ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ – ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ? – ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΛΥΝΕΤΑΙ ΕΔΩ – ΠΩΣ ΕΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ (ανάρτηση 1 από 3)

Η εισπνοή και η εκπνοή γίνονται κατά κύριο λόγο αντανακλαστικά κατά τη διάρκεια της ζωής κάποιου. Όσο το ρεύμα της ζωής (η πράνα) σύρει την εισπνεόμενη ανάσα στους πνεύμονες, ο άνθρωπος ζει. Όποτε το καθοδικά ρέον ρεύμα (η απάνα) στην εκπνοή γίνεται πιο ισχυρό, ο άνθρωπος πεθαίνει. Τότε το ρεύμα της απάνα σύρει το αστρικό σώμα έξω από το υλικό σώμα. Όταν η τελική ανάσα αφήνει το σώμα μέσω της δράσης του εξερχόμενου ρεύματος, της απάνα, το αστρικό σώμα την ακολουθεί σ’ έναν αστρικό κόσμο.

Έτσι, λέγεται ότι η ανθρώπινη ανάσα δένει την ψυχή με το σώμα. Είναι η διαδικασία της εκπνοής και της εισπνοής που απορρέει από τα δύο αντίθετα εγκεφαλονωτιαία ρεύματα αυτό που δίνει στον άνθρωπο την αντίληψη του εξωτερικού κόσμου. Η δυαδική αναπνοή είναι η καταιγίδα που δημιουργεί κύματα-μορφές (αισθητήριες εντυπώσεις) στη λίμνη του νου. Αυτές οι αισθητήριες εντυπώσεις προκαλούν επίσης σωματική συνειδητότητα και δυαδικότητα και έτσι εξαλείφουν την ενιαία συνειδητότητα της ψυχής.

Ο Θεός ονειρεύτηκε την ψυχή και την εγκλώβισε σ’ ένα ονειρικό σώμα με το βάρος της ονειρικής αναπνοής. Το μυστήριο της αναπνοής αποτελεί τη λύση του μυστικού της ανθρώπινης ύπαρξης. Υπάρχει ακόμα και μια άμεση σύνδεση ανάμεσα στην αναπνοή και τη σωματική μακροζωία. 

Ο σκύλος, για παράδειγμα, αναπνέει γρήγορα και ζει λίγο. Ο κροκόδειλος αναπνέει πολύ αργά και μπορεί να ζήσει πάνω από εκατό χρόνια. Οι εύσωμοι άνθρωποι αναπνέουν βαριά και πεθαίνουν πρόωρα. Όταν μέσω αρρώστιας, γηρατειών, ή οποιασδήποτε άλλης υλικής αιτίας σταματά η ονειρική αναπνοή, ακολουθεί ο θάνατος του ονειρικού σώματος. 

Γι’ αυτό οι γιόγκι σκέφτηκαν ότι αν το σώμα δεν φθειρόταν και δεν συγκεντρώνονταν τοξίνες στα κύτταρα, η αναπνοή δε θα χρειαζόταν. Αυτή η επιστημονική κυριαρχία πάνω στην αναπνοή, με το να αποτρέπει κάποιος τη φθορά στο σώμα, θα καθιστούσε τη ροή της αναπνοής περιττή και θα έδινε έλεγχο πάνω στη ζωή και τον θάνατο. Απ’ αυτή τη διαισθητική αντίληψη των αρχαίων σοφών, προήλθε η επιστήμη και η τέχνη της πραναγιάμα, του ελέγχου της ζωής.

Η πραναγιάμα συστήνεται από την Μπάγκαβαντ Γκίτα ως μια οικουμενικά κατάλληλη μέθοδος για να τη χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος για να απελευθερώσει την ψυχή του από τα δεσμά της αναπνοής. Η Γκίτα δηλώνει: «Ο γιόγκι είναι μεγαλύτερος από τους ασκητές που πειθαρχούν το σώμα, μεγαλύτερος ακόμα κι απ’ αυτούς που ακολουθούν το μονοπάτι της σοφίας ή το μονοπάτι της δράσης. Να είσαι γιόγκι!» (VI:46). 

– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα από το «Ο Θεός μιλά με τον Αρτζούνα – η Μπάγκαβαντ Γκίτα» (αδημοσίευτο, δίτομο έργο – αυτοί που τόλμησαν να εξηγήσουν την Μπάγκαβαντ Γκίτα σε όλη την ιστορία είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού – ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα ήταν ένας απ’ αυτούς).

Παραμαχάνσα Γιογκανάντα SRF ο γνήσιος διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ