Ακούω καθημερινά σε συζητήσεις ανθρώπους να αποκαλούν με μεγάλη ευκολία τους γνωστούς τους ως "φίλους".
Άλλοι πάλι με μία εμφανή σιγουριά χαρακτηρίζουν έναν διψήφιο αριθμό ανθρώπων ως "κολλητούς".
Άραγε η φιλία είναι μία λίστα ανθρώπων στον προσωπικό μας λογαριασμό στο facebook ή μία καθημερινή μάχη;
Κλείνω περισσότερο στη δεύτερη επιλογή.
Η φιλία είναι μία καθημερινή μάχη!
Μία μάχη για να βοηθήσεις τον φίλο σου, μία μάχη για να βρείτε μαζί λύσεις για τα όνειρα σας, για τα άγχη σας, μία μάχη για να τον προστατεύσεις απ'ό,τι μπορεί να τον στεναχωρεί.
Μία μάχη για να ρίξεις το "εγώ" σου και να ασχοληθείς και με μία άλλη ζωή, ένα άλλο εγώ που ίσως σε χρειάζεται.
Η φιλία σίγουρα μία ιερή λέξη.
Είτε είσαι μοναχοπαίδι είτε όχι οι φίλοι αποτελούν τα αδέρφια που επιλέγουμε. Είναι οι άνθρωποι που αφιερώνουμε χρόνο και χώρο από την καθημερινότητά μας εκμυστηρεύοντας σε αυτούς ό,τι μπορεί να αφορά την προσωπική μας ζωή.
Είναι ο προσωπικός μας ψυχολόγος, ο σύμβουλος που οφείλει να είναι αντικειμενικός.
Εξαιτίας του μετατρεπόμαστε σε τείχος. Ένα τείχος ψηλό, σκληρό που δεν επιτρέπει σε άλλους να εισχωρήσουν μέσα από αυτόν.
Οι φίλοι δεν επιτρέπουν κανέναν να προσβάλλει τους δικούς τους ανθρώπους.
Ένας φίλος σταθερός, αποτελεί μία μακροχρόνια σχέση.Μία σχέση που μας συντροφεύει, συνήθως, από τα σχολικά μας χρόνια.
Οι φίλοι σε ωριμάζουν, σε κατανοούν, άσχετα αν δεν συμφωνούν πάντα μαζί σου. Οι φίλοι, πέρα από καλοί σύμβουλοι, είναι και καλοί θαυμαστές. Σ'αυτό το σημείο έγκειται η σημασία της φιλίας. Πόση δύναμη μπορεί να κρύβει ένας φίλος όταν αποτυγχάνει αλλά ο φίλος του επιτυγχάνει σε κάτι.
Πόσο μπορεί να χαρεί;
Πόσο ευτυχισμένος είναι με την ευτυχία του άλλου;
Πόσο περήφανος αισθάνεται για τον φίλο του;
Όλοι μπορούμε να γίνουμε παρηγορητές. Μπορώ να παρηγορήσω έναν άγνωστο αν τον δω να κλαίει. Συνήθως η τάση αυτή προέρχεται από το γεγονός πως αισθανόμαστε μία ικανοποίηση. Ικανοποίηση πως είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από τον άνθρωπο που υποφέρει. Το γεγονός ότι μπορώ να συμβουλεύω έναν άγνωστο δε σημαίνει πως είμαι πραγματικός του φίλος. Με την ίδια λογική οι ψυχολόγοι έπρεπε να είναι φίλοι μας. Δεν είναι όμως.
Η φιλία χρειάζεται και τις δυο πλευρές.
Να υποφέρεις με τη στεναχώρια του άλλου και να αισθάνεσαι περήφανος για την επιτυχία του. Να είσαι ειλικρινής και να σέβεσαι. Να εκφράζεις ό,τι σε προβληματίζει και σε στεναχωρεί. Η φιλία είναι ιερή γι'αυτό οφείλεις να είσαι περήφανος γι'αυτή και να τη διεκδικείς καθημερινά.
Να ονοματίζεις ως "φίλους" τους ανθρώπους που ήταν εκεί για εσένα όταν δεν είχες τίποτα κι αυτοί τα πάντα.
Εξάλλου η φιλία τι χρειάζεται; Δυο ανθρώπινες ψυχές που αποφασίζουν να είναι συνταξιδιώτες στο ταξίδι της ζωής. Επιλέξτε τους σωστούς και προσπαθήστε να είστε όσο πιο ειλικρινείς γίνεται μαζί τους.
Κανείς δεν είναι τέλειος φίλος και ούτε μπορεί κάποιος να μην κάνει ποτέ λάθη.
Το ζητούμενο είναι αν είστε διατεθειμένοι να ζήσετε με τα δικά τους τα λάθη και τα ελαττώματα.
Αν ο φίλος είναι οικογένεια, προσπαθήστε να τον επιλέξτε σωστά.
Καλύτερα λίγοι και πραγματικοί παρά πολλοί και ανεπαρκείς.Θεωρώ ότι είναι από τα χείριστα συναισθήματα ενός ανθρώπου όταν βρίσκεται με πολλούς ''φίλους'' μαζί και νιώθει μόνος.
Όταν η μία πλευρά θέλει το κακό της άλλης, όταν η μία ειρωνεύεται, ζηλεύει, κακολογεί,πληγώνει ειρωνεύεται τότε ο όρος "φιλία" παύει να υφίσταται.
Η φιλία είναι υπόσχεση, όχι ετικέτα. Επίσης η φιλία δεν κρύβεται στην ποσότητα αλλά στην ποιότητα. Οφείλουμε να είμαστε επιλεκτικοί.
Οπότε, πόσο καλός φίλος μπορείς να γίνεις;
Γράφει ο Ελευθεριάδης Πυθαγόρας Κωνσταντίνος!
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.