα καινούργιο σπίτι. Μα τώρα πια δεν είχε αγάπη………

«Καίγεται το σπίτι σου! Καίγεται και το καινούργιο σου σπίτι!» του ξαναφώναξαν πάλι.

«Τι πειράζει» – τους ξαναποκρίνεται – «Τι πειράζει αφού δεν έχω πια αγάπη;»

Ο Μενέλαος Λουντέμης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτρης Βαλασιάδης και προερχόταν από εύπορη οικογένεια της Πόλης που χρεοκόπησε μετά από την εγκατάστασή της στο ελληνικό κράτος.

Ένας συγγραφέας λυρικός και από τους πιο πολυδιαβασμένους που στα διηγήματα και μυθιστορήματά του παρουσιάζει έναν κόσμο με κοινωνικό ρεαλισμό, που λέγεται ότι είναι πια ξεπερασμένος. Οι κοινωνικές ανισότητες, η φτώχεια, η αδικία, και ο ανεκπλήρωτος έρωτας κινούνται γύρω από τα μυθιστορήματά του με όχι επαγγελματική γραφή, αλλά με μια βαθιά επιθυμία να παρουσιάσει την πραγματικότητα.

Έργα του, όπως τα μυθιστορήματα «Συννεφιάζει», «Οι κερασιές θα ανθίσουν φέτος» και το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα» διαβάστηκαν πολύ από τη νεολαία τις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70.

dinfo

Η ΑΠΟΚΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ