Τι στο μπιπ ξέρουμε, το κείμενο και το βίντεο

Μια εξαιρετική προσπάθεια να δούμε το σύμπαν την συνείδηση το Θεό μέσα από την σύγχρονη θεωρία της κβαντομηχανικής

Σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει το star time ώστε κάθε φορά να ανατρέχετε ανεξάρτητα στο βίντεο ή από το βίντεο στο κείμενο

Επεξεργασία σχόλια από τον Zaxo Skafida

Το βίντεο, What the Bleep! - Down the Rabbit Hole (2.20 λεπτά)

Το κείμενο

Επιστήμη και θρησκεία. Ιστορική αναδρομή

Η "Is News Real Films" παρουσιάζει: "Συναρπαστικά Νέα!" Έληξε το διαζύγιο; Ξαναπαντρεύονται το πνεύμα και η επιστήμη; Λένε τα ίδια η εκκλησία και η επιστήμη; Από τα ομιχλώδη χρόνια της αρχαιότητας... η αναζήτηση του Θεού και της γνώσης για το σύμπαν... βάδιζαν χέρι-χέρι. Αρχαία Σουμέρ - Είχε θεό της αστρονομίας... της φυτοκομίας, της άρδευσης... και οι ιερείς των ναών ήταν οι συγγραφείς και τεχνολόγοι... που διερευνούσαν αυτά τα πεδία της γνώσης.

 Αρχαία Ελλάδα - Οι φιλόσοφοι εξετάζοντας το γιατί είμαστε εδώ... ανέπτυξαν τη θεωρία του ατόμου, των ουράνιων κινήσεων και της ανθρώπινης ηθικής.

Μεσαιωνική Ευρώπη - Η Δυτική Εκκλησία πήρε την ανώτατη εξουσία. Έχοντας, πια, επιρροή, εκτάσεις γης, και ως προμηθευτής της αλήθειας... η εκκλησία ανέλαβε να αυτο-οριστεί ως ο μοναδικός παντογνώστης. Το δόγμα ήταν ο νόμος. Κι όμως η επιστήμη είχε προχωρήσει μπροστά... και τώρα αμφισβητούσε το δόγμα ότι η Γη είναι το κέντρο του σύμπαντος.

 Κοπέρνικος, Μπρούνο και Γαλιλαίος ένιωσαν το βαρύ χέρι της εκκλησίας. Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ! Ανίκανη να καταπνίξει πια την επιστήμη... εκκλησία και επιστήμη μοίρασαν τις γνώσεις και τον ανθρώπινο αγώνα. Ο Ντεκάρτ επινόησε τον δυϊσμό. Η εκκλησία πήρε το αθέατο... και η επιστήμη το θεατό. Και γεννήθηκε ο υλισμός. Ασταθής ανακωχή. Οι επιστήμονες δεν περιορίζονταν πλέον... και αντέδρασαν εκδικητικά. Ό,τι αθέατο είναι φαντασία, αυταπάτη. 

Είμαστε μικρές μηχανές ενός προβλέψιμου μηχανιστικού σύμπαντος... το οποίο κυβερνάται από άκαμπτους, αμετάβλητους νόμους. Η εκκλησία αντέδρασε. Οι ευτελείς επιστήμονες καταδικάστηκαν στην κόλαση! Ο Δαρβίνος αντιτάχτηκε. Δημιουργός δεν υπάρχει, δεν είναι πουθενά. Είμαστε τυχαίες μεταλλαγές... απλώς φορείς της διαρκούς αναζήτησης του DNA για περισσότερα... σε ένα ασήμαντο σύμπαν.

Εντωμεταξύ, εκκλησία και επιστήμη έφταναν σε αδιέξοδο. Αν όλα ήταν μηχανιστικά και ο Θεός ήταν ο Ιερός Δημιουργός... τότε ποιος ο ρόλος των ανθρώπων; Η επιστήμη έσκαψε ακόμα βαθύτερα μέσα σε ένα νεκρό σύμπαν... και σκόνταψε πάνω σε ένα μυστήριο που το αποκάλυψε. Σε μικρές γωνιές του χωροχρόνου... οι επιστήμονες βρήκαν απύθμενη ενέργεια... και μυστήρια που θολώνουν το νου.Μυστήρια που υποδηλώνουν ότι όλοι είμαστε συνδεδεμένοι... ότι το υλικό σύμπαν είναι ουσιαστικά άυλο. Ο χώρος και ο χρόνος είναι απλώς κατασκευάσματα... αυτής της μη-υλικότητας.

Και σήμερα, αρνησί- θρησκοι επιστήμονες συναντιούνται με θρησκευτικούς ηγέτες. Ξεφυτρώνουν συνέδρια που προωθούν το αντάμωμα επιστήμης και πνεύματος. Όπως ο 20ος αιώνας άνοιξε τις πύλες μιας μηχανιστικής θεώρησης... θα ρίξει ο 21ος αιώνας το σιδερένιο τείχος... μεταξύ εκκλησίας και εργαστηρίου; Εδώ ολοκληρώνει... ο δημοσιογράφος του "Is News Real". Η λαγουδότρυπα και το πόσο βαθιά θέλουμε να κατέβουμε... δείχνει πόσο πολύ θέλουμε να ανακαλύψουμε την αληθινή μας φύση. Η Αλίκη κατέβηκε στη λαγουδότρυπα, όπου συνάντησε τον Τρελο-Καπελά. Ο καπελάς ήταν τρελός. Και το συμπέρασμα ήταν ότι θέλεις να βγεις απ' τη λαγουδότρυπα αφού έχεις μπει.

Η επιστήμη έχει δύο φάσεις. Το τρελό κομμάτι, όπου κατεβαίνεις στην λαγουδότρυπα... και μετά το κομμάτι όπου ελέγχεις την τρέλα των ιδεών σου... κόντρα σε μια άκαμπτη, αυστηρή διαδικασία που σε τρελαίνει. Νομίζω το ενδιαφέρον στην επιστήμη... το ενδιαφέρον στη φυσική... είναι ότι είναι ένας γνήσια νέος και ανεπανάληπτος τρόπος... ενασχόλησης με τον κόσμο. Νομίζω η πειραματική μέθοδος, σημαντική για την φυσική... είναι πολύ διαφορετική από τη μέθοδο της αποκάλυψης... ή τη μέθοδο του διαλογισμού ή κάτι παρόμοιου.

Δεν νομίζω, για παράδειγμα... ότι οπαδοί, ας πούμε, του Βουδισμού... θα σκέφτονταν να αλλάξουν τα πιστεύω τους... στηριζόμενοι σε πορίσματα πειραμάτων που γίνονται με τα ηλεκτρόνια. Γιατί αυτή η φανερή ρήξη μεταξύ εκκλησίας και επιστήμης... ή μεταξύ επιστήμης και θρησκείας προέκυψε σήμερα; Νομίζω ότι οι ρίζες αυτού βρίσκονται πολύ βαθιά... γιατί πιθανόν να ανάγεται σε μια πεποίθηση... ότι κάποια από τα βιβλία των ιερών γραφών... όπως το Βιβλίο της Γέννεσης, που ασχολείται με την απαρχή... ουσιαστικά, μας μιλάει για την προέλευση του κόσμου.

 Πράγματι, κάθε βιβλικός μελετητής θα σας πει δεν είναι νέο ότι το Βιβλίο της Γένεσης... δεν έχει σχέση με την προέλευση του κόσμου. Αλλά πολλοί κληρικοί πίστευαν ότι το Βιβλίο της Γένεσης... περιείχε ζωντανές ειδήσεις, κάτι σαν το CNN... σχετικά με την απαρχή της δημιουργίας. Και επομένως, υπήρξαν πολλοί μέσα στους αιώνες... όπως ο περίφημος Αρχιεπίσκοπος Τζέιμς Άσερ στην Ιρλανδία το 1650... που υπολόγισε τις ηλικίες όλων των πατριαρχών στο παρελθόν... και κατέληξε, προς ικανοποίησή του... ότι η δημιουργία του κόσμου έλαβε χώρα... το έτος 4004 π.Χ. στις 17 Σεπτεμβρίου στις 9:00 το πρωί.

 Νομίζω ότι πρέπει να υπάρχει επιστημονική εξήγηση για την πνευματικότητα. Δεν νομίζω ότι είχε δοθεί κάποια καλή εξήγηση παρά μέχρι πρόσφατα. Για μένα, η μοναδική που έχει νόημα είναι ότι... η πρωταρχική συνείδηση, οι Πλατωνικές αξίες, η καλοσύνη, η αλήθεια... υπάρχουν σε τέτοιο θεμελιώδες επίπεδο της γεωμετρίας τους χωροχρόνου... που μπορούν να επηρεάσουν τις πράξεις μας αν είμαστε δεκτικοί σ' αυτά... και μας συνδέει με όλα τα άλλα όντα... με το σύμπαν στο σύνολό του.

 Η επιστήμη δημιουργεί τις ιστορίες με τις οποίες ζούμε... και μας είπε μια πολύ αποθαρρυντική ιστορία. Μας είπε ότι είμαστε κάποιο είδος γενετικού λάθους... ότι έχουμε γονίδια που μας εκμεταλλεύονται, ουσιαστικά, για να μεταφερθούν στην επόμενη γενιά... και ότι μεταλλασσόμαστε τυχαία. Λένε ότι βρισκόμαστε έξω από το σύμπαν μας... ότι είμαστε μόνοι, αποκομμένοι... και ότι είμαστε ένα είδος μοναχικού λάθους... πάνω σ' ένα μοναχικό πλανήτη μέσα σ' ένα μοναχικό σύμπαν.

 Και αυτό κυριαρχεί στη θεώρησή μας για τον κόσμο. Κυριαρχεί στη θεώρησή μας για τους εαυτούς μας. Και τώρα συνειδητοποιούμε ότι αυτή η άποψη... αυτή η άποψη της χωριστικότητας... είναι ένα από τα πιο καταστροφικά πράγματα. Είναι αυτό που δημιουργεί όλα τα προβλήματα στον κόσμο. Και τώρα συνειδητοποιούμε ότι αυτό το μοντέλο είναι λάθος, ότι δεν είμαστε αποκομμένοι. Είμαστε όλοι ένας. Είμαστε όλοι ενωμένοι. Στο έσχατο στοιχείο της ύπαρξής μας, είμαστε συνδεδεμένοι. Κι έτσι προσπαθούμε να κατανοήσουμε και να αφομοιώσουμε... ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτού; Πώς επιδρά αυτό σε μένα και στη ζωή μου;

Χρειαζόμαστε ένα νέο πνευματικό περιβάλλον. Ένα νέο πνευματικό τρόπο να κατανοήσουμε τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης. Γιατί οι παλιές μέθοδοι, οι παλιές μυθολογίες... η παλιά μοναρχία, ο βασιλιάς, ο Θεός... ενάντια στην παλιά μέθοδο του επιστήμονα να τα κάνει όλα, έχουν πεθάνει. Πρέπει να θαφτούν.

Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα. Και νομίζω ότι η κβαντική φυσική, αν μη τι άλλο... θα μπορούσε να μας οδηγήσει προς τη σωστή κατεύθυνση. Νομίζω ότι η βασική σκοπιά του νέου μοντέλου τουλάχιστον στην ιατρική, που είναι το δικό μου κομμάτι είναι ότι η συνείδηση έχει υπόσταση και επιρροή.

Πρέπει να υπερβούμε τις αισθήσεις μας... για να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο. Μπορεί αυτό που συμβαίνει μέσα σας στον εγκέφαλο, στο νευρικό σύστημα, στην παρατηρητική φύση σας... το πώς δουλεύει η μνήμη και ο νους μπορεί αυτό που συμβαίνει εκεί... να είναι κάποιο είδος αλληλοσυσχέτισης παρατηρητή/ύλης... που πράγματι κάνει τα πράγματα να φαίνονται αληθινά... επηρεάζοντας την αντίληψη της πραγματικότητας. Αυτό δεν μεταβάλλει την πραγματικότητα εκεί έξω.

Η πραγματικότητα συμβαίνει στον εγκέφαλο μας

00:09:27,123

Δεν αλλάζουν οι μεγάλες καρέκλες και τα φορτηγά... οι μπουλντόζες και η εκτόξευση των πυραύλων. Αυτά δεν αλλάζουν. Όχι. Αλλάζει, όμως, το πώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα... και ίσως το πώς σκεφτόμαστε γι' αυτά... πώς αισθανόμαστε, πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.

Οι άπειρες πληροφορίες... που επεξεργάζεται ο εγκέφαλος κάθε δευτερόλεπτο... μας λένε ότι υπάρχουν περισσότερα από αυτά που αντιλαμβανόμαστε. Ωστόσο, κάθε στιγμή... βυθιζόμαστε σε εμπειρίες με τις αισθήσεις μας την όραση, όσφρηση, γεύση, αφή- όσο βυθιζόμαστε με τις αισθήσεις μας στην πραγματικότητά μας.

Δεν ξέρουμε τίποτα για την πραγματικότητα... και η αίσθησή μας γι' αυτό που λέμε πραγματικότητα εκεί έξω... φιλτράρεται μέσα από τα αισθητήρια όργανά μας. Ο εγκέφαλος επεξεργάζεται 400 δις πληροφοριών το δευτερόλεπτο... εμείς, όμως, αντιλαμβανόμαστε 2.000 από αυτές. Αυτό σημαίνει ότι η πραγματικότητα συμβαίνει στον εγκέφαλο συνεχώς.

Πρέπει να το δοκιμάσεις. Πώς ξέρω τι κάνω; Εγώ και το βάζο είμαστε ένα. Ίσως σε βοηθήσει και στη δουλειά σου. Ζω μέσα από τα μάτια μου. Συναλλάσσομαι μέσα στην πραγματικότητα. Όχι απλώς σε κάποιον νεφελώδη, ασήμαντο, αισθητηριακό... κόσμο μεταβολών. Αν υπάρχει, θέλω να το δω. Τα μάτια είναι, κατά μία έννοια, μια βιντεοκάμερα... γιατί καταγράφουν τις πληροφορίες... και τις αποθηκεύουν, αλλά δεν μπορούν πραγματικά να σημαίνουν κάτι... μέχρι να τις ενώσετε όλες μαζί. Έτσι σε κάποιες περιπτώσεις, χρειάζεται ο συντάκτης που θα τα ενώσει όλα... και θα συνθέσει την ταινία σχετικά με τη φύση της ζωής και του κόσμου σας.

Αν σηκωθώ το πρωί απ' το κρεβάτι,... και ξαφνικά αποφασίσω να σκεφτώ σοβαρά... τον ισχυρισμό που σίγουρα είναι αληθινός ισχυρισμός ότι δεν είμαι σίγουρος αν τα μάτια μου δουλεύουν σωστά... έτσι ώστε ακόμα κι αν φαίνεται... ότι υπάρχει ένα σταθερό πάτωμα δίπλα απ' το κρεβάτι μου... ίσως να υπάρχει ένας γκρεμός ή κάτι τέτοιο. Αν δεν μπορέσω να βάλω σε τάξη αυτά τα ενδεχόμενα... σε σχέση με τις πιθανότητες που τους προσδίδω... τότε δεν θα σηκωθώ απ' το κρεβάτι. Θα είναι σαν να έχω παραλύσει με την πιο κυριολεκτική σημασία της λέξης. Δεν θα έχω ιδέα πώς να κάνω κυριολεκτικά το επόμενο βήμα μου.

Ξέρουμε σίγουρα ότι τα μάτια μου... μπορεί γενικά να με εξαπατήσουν ανά πάσα στιγμή. Έχουμε περιπτώσεις ανθρώπων, επιρρεπείς σε ψευδαισθήσεις. Αλλά ακόμα κι αν δεν είχαμε... δεν ξέρουμε πώς να αποδείξουμε σαν θεμελιώδη υπόθεση... ότι τα μάτια μας δεν μας εξαπατούν ποτέ. Αυτό είναι απόλυτα σωστό.

 Όταν, όμως, πάρουμε την απόφαση να σηκωθούμε απ' το κρεβάτι... προδιαγράφουμε πιθανότητες στις διάφορες υποθέσεις... συμβατές με το ότι βλέπω ένα πάτωμα δίπλα στο κρεβάτι. Μία υπόθεση είναι ότι πράγματι υπάρχει ένα πάτωμα, και γι' αυτό το βλέπω. Μία άλλη υπόθεση είναι ότι... το ότι βλέπω το πάτωμα είναι ψευδαίσθηση, κι ότι εκεί υπάρχει γκρεμός. Με το να σηκώνεσαι απ' το κρεβάτι το πρωί... επικυρώνεις μια από αυτές τις υποθέσεις σαν πιο πιθανή από την άλλη.

 Η τελική πραγματικότητα, νομίζω... πολύ συχνά εξαρτάται από το πώς την αντιλαμβάνεται κάποιος... και αυτό που ουσιαστικά νομίζει, είναι η αληθινή πραγματικότητα του κόσμου μας. Αν ο εγκέφαλος επεξεργάζεται 400 δις πληροφοριών... κι εμείς αντιλαμβανόμαστε μόνο τις 2.000... αυτό σημαίνει ότι η πραγματικότητα συμβαίνει στον εγκέφαλο συνεχώς. Δέχεται αυτές τις πληροφορίες, κι εμείς δεν τις έχουμε ενώσει.

Αν μας δοθούν γνώσεις και πληροφορίες έξω από τα καθιερωμένα έξω από το κουτί της συμβατικότητας ή αν συγχωνεύσουμε την κβαντική φυσική με τη νευροφυσιολογία... και ζητηθεί από τον εγκέφαλο να στοχαστεί ή ζητηθεί από εμάς να στοχαστούμε πάνω σ' αυτό... και να εξετάσουμε τις υποθέσεις, τα ενδεχόμενα και τις δυνατότητες... και να συσχετίσουμε τα δεδομένα μας με την εμπειρία του τι γνωρίζουμε... και να το επαναλάβουμε ξανά και ξανά... ο εγκέφαλος θ' αρχίσει να συνδέει δύο ανεξάρτητα δίκτυα νευρώνων... και θα δημιουργήσει μια νέα εικόνα. Και αυτή η νέα εικόνα θα είναι σαν να παίρνεις ένα φακό... και τον στρέφεις προς εκείνες τις 2.000 πληροφορίες... που έχουν να κάνουν με το σώμα μας... και το περιβάλλον μας και τον χρόνο... στο σκοτάδι... και κοιτάζεις κάτι νέο. Αυτό ονομάζεται συνειδητοποίηση.

Κβαντομηχανική... και κλασσική μηχανική

00:13:43,673

 Είσαι καλά; Σε άκουσα που φώναζες. Είδες κι άλλο όνειρο; Ήσουν Ινδιάνα... και έβλεπες τα πλοία του Κολόμβου να εμφανίζονται απ' το πουθενά. Κι αυτός ο μάγος σε χτυπούσε συνέχεια. Φοβερό! Ίσως ήταν από προηγούμενη ζωή... ή παράλληλη πραγματικότητα ή και μελλοντική ζωή. Προσγειώσου. Ή ίσως αυτό το όνειρο προσπαθούσε να σου πει την αλήθεια. Φαντάζομαι εξαρτάται από το τι θεωρείς πραγματικό. Μάλλον πρέπει ν' αλλάξεις αγχολυτικά. Τα χάπια μου είναι μια χαρά, εντάξει; Σ' ευχαριστώ. Λοιπόν, πρέπει να πάω να ντυθώ. Εύχομαι να νιώσεις καλύτερα, Αμάντα. Θεέ μου, Αμάντα. Πόσο ηλίθια μπορεί να είσαι.

 Με ρωτάνε, γιατί έχει ενδιαφέρον η κβαντομηχανική... δεδομένου ότι ασχολείται με μικροσκοπικά πράγματα Και ποιός νοιάζεται; Υπάρχουν τρεις πιθανές απαντήσεις. Από πρακτικής πλευράς, δεν έχει καθόλου σημασία. Και πάλι πρέπει να πας στη δουλειά, να οδηγήσεις και να κάνεις όλα τα άλλα. Από μια δεύτερη σκοπιά, ουσιαστικά φιλτράρει τα πάντα στον κόσμο, ειδικά στον κόσμο της ηλεκτρονικής. Όταν πας στο σουπερμάρκετ και γίνεται η σάρωση στο ταμείο... αυτό είναι αποτέλεσμα της κβαντομηχανικής. Αλλά νομίζω σημαντική είναι η τρίτη πλευρά... που ουσιαστικά είναι ένα φιλοσοφικό ζήτημα.

Γιατί παθιάζονται τόσο πολύ οι φιλόσοφοι... με την αποδόμηση των υποθέσεων για τον κόσμο; Τελικά κατάλαβα. Το κατάλαβα εξετάζοντας την κβαντομηχανική... και συγκρίνοντάς την με την κλασσική μηχανική. Παρουσιάζουν δύο πολύ διαφορετικούς τρόπους σκέψης... σχετικά με τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος και με το τι είμαστε. Έτσι, σύμφωνα με την παραδοσιακή άποψη, είμαστε μηχανές. Και στις μηχανές, δεν υπάρχει χώρος για συνειδητή εμπειρία. Δεν πειράζει αν πεθάνει μια μηχανή. Τη μηχανή μπορείς να την σκοτώσεις. Μπορείς να την πετάξεις στα σκουπίδια. Δεν πειράζει. Αν έτσι είναι ο κόσμος, τότε οι άνθρωποι θα συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο.

Υπάρχει, όμως, κι άλλος ένας τρόπος θεώρησης του κόσμου. Τον δείχνει η κβαντομηχανική... η οποία υπέδειξε ότι ο κόσμος δεν είναι απλά ένας μηχανισμός... αλλά πιο πολύ οργανισμός. Είναι κάποιο είδος οργανισμού που αλληλοσυνδέεται στενά... και που εκτείνεται μέσα από το χώρο και τον χρόνο. Σε τέτοιο περιβάλλον, αυτό που σκέφτομαι και ο τρόπος που συμπεριφέρομαι... έχει πολύ μεγαλύτερο αντίκτυπο, όχι μόνο σε μένα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο... απ' ό,τι θα είχε αν ήταν ένας παραδοσιακός κόσμος.

Η κβαντοθεωρία

00:17:31,441

Έτσι από την πλευρά της ηθικής και δεοντολογίας... αυτό που σκέφτομαι επηρεάζει τον κόσμο. Αυτός είναι, κατά μία έννοια, πραγματικά ο λόγος... που είναι σημαντική μια αλλαγή της κοσμοθεωρίας. Ας μιλήσουμε για τον υποατομικό κόσμο. Και ύστερα για το τι μας αποκαλύπτει για την πραγματικότητα. Το πρώτο που θέλω να σας πω για τον υποατομικό κόσμο... είναι ότι είναι φαντασίωση που πλάστηκε από τρελούς φυσικούς... προσπαθώντας να ανακαλύψουν τι στο καλό συμβαίνει όταν κάνουν αυτά τα πειράματα. Εννοώ, μεγάλη ενέργεια σε μικρό χώρο και χρόνο.

 Σ' αυτή τη σφαίρα συμβαίνουν τρελά πράγματα. Έτσι εφευρέθηκε η υποατομική φυσική για να τα διαλευκάνει όλα αυτά. Χρειαζόμαστε μια νέα επιστήμη εκεί κάτω. Ονομάζεται κβαντοφυσική, και υπόκειται σε ένα ολόκληρο φάσμα... αμφισβητήσιμων υποθέσεων, σκέψεων, αισθημάτων, διαισθήσεων... σχετικά με το τι στο καλό συμβαίνει πραγματικά. 

Έτσι, από τη μία, είχαμε μια θεωρία... που από εννοιολογική άποψη, ήταν πολύ αινιγματική... και από την άλλη, από την πρακτική πλευρά... ήταν απείρως πιο επιτυχημένη από οτιδήποτε είχαμε δει μέχρι τώρα. Μια τέτοια κατάσταση είναι που παράγει την ένταση... που όλες οι έρευνες, οι βάσεις της κβαντομηχανικής... τρέφονται από αυτή από τότε.

 Γιατί από τη μία, είναι... ...έντονα παράδοξη, αινιγματική... εννοιολογικώς περίπλοκη θεωρία. Από την άλλη, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να την απορρίψουμε ή να την παραβλέψουμε... γιατί είναι το πιο ισχυρό, αποδεδειγμένα, εργαλείο... πρόβλεψης συμπεριφορών φυσικών συστημάτων που είχαμε ποτέ στη διάθεσή μας.

Το σύμπαν είναι πολύ παράξενο. Φαίνεται ότι υπάρχουν δύο ομάδες νόμων που κυβερνούν το σύμπαν. Στον καθημερινό κλασσικό κόσμο μας, περίπου στο μέγεθός μας και τις χρονικές μας κλίμακες... τα αντικείμενα χαρακτηρίζονται από τους Νευτώνειους νόμους της κίνησης... που θεσπίστηκαν πριν εκατοντάδες χρόνια. Και λειτουργούν μια χαρά για τις μπάλες του μπιλιάρδου και τα κανόνια και την βαρύτητα.

 Ωστόσο, όταν κατέβουμε σε μια μικρή κλίμακα... ας πούμε, στο επίπεδο των ατόμων... αναλαμβάνει δράση μια διαφορετική ομάδα κανόνων. Αυτοί είναι οι κβαντικοί νόμοι, η κβαντοθεωρία, η κβαντομηχανική. Και σε αυτό το επίπεδο... τα μόρια μπορούν να βρίσκονται σε πολλαπλά σημεία ταυτόχρονα. Μπορούν να φέρονται σαν κύματα που απλώνονται στο χώρο και τον χρόνο. Μπορούν να αλληλοσυνδέονται από μεγάλες αποστάσεις. Μπορούν... να ενώνονται σε μία κβαντική κατάσταση, σε μια κατάσταση... που κυβερνάται από μία κυματοειδή συνάρτηση.

Και το μεταίχμιο, το κατώφλι... αυτή η κουρτίνα μεταξύ κβαντικού και κλασσικού κόσμου... είναι αληθινά μυστηριώδης. Μερικές φορές ονομάζεται "κατάρρευση της κυματοειδούς συνάρτησης"... γιατί στον κόσμο των κβάντων, όλα βρίσκονται σε επαλληλία και σε πολλαπλές πιθανότητες. Και στον κλασσικό κόσμο, αυτές οι πολλαπλές δυνατότητες... φαίνεται να καταρρέουν σε συγκεκριμένες, καθορισμένες επιλογές. Άρα, όλα βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη θέση.

Η κβαντομηχανική φανερώνει πληροφορίες... φανερώνει τις πιθανότητες... κύματα πληροφοριών, κύματα δυνητικού ηλεκτρονίου. Και η λέξη "δυνητικό" είναι σημαντική. Δεν πρόκειται για τον κόσμο των ηλεκτρονίων αλλά για τον κόσμο των δυνητικών ηλεκτρονίων. Αλλά πρέπει να κάνουμε την ερώτηση, "Τι κύματα;" Ποιό είναι το κυματοειδές πεδίο; Ο ωκεανός; Όχι. Είναι συμπαντικός ωκεανός. Ένας ωκεανός καθαρής δυνητικότητας. Ένας ωκεανός αφηρημένης, δυνητικής ύπαρξης. Το ονομάζουμε "ενοποιημένο πεδίο", ή "πεδίο των υπερχορδών". Και από αυτό είμαστε φτιαγμένοι.

Το κενό σύμπαν

00:20:10,453

Η συνδετικότητα, μεταξύ άλλων... είναι βασική συνιστώσα της δομής της πραγματικότητας. Είναι πολύ δύσκολο να το κατανοήσουμε. Αλλά ο Έρβιν Σρέντιγκερ - ένας απ' τους θεμελιωτές της κβαντομηχανικής είπε ότι το μπλέξιμο, που είναι το βασικό στοιχείο αυτής της συνδετικότητας... δεν είναι απλώς μια ιδιότητα της κβαντομηχανικής, είναι Η ιδιότητα. Αυτή η ιδιότητα της κβαντομηχανικής είναι που την κάνει πάρα πολύ παράξενη. Και δεν φαίνεται να "δένει" με τον συνηθισμένο κόσμο μας τις συνηθισμένες εμπειρίες μας, αλλά, ουσιαστικά το κάνει.

Θες να ρίξεις μερικά καλάθια; Μην κάνεις έτσι. Έλα να παίξουμε. Κοίτα, σε συμπάθησε. Δεν έχεις χρόνο να παίξουμε; Πόσο καιρό έχεις να παίξεις; Έλα. Έχεις τη μπάλα. Δοκίμασε. Όχι από εκεί. Είναι εκτός γηπέδου. Πρέπει να είσαι μέσα στο γήπεδο για να παίξεις. Καλωσήρθες στο Γήπεδο του Δούκα Ρέτζιναλντ... των άπειρων δυνατοτήτων. Κανόνας του παιχνιδιού. Το τελευταίο πρέπει να μπει. - Πόνεσε αυτό. - Δεν σ' ακούμπησε καν. - Ναι, καλά. - Και... δεν είναι στερεό. Αυτή η μπάλα, στο μεγαλύτερο μέρος της, είναι κενή.

Όλοι διδαχτήκαμε ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος από υλικό... από ύλη, μάζα, άτομα. Τα άτομα συνθέτουν τα μόρια. Τα μόρια συνθέτουν την ύλη. Και όλα αποτελούνται απ' αυτήν. Αλλά τα άτομα στην πραγματικότητα είναι κυρίως κενά. Για παράδειγμα, αν αυτή η μπάλα ήταν ο πυρήνας ενός ατόμου... ένα πρωτόνιο μέσα σε ένα άτομο υδρογόνου, ας πούμε... τότε το ηλεκτρόνιο που περιστρέφεται γύρω απ' αυτό... και που θα χαρακτήριζε τα εξωτερικά όρια αυτού του ατόμου... θα ήταν κοντά σ' εκείνο το βουνό, περίπου 320 χλμ. μακριά. Και όλα στο ενδιάμεσο είναι κενά.

Ουσιαστικά, το σύμπαν, ως επί το πλείστον, είναι κενό. Ωστόσο, όσο κατεβαίνουμε στην κλίμακα, μέσα στην κενότητα... φτάνουμε, τελικά, σε ένα επίπεδο... το θεμελιώδες επίπεδο της χωροχρονικής γεωμετρίας. Το λεπτό υπόγειο επίπεδο του σύμπαντος... όπου υπάρχουν πληροφορίες, ένα πρότυπο σχέδιο. Ονομάζεται Κλίμακα Πλανκ. Και είναι η δομή του σύμπαντος. Και έχει πληροφορίες που βρίσκονται εκεί από την Μεγάλη Έκρηξη.

Το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος, και της ύλης, είναι ουσιαστικά κενό. Οι περισσότεροι νομίζουν ότι το κενό είναι άδειο. Αλλά για την εσωτερική λογική... της κβαντομηχανικής και της θεωρίας της σχετικότητας... απαιτείται να υπάρχει το ισοδύναμο... του 10 προς τα 94 γραμμάρια της ενέργειας της μάζας. Το κάθε γραμμάριο έχοντας ενέργεια E=mc^2. Είναι τεράστιο νούμερο.

Αλλά τι σημαίνει πρακτικά; Πρακτικά, αν υποθέσουμε ότι το σύμπαν είναι επίπεδο και όλο και περισσότερα αστρονομικά δεδομένα... δείχνουν ότι είναι αρκετά επίπεδο αν το υποθέσω αυτό, τότε αν πάρω τον όγκο ή το κενό μέσα σε ένα και μόνο άτομο υδρογόνου... τότε αυτό είναι περίπου 10 προς μείον 23 κυβικά εκατοστά. Αν πάρω αυτή την ποσότητα κενού και την λανθάνουσα ενέργεια σ' αυτό... υπάρχει ένα τρις περισσότερη ενέργεια εκεί... από ό,τι σε όλη τη μάζα όλων των άστρων... και όλων των πλανητών σε απόσταση μέχρι και 20 δις έτη φωτός. Είναι μεγάλη.

Κι αν η συνείδηση επιτρέπει να ελέγχεις ακόμα κι ένα μικρό κλάσμα αυτού... η δημιουργία μιας μεγάλης έκρηξης δεν είναι τίποτα. Οργανισμοί όπως η ΝΑΣΑ, η Βρετανική Αεροδιαστημική... προσπαθούν να αντλήσουν απ' αυτή την απίστευτα μεγάλη ενεργειακή θάλασσα. Και πιστεύουν ότι αν την αντλήσουν, θα μπορούμε να ταξιδεύουμε σε άλλους γαλαξίες. Κατανοούν ότι στον κενό χώρο, υπάρχει αυτή η απίστευτη ενέργεια.

Η κύρια βασική ιδέα που υπαινίσσεται η κβαντοφυσική... που μας κάνει να καταλάβουμε ή ακόμα και να σκεφτούμε γι' αυτό το νέο μοντέλο... ότι υπάρχει αυτό το υπόγειο Θα πρέπει να υπάρχει ένα επίπεδο ύπαρξης... που δεν μπορεί ποτέ να το αγγίξει ή να το δει κανείς... που παφλάζει μέσα στην ύπαρξη προκαλώντας... την κατανόησή μας για τον κόσμο. Όσο πιο γερά προσπάθησε η φυσική να κρατηθεί από την φυσική πραγματικότητα... για να κατανοήσει από τι είναι αληθινά φτιαγμένη... ποιός είναι ο βασικός οικοδομικός λίθος της ζωής στη βάση της τόσο ξεγλιστρούν η ζωή και το σύμπαν. Και βρίσκουμε κάτι που είναι όλο και πιο αφηρημένο μέχρι να φτάσουμε στη σφαίρα της καθαρής αφαίρεσης. Και αυτό είναι το ενοποιημένο πεδίο.

Το ενοποιημένο πεδίο

00:25:50,476

Είναι καθαρό αφηρημένο δυναμικό... καθαρό αφηρημένο "είναι"... καθαρή αφηρημένη συν- είδηση με αυτογνωσία... που υψώνεται με δονητικά κύματα, για να δημιουργήσει τα μόρια, τους ανθρώπους... όλα όσα βλέπουμε στο αχανές σύμπαν. Τα πράγματα δεν αποτελούνται από άλλα πράγματα... αλλά από ιδέες... έννοιες, πληροφορίες. Και όπως είπα, δεν σ' ακουμπάει καθόλου. Κάτι άλλο παράξενο είναι ότι τα αντικείμενα ποτέ δεν αγγίζουν πραγματικά το ένα το άλλο. Όταν ντριμπλάρω αυτή τη μπάλα, τα άτομα της μπάλας... και τα άτομα του εδάφους, ουσιαστικά, δεν συναντιούνται ποτέ. Έτσι κανείς δεν αγγίζει τίποτα.

 Έλα. Άσε κάτω τα πράγματά σου. Δεν θα στα πάρει κανείς. Όπως είπα, αυτό είναι το δικό μου γήπεδο. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Πόσος καιρός έχει περάσει; Θ' αργήσω. Η πρώτη νύξη της φυσικής ότι ο χρόνος δεν είναι αυτό φαίνεται... ήρθε με τη σχετικότητα... Αυτή ήταν η πρώτη νύξη. Ότι ο χρόνος δεν είναι απόλυτος. Δεν είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του σύμπαντος. Ο Παντοδύναμος Θεός δεν είπε, "Ένα λεπτό, ένα λεπτό, ένα λεπτό. Ένα μέτρο, ένα μέτρο, ένα μέτρο."

Είστε σε ένα βαρυτικό πεδίο. Το κεφάλι σας ουσιαστικά κινείται... με ελαφρώς γρηγορότερο ρυθμό από τα πόδια σας. Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής λέει ότι όλα ξετυλίγονται και κινούνται μπροστά. (σε οποιοδήποτε θερμικό σύστημα υπάρχει σπατάλη ενέργειας) Κι αυτό δίνει ένα τόξο του χρόνου. Αλλά στον κόσμο των κβάντων, στον μικρόκοσμο... ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής δεν φαίνεται να ισχύει. Και όλα μπορούν να πάνε προς τα πίσω ή να είναι άχρονα.

Οι θεμελιώδεις εξισώσεις της φυσικής... έχουν μια ιδιότητα που αναφέρεται ως Συμμετρία Αντιστροφής του Χρόνου. Κι αυτό που σημαίνει είναι ότι μια ομάδα κανόνων... που είναι συμμετρικά αντίστροφοι στο χρόνο... είναι νόμοι που έχουν το ακόλουθο χαρακτηριστικό. Για όποια διαδικασία είναι σύμφωνη με αυτούς τους νόμους... η ίδια διαδικασία της προς τα πίσω κίνησης είναι επίσης σύμφωνη με αυτούς τους νόμους. Αυτό θα έπρεπε να σημαίνει ότι, το γάλα πετάγεται απ' τον καφέ τόσες φορές όσες διαλύεται μέσα σ' αυτόν... ότι οι άνθρωποι γίνονται νεότεροι τόσες φορές όσες γερνάνε... ότι έχουμε το ίδιο είδος πρόσβασης στη γνώση... για το μέλλον όπως έχουμε και για το παρελθόν... ότι ενεργώντας στο παρόν θα πρέπει να μπορούμε να επηρεάσουμε το παρελθόν... όπως μπορούμε να επηρεάσουμε το μέλλον.

Όλα αυτά είναι λάθος. Όλα αυτά, δηλαδή, έρχονται σε μεγάλη αντίθεση... με τον τρόπο που βιώνουμε ψυχολογικά τον κόσμο. Μια από τις πιο δυσάρεστες ιδέες ακόμα... παρά το γεγονός ότι η κβαντική φυσική υπάρχει εδώ και πολύ καιρό... είναι η πιθανότητα ή η ιδέα... ότι το μέλλον μπορεί να έχει αιτιατό αποτέλεσμα στο παρόν. Πιστεύουμε ότι το παρελθόν μπορεί να έχει αιτιατό αποτέλεσμα στο παρόν.

Κρατάω μια μπάλα. Την ρίχνω. Πέφτει. Αιτία και αποτέλεσμα, όταν ακουμπάει στο έδαφος. Θα μπορούσε, όμως, εξ' αρχής, το έδαφος να είναι η αιτία που ρίχνω την μπάλα; Μόνο στη συνειδητή εμπειρία φαίνεται να κινούμαστε μπροστά στο χρόνο. Στην κβαντική θεωρία μπορείς να πας και πίσω στο χρόνο. Και υπάρχει κάποια ένδειξη ότι διαδικασίες στον εγκέφαλο... που σχετίζονται με τη συνείδηση προβάλλονται πίσω στο χρόνο.

Για παράδειγμα, στα τέλη του 1970... ένας νευροφυσιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο... ο Μπεν Λίμπετ έκανε κάποια πολύ φημισμένα πειράματα. Μελέτησε ασθενείς που υποβάλλονταν σε νευροχειρουργική εγκεφάλου... με εκτεθειμένους τους εγκεφάλους τους ενώ ήταν ξύπνιοι. Τους δόθηκε τοπικό αναισθητικό για να μουδιάσει η περιοχή του κρανίου... για να έχουν πρόσβαση στους εγκεφάλους, κι ο Μπεν τους μιλούσε.

Έτσι, για παράδειγμα, αυτό που έκανε ήταν ότι... προκαλούσε ερέθισμα στο μικρό τους δάχτυλο... και κοίταζε το σημείο του αισθητηριακού φλοιού στην αντίθετη πλευρά... που σχετιζόταν με αυτό, το κατέγραφε ηλεκτρικά... και ρωτούσε τον ασθενή πότε ένιωθε το ερέθισμα στο δάχτυλο. Επίσης, διέγειρε εκείνη τη συγκεκριμένη περιοχή στον φλοιό. Αυτό που θα περιμένατε είναι ότι αν προκληθεί ερέθισμα στο δάχτυλο... χρειάζεται κάποιος χρόνος για να φτάσει στην αντίθετη πλευρά του φλοιού... έτσι ο ασθενής θα το ανάφερε ένα κλάσμα δευτερολέπτου μετά απ' το ερέθισμα. Και όταν διεγερθεί απ' ευθείας, ο ασθενής θα το ανάφερε αμέσως. Διαπίστωσε ακριβώς το αντίθετο. Όταν διεγειρόταν το δάχτυλο, ο ασθενής το ένιωθε αμέσως. Κι όταν διεγειρόταν απευθείας ο φλοιός, υπήρχε καθυστέρηση. Αφού ταξινόμησε όλα τα δεδομένα και το επανέλαβε ξανά και ξανά... κατέληξε στο συμπέρασμα ότι με κάποιο τρόπο ο εγκέφαλος... προέβαλλε πληροφορίες πίσω στο χρόνο. Και πράγματι έπαιρνε συγκεκριμένο χρόνο να φτάσει στον αισθητηριακό φλοιό... αλλά ο εγκέφαλος το προέβαλλε πίσω στο χρόνο.... ώστε η συνειδητή αντίληψη ήταν ότι... το ερέθισμα γινόταν αισθητό τη στιγμή που γινόταν το τσίμπημα.

Έχουν γίνει μελέτες που δείχνουν ότι όταν οι άνθρωποι αρχίζουν... να κινούν ένα χέρι ή να λένε κάτι, υπάρχει δραστηριότητα σε συγκεκριμένα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου... πριν ακόμα αντιληφθούν συνειδητά τι προσπαθούν να κάνουν. Φαίνεται ότι συχνά κάνω πράγματα και αποφασίζω τι θα κάνω αλλά τα έχω ήδη κάνει. Θ' αργήσω.

Μπορείς να γυρίσεις πίσω στο χρόνο. Τι συμβαίνει; Θυμήσου. Είναι κενό. Πώς τα ξέρεις όλα αυτά; Διάβασα τα κόμικς του "Δρ. Κβάντουμ". Όλοι νομίζουν ότι είναι για παιδιά, αλλά εγώ ξέρω ότι είναι αληθινό. Έτσι κάνω τα μαγικά μου στο γήπεδο. Αυτό που διδαχτήκαμε δεν είναι αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα. Και ότι οι αισθήσεις μας, μας παραπλανούν. Απλώς αναρωτιέσαι. Ποιά είναι η πραγματικότητα στην οποία βρισκόμαστε;

Το διαβόητο πείραμα της διπλής σχισμής

00:31:52,192

Η κβαντική φυσική λέει ότι όλα είναι απλώς κύματα πληροφοριών. Το πιστεύω αυτό; Ελπίζω, πως ναι. Έτσι κάνω τα μαγικά μου στο γήπεδο. Ναι. Πάντα επιλέγω το παιδί θαύμα πρώτα. Ο Δρ. Κβάντουμ λέει ότι όλοι μπορούν. Όλοι το κάνουμε. Και το κάνουμε συνέχεια, κάθε φορά που κοιτάζουμε.

Και νά ΄μαστε, ο παππούς όλης της κβαντικής παραδοξότητας: το διαβόητο πείραμα της διπλής σχισμής. Για να καταλάβουμε αυτό το πείραμα, πρέπει πρώτα να δούμε πώς... ενεργούν τα μόρια ή οι μικρές μπάλες της ύλης. Αν τυχαία εκτοξεύσουμε ένα μικρό αντικείμενο, ας πούμε μπίλιες, στην οθόνη.... βλέπουμε ένα σχέδιο στον πίσω τοίχο που χτύπησαν, περνώντας μέσα απ' τη σχισμή. Τώρα, αν προσθέσουμε μια δεύτερη σχισμή... θα περιμέναμε να δούμε μια δεύτερη δέσμη να αντιγράφεται στα δεξιά.

Για να δούμε τα κύματα. Τα κύματα χτυπούν τη σχισμή και εκπέμπονται προς τα έξω... χτυπώντας στον πίσω τοίχο με τη μέγιστη ένταση... απευθείας στην ίδια ευθεία με τη σχισμή. Η φωτεινή γραμμή στην πίσω οθόνη δείχνει αυτή την ένταση. Αυτό μοιάζει με τη γραμμή που σχηματίζουν οι μπίλιες.

Αλλά όταν προσθέσουμε τη δεύτερη σχισμή... κάτι διαφορετικό συμβαίνει. Αν η κορυφή ενός κύματος συναντήσει το κάτω μέρος ενός άλλου... το ένα ακυρώνει το άλλο. Ώστε τώρα υπάρχει ένα σχέδιο παρεμβολής στον πίσω τοίχο. Στα σημεία όπου συναντιούνται οι δύο κορυφές είναι η μέγιστη ένταση οι φωτεινές γραμμές κι εκεί που ακυρώνονται, δεν υπάρχει τίποτα. Οπότε, όταν πετάμε πράγματα, δηλαδή, ύλη, μέσα από δύο σχισμές... προκύπτει αυτό, δύο δέσμες χτυπημάτων. Και με τα κύματα, έχουμε ένα σχέδιο παρεμβολής... πολλών δεσμών.

Μέχρι εδώ καλά. Ας πάμε, τώρα, στα κβάντα. Το ηλεκτρόνιο είναι μια ελάχιστη ποσότητα ύλης... σαν μια μικρή μπίλια. Ας ρίξουμε μέσα από μια σχισμή. Συμπεριφέρεται όπως η μπίλια: μια και μοναδική δέσμη. Άρα, αν τα εκτοξεύσουμε μέσα από δύο σχισμές... θά' πρεπε να έχουμε, όπως με τις μπίλιες, δύο δέσμες. Τι; Ένα σχέδιο παρεμβολής. 

Εκτοξεύσαμε ηλεκτρόνια, ελάχιστη ποσότητα ύλης, αλλά έχουμε ένα σχέδιο όπως αυτό των κυμάτων... όχι όπως αυτό με τις μπίλιες. Πώς; Πώς θα μπορούσαν κομμάτια ύλης... να δημιουργήσουν ένα σχέδιο παρεμβολής όπως τα κύματα; Δεν βγαίνει νόημα.

Οι φυσικοί, όμως, είναι έξυπνοι. Σκέφτηκαν, "Ίσως αυτές οι μικρές μπάλες υπερπηδούν η μια την άλλη... και δημιουργούν αυτό το σχέδιο." Έτσι αποφασίζουν να ρίξουν ηλεκτρόνια, ένα κάθε φορά. Δεν υπάρχει περίπτωση να συγκρουστούν το ένα με το άλλο. Αλλά μετά από μια ώρα, το ίδιο σχέδιο παρεμβολής αρχίζει να εμφανίζεται. Το συμπέρασμα είναι αναπόφευκτο. Το ηλεκτρόνιο μόνο του φεύγει σαν σωματίδιο... γίνεται κύμα πιθανοτήτων... περνάει μέσα και από τις δύο σχισμές... και συγκρούεται με τον εαυτό του... για να χτυπήσει τον τοίχο ως σωματίδιο.

Μαθηματικώς, όμως, είναι ακόμα πιο παράξενο. Περνάει μέσα κι από τις δύο σχισμές και δεν περνάει από καμία. Περνάει μέσα μόνο από τη μία, και περνάει μέσα μόνο από την άλλη. Όλες αυτές οι πιθανότητες βρίσκονται σε επαλληλία μεταξύ τους. Αλλά οι φυσικοί βρέθηκαν σε πλήρη σύγχυση μ' αυτό.

Έτσι αποφάσισαν να κρυφοκοιτάξουν και να δουν από ποιά σχισμή περνάει τελικά. Τοποθέτησαν μια συσκευή μέτρησης στη μια σχισμή... για να δουν από ποιά πέρασε... και το άφησαν να πετάξει. Όμως, ο κόσμος των κβάντα είναι πολύ πιο μυστηριώδης απ' ό,τι μπορούσαν να φανταστούν. Όταν παρακολουθούσαν, το ηλεκτρόνιο συμπεριφερόταν σαν μικρή μπίλια. Παρήγαγε το σχέδιο δύο δεσμών... όχι το σχέδιο παρεμβολής πολλών.

Η ίδια η πράξη της μέτρησης, ή παρακολούθησης... από ποιά σχισμή περνούσε... σήμαινε ότι περνούσε μόνο μέσα από τη μία, όχι και τις δύο. Το ηλεκτρόνιο αποφάσισε να ενεργήσει διαφορετικά... σαν να γνώριζε ότι το παρακολουθούσαν. Και σ' αυτό το σημείο ήταν που οι φυσικοί μπήκαν μια και καλή... στον παράξενο, φανταστικό κόσμο της συμπεριφοράς των κβάντα. Τι είναι ύλη, μπίλιες ή κύματα; Και τι είδους κύματα; Και ποιά η σχέση του παρατηρητή με όλα αυτά; Ο παρατηρητής συνέτριψε την κυματοειδή συνάρτηση... απλά με την παρατήρηση.

( Σημ. Στο πείραμα αυτό, κατά το οποίο τα σωματίδια αναγκάζονται να περάσουν μέσα από μια διάταξη με δύο λεπτές παράλληλες σχισμές που είναι πολύ κοντά η μία στην άλλη, παίζει σημαντικό ρόλο η παρατήρηση. Στην προσπάθειά του παρατηρητή να δει από ποια σχισμή περνά το κάθε σωματίδιο, αλλοιώνεται η συμπεριφορά που αυτά εμφανίζουν σε σχέση με όταν δεν τα παρατηρεί. Η προσπάθεια παρατήρησης τα κάνει να εκδηλώνουν ιδιότητες ύλης ενώ όταν δεν τα παρατηρεί εμφανίζουν κυματικές ιδιότητες.)

( Περισσότερη ανάλυση και κατανοητό βίντεο στο: http://skafidaszaxos.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html)

Κβαντομηχανική παραδοξότητα

00:37:13,894

Είμαστε πάντα παρατηρητές. Αλλά μερικές φορές ταυτιζόμαστε με τα γεγονότα τόσο πολύ... που χάνουμε ακόμα και τη θέση του παρατηρητή. Γι' αυτό ο υλιστής χάνεται τελείως... και νομίζει ότι μπορούμε να κάνουμε και χωρίς τον παρατηρητή. Τα δεδομένα της φυσικής μας λένε ότι... το ίδιο το αντικείμενο είναι ουσιαστικά μια απλούστευση... αυτού που ονομάζουμε "εκεί έξω". Όταν εξετάζουμε ατομικά και υποατομικά σωματίδια... ή ατομική και υποατομική ύλη οποιασδήποτε μορφής... αυτό που βρίσκουμε είναι το πώς να πάμε να το εξετάσουμε... ή με τι να επιλέξουμε να το εξετάσουμε... ουσιαστικά αλλάζει τις ιδιότητες αυτού που παρατηρούμε ότι είναι εκεί έξω.

 Αυτός είναι ο παρατηρητής... και που είναι τόσο πολύπλοκο να κατανοηθεί... ο τρελός, ιδιόρρυθμος κόσμος... των σωματιδίων κβάντα και πώς αντιδρούν αυτά; Είναι αυτός, λοιπόν, ο παρατηρητής; Κι ακόμα κι αν δεν μπορούμε να έχουμε ένα κβαντικό πεδίο... χωρίς την παρατήρηση των επιστημόνων που έφτασαν εκεί... που το ξεσκέπασαν, το ένα στρώμα μετά το άλλο. Όλοι είναι παρατηρητές... αλλά κανείς τους δεν συμφωνεί τελικά... σε όλα τα σημεία του πεδίου... γιατί αντιλαμβάνονται το πεδίο με μαθηματικό τρόπο... από διαφορετικές γωνίες αντίληψης.

Στην κβαντομηχανική δεν γνωρίζουμε... πώς να συνδέσουμε τους εαυτούς μας ως παρατηρητές με τον κόσμο. Δεν ξέρουμε πώς να φερθούμε στους εαυτούς μας ως παρατηρητές... σαν ένα άλλο κομμάτι του φυσικού συστήματος που περιγράφουμε. Ο μόνος τρόπος που ξέρουμε πώς να εφαρμόσουμε την κβαντομηχανική όπως έχει, παραδοσιακά, διατυπωθεί... είναι να κρατήσουμε τον παρατηρητή έξω απ' το σύστημα που περιγράφει.

Την στιγμή που τον συμπεριλαμβάνουμε, έχουμε όλα αυτά τα παράδοξα. Και, στην κβαντομηχανική, αναγκαζόμαστε να λέμε πράγματα, όπως... "Κοίτα, το βιβλίο κάνει αυτό που κάνει λόγω της κβαντομηχανικής. "Κι εγώ το βλέπω γιατί είμαι εκεί και το βλέπω. "Και μην προσπαθήσεις να αναλύσεις το δεύτερο μέρος της πρότασης... εφαρμόζοντας την κβαντομηχανική, γιατί θα καταρρεύσει."

 Γι' αυτό υπάρχουν αυτοί οι δύο ξεχωριστοί νόμοι της εξέλιξης των φυσικών συστημάτων... ο ένας ισχύει όταν δεν τα κοιτάζετε... κι ο άλλος ισχύει όταν τα κοιτάζετε. Μα, αυτό είναι τρελό. Δεν υπάρχει περίπτωση να διατυπώσουμε μαθηματικά... ή να εκφράσουμε με μαθηματικό τύπο... την ίδια την ενέργεια εύρεσης της απάντησης από ένα συνειδητό παρατηρητή. Λένε, "Τα όργανα μέτρησης, ο καταγραφέας το καταγράφει. Και ορίστε. Είναι στην ταινία. Έχει καταγραφεί." Ξεχάσατε ένα μέρος της εξίσωσης. Κάποιος πρέπει να κοιτάξει την ταινία. Και μέχρι κάποιος να την κοιτάξει, δεν έχει καταγραφεί καθόλου. Όταν δεν κοιτάμε, είναι κύματα πιθανοτήτων. Όταν κοιτάμε, είναι σωματίδια εμπειρίας.

Το σωματίδιο, που το θεωρούμε στερεό... υπάρχει μόνο στη λεγόμενη "επαλληλία"... ένα απλωμένο κύμα πιθανών θέσεων... και βρίσκεται σε όλες ταυτόχρονα. Τη στιγμή που το κοιτάς... παίρνει μια από αυτές τις πιθανές θέσεις. Είναι εύκολο να προκαλέσουμε καταστάσεις... όπου οι εξισώσεις της κίνησης θα προβλέπουν... ότι, ας πούμε, η κυματοειδής συνάρτηση το "ψ" μιας μπάλας μπάσκετ διανέμεται ομοιόμορφα σε όλο το γήπεδο μπάσκετ.

 Δεν έχουμε ιδέα πώς θα ήταν μια κατάσταση σαν κι αυτή. Σύμφωνα με τον νόμο της κβαντομηχανικής... υποτίθεται ότι είναι μια κατάσταση που δεν έχει νόημα... ακόμα και να ρωτήσουμε, "Πού είναι η μπάλα;" Δηλαδή, σύμφωνα με το νόμο της κβαντομηχανικής... κάνοντας την ερώτηση, "Πού είναι η μπάλα... της οποίας το "ψ" διανέμεται ομοιόμορφα σε όλο το γήπεδο;" είναι σαν να ρωτάμε, για την οικογενειακή κατάσταση του αριθμού 5. Δεν είναι ότι δεν ξέρετε την απάντηση δεν τυχαίνει να ξέρετε αν ο αριθμός 5 είναι παντρεμένος ή εργένης απλά η ερώτηση, στη βάση της, είναι τελείως λάθος. Ο αριθμός 5 δεν έχει οικογενειακή κατάσταση. Δεν υπάρχει κάτι σχετικό για να ρωτήσετε.

Παρομοίως, μια μπάλα της οποίας η κυματοειδής συνάρτηση διανεμήθηκε ομοιόμορφα... σ' ολόκληρο το γήπεδο... δεν έχει μία θέση ώστε να κάνουμε γι' αυτήν μια λογική ερώτηση. Η ουσία του προβλήματος της μέτρησης είναι ακριβώς ότι... αν και η εξίσωση Σρέντιγκερ προβλέπει κάτω από ορισμένες συνθήκες που ξέρουμε πώς να αναπαράγουμε στο εργαστήριο ότι οι μπάλες θά' πρεπε να έρθουν σε τέτοιες καταστάσεις όπου δεν μπορεί να υπάρξει κανένα κατανοητό γεγονός καμία λογική ερώτηση ακόμα και για το πού είναι. Κι όμως, όταν κοιτάξουμε το γήπεδο σε τέτοιες καταστάσεις... βλέπουμε σταθερά μια μπάλα εδώ... ή εκεί ή παραπέρα. Το γεγονός ότι βλέπουμε την μπάλα σε μια συγκεκριμένη θέση... αντί να την δούμε σε κατάσταση επιστημονικής φαντασίας... που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πώς είναι... όπου δεν μπορεί να υπάρξει ερώτηση για το ποιά είναι η θέση της Το γεγονός ότι πάντα την βλέπουμε σε μια συγκεκριμένη θέση... είναι σαφής καταπάτηση αυτών των εξισώσεων της κίνησης.

 Κι εκεί ακριβώς είναι που προκύπτει το πρόβλημα μέτρησης. Όταν παρατηρείς, συμβαίνουν πράγματα. Όταν δεν παρατηρείς, δεν συμβαίνουν. Οι υπερήρωες χρησιμοποιούν την επαλληλία... με τον κόσμο να είναι πιθανά κομμάτια πραγματικότητας μέχρι να επιλέξουμε. Οι ήρωες επιλέγουν τι θέλουν- βρίσκονται σε πολλά μέρη και βιώνουν πολλές πιθανότητες ταυτόχρονα... κι έπειτα καταλήγουν στη μία.

Το ερώτημα είναι, πόσο βαθιά μέσα στη λαγουδότρυπα θες να κατέβεις; Ο ίδιος ο νους δημιουργεί πολλαπλές πιθανότητες μέσα στο υποσυνείδητό. Οι επαλληλίες πιθανοτήτων υπάρχουν στο υποσυνείδητο. Μπορεί να τις αντιλαμβάνεστε συνειδητά, αλλά υπάρχουν... σε επαλληλία πολλαπλών πιθανοτήτων... που μετά από λίγο θα καταλήξουν στη μια ή την άλλη. ... προβάλλεις ή σχεδιάζεις το μέλλον ή σκέφτεσαι μπροστά απ' αυτό. Ωραία βολή.

Αλλά ο προ- προπάππους της τρελής παραδοξότητας των κβάντα... είναι η διεμπλοκή. Αν η συμμετρία αντιστροφής του χρόνου εκμηδενίσει την έννοια του χρόνου... τότε η διεμπλοκή καταστρέφει την εμπειρία μας για το χώρο. Δύο αντικείμενα, δύο ηλεκτρόνια που δημιουργήθηκαν μαζί μπλέκονται. Στείλτε το ένα στην άλλη μεριά του σύμπαντος. Τώρα, κάντε κάτι στο ένα... και το άλλο θα αντιδράσει ακαριαία. Ακαριαία. Έτσι, ή οι πληροφορίες ταξιδεύουν απείρως γρήγορα... ή, στην πραγματικότητα, είναι ακόμα συνδεδεμένες. Είναι μπλεγμένες μεταξύ τους. Και από τη στιγμή που όλα μπλέχτηκαν... τη στιγμή της μεγάλης έκρηξης... αυτό σημαίνει ότι όλα έχουν ακόμα επαφή μεταξύ τους.

Ο χώρος είναι απλώς το κατασκεύασμα... που δίνει την ψευδαίσθηση ότι υπάρχουν ξεχωριστά αντικείμενα.Κατεβήκαμε αρκετά βαθιά μέσα στη λαγουδότρυπα; Τώρα μπορείτε να δείτε σε πολλά εργαστήρια στις Ηνωμένες Πολιτείες... αντικείμενα αρκετά μεγάλα ώστε να είναι ορατά με γυμνό μάτι... και βρίσκονται σε δύο σημεία ταυτόχρονα. Μπορείτε ακόμα και να τα φωτογραφήσετε. Υποθέτω αν δείχνατε μια φωτογραφία, θα έλεγαν, "Θαυμάσια. "Τι ωραία αυτή η κηλίδα χρωματιστού φωτός, και βλέπω ότι υπάρχει... λίγο εδώ κι άλλο λίγο εκεί Έτσι έχετε μια εικόνα δύο κουκκίδων. Σιγά το πράγμα!" Η επαλληλία είναι προανίχνευση. Αυτό στο οποίο αναφερόμουνα στην ταινία είναι η 'μεταανίχνευση'. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες... ένα μεμονωμένο αντικείμενο, απ' τη στιγμή που ανιχνευθεί... βρίσκεται σε μία μόνο θέση.

Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις της ύλης που έχουν δημιουργηθεί... στις οποίες αντικείμενα μπορούν να βρίσκονται σε πολλαπλές θέσεις ταυτόχρονα, όχι μόνο σε δύο... αλλά μέχρι και σε 3.000 θέσεις. Τα πρώτα απ' αυτά τα αντικείμενα... ονομάστηκαν Συμπυκνώματα Bose-Einstein. Και είναι μεμονωμένες κυματικές συναρτήσεις... που σημαίνει ότι είναι μεμονωμένα σωματίδια... αλλά αν και είναι μεμονωμένη κυματική συνάρτηση... η κυματική συνάρτηση έχει πολλαπλές θέσεις. Λέτε, "Κοίτα μέσα στο θάλαμο. Είναι εκεί ακριβώς." "Εγώ βλέπω δύο πράγματα εκεί." "Όχι, όχι. Δεν είναι δύο πράγματα Είναι ένα. Είναι το ίδιο πράγμα σε δύο σημεία." Το περίπλοκο είναι ότι παραμένει μία και μοναδική κυματική συνάρτηση. Δεν είναι 3.000 ξεχωριστές κυματικές συναρτήσεις. Είναι μία κυματική συνάρτηση. Οπότε είναι ένα σωματίδιο.

Δεν είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι θα απορούσαν μ' αυτό... γιατί νομίζω δεν νομίζω ότι το πιστεύουν πραγματικά. Και δεν εννοώ ότι λένε, "Λες ψέματα", ή "Οι επιστήμονες έχουν μπερδευτεί." Νομίζω ότι είναι τόσο μυστηριώδες που δεν μπορείτε καν να καταλάβετε πόσο εκπληκτικό είναι. Ένα σωματίδιο... σε 3.000 διαφορετικές θέσεις. Αν ζυγίζατε ένα απ' αυτά... θα ζύγιζε το 1/3.000; Δεν μπορείτε να ζυγίσετε το ένα απ' αυτά. Γιατί; Γιατί είναι ένα σωματίδιο. Είναι μόνο ένα αδιαίρετο σωματίδιο. Αλλά αν βρίσκεται σε διαφορετικές θέσεις... δεν μπορούμε να μετρήσουμε το ένα; Όχι, είναι αδιαίρετο. Αυτό είναι το δύσκολο να κατανοηθεί... Δεν είναι 3.000 ξεχωριστά κομμάτια. - Ακόμα κι αν φαίνεται έτσι; - Ακριβώς. 

Μπορείς να το δεις μόνο έτσι - Δεν μπορείς να δεις το ένα από τα 3.000. Μπορείς να κοιτάξεις τα πιο απλά που είναι δύο ή τρία ή τέσσερα. Και μπορείς να δεις...

Δηλαδή, αν ψάξετε στο Ίντερνετ... θα δείτε φωτογραφίες τους. Θα δείτε αυτές τις μικρές κουκκίδες να αιωρούνται στον χώρο. Είναι τα διαφορετικά μέρη ενός αντικειμένου. Δεν διαχωρίζονται. Δεν είναι 4 ή 6 διαφορετικά αντικείμενα. Είναι μία κυματοειδής συνάρτηση. Ένα αντικείμενο. Κολλάει το μυαλό, έτσι; Γιατί όταν το σκεφτείς, απλώς... "Περίμενε. Όχι, όχι, όχι. Είναι εδώ, εδώ, εδώ. Άρα είναι ολοφάνερα ένα, δύο, τρία." Όχι, και δεν μπορείς να τραβήξεις το ένα από τα άλλα. Αν προσπαθήσεις να το κάνεις... όλο αυτό απλά θα εξαφανιστεί.

Κι έπειτα έχετε δει Σταρ Τρεκ και άλλα παρόμοια. "Διακτίνισέ με, Σκότι". Κι αναρωτιέται κανείς "Τι σημαίνει αυτό πραγματικά;" Αλλά πρέπει κανείς να σκεφτεί σοβαρά τι σημαίνει αυτό Ότι είναι το ίδιο αντικείμενο και είναι σε δύο σημεία ταυτόχρονα. Κι ο κόσμος μαστορεύει, θυμώνει, τρώει... κι επιστρέφει σπίτι του και ζει τη ζωή του... σαν να μην τρέχει και τίποτα ιδιαίτερο... γιατί έτσι πρέπει να κάνει Κι όμως, κάτι εκπληκτικά μαγικό... συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Πού στο διάβολο είσαι; Έχω ένα στούντιο γεμάτο κόσμο.. αλλά, Θεέ μου! Δεν υπάρχει φωτογράφος. Πού μπορεί να είναι; Με εξωγήινους; Με το τέρας του Λόχνες; Ή σε ρομαντικό ραντεβουδάκι;

Η πρόθεση μπορεί να επηρεάσει το pH καθαρού νερού

00:49:31,274

Πήραμε δύο απλά μαύρα κουτιά σαν κι αυτό. Μέσα έχει ένα μικρό ηλεκτρικό κύκλωμα... με μερικές διόδους, ταλαντωτή, μνήμη EPROM... αντιστάτες και πυκνωτές. Βασικά, αυτό είναι. Τυλίγουμε το ένα με ασημόχαρτο. Το βάζουμε σε ένα ηλεκτρικά γειωμένο κλουβί Φάραντεϊ. Το άλλο το βάζουμε σε ένα τραπέζι γύρω απ' το οποίο κάθονται... κάθονται 4 άτομα πολύ ικανά στον διαλογισμό που διαχειρίζονται πολύ καλά τον εσωτερικό τους εαυτό. Και μπαίνουν σε πολύ βαθιά κατάσταση διαλογισμού. Καθαρίζουν το περιβάλλον. Ουσιαστικά το μετατρέπουν σε ιερό χώρο... χρησιμοποιώντας τις νοητικές διαδικασίες καθαρισμού και τις προθέσεις τους. Και ένας απ' τους 4 εκφράζει τη συγκεκριμένη πρόθεση γι' αυτή τη συσκευή. Η πρόθεση είναι να επηρεάσει ένα πείραμα ιδιαίτερου στόχου. να αυξήσει το pH καθαρού νερού κατά μια μονάδα pH... ή να μειώσει το pH κατά μια μονάδα pH...

Χρησιμοποιήσαμε αυτές τις συσκευές σε όλα τα πειράματα... και συναντήσαμε πλήρη επιτυχία. Με τον διαλογισμό, αφού εκφραστεί η συγκεκριμένη πρόθεση... γίνεται το ίδιο με διάφορους τρόπους από τους τέσσερις... για 15 λεπτά περίπου. Και μετά, τέλος. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Και τέλος, μια βοηθητική πρόθεση δηλώνεται... για να σφραγίσει το αποτύπωμα στη συσκευή.

Παίρνουμε μια απ' αυτές τις συσκευές με το ασημόχαρτο. Την βάζουμε σε μια μαλακή συσκευασία και ύστερα σ' ένα πακέτο της FedEx. Το στέλνουμε 2.000 μίλια μακριά, στο εργαστήριό μας στη Μινεσότα. Και μόλις φτάσει εκεί, μπαίνει στο δικό του... ηλεκτρικά γειωμένο κλουβί του Φάραντεϊ. Την επόμενη μέρα, κάνουμε το ίδιο με το χειριστήριο. Το πείραμα συνεχίζεται. Και βασικά... τότε κάποιος βγάζει έξω τη συσκευή... την βάζει δίπλα στο πείραμα σε απόσταση από 15 έως 30 εκατοστά... και την βάζει σε λειτουργία για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι. Μάθαμε μετά από κάποιο διάστημα... ότι υπήρχε κι άλλος ένας παράγοντας. Μάθαμε ότι η χρήση αυτών - που τα ονομάζουμε ηλεκτρικές συσκευές αποτύπωσης προθέσεων Η συνεχής χρήση αυτού... με κάποιο τρόπο διέπει τον χώρο... σε κάποιο υψηλότερο επίπεδο συμμετρίας... και αρχίζουμε να έχουμε νέα φαινόμενα. Δηλαδή, οι συσκευές δουλεύουν. Δηλαδή, το pH... που είναι κανονικό, αρχίζει να ανεβαίνει μία πλήρη μονάδα pH... αν αυτό ήταν το αποτύπωμα, ή αρχίζει να πέφτει. Αν ανέβετε ή κατέβετε κατά μία μονάδα pH, έχετε πεθάνει. Αυτό συνεπάγεται για τον άνθρωπο.

Οι μηχανές R.E.G. - Γεννήτριες Τυχαίων Αποτελεσμάτων

00:52:08,486

Οι μηχανές R.E.G. - Γεννήτριες Τυχαίων Αποτελεσμάτων είναι ηλεκτρονικό στρίψιμο του νομίσματος. Ένα πείραμα γεννήτριας τυχαίων αποτελεσμάτων... που έχει διεξαχθεί πάρα πολλές φορές εκατοντάδες φορές τα τελευταία 40 χρόνια περίπου από το 1960 είναι μια γεννήτρια που παράγει μόνο ακολουθίες ψηφίων σε τυχαία σειρά. Μηδενικά και μονάδες. 

Σαν να στρίβεις το νόμισμα. Και απλά βάζεις κάποιον να πατήσει ένα κουμπί. Θα παρήγαγε 200 ψηφία... και θα ζητούσες να πουν, "Κάν' το να παράγει περισσότερες μονάδες από μηδενικά." Κι όταν πάρεις όλο το υλικό... τα εκατοντάδες πειράματα που έχουν γίνει... μπορείς να ρωτήσεις μία και μοναδική ερώτηση: Είχε σημασία που οι άνθρωποι το έσπρωχναν προς τις μονάδες... ή προς τα μηδενικά; Και η τελική απάντηση είναι ναι, έχει σημασία. Για κάποιο λόγο, η πρόθεση συσχετίζεται... με την εφαρμογή, με αυτό που παράγουν οι γεννήτριες τυχαίων αποτελεσμάτων... τόσο ώστε αν επιθυμείς περισσότερες μονάδες... με κάποιο τρόπο, οι γεννήτριες παράγουν περισσότερες μονάδες. Έτσι όταν λένε - στην κβαντοφυσική - ότι πρόκειται για εντελώς αυθαίρετη και τυχαία διαδικασία... αυτό που δεν εξηγούν είναι η εντυπωσιακή επίδραση... της ανθρώπινης σκέψης, της ανθρώπινης πρόθεσης.

Ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η δίκη του Ο Τζέι Σίμπσον... πολύς κόσμος παρακολουθούσε τηλεόραση... λόγω του δικαστικού δράματος που εξελισσόταν. Και ο Ραντίν διαισθάνθηκε ότι θα πρέπει να υπάρχει μεγάλη πρόθεση... όταν το δικαστικό δράμα είναι έντονο. Οπότε προσέλαβε ψυχολόγους που κατέγραφαν το δικαστικό δράμα. Ταυτόχρονα, ο Ραντίν μελετούσε την συμπεριφορά των γεννητριών τυχαίων αποτελεσμάτων. Αλλά τότε, ανακάλυψε... ότι όποτε οι προθέσεις ήταν έντονες στην αίθουσα του δικαστηρίου... τότε η απόκλιση... αυτών των γεννητριών τυχαίων αποτελεσμάτων, από το τυχαίο... γίνεται πολύ μεγάλη. Αυτό μας κάνει αυθόρμητα να αναρωτηθούμε... Επηρεάζουν οι άνθρωποι την πραγματικότητα που βλέπουν; Να είστε σίγουροι ότι το κάνουν. Ο κάθε ένας από εμάς επηρεάζει την πραγματικότητα που βλέπουμε. Ακόμα κι αν προσπαθήσουμε να κρυφτούμε και να το παίξουμε θύματα, το κάνουμε όλοι.

Η επίδραση της σκέψης στη μοριακή δομή του νερού

00:54:19,137

Πες μου μόνο πού είσαι. Εντάξει, καλά. Αλλά μπορείς να κάνεις γρήγορα σε παρακαλώ; Γιατί τα μοντέλα με ζάλισαν. - Σε δέκα λεπτά. Τα εκθέματα του μετρό έρχονται... από την Ιαπωνία και τον κ. Μασάρου Εμότο. Ο κ. Εμότο έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον... για την μοριακή δομή του νερού και τι την επηρεάζει. Το νερό είναι το πιο δεκτικό από τα 4 στοιχεία. Ο κ. Εμότο σκέφτηκε ότι ίσως αντιδρά και σε άυλα γεγονότα.

Έτσι ξεκίνησε μια σειρά μελετών, εφάρμοσε νοητικά ερεθίσματα... και τα φωτογράφησε με μικροσκόπιο. Για ένα δείγμα νερού, ρίχνουμε περίπου 5 cc κυβικά εκατοστά... σε κάθε έναν από τους 50 δίσκους καλλιέργειας μικροβίων. Ύστερα παίρνουμε αυτούς τους δίσκους... και τους καταψύχουμε στους -25 βαθμούς Κελσίου για 3 ώρες περίπου. Βάζουμε τα κατεψυγμένα δείγματα σε ψυγείο ρυθμισμένο στους -5 βαθμούς Κελσίου... όπου είναι τοποθετημένο ένα μικροσκόπιο με κάμερα. Εκεί, φωτογραφίζουμε την καθεμιά από τις 50 σταγόνες νερού ξεχωριστά.

Πρώτα φωτογραφίζουμε το νερό στο οποίο δεν βάλαμε καμία πληροφορία. Ύστερα, παίρνουμε το νερό με την πληροφορία... και ακολουθούμε την ίδια διαδικασία που μόλις περιγράψαμε. Παίρνουμε τις φωτογραφίες πριν και μετά και συγκρίνουμε τις διαφορές. Όταν προβάλλαμε το αίσθημα της αγάπης και της ευχαριστίας στο νερό... δημιούργησε τον πιο όμορφο κρύσταλλο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, νομίζω ότι το νερό είναι ήρεμο.

Η πρώτη εικόνα δείχνει νερό από το Φράγμα Φουτζιγουάρα. Κι αυτή η εικόνα δείχνει το ίδιο νερό... αφού το ευλόγησε ένας Βουδιστής μοναχός Ζεν. Στις επόμενες φωτογραφίες... ο κ. Εμότο τύπωσε λέξεις... τις κόλλησε σε μπουκάλια αποσταγμένου νερού... και τα άφησε για μια νύχτα. Η πρώτη φωτογραφία δείχνει το καθαρό, αποσταγμένο νερό... απλά την υπόστασή του. Οι επόμενες φωτογραφίες, όπως βλέπετε, είναι όλες διαφορετικές. Αυτό είναι το "Τσι του Έρωτα". Και πάμε εδώ στο "Ευχαριστώ". Και βλέπετε πού το είχε κολλήσει πάνω στο μπουκάλι. Αλλά αν ξέρατε Γιαπωνέζικα, θα το ξέρετε ήδη. Ο κ. Εμότο πιστεύει ότι η σκέψη... ή η πρόθεση, είναι η κινητήρια δύναμη σε όλο αυτό. Το πώς αυτό επηρεάζει τα μόρια είναι άγνωστο. Βέβαια, τα μόρια του νερού, το ξέρουν. Και είναι πραγματικά μαγευτικό αν σκεφτείτε... ότι το 90% του σώματός μας είναι νερό. Σε κάνει να αισθάνεσαι δέος, έτσι; Αν οι σκέψεις έχουν αυτή την επίδραση στο νερό... φαντάσου τι μπορούν να κάνουν σε εμάς.

Οι προθέσεις επηρεάζουν την πραγματικότητα

00:58:45,576

Ένα ενδιαφέρον πείραμα με γεννήτριες τυχαίων αποτελεσμάτων... έγινε όταν δεν το περίμενε κανείς. Κάποιοι ερευνητές από το Πρίνστον και αλλού... αποφάσισαν να δουν αν... μπορείς να επηρεάσεις μια τέτοια γεννήτρια αφού μπει σε λειτουργία. Έτσι το μετέστρεψαν. Αντί να έχουν υπολογιστή με εποπτική οθόνη... εφάρμοσαν κάτι το αυτοποιημένο δηλαδή... μαγνητοταινίες. Και είχαν μαγνητοφωνήσει κλικ στο αριστερό αυτί και κλικ στο δεξί. Και την έβαλαν να παίζει χωρίς να την ακούει κανείς... μέχρι που παίχτηκε όλη.

Την έκλεισαν σε ένα θάλαμο, και έδωσαν μια ίδια κασέτα... σε έναν συμμετέχοντα και είπαν... "Πήγαινέ την σπίτι. Θέλω να την ακούσεις... "και θέλω να κάνεις περισσότερα αριστερά κλικ από ό,τι δεξιά. Στείλε την πρόθεσή σου σ' αυτήν." Κι αυτό έκανε. Έδωσε πίσω την κασέτα και την έβαλαν να παίξει... και, τι έκπληξη, έπαιξαν και αυτήν στον θάλαμο- και ανακάλυψαν ότι και οι δύο ήταν ίδιες... και ότι και οι δύο είχαν περισσότερα αριστερά κλικ από δεξιά. Τι γινόταν λοιπόν;

Δεν ήταν ότι... το άτομο που συμμετείχε το είχε πραγματικά επηρεάσει... τη στιγμή που το άκουγε. Οι σκέψεις του και η προσήλωσή του είχαν γυρίσει πίσω στο χρόνο... και το επηρέασαν τη στιγμή της δημιουργίας του. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επηρεάζουν την πραγματικότητα... με συνεπή και ουσιώδη τρόπο... γιατί δεν πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν.

 Ο τρόπος που παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας... επιστρέφει πίσω σε εμάς. Και η αιτία που η ζωή μου, για παράδειγμα... στερείται χαράς και ευτυχίας και εκπλήρωσης... είναι γιατί δεν εστιάζομαι ακριβώς σ' αυτά. Αν είμαστε θύματα, θα πρέπει να αναρωτηθούμε... "Μήπως έχω νοοτροπία θύματος;" Αν συνέχεια συναντώ δυστυχίες και ατυχήματα και τραγωδίες... ίσως αυτό συμβαίνει γιατί η νοοτροπία μου είναι συντονισμένη... στο να δέχεται ότι έτσι είναι η ζωή, οπότε συμβαίνει.

Γιατί, λοιπόν, δεν μπορώ να τα πετύχω αυτά; Βασικά, λόγω έλλειψης εστίασης. Το μέσο άτομο χάνει την προσήλωσή του κάθε 6-10'' ανά λεπτό. Όταν θέλει κανείς να εστιάσει στην πρόθεση... ο νους πρέπει να είναι ευθύς. Γι' αυτό κάποιες από τις παλιές απόκρυφες διδασκαλίες... διδάσκουν τους ανθρώπους να εστιάζουν σε μια φλόγα μικρή φλόγα, ώστε να μάθεις να κατευθύνεις την προσοχή σου... σε ένα πολύ οξύ κανάλι... ώστε η πυκνότητα της ενέργειας να αυξάνεται.

 Ο νους είναι δομημένος σε στρώματα όπως ακριβώς και το σύμπαν... από το επιφανειακό στο πιο βαθύ. Κι αν ο νους λειτουργεί σε πολύ επιφανειακό επίπεδο καθημερινής σκέψης... έχουμε πολύ περιορισμένη δύναμη. Μόλις που μπορούμε να κινήσουμε μία κουκκίδα σκόνης στο τραπέζι... χωρίς να χρησιμοποιήσουμε τα χέρια μας. Τόσο αδύναμη μπορεί να γίνει η συνείδηση. Αλλά στο πιο βαθύ επίπεδο, η συνείδηση δημιουργεί σύμπαντα.

 Όμως πάντα αναρωτιόμαστε, εμείς δεν το κάνουμε; Όταν επιθυμούμε να μπορούμε να θεραπεύσουμε με ένα άγγιγμα, να αναστήσουμε νεκρούς και να εμφανίσουμε ψωμί στο χέρι μας. Και πάντα αναρωτιόμαστε γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε. Δεν μπορούμε, όμως, να κάνουμε μια ερώτηση... της οποίας την απάντηση δεν γνωρίζουμε ήδη. Και η απάντηση είναι... γιατί δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε... και συγκρούεται με αυτό που έχει καθοριστεί... από τους δικούς μας προσωπικούς εθισμούς που μας χαρακτηρίζουν.

Η αυταπάτη του χώρου και η διεμπλοκή

01:02:16,327

Ποτέ δεν είχαμε αρκετό χρόνο... να νοιαστούμε για τίποτα άλλο από τις ίδιες μας... τις συναισθηματικές εθιστικές ανάγκες. Πώς πήγε η φωτογράφηση; Χάλια. Τηλεφώνησε το αφεντικό σου. Ανησυχεί για σένα. Αμάντα, σε ευχαριστώ που με αφήνεις να μένω εδώ. Ξέρω ότι είμαι λίγο υπερβολική μερικές φορές... κι ότι είναι δύσκολο μετά τον Μπομπ κι όλα αυτά. Και... είσαι απλά καταπληκτική. Είμαι ακατάστατη, και, αν και συγυρίζω μετά, εσύ δεν είσαι έτσι. Μερικές φορές νομίζω ότι με λογικεύεις. Εγώ; Με το που λογικεύω κάποιον, έχει μπει σε μπελάδες.

Τέλος πάντων,... σου έφτιαξα κάτι σαν ευχαριστήριο δώρο. Άνοιξέ το. Από τις φωτογραφίες σου διάλεξα αυτές που μου άρεσαν περισσότερο. Και μου πήρε πολύ χρόνο γιατί είναι τόσες πολλές οι καλές. Αυτό... ...είναι για όλες τις θαυμάσιες φωτογραφίες που θα βγάλεις. Η μέρα μου σήμερα ήταν παράξενη. Σ' ευχαριστώ. Γιατί ήρθαμε εδώ; Αν οι σκέψεις έχουν αυτή την επίδραση στο νερό... φαντάσου τι μπορούν να κάνουν σε εμάς. ... σκέφτηκες ποτέ από τι είναι φτιαγμένες οι σκέψεις; Έχουν υλική υπόσταση; Είναι ένα όνειρο που βλέπω.

Όπως σε ένα όνειρο εμφανίζονται διάφορα πρόσωπα και έρχονται... να σου μιλήσουν και να σε συναντήσουν... έτσι μπορείς να πας σε ένα άλλο επίπεδο ονειρέματος όπου μπορείς να γίνεις... ο κάθε ένας από τα πρόσωπα που ονειρεύεσαι. Μπορούμε να πάμε πίσω και μπροστά στο χρόνο. Ο χρόνος είναι σχετικός. - Γυρίζει πίσω στο χρόνο. Και μετά μπροστά. - Ο χρόνος δεν ήταν απόλυτος.

Πληροφορία. Συμμετρία αντιστροφής του χρόνου. Φυσικά μπορούμε να πάμε πίσω και μπροστά στο χρόνο. Όλες οι πραγματικότητες υπάρχουν ταυτόχρονα στο κβαντικό πεδίο; Το πραγματικό γεγονός της εμπειρίας Υπάρχουν κυριολεκτικά διαφορετικοί κόσμοι στους οποίους ζούμε. Υπάρχει ο μακροσκοπικός κόσμος που βλέπουμε. Ο κόσμος των κυττάρων μας, των ατόμων μας. Ο κόσμος των πυρήνων μας. Το καθένα είναι εντελώς διαφορετικοί κόσμοι. Έχουν τη δική τους γλώσσα, τα δικά τους μαθηματικά. Δεν είναι απλώς μικρότεροι. Είναι τελείως διαφορετικοί, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται.

Γιατί είμαι τα άτομά μου, αλλά είμαι και τα κύτταρά μου. Είμαι, επίσης, η μακροσκοπική φυσιολογία μου. Είναι όλα αληθινά. Απλώς υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα αλήθειας. Η βαθύτερη αλήθεια που αποκαλύφθηκε από την επιστήμη και τη φιλοσοφία... είναι η θεμελιώδης αλήθεια της μονάδας. Στο πιο βαθύ υποατομικό επίπεδο της πραγματικότητάς μας... εσύ κι εγώ, κυριολεκτικά, είμαστε ένα.

Αυτό σταδιακά οδήγησε στην αντίληψη... ότι υπήρχε αόρατη σύνδεση μεταξύ όλων. Οι φυσικοί του δίνουν ένα όνομα. Το ονομάζουν "διεμπλοκή". Ο Αϊνστάιν δεν πίστευε ότι η κβαντομηχανική μπορούσε να έχει υπόσταση... γιατί απαιτούσε την ύπαρξη απόκοσμης δράσης από απόσταση. Έτσι το είχε διατυπώσει. Δηλαδή, έτσι όπως συνήθως αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα... αυτά τα δύο σημεία βρίσκονται αναμφίβολα στο χώρο... είναι χωριστά και δεν θα συναντηθούν ποτέ μεταξύ τους. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό δεν είναι αλήθεια.

Σε ένα πιο βαθύ επίπεδο που δεν μπορούμε να δούμε καθαρά με τα μάτια μας... δύο σημεία στο χώρο είναι τα ίδια. Είναι στην ίδια θέση, συνυπάρχουν. Έτσι, αν φανταστούμε ότι η κοινή λογική... δηλαδή αυτό που σου λένε οι αισθήσεις σου για τον κόσμο... αν έτσι είναι πραγματικά κατασκευασμένος ο κόσμος... τότε οι ψυχικές και απόκρυφες εμπειρίες δεν βγάζουν κανένα νόημα... γιατί αυτό που τις κάνει παράξενες... είναι η αίσθηση ότι αυτό που συμβαίνει μέσα στο μυαλό σου συνδέεται... με όλα τα άλλα - παντού στον χώρο και τον χρόνο.

Αυτό, λοιπόν, που μας δίνει η κβαντομηχανική... είναι ένας τρόπος να διατυπώσουμε τη φύση αυτών των παράξενων εμπειριών. Και την αλλάζει από πληροφορίες που μπαίνουν στον νου μας... από σήματα ή δυνάμεις ή κάτι τέτοιο... σε μια διαφορετική αντίληψη, που είναι ότι... κατά μία έννοια ο νους μας, ναι, είναι εδώ... αλλά είναι απλωμένος - μέσα στον χώρο και τον χρόνο.

Έτσι όταν έχω μια τηλεπαθητική εντύπωση από κάποιον μακριά... δεν είναι γιατί εγώ πετάχτηκα εκεί πέρα και την πήρα... αλλά γιατί σε κάποιο βαθύ επίπεδο... ο δικός μου νους και του άλλου είναι στο ίδιο σημείο.Διαμπλεκόμαστε συνεχώς όταν επικοινωνούμε τηλεπαθητικά. Αυτές οι εμπειρίες είναι πολύ εντυπωσιακές. Κυριολεκτικά μπορώ να διαβάσω τη σκέψη σου... αν διεμπλακώ με εσένα. Κι αυτά συμβαίνουν. Έχουν γίνει πειράματα.

Το προκλητό δυναμικό

01:08:37,817

Ακόμα και πειράματα που βλέπεις λάμψεις φωτός... και ο εγκέφαλός σου εντοπίζει το χαρακτηριστικό αυτών των λάμψεων φωτός. αυτό που λέμε "προκλητό δυναμικό"... και μπορεί να μετρηθεί με μια Η.Ε.Γ. συνδεδεμένη στον εγκέφαλό σου. Κι εγώ κάθομαι εκεί πέρα. Χωρίς λάμψεις φωτός. Δεν μπορώ να σε δω. Κι όμως, το δυναμικό του εγκεφάλου μου, επειδή συσχετίζομαι με σένα... όσον αφορά στην πρόθεση... ...προτίθεμαι να επικοινωνήσω άμεσα με τις εμπειρίες σου. Αυτή η πρόθεση μου δίνει την δυνατότητα... να έχω ταυτόχρονα ένα παρόμοιο εγκεφαλικό δυναμικό στον εγκέφαλό μου. Έγινε αρχικά από τον Jacobo Grinberg στο Πανεπιστήμιο του Μεξικό... και τώρα επαναλήφθηκε από τον Πίτερ Φένγουικ στο Λονδίνο.

Πως θα δημιουργήσουμε την πραγματικότητά μας

01:09:23,961

 Η ημέρα πρέπει να είναι ανατολή του ηλίου. Πρέπει να είναι η αρχή μιας μεγάλης σκέψης. Ξυπνάω το πρωί, και δημιουργώ συνειδητά την ημέρα μου... έτσι όπως θέλω να είναι. Μερικές φορές, όμως, επειδή ο νους μου εξετάζει... όλα όσα πρέπει να κάνω... μου παίρνει λίγο χρόνο για να κατασταλάξω... και να φτάσω στο σημείο όπου ουσιαστικά... σκόπιμα δημιουργώ την ημέρα μου.

Αλλά να τι γίνεται. Όταν δημιουργώ την ημέρα μου... και από το πουθενά, συμβαίνουν μικροπράγματα... που είναι τόσο ανεξήγητα... ξέρω ότι είναι η διαδικασία ή το αποτέλεσμα της δημιουργίας μου. Και όσο πιο πολύ το κάνω... τόσο χτίζω ένα δίκτυο νευρώνων στον εγκέφαλό μου... που αποδέχομαι ως εφικτό... μου δίνει τη δύναμη και το κίνητρο να το κάνω και την επόμενη μέρα. Όλοι δημιουργούμε τις δικές μας πραγματικότητες... και το κάνουμε γιατί εμείς είμαστε ο παρατηρητής. Είμαστε οι παρατηρητές της ίδιας μας της πραγματικότητας. Και οι ατομικές μας συνειδήσεις... δημιουργούν τη δική μας ατομική πραγματικότητα με τον πιο καταπληκτικό τρόπο.

Ο γιός μου, ο Έβαν, φυσικός, λέει ότι είναι κάτι το προσθετικό. Αν ζω μια πραγματικότητα και κάποιος άλλος ζει μια άλλη, για παράδειγμα, σήμερα έχει αγώνα μπόουλινγκ. Και η πραγματικότητα που ζουν οι Eagles... είναι διαφορετική από αυτή που ζουν οι Patriots. Και μόνο μία από αυτές τις πραγματικότητες θα γίνει αληθινή. Έτσι υπάρχουν κάποια προσθετικά και πρότυπα παρεμβολής.

Αν απλοποιήσουμε την κβαντοφυσική... ώστε ο απλός άνθρωπος να καταλάβει ότι η παρατήρησή μας έχει άμεση επίδραση στον κόσμο μας, Αν την απλοποιήσουμε, τότε οι άνθρωποι μπορούν να... αρχίσουν να εξασκούνται στην τέχνη της παρατήρησης. Βλέπετε, ο υποατομικός κόσμος αντιδρά στην παρατήρησή μας... αλλά η προσοχή του μέσου ανθρώπου αποσπάται κάθε έξι με δέκα δευτερόλεπτα το λεπτό. Αυτό δεν αφήνει και πολύ χώρο για την αδιάσπαστη προσοχή μας.

Πώς μπορεί η πλειοψηφία να αντιδρά σε κάποιον... που δεν έχει την ικανότητα να εστιάζει και να συγκεντρώνεται; Ίσως να είμαστε απλοί φτωχοί παρατηρητές. Ίσως δεν έχουμε κατακτήσει την τέχνη της παρατήρησης και ίσως να είναι τέχνη. Και ίσως να είμαστε τόσο εθισμένοι στον εξωτερικό κόσμο... και τόσο εθισμένοι στο ερέθισμα και την αντίδραση του εξωτερικού κόσμου... ώστε ο εγκέφαλος αρχίζει να λειτουργεί... από τα αντανακλαστικά αντί από την δημιουργία. Αν μας δοθούν οι κατάλληλες γνώσεις και η κατανόηση... και η κατάλληλη καθοδήγηση θα αρχίσουμε να βλέπουμε αξιόλογες αντιδράσεις στη ζωή μας. Αν κάνετε την προσπάθεια... να καθίσετε και να σχεδιάσετε μια νέα ζωή... και γίνει το πιο σημαντικό... και ξοδεύετε χρόνο κάθε μέρα για να το τροφοδοτείτε... σαν τον κηπουρό που ταΐζει τον σπόρο, θα αποδώσετε καρπούς.

Τι είναι η συνείδηση

01:12:19,760

Είμαστε σ' ένα χώρο ολογραμμάτων. Είμαστε συλλογικοί. Υπάρχει τόση προσαρμοστικότητα... που οτιδήποτε φανταστείτε, το δημιουργεί. Και μαθαίνετε. Η πρόθεσή σας... προκαλεί την υλοποίησή του από τη στιγμή που είστε αρκετά συνειδητοί.

Ναι, και τι είναι η συνείδηση; Τι είναι η συνείδηση; Η συνείδηση είναι πολύ δύσκολο να οριστεί. Τι είναι η συνείδηση; Από πού προέρχεται; Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τη συνείδηση... και προσπαθούν να καταλάβουν τι είναι ακριβώς... τι σημαίνει για μας τους ανθρώπους, γιατί την έχουμε καν. Ένας απλός τρόπος να την ορίσουμε είναι ότι έχει σχέση με την επίγνωση... και συγκεκριμένα, την επίγνωση του εαυτού. Έτσι τουλάχιστον εμείς, ως άνθρωποι, έχουμε αυτοσυνείδηση... ώστε όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, να αναγνωρίζουμε... ότι είμαστε εμείς και όχι κάποιος άλλος άνθρωπος ή ζώο.

Και νομίζετε ότι η επιστήμη θα το κατανοήσει καλύτερα από το να πρέπει να χειριστεί κάτι τόσο πολύπλοκο όσο η συνείδηση που της προσδίδονται τόσες πολλές θρησκευτικές προκαταλήψεις; Η συνείδηση έχει παραλειφθεί από τις εξισώσεις της φυσικής όπως και της κβαντοφυσικής, για έναν πολύ απλό λόγο: Έτσι είναι πιο εύκολο. "Γάμος Φιλιπόφσκι/Ουμάνσκι" Σιχαίνομαι τους γάμους! Γάμος; Έλα τώρα, Φρανκ! Είναι καλή δουλειά αν το δεις έτσι. Πώς να το δω; "Δέχομαι". Δέχτηκαν. Θεέ μου, Αμάντα. Ζεις ακόμα στο παρελθόν σου. Όλα γύρω σου έχουν σχέση με το τι συνέβη. Σιχαίνεσαι τις εκκλησίες... ...μισείς τους γάμους και τους άντρες.

Τι είναι ο Θεός

01:14:23,820

Συνείδηση. Δυσκολευόμαστε πολύ να την ορίσουμε. Για μένα συνείδηση είναι ένα υποπροϊόν του πνεύματος που εισέρχεται στην πυκνή ύλη. Αλλά έχουμε ακόμα πολύ μακρύ δρόμο μπροστά μας πριν φτάσουμε στο στάδιο όπου θα σημαίνει κάτι για εμάς να θέσουμε το ερώτημα: "Θα γνωρίσουμε τον Θεό;" Οι περισσότεροι φαντάζονται τον Θεό σαν τη μεγάλη μορφή στον ουρανό με τα λευκά γένια που περιεργάζεται την ανθρώπινη φυλή από ψηλά. 

Μας βλέπουν εδώ στη Γη σαν ένα είδος ουδέτερου πειραματικού εδάφους όπου 

τοποθετηθήκαμε από τον Θεό για ένα χρονικό διάστημα και ο Θεός μας παρακολουθεί από ψηλά, καταγράφοντας τα σκορ στο λάπτοπ του σχετικά με το αν πράττουμε σύμφωνα με το σχέδιό του ή αν τον προσβάλλουμε, όπως λένε. Αναμφίβολα εξωφρενική ιδέα.

Πώς θα μπορούσαμε να προσβάλλουμε τον Θεό το είδος του Θεού στον οποίο πιστεύουν οι άνθρωποι; Πώς μπορεί να τον νοιάζει τόσο πολύ; Πώς θα τον ένοιαζε τόσο πολύ ώστε να το βρει τόσο σοβαρό και να μας καταδικάσει σε αιώνια δυστυχία; Αυτές είναι αλλόκοτες ιδέες. Αλλά, προφανώς, στηρίζονται κυρίως στους φόβους, τους περιορισμούς και τις ανασφάλειες των ανθρώπων πράγμα που εξηγεί γιατί η θρησκεία μπορεί να παίξει τόσο αποτελεσματικά, σκόπιμα ή όχι, με αυτές τις ανασφάλειες.

Οι άνθρωποι συνετίζονται πολύ εύκολα όταν απειλούνται από αυτές τις κοσμικές καταδίκες της αιώνιας τιμωρίας. Πώς θα μπορούσαμε με τις Δέκα Εντολές να δημιουργήσουμε έναν νου που μπορεί να υπερβεί τον χώρο και το χρόνο; Είμαστε πολύ απασχολημένοι για να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας, για να θεωρήσουμε εφικτές τις άπειρες δυνατότητες. Και ίσως αυτή να είναι και η μεγαλύτερη συνωμοσία.

Ακόμα κι αν κάποιος έχει, εδώ και πολύ καιρό πετάξει από πάνω του τις επιρροές της θρησκείας, συνεχίζει να ζει μέσα στο θρησκευτικό καλούπι. Και ούτε καν το γνωρίζει... ...αλλά όλη η σύλληψη του πώς λειτουργεί η πραγματικότητα έχει πλαστεί από τη θρησκεία. Έτσι μέχρι να βγει τελείως από το σύστημά σας δεν μπορείτε να πετύχετε στην προοπτική της εξέλιξης.

Ένα από τα προβλήματα με τις οργανωμένες θρησκείες είναι ότι υπάρχει αυτή η αίσθηση της χωριστικότητας, ότι είναι καλό να είσαι μόνο Προτεστάντης ή ότι οι Καθολικοί είναι οι μόνοι που γνωρίζουν τον δρόμο. Και νομίζω ότι η τωρινή αντίληψή μας για την κβαντοφυσική είναι η ίδια η αντίληψη της πλήρους ενότητας.

Και πρέπει να αντλήσουμε την πνευματικότητά μας από μια αίσθηση ενότητας. Το βασικό ταξίδι της πνευματικότητας είναι όταν ρωτάμε: "Γιατί αισθάνομαι συνέχεια αποκομμένος;" Μιλώντας για τον Θεό φανταζόμαστε πάντα την εικόνα ενός γέρου με άσπρη γενιάδα μέσα σε σύννεφο... που κρίνει, παρατηρεί, τιμωρεί, ανταμοίβει ή δίνει εντολές. Από τη στιγμή που μπεις σ' αυτό το μονοπάτι... έχεις βγει τελείως απ' τον δρόμο της πνευματικής ανάπτυξης κι εξέλιξης.

Η μεγάλη επίκληση όλων, για ανθρώπους... που δεν θέλουν ωριμάσουν... αλλά θέλουν τον μεγάλο πατέρα στους ουρανούς να τους προσέχει... είναι να ζητήσω απ' τον Ιησού να πράξει αντί για εμένα. Αν εναποθέσω τις ελπίδες μου στον Ιησού... αυτός θα με σώσει από τις αμαρτίες μου... και θα με φροντίσει, κι όλα θα είναι καλά. Ο Ιησούς, όμως, δεν μπορεί να φάει για μένα... ούτε να γεννηθεί για μένα. Ούτε μπορεί να με σώσει. Γιατί αυτό που λέμε στην πραγματικότητα... δεν είναι να σωθούμε από κάποιον απ' τον Θεό ή αλλιώς.

 Μιλάμε για προσωπική εξέλιξη. Η μόνη αιτία εθισμού στη θρησκεία... είναι κατά κάποιο τρόπο... από λάθος. Αυτό μειώνει το μεγαλείο του Θεού; Όχι. Ουσιαστικά ανοίγει το μαντρί... κι επιτρέπει στο Θεό να είναι αιώνιος... ...απόλυτος. Ο νόμος που δόθηκε σε εμάς είναι ο ίδιος νόμος... που δόθηκε σ' εκείνους στον Σείριο. Δόθηκαν σε εμάς από τους ανθρώπους στο Ρόδινο Σύμπαν... ή Σύμπαν "Ρ".

Το ξέρετε και το τηλεσκόπιο Hubble είδε τελικά... γαλαξίες αμέτρητης ομορφιάς... που μέσα στην καρδιά και το νου μας... ...λαχταρούμε να προσελκύσουμε. Είναι συναρπαστικό να γνωρίζεις οντότητες ανώτερης διάνοιας... ή λιγότερο ανώτερης διάνοιας. Και πού τελειώνει αυτό; Δεν τελειώνει. Δεν τελειώνει. Δεν θέλουμε να δεχτούμε την ευθύνη. Αρνούμαστε να δεχτούμε το μεγαλείο μας.

Έτσι είναι πολύ εύκολο για κάθε σύστημα σκέψης θρησκευτικό ή άλλο που εμφανίζεται... ...είναι πολύ εύκολο να εκμεταλλευτεί τις ανασφάλειές μας... να μας διαβεβαιώσει ότι όλα είναι καλά και θα μας φροντίσει. Κι εμείς το καταπίνουμε πρόθυμα. Γι' αυτό ας μην κατηγορούμε τη θρησκεία. Ας κατηγορήσουμε τις ανασφάλειές μας που επέτρεψαν στη θρησκεία να ανθίσει και που επέτρεψαν σε τόσα πολλά, αποδυναμωτικά, συστήματα σκέψης, να ευδοκιμήσουν στη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας.

Ο εγκέφαλος

Ο μετωπικός λοβός  01:19:59,166

 Γι' αυτό δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό. Τώρα σας παρουσιάζω... τον κύριο και την κυρία Ρίτσαρντ Βακ Φιλιπόφσκι. Αυτές τις μέρες βιώνουμε κάτι που αποτελεί έναυσμα σε κάτι που μας φορτίζει πολύ συναισθηματικά. Οπότε τώρα έχουμε αποσυνδεθεί ακόμα περισσότερο από την αληθινή πραγματικότητα.

Το νέο όνειρο... σαν καταιγίδα στον εγκέφαλό μας... και οι ηλεκτρικές επιθέσεις του μέσω των συνάψεών μας... στη γη της ύπαρξής μας... δημιουργεί μια χημική διαδοχική ακολουθία στο σώμα μας... που το προετοιμάζει... για το επίτευγμα της κατάκτησης, μια απολαυστική εμπειρία συναισθηματικά. Αλλά δεν θα υπήρχε καμία κατάκτηση και βέβαια καμία "απόλαυση" αν πρώτα δεν είχαμε εκείνο το ολόγραμμα κι εκείνα τα χημικά που μας έκαναν, ή μάλλον μας μετέβαλλαν, από φοβισμένες οντότητες σε ατρόμητες, μετά από ένα όνειρο.

Ο μετωπικός λοβός είναι το επιστέγασμα του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο μετωπικός λοβός. 

Αυτός ο μετωπικός λοβός μας δίνει την δυνατότητα να αλλάξουμε τη διάνοιά μας. Μέσα από τους μηχανισμούς του νευρικού συστήματος και τον ιδιαίτερο τρόπο που αυτός υλοποιεί τις κβαντικές επιπτώσεις πολύ ξεχωριστό συγκεκριμένο τρόπο, όχι γενικό, ούτε ασαφή, ούτε ανακριβή που αναμφίβολα ανοίγει την πόρτα στην δυνατότητα της ελεύθερης βούλησης που δεν παραβιάζει τα σύγχρονα επιστημονικά αξιώματα.

Και αυτό ισχύει μέχρι ενός σημείου... με την υποκειμενική εντύπωση των ανθρώπων ότι έχουμε ελεύθερη βούληση. Αυτό που μας διαχωρίζει από όλα τα άλλα είδη είναι η αναλογία του μετωπικού μας λοβού σε σχέση με τον υπόλοιπο εγκέφαλο. Ο μετωπικός λοβός είναι περιοχή του εγκεφάλου που ευθύνεται για την σταθερή πρόθεση, τη λήψη αποφάσεων, τη ρύθμιση συμπεριφοράς, την έμπνευση. Είναι η έδρα αυτού που μας κάνει να παίρνουμε πληροφορίες από το περιβάλλον μας και να τις επεξεργαζόμαστε, να τις αποθηκεύουμε στον εγκέφαλό μας ώστε να παίρνουμε αποφάσεις ή να κάνουμε επιλογές διαφορετικές από αυτές του παρελθόντος.

 Ο εγκέφαλος αποτελείται από μικρά νευρικά κύτταρα, τους νευρώνες. Αυτοί οι νευρώνες έχουν μικρά παρακλάδια που απλώνονται και συνδέονται με άλλους νευρώνες για να σχηματίσουν ένα δίκτυο νευρώνων. Το σημείο όπου συνδέονται αφομοιώνεται σαν σκέψη ή ανάμνηση. Τώρα ο εγκέφαλος συσσωρεύει όλες τις έννοιες με το νόμο της συσχετιστικής μνήμης. Για παράδειγμα, ιδέες, σκέψεις και αισθήματα όλα κατασκευάζονται και αλληλοσυνδέονται σε αυτό το δίκτυο νευρώνων και όλα έχουν μια πιθανή σχέση μεταξύ τους.

 Η έννοια και το συναίσθημα του έρωτα, για παράδειγμα είναι αποθηκευμένη σε αυτό το αχανές δίκτυο νευρώνων. Αλλά η έννοια του έρωτα χτίζεται από πολλές άλλες διαφορετικές ιδέες. Κάποιοι έχουν συνδέσει τον έρωτα με την απογοήτευση. Όταν σκέφτονται τον έρωτα βιώνουν την ανάμνηση πόνου, θλίψης, θυμού, ακόμα και οργής. Η οργή μπορεί να συνδέεται με πόνο που συνδέεται με ένα συγκεκριμένο άτομο που κι αυτό συνδέεται με τον έρωτα.

 Κάθε παρατήρηση μπορεί να θεωρηθεί ως κβαντική μέτρηση. Αυτή η κβαντική μέτρηση παράγει την ανάμνηση. Πάντα αντιλαμβανόμαστε κάτι μετά από αντανάκλαση στον καθρέφτη της μνήμης. Αυτή η αντανάκλαση στον καθρέπτη της μνήμης είναι που μας δίνει την αίσθηση του "Εγώ" - του ποιός είμαι. Ο εγκέφαλος δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ αυτού που βλέπει στο περιβάλλον του και αυτού που θυμάται γιατί πυροδοτούνται τα ίδια συγκεκριμένα δίκτυα νευρώνων. Από την άποψη της φυσιολογίας, γνωρίζουμε ότι τα νευρικά κύτταρα που πυροδοτούνται μαζί, συνδέονται.

Αν επαναλαμβάνεις κάτι ξανά και ξανά... αυτά τα νευρικά κύτταρα αποκτούν μακρόχρονη σχέση. Αν καθημερινά θυμώνεις, αν απογοητεύεσαι, αν υποφέρεις, αν δικαιολογείς την θυματοποίησή σου στη ζωή σου, τότε καθημερινά τροφοδοτείς και ενώνεις αυτό το νευρικό δίκτυο. Και αυτό το δίκτυο έχει τώρα μια μακρόχρονη σχέση με όλα αυτά τα νευρικά κύτταρα που ονομάζονται ταυτότητα.

 Επίσης γνωρίζουμε ότι τα νευρικά κύτταρα που δεν πυροδοτούνται μαζί σταματούν και να συνδέονται. Χάνουν την μακρόχρονη σχέση τους γιατί κάθε φορά που διακόπτουμε τη διαδικασία της σκέψης, που παράγει μια χημική αντίδραση στο σώμα, αυτά τα νευρικά κύτταρα που συνδέονται μεταξύ τους αρχίζουν να σπάνε την μακρόχρονη σχέση. Αν εξασκούμε... τον νου μας και την ικανότητά μας να το πετύχουμε θα δούμε ότι αναπτύσσονται συγκεκριμένα εγκεφαλικά κυκλώματα ως αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας. Δηλαδή θα είναι όλο και πιο εύκολο να το πετύχουμε.

Αν αποδεχτούμε αυτή την ιδέα τότε θα μπορούμε να επιστρέψουμε την επόμενη μέρα και να το κάνουμε με περισσότερη σιγουριά και μεγαλύτερη αποδοχή. Αυτό από μόνο του δεν διαφέρει σε τίποτα από την προσευχή. Βλέπετε δεν υπάρχει κανένα θρησκευτικό κείμενο που να λέει ότι η σκέψη δεν έχει σημασία. Δεν υπάρχει κανένα θρησκευτικό κείμενο που να μην λέει ότι η προσευχή και η πρόθεσή σου δεν βρίσκει ανταπόκριση από τον Θεό.

Αλλά το πώς συμβαίνει αυτό έχει να κάνει με την κβαντοφυσική και τον παρατηρητή. Όταν, όμως, κάνουμε τη σκέψη πιο αληθινή από οτιδήποτε άλλο Ο εγκέφαλός μας είναι σχεδιασμένος να το κάνει αυτό. Ο μετωπικός λοβός με τον τεράστιο χώρο του είναι ο βωμός στον οποίο τοποθετούμε μια σκέψη και μας δίνει την άδεια να διατηρήσουμε μια σκέψη για εκτεταμένη χρονική περίοδο και μειώνει την ένταση στα εξωτερικά ερεθίσματα.

Χάνουμε την αίσθηση του χρόνου και του χώρου. Τότε είναι που περνάμε στο κβαντικό πεδίο. Τότε είναι που κάνουμε τη σκέψη πιο αληθινή από οτιδήποτε άλλο. Είμαστε σωματικά χημικά συναισθηματικά ανθρώπινα όντα. Αυτό δεν είναι κακό. Είναι περιοριστικό μόνο όταν επιμένουμε να προσεγγίζουμε τα ίδια συναισθήματα και την ίδια αντιμετώπιση σε καθημερινή βάση και δεν αλλάζουμε ούτε εξελισσόμαστε στη ζωή μας.

Πώς θα πούμε ότι ζήσαμε στο έπακρον την κάθε μέρα βιώνοντας απλώς τα ίδια συναισθήματα στα οποία είμαστε εθισμένοι καθημερινά; Ουσιαστικά λέμε, "Πρέπει να επαληθεύσω το ποιός είμαι... και η προσωπικότητά μου είναι, "Πρέπει να κάνω αυτό. Να πάω εκεί. Να είμαι αυτό." Ο δάσκαλος είναι τελείως διαφορετική περίπτωση. Βλέπει την ημέρα.. ...σαν μια ευκαιρία στο χρόνο να δημιουργήσει λεωφόρους πραγματικότητας και συναισθημάτων που δεν έχουν γεννηθεί πραγματικοτήτων που δεν έχουν γεννηθεί ώστε η σημερινή ημέρα να γίνει λίπασμα άπειρων αύριο.

Ο υποθάλαμος  01:27:53,705

Υπάρχει μία περιοχή του εγκεφάλου που λέγεται υποθάλαμος και είναι σαν μικρό εργοστάσιο. Εκεί συγκεντρώνονται χημικές ουσίες που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα συναισθήματα που βιώνουμε. Αυτές οι χημικές ουσίες ονομάζονται πεπτίδια. Είναι μικρές αλυσιδωτές ακολουθίες αμινοξέων. Το σώμα βασικά είναι μια μονάδα άνθρακος που φτιάχνει συνολικά περίπου 20 διαφορετικά αμινοξέα για να διαμορφωθεί η υλική δομή του.

Στον υποθάλαμο παίρνουμε μικρές πρωτεϊνικές αλυσίδες, τα πεπτίδια, τα συγκεντρώνουμε σε συγκεκριμένα νευροπεπτίδια ή νευροορμόνες, που αντιστοιχούν σε συναισθήματα που βιώνουμε καθημερινά. Έτσι υπάρχουν χημικές ουσίες για τον θυμό, για τη λύπη και για τη θυματοποίηση.

Υπάρχουν χημικές ουσίες για τον πόθο. Για κάθε συναίσθημα που βιώνουμε υπάρχει η αντίστοιχη χημική ουσία. Και τη στιγμή που βιώνουμε αυτό το συναίσθημα στο σώμα μας ή στον εγκέφαλό μας ο υποθάλαμος δημιουργεί αμέσως το πεπτίδιο και το απελευθερώνει μέσα στο αίμα μέσω της υπόφυσης.

Μόλις μπει μέσα στο αίμα, βρίσκει διεξόδους σε διάφορα κέντρα ή σημεία του σώματος. Κάθε κύτταρο του σώματος έχει αυτούς τους υποδοχείς στην εξωτερική πλευρά. Ένα κύτταρο μπορεί να έχει χιλιάδες υποδοχείς δημιουργώντας, κατά κάποιο τρόπο, πέρασμα στον εξωτερικό κόσμο. Και όταν ένα πεπτίδιο ακουμπήσει σε ένα κύτταρο κυριολεκτικά, όπως το κλειδί μπαίνει στην κλειδαριά, κάθεται στην επιφάνεια του υποδοχέα και προσκολλάται σε αυτήν... ...μετακινεί τον υποδοχέα και σαν κουδούνι στέλνει σήμα στο κύτταρο.

 Ώρα για γλέντι! Αυτό που συμβαίνει στους ενήλικες είναι ότι οι πιο πολλοί από εμάς που είχαμε τις δυσκολίες μας στη ζωή λειτουργούμε ή αποκομμένοι συναισθηματικά ή σαν το σήμερα να είναι εχθές. - Τι είναι αυτό; - Κοκτέιλ. Η αλλαγή από μόνη της σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τον παλιό μας εαυτό. Σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω μας την ταυτότητά μας για μερικές στιγμές και να σκεφτούμε ποιοί θα μπορούσαμε να είμαστε.

 Αλλάζω σημαίνει, τροποποιώ την συμπεριφορά μου τόσο ώστε να γίνει μόνιμη. Οι εμπειρίες μας χρωματίζουν αυτό που γνωρίζουμε. Έτσι δεν υπάρχει πλήρως αντικειμενική εκτίμηση για τίποτα. Επειδή η εκτίμησή μας για όλα σχετίζεται με τις προηγούμενες εμπειρίες μας και τα συναισθήματά μας. Σε όλα δίνεται συναισθηματική βαρύτητα. Περάσαμε από τα συναισθήματα που είναι πνευματικά και άυλα, σε πράγματα που δεν είναι καν πράγματα στα ίδια τα μόρια με μοριακά βάρη και πεπτίδια με ακολουθίες και δομές.

 Η επιστήμη τώρα ξέρει ότι ο υποθάλαμος φτιάχνει νευροπεπτίδια και ότι αυτά είναι δυνατές χημικές ουσίες. Αυτή είναι η ιστορία του πεπτιδίου και του κυττάρου. Τα πεπτίδια βρίσκουν τους υποδοχείς ακουμπούν πάνω τους και προσκολλούνται εκεί. Έπειτα βγαίνουν και ξαναγυρίζουν. Όσο είναι εκεί μεταβάλλουν το κύτταρο. Ο υποδοχέας που έχει ένα πεπτίδιο πάνω του πυροδοτεί μια σειρά βιοχημικών συμβάντων κάποια από τα οποία μεταβάλλουν τον πυρήνα του κυττάρου.

Κάθε κύτταρο είναι σίγουρα ζωντανό και κάθε κύτταρο έχει συνείδηση κυρίως αν ορίσουμε τη συνείδηση ως την οπτική γωνία του παρατηρητή. Υπάρχει πάντα η προοπτική του κυττάρου. Το κύτταρο ξέρει πού βρίσκεται και πού πηγαίνει. Ξέρει τι πρωτεΐνη παράγει. Ξέρει αν θα διαιρεθεί ή αν πρέπει να σταματήσει να διαιρείται. Ουσιαστικά το κύτταρο είναι η μικρότερη μονάδα συνείδησης μέσα στο σώμα.

Εθισμός και νευροπεπτίδια

01:32:51,962

Πεινάω! Τα κύτταρα φωνάζουν στον εγκέφαλο λέγοντας... Πεινάμε! Δεν πήραμε τη δόση μας σήμερα. Και αρχίζει να στέλνει εντυπώσεις στον εγκέφαλο κι αυτός αρχίζει να δημιουργεί εικόνες... Είναι σαν να ακούμε φωνές μέσα στο κεφάλι μας. για να δικαιολογήσει την κατάθλιψη. για να δικαιολογήσει το σάστισμα. για να δικαιολογήσει την ίδια μας την δυστυχία. Και το σώμα θα πει στον εγκέφαλο ότι δεν παίρνει τη χημική ουσία που χρειάζεται η χημική ουσία πρέπει να βρεθεί.

 Και τότε ο εγκέφαλος ενεργοποιείται και αρχίζει να πηγαίνει σε καταστάσεις του παρελθόντος... Και μεταδίδει εικόνες στον μετωπικό λοβό μας. Ναι! Επιστρατεύσαμε ολόκληρη μερίδα! Ναι, στείλε κι άλλο! Στείλε κι άλλο! Νόστιμο! Ναι! Ο ορισμός που δίνω στον εθισμό είναι απλός. Κάτι που δεν μπορείς να σταματήσεις. Προκαλούμε καταστάσεις που θα εκπληρώσουν τη βιοχημική λαχτάρα των κυττάρων μας δημιουργώντας καταστάσεις που ικανοποιούν τις χημικές μας ανάγκες. Το ίδιο γίνεται συνέχεια! Κάθε μέρα! Γιατί σε εμένα; Έτσι ο ορισμός μου σημαίνει ότι αν δεν μπορείς να ελέγξεις τα συναισθήματά σου πρέπει να εθιστείς σε αυτά. Καταστράφηκαν όλα!

Οι άνθρωποι που αγαπούμε πραγματικά είναι πρόθυμοι να μοιραστούν τις συναισθηματικές μας ανάγκες, τα αισθήματά μας, όποια κι αν είναι αυτά. Είτε έχουν να κάνουν με σεξ, Είτε με θυματοποίηση, "Εγώ, εσύ ο κακομοίρης." Είτε πρόκειται για εξουσία. Θες κάποιον να σε ελέγχει. Ώστε να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε έλεγχο.

Μην βάζεις τη δαγκωμένη γαρίδα στη σάλτσα κοκτέιλ. Άντε πηδήξου κι εσύ και οι κώδικες υγιεινής σου! Είμαι η αδελφή της νύφης! Και τον κώλο μου θα βάλω στην σάλτσα αν γουστάρω! Θέλω να πας να σερβίρεις. Να έχουν όλοι γεμάτο πιάτο. Αν δεν κάνεις κάτι γι' αυτό Εμείς σου δείχνουμε τι θέλουν οι γυναίκες!

Τι είναι πραγματικότητα; Τι είναι πραγματικότητα; - Τι είναι πραγματικότητα; Πώς ξέρουμε ότι είναι πραγματικότητα; - Ποιά είναι η αληθινή πραγματικότητα; Πήραν πειραματόζωα και έβαλαν ηλεκτρόδια σε συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου τους που παράγουν αυτά τα νευροπεπτίδια.

Και τα νευροπεπτίδια είναι τόσο δυνατές χημικές ουσίες ώστε αφού εκπαιδεύσουν το πειραματόζωο να πιέζει έναν μοχλό για να απελευθερώσει μια χημική ουσία το νευροπεπτίδιο- αυτό διάλεγε το νευροπεπτίδιο περισσότερο κι από την πείνα κι από το σεξ περισσότερο κι από τη δίψα ή τον ύπνο. Ουσιαστικά έφτανε σε σημείο σωματικής εξάντλησης και κατάρρευσης πριν φροντίσει το σώμα του.

Το ίδιο κάνει και το στρες στο σώμα μας. Εθιζόμαστε τόσο πολύ στο στρες στη ζωή μας που δεν παραιτούμαστε από τη δουλειά μας, ακόμα κι αν δεν μας ευχαριστεί. Δεν τερματίζουμε τη σχέση μας αφού δεν μας ευχαριστεί. Δεν κάνουμε επιλογές γιατί το ερέθισμα και οι αντιδράσεις παράγουν τη χημεία που θολώνει τις επιλογές μας.

Δεν διαφέρουμε από τον σκύλο που δεν έχει την ικανότητα να κάνει επιλογές λόγω του μικρότερου μετωπικού λοβού του. Πώς μπορεί, λοιπόν, κανείς να πει πραγματικά ότι είναι ερωτευμένος με κάποιον, για παράδειγμα; Είναι μόνο ερωτευμένος με την προοπτική των συναισθημάτων στα οποία είναι εθισμένος. Το ίδιο άτομο μπορεί να πέσει σε δυσμένεια αν δεν μας καλύπτει.

 Τζος! Αμάντα! Πώς δεν το βλέπετε, γαμώτο; Όχι. Όχι. Δεν κατάλαβες καλά. Πρόκειται για αστείο των φωτογράφων. Ας ξαναρχίσει η μουσική. Είσαι καλά; Είδα τον γαμπρό να πηδάει κάποια. Πότε; Μόλις τώρα! Μα, ήμουν με τον γαμπρό Μπορώ να διαβάζω τα χείλη! - Συγγνώμη. Ήμουν με τον γαμπρό μόλις τώρα. Αγαπάει την Πολέτ. Πού; Πολωνοί! Με σμόκιν μοιάζουν όλοι ίδιοι. Όλοι, κατά βάθος, είναι τυχοδιώκτες. Σε όλους αρέσει η περιπέτεια.

 Είναι μόνο να κάνεις το πρώτο βήμα. Και η στιγμή της επίγνωσης φέρνει και τη συχνότητα. Μεταφέρει ένα μήνυμα. Τα κύτταρα του σώματος αναζωογονούνται από την πιθανότητα, από ανεξερεύνητες δυνατότητες, από μια μελλοντική ιστορία ή ευκαιρία που μπορεί να βρίσκεται λίγο πιο βαθιά μέσα στην λαγουδότρυπα. Και αν αφήσεις τον εαυτό σου να βιώσει το δίλημμα, τον μυστικισμό και την πιθανότητα, όταν βγεις από την λαγουδότρυπα είσαι διαφορετικός άνθρωπος. Και ξαναγυρίζεις πίσω στον κόσμο σου. Και επειδή έχεις επεξεργαστεί αυτή την πληροφορία που άφησε τα ίχνη της στον νου και στον εγκέφαλο η αντίληψή σου για τον κόσμο δεν θα είναι ποτέ η ίδια.

Πώς θα πούμε ότι ζήσαμε στο έπακρον την κάθε μέρα βιώνοντας απλώς τα ίδια συναισθήματα στα οποία είμαστε εθισμένοι καθημερινά; Ο δάσκαλος είναι τελείως διαφορετική περίπτωση. Άλλο ένα ποτό; Βλέπει την ημέρα σαν μια ευκαιρία στο χρόνο για να δημιουργήσει λεωφόρους πραγματικότητας και συναισθήματα που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα ώστε η ημέρα να γίνει άπειρα αύριο.

Στην υγεία του γαμπρού! Στην υγεία του γαμπρού! Τι γίνεται παιδιά; Τι γίνεται, φίλε; Γειά. Τι θέλετε; Γκομενίτσες. Να μας φτιάξουν! Ακριβώς, μεγάλε! Είναι ένα ψυχοσωματικό δίκτυο και, πράγματι, μερικοί, ιδιαίτερα αγόρια στην εφηβεία, ελέγχονται από τα κατώτερα... κέντρα. Κι άλλα ποτά. Κι άλλα ποτά. Τα μάτια δεν ελέγχονται από τα μόρια του συναισθήματος. Είναι πιο πολύ... δεν θέλω να πω στο έλεός τους.

 Οι κινήσεις των ματιών που μας βοηθούν να αποφασίσουμε πού να εστιάσουμε... μεσολαβούν στον μέσο εγκέφαλο και εκεί μπορούν να εντοπισθούν οπιούχοι υποδοχείς όπως και υποδοχείς για πολλά από τα άλλα πεπτίδια. Έτσι και πάλι η σχετική εντολή αναζήτησης σχετίζεται με την ανεύρεση συγκεκριμένης συναισθηματικής κατάστασης.

Ω, Θεέ μου. Δεν θα με γουστάρει. Όχι. Ω, μάμα! Τι στο καλό περιμένεις; Ελάτε τώρα μωρέ κότες! Αδελφές! Δεν σας πιστεύω ρε παιδιά! Τι... έλα τώρα. Έλα εδώ. Άντε ξεκουμπιστείτε. Γειά σου γλύκα. Έλα μωρό μου. Ξέρεις ότι το θέλεις. Μη με κοιτάζεις έτσι.

Τι συμβαίνει με αυτούς που είναι εθισμένοι στο σεξ; Στην πραγματικότητα το ίδιο το σεξ είναι μια εφεύρεση για να μας επιτρέψει να προβλέπουμε το μέλλον. Σκεφτείτε το λίγο. Γειά σου μεγάλε. Ω, μάμα! Πύραυλο έχεις στην τσέπη σου ή απλά χαίρεσαι που με βλέπεις; - Θέλω να ακούσω λίγη πόλκα, εντάξει; - Θα παίξω πόλκα. Δεν γίνεται πολωνέζικος γάμος χωρίς πόλκα! Όχι! Άσ' το! Μην το πειράζεις! Πώς γίνεται πολωνέζικος γάμος χωρίς... πολωνέζικη μουσική; Μην πειράζεις τα μηχανήματά μου! Δεν γίνεται πολωνέζικος γάμος χωρίς πόλκα!

Ο νους μας κυριολεκτικά δημιουργεί το σώμα μας

01:45:34,442

Ο νους μας κυριολεκτικά δημιουργεί το σώμα μας. Αλλά όλα ξεκινούν μέσα στο κύτταρο. Και ποιός δίνει την εντολή στα κύτταρα; Οι εντολές έρχονται από το νευρικό δίκτυο στον εγκέφαλό μας και βασίζονται στις εμπειρίες και πληροφορίες που έχουμε καταχωρήσει εκεί. Χρησιμοποιούμε συγκεκριμένες λύσεις στη ζωή μας... που προκαλεί τις χημικές αντιδράσεις. Έτσι για να αλλάξουμε τις χημικές αντιδράσεις πρέπει κυριολεκτικά να μεταβάλλουμε το νευρικό δίκτυο δηλαδή να μεταβάλλουμε την ταυτότητά μας δηλαδή την συμπεριφορά μας... ή τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας.

Κάθε φορά που είμαστε το ίδιο άτομο και ακολουθούμε την ίδια συμπεριφορά το μόνο που κάνουμε είναι να ενισχύουμε την ταυτότητα που δίνουμε στον εαυτό μας. Κάποτε έκανα μια εργασία σε μια γυναικεία φυλακή. Ήταν όλες εθισμένες στην ηρωίνη. Και τις ενημέρωσα ότι υπάρχουν υποδοχείς για την ηρωίνη και ότι όσο περισσότερη ηρωίνη παίρνουν η ικανότητά τους να φτιάχνουν τις δικές τους εσωτερικές ενδορφίνες, την δική τους εσωτερική ηρωίνη, αρχίζει να ελαττώνεται και οι υποδοχείς γίνονται λιγότερο ευαίσθητοι σε αυτή την ουσία... ή ο αριθμός των υποδοχέων ελαττώνεται.

 Έτσι γίνονται αυτές οι βασικές αλλαγές, μεταδίδεται η νέα πληροφορία ότι ελαττώνονται τα εγκεφαλικά κύτταρα και οι άνθρωποι εθίζονται. Σε όλους τους εθισμούς οι άνθρωποι κολλάνε σε παλιά πρότυπα. Η διανοητική ζωή του ατόμου κυριαρχείται από τον πόνο τόσο ώστε όλα όσα αντιλαμβάνονται χρωματίζονται από τον πόνο. Και μερικές φορές όπως και να αντιδράσουν και οτιδήποτε κάνουν στρέφεται γύρω από τον πόνο τους. Η ευαισθησία των υποδοχέων μεταβάλλεται.

Αν ο υποδοχέας μιας ναρκωτικής ουσίας ή εσωτερικό χυμού βομβαρδίζεται για πολύ καιρό και σε μεγάλη ένταση κυριολεκτικά θα συρρικνωθεί. Και οι υποδοχείς θα μειωθούν ή θα εθιστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να απευαισθητοποιηθούν. Έτσι η ίδια ποσότητα ναρκωτικού ή εσωτερικού χυμού... θα προκαλεί πολύ μικρότερη αντίδραση. Όχι! Όχι! Αν βομβαρδίζουμε το κύτταρο με την ίδια συμπεριφορά και τις ίδιες χημικές ουσίες καθημερινά, ξανά και ξανά, όταν τελικά διαιρεθεί αυτό το κύτταρο και παράγει ένα συγγενικό κύτταρο αυτό το επόμενο κύτταρο θα έχει περισσότερους υποδοχείς για τα συγκεκριμένα συναισθηματικά νευροπεπτίδια και λιγότερους υποδοχείς για βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, θρεπτικά συστατικά, ανταλλαγή υγρών ή ακόμα και για την αποβολή αποβλήτων ή τοξινών.

Η γήρανση

01:49:02,166

Η γήρανση είναι το αποτέλεσμα μη σωστής παραγωγής πρωτεϊνών. Τι συμβαίνει όταν γερνάμε; Το δέρμα μας χάνει την ελαστικότητά του. Η ελαστίνη είναι πρωτεΐνη. Τι παθαίνουν τα ένζυμά μας; Δεν χωνεύουμε τόσο καλά. Τι παθαίνει το αρθρικό υγρό; Είναι πρωτεΐνες που γίνονται εύθραυστες και άκαμπτες. Τι παθαίνουν τα κόκκαλά μας; Λεπταίνουν. Έτσι η γήρανση είναι το αποτέλεσμα μη σωστής παραγωγής πρωτεΐνης.

Και προκύπτει το ερώτημα: Παίζει ρόλο το τι τρώμε; Και η διατροφή πράγματι επηρεάζει αν το κύτταρο δεν έχει καν τους υποδοχείς μετά από 20, ας πούμε, χρόνια συναισθηματικής κατάχρησης για να δεχτεί τα θρεπτικά συστατικά που είναι αναγκαία για την υγεία του; Αν ξέρουμε τις σκέψεις κάποιου θα τις καταλάβουμε καλύτερα από τον εθισμό του, από την καθημερινότητά του. Στο σύνολο των συναισθημάτων που εκδηλώνουν με το σώμα τους, θα ξέρουμε και τις σκέψεις τους.

Σε μισώ. Ποτέ μα ποτέ... δεν μετενσαρκωνόμαστε στους ανθρώπους που αγαπούν τον εαυτό τους. Πάντα μετενσαρκωνόμαστε... στις καταστάσεις του γιατί μισούμε τον εαυτό μας. Σε μισώ! Ηλίθια! Είσαι χάλια! Κοίτα πώς είσαι! Είσαι άσχημη! Δεν αξίζεις τίποτα! Γερνάς! Σε μισώ! Σε κάνει να αισθάνεσαι δέος, έτσι; Αν οι σκέψεις έχουν αυτή την επίδραση στο νερό φαντάσου τι μπορούν να κάνουν... σε εμάς.

 Δεν ήρθε ποτέ κανείς να σας δώσει επαρκείς, έξυπνες πληροφορίες για τον όμορφο εαυτό σας ότι λειτουργείτε από μέσα προς τα έξω. Γιατί έχετε εθισμούς; Γιατί δεν έχετε κάτι καλύτερο. Δεν οραματιστήκατε κάτι καλύτερο γιατί κανείς ποτέ δεν σας έμαθε πώς να οραματίζεστε καλύτερα. Τώρα υπάρχουν στοιχεία ότι όταν οι άνθρωποι είναι εθισμένοι είτε σε κοκαΐνη, ηρωίνη νικοτίνη, αλκοόλ, όλα αυτά έχουν την κοινή ιδιότητα να εμποδίζουν την ανάπτυξη νέων εγκεφαλικών κυττάρων. Κι όμως αυτό μπορεί να διορθωθεί όταν σταματήσει η χρήση του ναρκωτικού.

 Γαμώτο. Αν δεν βλέπετε τις παγίδες, πρέπει να περάσετε από αυτά για να τις δείτε. Γιατί αν δεν τις δείτε... Είναι ο μόνος δάσκαλος. Είναι ο μόνος τρόπος για να κατανοήσετε κάτι καινούριο. Έτσι... το σύμπαν φέρνει στο δρόμο σας αυτές τις καταστάσεις κι έχετε πράγματα να μάθετε από αυτά αν είστε πρόθυμοι να τα σκεφτείτε και να σκεφτείτε πέρα από δογματισμούς.

 Μπορώ να... ...δανειστώ λίγη οδοντόκρεμα; Ευχαριστώ! Όταν λέω ότι "εξαφανιζόμαστε" δεν εννοώ ότι εξαφανιζόμαστε υλικά. Εννοώ ότι φεύγουμε από την περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την προσωπικότητά μας, με τη σχέση μας με ανθρώπους και μέρη με πράγματα, εποχές και γεγονότα. Δεν υπάρχουμε στα συνειρμικά κέντρα του εγκεφάλου μας... που επιβεβαιώνουν την ταυτότητα και την προσωπικότητά μας.

Οι σκέψεις σχεδόν δημιουργούν την πραγματικότητά μας

01:54:38,625

Η επιστήμη καταγράφει τι κάνουν οι σκέψεις μας... και πώς εξασθενούν το σώμα μας. Πολλοί επιστήμονες κάνουν μελέτες σε αυτό και η κινησιολογική συμπεριφορά και άλλες μέθοδοι... δείχνουν ότι οι σκέψεις εξασθενούν το σώμα μας. Οι σκέψεις σχεδόν δημιουργούν την πραγματικότητά μας. Δημιουργούν αυτό που σκέφτεστε για τον εαυτό σας. Αν είστε χοντροί αλλά νομίζετε ότι είστε θαυμάσιοι, θα είστε θαυμάσιοι.

Οι περισσότερες γυναίκες συγκρινόμαστε διαρκώς με ανέφικτες εικόνες... από την Μπάρμπι μέχρι τα μοντέλα... έτσι νομίζουμε ότι η αξία μας βρίσκεται μόνο στο πώς φαινόμαστε... και πώς θα μας δουν οι άλλοι. Ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωπες με ανέφικτα πρότυπα. Ο δικός τους συναισθηματικός εθισμός είναι οι ταινίες, τα δράματα, οι ειδήσεις και όλα τα ΜΜΕ... που είναι τόσο όμορφα σήμερα... και παρέχουν στους ανθρώπους εμπειρίες χωρίς να συμμετέχουν οι ίδιοι.

 Κι όμως... Κι όμως... αυτό δεν ορίζει το ανθρώπινο μεγαλείο. Είναι τόσο πολύ υπνωτισμένοι από το περιβάλλον τους... μέσα από τα ΜΜΕ... την τηλεόραση... ανθρώπους που ζουν και δημιουργούν ιδανικά... ώστε όλοι αγωνίζονται να γίνουν... αυτό που, βασικά, κανείς δεν μπορεί να γίνει... όσον αφορά στην εξωτερική εμφάνιση... και ορισμοί της ομορφιάς και του ηρωισμού... που είναι όλα αυταπάτες... ώστε οι περισσότεροι υποχωρούν και συμβιβάζονται με την "μετριότητα".

 Και ζουν αυτή τη ζωή και η ψυχή μπορεί να μην την ζήσει ποτέ- Οι επιθυμίες τους μπορεί να μην εκδηλωθούν ποτέ. Έτσι μπορεί να θέλουν να γίνουν κάτι άλλο. Αλλά αν τελικά εκδηλωθούν... και αυτοί αναρωτηθούν αν υπάρχει κάτι περισσότερο... ή γιατί είμαι εδώ και ποιός είναι ο σκοπός της ζωής... πού πηγαίνω, τι θα γίνει όταν πεθάνω... και αρχίσουν να κάνουν τέτοιες ερωτήσεις... αρχίζουν να φλερτάρουν και να αλληλεπιδρούν... με την ιδέα ότι μπορεί να πάθουν νευρικό κλονισμό.

Ουσιαστικά αυτό που γίνεται είναι ότι... οι παλιές αντιλήψεις τους για τη ζωή και τον κόσμο... αρχίζουν να καταρρέουν. Γι' αυτό πολύ λίγοι άνθρωποι κάνουν αυτό το ταξίδι τους αναστατώνει πολύ. Όλα τα καλούπια, σύμφωνα με τα οποία ζούσαμε, πρέπει να σπάσουν... και μόνο έτσι μπορούμε να απελευθερωθούμε. Μερικές φορές μεσολαβεί μια δύσκολη περίοδος... ανάμεσα στην ανακούφιση που γνωρίζαμε μέχρι τώρα... και την αληθινή κατάσταση ανακούφισης όταν είμαστε αφέντες της ύπαρξής μας... που ακολουθεί αυτό το διάστημα του χάους.

 Οι πιο πολλοί όταν μπαίνουν στο χάος εγκαταλείπουν κάθε ελπίδα... κι επιστρέφουν στις παλιές ψεύτικες ασφάλειες. Ζουν μια λογική ζωή... και πεθαίνουν ειρηνικά... αλλά δεν έχουν προοδεύσει πνευματικά καθόλου... σε αυτό το πείραμα που ονομάζουμε ζωή. Βρισκόμαστε σε μια τελείως νέα περιοχή του εγκεφάλου μας... κι επειδή βρισκόμαστε σε εντελώς νέα περιοχή... δημιουργούμε νέα κυκλώματα στον εγκέφαλο... κυριολεκτικά συνδέουμε τον εγκέφαλο σε μια νέα ιδέα.

Και τελικά αυτό μας αλλάζει από μέσα προς τα έξω. Αν αλλάξω το νου μου, θα αλλάξω και τις επιλογές μου; Αν αλλάξω τις επιλογές μου, η ζωή μου θα αλλάξει; Γιατί δεν μπορώ να αλλάξω; Σε τι είμαι εθισμένος; Τι είναι αυτό που θα χάσω και στο οποίο είμαι χημικά εξαρτημένος; Και σε ποιον άνθρωπο, μέρος, πράγμα, εποχή ή γεγονός είμαι 

προσκολλημένος, και δεν θέλω να χάσω... για να μην βιώσω το σύνδρομο στέρησης αυτού.

Εδώ αρχίζει το ανθρώπινο δράμα. Αυτή η ζωή δεν είναι παρά μια σελίδα ενός τεράστιου βιβλίου... στο οποίο θα είμαστε πάντα αυτοί που είμαστε. Αλλά πάντα... με το έμφυτο... τσίγκλισμα... της φιλόδοξης αναζήτησης... μιας αναζήτησης που μας μεταφέρει... από την πλήξη της αυτοεξέτασης, του μίσους για τον εαυτό μας... στην αυτοδημιουργία... νέων ιδανικών. Και είμαστε φιλόδοξοι θεοί.

Δεν υπάρχει σωστό και λάθος

01:59:51,630

Είναι ο μοναδικός πλανήτης του Γαλαξία... που κατοικείται από πλάσματα υπερβολικά υποταγμένα στη θρησκεία. Ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί οι άνθρωποι δημιούργησαν το σωστό και το λάθος. Είπα ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Αυτό σημαίνει ότι όλα επιτρέπονται; Σίγουρα όχι. Το πρόβλημά μου με το σωστό και το λάθος και αυτές τις ταξινομήσεις... δεν σημαίνει ότι θέλω ένα μπάχαλο... αλλά ότι το σωστό και το λάθος δεν συντελεί σε τίποτα.

 Είναι αναμάρτητοι. Δεν αδίκησαν ποτέ. Αδικήθηκαν, ναι. Ανήθικες αντιπαραθέσεις με την κοινωνία. Αλλά αυτή είναι η 'δοκιμασία' τους. Γι' αυτό είναι εδώ. Να κάνουν λάθος, να μάθουν, να ερευνήσουν. Και με τη γνώση αυτών να δημιουργήσουν ακόμα μεγαλύτερα ιδανικά. Κανείς εκεί πάνω δεν κρατάει αρχείο. Τα αρχεία είναι εδώ και πρέπει να τα αντιμετωπίσω. Είναι πολύ πιο οδυνηρό από έναν Θεό-καταγραφέα πάνω στον ουρανό.

Έτσι όποιος ξεκινάει για το μονοπάτι της φώτισης... θα είναι απόλυτα άμεμπτος σε όλα όσα κάνει. Οφείλεται στον φόβο της καταδίκης; Όχι. Ή της τιμωρίας από τον Θεό; Ή γιατί αμάρτησα και δεν βρίσκω συγχώρεση; Όχι. Αυτά είναι δικαιολογίες που μας απομακρύνουν από το αληθινό πρόβλημα. Ο αληθινά φωτισμένος άνθρωπος... βλέπει ότι η δράση έχει μια αντίδραση την οποία πρέπει να αντιμετωπίσει. Και αν φερθώ συνετά, δεν θα κάνω πράγματα... που θα με κάνουν να έρθω αντιμέτωπος με αυτά και να τα επιλύσω... και να τα ξεπληρώσω στην ψυχή μου αργότερα.

Αυτό είναι το πραγματικό κριτήριο. Ο Θεός ή, αλλιώς, το θεμελιώδες επίπεδο πραγματικότητας, θεωρητικά, πρέπει να υπάρχει παντού. Το πώς ακριβώς εκδηλώνεται... ή πώς ο Θεός εκδηλώνεται στον κόσμο... είναι ένα πιο πολύπλοκο θέμα αλλά... νομίζω ότι από μια πιο παραδοσιακή θρησκευτική άποψη... οι άνθρωποι έχουν κάπως ξεφύγει από τον Θεό-άτομο. Ο Θεός έχει μετατοπιστεί, κατά πολύ, από εκεί πάνω ή έξω ή μέσα, στον Θεό μέσα μας.

Κι αυτό είναι μια βελτίωση... αλλά δεν θέλουμε να έχουμε την εντύπωση ότι ο Θεός μπορεί να είναι μέσα μας και, ωστόσο, να είναι αποκομμένος, κάτι που νομίζουν οι περισσότεροι. Νομίζουν ότι ο Θεός μέσα μας είναι σαν κάτι ταινίες με εξωγήινους... όπου κάποιο ον ξεπετάγεται από το στήθος τους. Ο Θεός δεν είναι μέσα μας με αυτή την ανόητη έννοια. Μέσα στο Θεό ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε εμείς οι ίδιοι είμαστε στην πραγματικότητα θεϊκοί. Ποιά η σχέση μεταξύ του δικού μου θεϊκού εαυτού και του δικού σου; Δεν τίθεται θέμα σχέσης γιατί ο θεϊκός εαυτός είναι μόνο ένας. Βρίσκεται και στους δυό μας. Όλοι οι άνθρωποι είναι θεϊκοί.

Δεν είναι ειρωνεία... ότι όλοι θα έλεγαν πως αυτή είναι η φωνή του σατανά; Ή ότι είναι αιρετικό; Αν είναι αιρετικό... τότε αυτό που δίνεται ως υπόσχεση σε όλους... είναι η "ενστάλαξη" του Θεού που δεν επιδέχεται χωρισμό. Οι γνώσεις επιτρέπουν στον εγκέφαλο να δημιουργήσει νέα δίκτυα. Και αρχίζουμε να βλέπουμε αυτό που υπήρχε πάντα. Αλλά επειδή ζούμε σε αυτό τα επαναλαμβανόμενο αυτόματο πρόγραμμα... δεν βλέπουμε γιατί ο νους επεξεργάζεται τα οικεία σε αυτόν δεδομένα.

Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι

02:03:31,079

Απόκτηση γνώσης σημαίνει να μαθαίνουμε νέα πράγματα. Κι αυτό σημαίνει ότι συγκεντρώνουμε πληροφορίες... και δημιουργούμε το κύκλωμα ώστε να αναπτύξουμε την ευαισθησία... να αρχίσουμε να βλέπουμε πράγματα για πρώτη φορά. Έχουμε τεράστιες δυνατότητες να αλλάξουμε συμπεριφορές και χαρακτηριστικά πρότυπα στα οποία έχουμε εμπέσει. Στην πραγματικότητα αν ακούσατε... και θυμόσαστε οτιδήποτε από αυτά που είπα... η φυσιολογία σας έχει ήδη αλλάξει.

Αυτό είναι κάτι που ο Έρικ Καντέλ, ο οποίος πρόσφατα τιμήθηκε με το Βραβείο Νομπέλ Φυσιολογίας και Ιατρικής, είπε πολύ εύγλωττα σε μια ομιλία του... ότι βασικά η μνήμη έχει κωδικοποιηθεί... η γενετική δομή σου έχει αλλάξει. Κι ενώ παλιά αναφερόμασταν στο νευρικό σύστημα... ως κάτι το πολύ άκαμπτο που δεν είχε μεγάλη δυνατότητα αλλαγής, τώρα ξέρουμε ότι σε πολλά επίπεδα αυτό δεν είναι αλήθεια.

Και ότι υπάρχει τρομακτική ποσότητα 'ευπλαστότητας'... που σημαίνει ικανότητα αλλαγής μέσα στο νευρικό σύστημα. Και αν εξετάσεις λεπτομερώς την δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου... βλέπεις ότι είναι συγκεκριμένα σχεδιασμένος, προσεκτικά κατασκευασμένος... ώστε να βιώνει το ενοποιημένο πεδίο, την ενότητα της ζωής. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι. Νομίζω το βασικότερο είναι... ότι είμαστε όλοι συνδεδεμένοι από ένα ενεργειακό πεδίο. Κολυμπάμε σε έναν ωκεανό φωτός που είναι το μηδενικό πεδίο. Και πρώτα από όλα πρέπει να ξεφύγουμε από όλη αυτή την ιδέα της χωριστικότητας. Γιατί η χωριστικότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στον κόσμο.

Παίρνεις την έννοια ενός διαπλεγμένου σύμπαντος... και την εφαρμόζεις στην ανθρώπινη εμπειρία... γιατί είναι κι αυτή μέρος του σύμπαντος. Και μετά λες, "Ας υποθέσουμε ότι η εμπειρία είναι διαπλεγμένη. Πώς εκδηλώνεται;" Και αρχίζουμε να εξετάζουμε τρόπους με τους οποίους μπορεί να εκδηλωθεί. Αν υπάρχει σύνδεση με άλλη διάνοια, το ονομάζουμε τηλεπάθεια. Αν υπάρχει σύνδεση με άλλο αντικείμενο κάπου αλλού, το λέμε διορατικότητα. Αν υπάρχει σύνδεση που υπερβαίνει τον χρόνο, το λέμε πρόγνωση. Αν υπάρχει σύνδεση όπου η πρόθεσή μου εκφράζεται στον κόσμο, ίσως το πούμε τηλεκινησία ή θεραπεία εξ' αποστάσεως ή κάτι τέτοιο.

Μπορείς, λοιπόν, να περάσεις ίσως και από 12 είδη ψυχικής εμπειρίας... που, με τα χρόνια, έχουν προσδιοριστεί, όπως η τηλεπάθεια. Αυτό, όμως, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Με ρωτούν, 'Γιατί ενδιαφέρεσαι τόσο πολύ για την κλίμακα Πλανκ, που είναι πιο μικρή- σε σχέση με την πνευματικότητα;' Γιατί προφανώς η πνευματικότητα υπάρχει. Είναι παντού. Και η απάντηση είναι, 'Ναι, η κλίμακα Πλανκ είναι η πιο μικρή... αλλά βρίσκεται κι αυτή παντού. Όπου κι αν πας, είναι εκεί. Κι επειδή είναι ολογραφική, επαναλαμβάνεται σε διάφορες κλίμακες... σαν κλασματικά αντικείμενα σε όλο το σύμπαν.

Θα έλεγα ότι η κβαντοφυσική είναι για τον 20ο αιώνα... αυτό που θα είναι η νέα... γεφύρωση επιστήμης και πνευματικότητας... για τον 21ο αιώνα. Όλοι μας δημιουργούμε το μέλλον. Όλοι μας δημιουργούμε το περιβάλλον μας. Κανείς μας δεν είναι αθώος από αυτή την άποψη. Αν υπάρχει κάτι εκεί έξω που δεν μας αρέσει... δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη μας σε αυτό... γιατί είμαστε συν-δημιουργητές με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Και πρέπει να κάνουμε τα σωστά πράγματα... για να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε το καλύτερο μέλλον για όλους μας. Μέχρι τώρα είπαμε για... την ελευθερία της προσωπικής μας ζωής και την κβαντοφυσική ότι προσφέρουμε στην πραγματικότητά μας απόλυτες πραγματικότητες. Ναι, φυσικά και υπάρχουν. Αλλά τι γίνεται αφού τις πραγματοποιήσουμε; Πότε γίνεται η μετατόπιση από το 'εγώ' στη 'μονάδα'; Πότε γινόμαστε ο υποσυνείδητος νους; Πότε γινόμαστε η γνώση του ενός υπερ-ατομικού εαυτού;

Όταν αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ποια είναι η αληθινή φύση μας... δεν υπάρχουν ούτε ερωτήσεις ούτε απαντήσεις. Το μόνο που υπάρχει είναι μια αναπάντεχη συνειδητοποίηση. Τώρα βγαίνουμε από την λαγουδότρυπα... και αρχίζουμε να λειτουργούμε... σε αυτόν τον κόσμο της ψευδαίσθησης, του θαύματος και της μαγείας... με την γνώση ότι ούτε θα πεθάνουμε ούτε γεννηθήκαμε ποτέ. Όταν επιλέγουμε κατά συνείδηση από αυτά τα πιθανά γεγονότα... εμφανίζεται το πραγματικό γεγονός της εμπειρίας.

Καλώς ήρθατε στην Επιπεδοχώρα

02:08:18,137

 Και για πρώτη φορά η επιστήμη έρχεται αντιμέτωπη με την ελεύθερη βούληση. Η συνείδηση είναι ελεύθερη γιατί δεν υπάρχει μαθηματική περιγραφή του υποκειμένου... μόνο τα αντικείμενα μπορούν να περιγραφούν μαθηματικά... και μόνο μέχρι το σημείο όπου είναι ακόμα πιθανότητες. Το ερώτημα όμως παραμένει, 'Ποιος επιλέγει;' Υπάρχουν όλες οι πραγματικότητες ταυτόχρονα; Υπάρχει πιθανότητα όλα τα ενδεχόμενα να υπάρχουν δίπλα-δίπλα;

Ο Δρ. Κουάντουμ επισκέφτεται την Επιπεδοχώρα Καλώς ήρθατε στην Επιπεδοχώρα... έναν κόσμο δύο μόνο διαστάσεων. Μόνο μπροστά και πίσω, αριστερά και δεξιά. Σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει πάνω ούτε κάτω. Και είπα στον Ρέι, "Πού είναι η Ντότι;" Και είπε, "Είναι έξω στην ουρά." Και είπα, "Καλά" Από πού ήρθε αυτό; Τι στο καλό είναι αυτό; Σε αυτό τον κόσμο οι δυσδιάστατες οντότητες που ζουν εδώ... δεν αντιλαμβάνονται τα τρισδιάστατα αντικείμενα. Αυτοί οι δυσδιάστατοι κάτοικοι της Επιπεδοχώρας... δεν αντιλαμβάνονται τους κύβους... τις σφαίρες, τα τετράεδρα... ή εσάς.

Από την δυσδιάστατη οπτική γωνία τους... το τρισδιάστατο δάκτυλό μου μοιάζει κάπως έτσι. Ω, Θεέ μου. Τι στην επίπεδη γη είναι αυτό; Το είδες αυτό; Τρέξτε! Γειά σου μικρέ κύκλε. Ο φόβος για το άγνωστο... ή μήπως να πω για το μη γνωστό ακόμα; Είναι ένα γρίφος. Αν βλέπουμε μόνο ό,τι γνωρίζουμε... πώς μπορεί κανείς να δει κάτι νέο και άγνωστο; Πώς θα βγούμε από το κουτί μας; Γειά σου μικρέ κύκλε. Μην φοβάσαι. Ποιός το είπε αυτό; Πού είσαι; Αυτό είναι πάντα το δύσκολο να εξηγηθεί. Είμαι σε μια άλλη διάσταση, σε έναν άλλο χώρο. Είμαι επάνω από εσένα. Όχι, μην ξαναπείς ποτέ αυτή τη λέξη. Ποιά λέξη; Την λέξη από "Ε". "Επάνω"; Είναι απαγορευμένη. Τι νομίζεις ότι σημαίνει; Δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω. Μπορεί να τιμωρηθείς αυστηρά αν πεις αυτή τη λέξη.

 Μήπως είσαι φάντασμα; Ελπίζω πως όχι. Απλώς έχω διαφορετική αντίληψη από τη δική σου. Βλέπω τα πράγματα με τρόπο που εσύ δεν μπορείς ακόμα. Ναι; Δηλαδή πώς; Λοιπόν, εντάξει. Έχεις ένα χρηματοκιβώτιο κρυμμένο μέσα στο ντουλάπι σου. Και μέσα σ' αυτό... έχεις 12 νομίσματα, μια διαθήκη και ένα διαβατήριο. Πώς το ξέρεις αυτό; Τι είσαι; Είσαι θεός;

 Όχι πιο πολύ από σένα. Βλέπεις, αφού είμαι επάνω από εσένα στην τρίτη διάσταση μπορώ να βλέπω μέσα στα πράγματα στον δικό σου κόσμο. Τρίτη διάσταση; Είσαι ένα τρελό φάντασμα. Υπάρχουν μόνο δύο. Κοίτα. Έτσι αν άγγιζα το εσωτερικό του στομαχιού σου πώς θα το έκανα; Θα έπρεπε να κόψεις το δέρμα μου. Αλλιώς είναι αδύνατον. Σταμάτα. Σταμάτα.

 Έτοιμος και για άλλες; Άλλες τι; Διαστάσεις. Κατευθύνσεις. Όχι... ναι... μα... Μα δεν 

υπάρχουν... κι άλλες; Τι θα πάθω; Τι θα απογίνω; Πρέπει να γίνεις αυτό για να μάθεις. Εντάξει. Έξοχα. Δεν το φανταζόμουν ποτέ. Δεν είναι παράξενο; Αυτό που φοβόμαστε περισσότερο είναι αυτό που μας συναρπάζει περισσότερο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τυχαίων περιστροφών τους και δεν τους συνέβη τίποτα άλλο ενδιαφέρον μετά από αυτό. Εντάξει. Ωραία. Εδώ γελάμε. Δεν μπορείς να ζητήσεις τη γνώμη τους γιατί ξέρεις τι θα σου πουν. "Αρχίζεις να φέρεσαι διαφορετικά." "Σε προτιμούσα όπως ήσουν πριν." Κι αυτό είναι μεγάλο σημάδι ότι αλλάζεις. Αυτό, όμως, μπορείς να το διαγράψεις, έτσι;

Γνωριμία με τους συμμετέχοντας

02:15:09,216

Ποιός μπορεί να κάνει τον Χάιμλιχ; Ο Έλληνας φιλόσοφος, Θαλής, έλεγε για το πώς υλοποιείται το πνεύμα του νερού. Και αν θέλουμε έναν κόσμο γαλήνιο, πρέπει να βρούμε τη γαλήνη του νερού. Μελετώ κβαντοφυσική. Μερικές φορές τη διδάσκω. Έχω γράψει ένα βιβλίο για την κβαντοφυσική και πολλά βιβλία... που επεξηγούν την έννοια της κβαντοφυσικής. Μετά το διδακτορικό μου στο Χάρβαρντ πήγα στο CERN, ένα Ευρωπαϊκό εργαστήριο για την μοριακή έρευνα... αλλά ίσως να είμαι πιο γνωστός για την ανακάλυψη... του περίφημου πλέον N=1, flipped SU(5) της μεγάλης ενοποιητικής θεωρίας.

Μην κάνετε το λάθος... να πιστέψετε ότι η επιστημονική κοινότητα είναι επιστημονική. Δύο πόντοι. Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω τον Ντέιβιντ γιατί ο υγιής σκεπτικισμός είναι σημαντικός... και ασυνήθιστες αξιώσεις απαιτούν ασυνήθιστες αποδείξεις. Τώρα το πρόβλημα είναι... ότι οι άνθρωποι υποστηρίζουν την παραδοσιακή προσέγγιση της συνείδησης εγκέφαλος ίσον νους ίσον υπολογιστής φέρονται σαν αυτοί να έχουν την απόδειξη ενώ εμείς όχι. Και έχουν... Εντάξει;

Συγχωρήστε με... ...που, πρώτα απ' όλα, διαμορφώνει τα νευρικά δίκτυα. Ποιό είναι αυτό; Ο νους. Τι είναι ο νους; Ο νους... Σ' ευχαριστώ. Αυτό λέγεται θεία παρέμβαση... ...Από επάνω. Αλλά έχει κρυφές αδυναμίες. Ασχολήθηκα με αυτό γιατί τα στοιχεία μου... Πάμε πάλι. Πήγαινε πίσω στο χρόνο. Μπορώ να γυρίσω και να το διορθώσω. Εντάξει. Εντάξει. Λέγομαι Λιν ΜακΤάγκαρτ. Είμαι η συγγραφέας ενός βιβλίου που λέγεται "Το Πεδίο". Είμαι ο Δρ. Ντάνιελ Μόντι. Είμαι φυσικός... με εξειδικευμένη εκπαίδευση στην ψυχιατρική και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Ανήκω στο μόνιμο προσωπικό της Ιατρικής Σχολής Τζέφερσον.

Άκουσα κάποιους να λένε ότι η συνείδηση... είναι η θαυμάσια ιδιοκτησία του σύμπαντος... που δείχνει προτίμηση στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Αν είναι έτσι, τότε η συνείδηση... ζυγίζει περίπου ενάμιση κιλό και μοιάζει με γκρίζο κουνουπίδι. Η παράσταση αρχίζει. ... να σας πω λίγα πράγματα για εμένα. Το φως αναβοσβήνει ήδη. Βλέπετε; Αυτό συμβαίνει πάντα όταν μιλάω. Παράξενα πράγματα συμβαίνουν. Ωραία. Εντάξει. Λοιπόν... Κοιτάξτε. Όταν το κρατάω, μένει αναμμένο. Τι σημαίνει αυτό; Εντάξει. Ίσως ο Θεός θέλει να σε γνωρίσω. Το κάναμε αυτό σε ένα συνέδριο... όταν ρωτήσαμε τον κόσμο πόσοι ενεργούσαν με βάση το ένστικτο. Και απάντησε θετικά το 80%.

Και τότε λέμε... Από εσάς που αμφισβητείτε ασυνήθιστους ισχυρισμούς, πόσοι από εσάς, δηλαδή περίπου το 30% του κοινού, που δεν πιστεύετε σε τίποτα από όλα αυτά ...πόσοι από εσάς, νιώσατε κάποιο ένστικτο που αποδείχθηκε σωστό. Το ογδόντα τοις εκατό. Το ότι οι άνθρωποι αμφισβητούν ασυνήθιστα πράγματα... είναι απόλυτα κατανοητό, γιατί κυκλοφορούν πολλοί παραλογισμοί. Αλλά όταν μεταφέρουμε αυτά τα φαινόμενα στο εργαστήριο... και αποκλείουμε όλους τους συνηθισμένους τρόπους κατανόησής τους... αποδεικνύεται ότι πράγματι έχουν ένα ψυχογενές συστατικό.

 Εδώ ουσιαστικά κινηματογραφούμε μεγάλους στοχαστές. Όλοι σε αυτό το δωμάτιο είναι μεγάλοι στοχαστές... τώρα που τους κάναμε να σκεφτούν. Πάντα αυτό δεν είναι το κόλπο; Εσύ πιθανόν να έχεις να πείς περισσότερα γι' αυτό. Όχι. Συγγνώμη γι' αυτό. Δεν πειράζει. ...διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας έχει να πει για την έδρα της συνείδησης; Και το δεύτερο είναι... τι σας έκανε να θέλετε να γίνετε φυσικός στα πενήντα σας; Υποθέτω η διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας.

Είτε το πιστεύεις είτε όχι, ήθελα να γίνω φυσικός από τεσσάρων χρονών. Και όσο κατευθυνόμαστε όλο και πιο πολύ από τον εσωτερικό εαυτό μας... εκδηλώνουμε... τις ιδιότητες αυτών των βαθύτερων επιπέδων κάτω στη λαγουδότρυπα. Κι έτσι γινόμαστε κάτοχοι του Τσι Κουνγκ... και μπορούμε να επηρεάζουμε καταστάσεις από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Αν αρχίσουμε να τα εξετάζουμε όλα αυτά... νομίζω είναι η μόνη διέξοδος για να καταλάβω... αν υπάρχει κάποια ευφυής παρουσία. Υπάρχει ένα είδος "μοναδικής νόησης", όπως το λέω ή Θεός αν θέλετε να το πείτε έτσι. Αναλογιστείτε το για λίγο. Τέλεια. Σ' ευχαριστώ. Τι είπα; Τι σκοπεύεις να κάνεις με αυτό; Δαγκωνιά! Δαγκωνιά από το πουθενά!

Βασικές αρχές της κβαντομηχανικής

1. Ύλη και ενέργεια εναλλάσσονται. Η ύλη μπορεί να γίνει ενέργεια και η ενέργεια μπορεί να γίνει ύλη σύμφωνα με την φόρμουλα του Αϊνστάιν Ε=mc2, όπως στην πυρηνική ενέργεια και στην ατομική βόμβα.

2. Σωματίδια μπορούν να φαίνονται σαν ύλη ή / και σαν κύματα.

3. Ο παρατηρητής επιδρά στο παρατηρούμενο

4. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν πυκνή και αδιαπέραστη ύλη είναι στην πραγματικότητα κενό Τελικά η ύλη όπως την γνωρίζουμε είναι μια κατασκευή των ανθρωπίνων αισθήσεων. Παρόλο που είναι 99.99 κενή, συμφωνούμε όλοι υποσυνείδητα να είναι «στερεή» και μπορούμε να στηριχτούμε πάνω της, δεν μπορούμε να περάσουμε μέσα από αυτή, ούτε να δούμε μέσα από αυτή . Η αλήθεια ότι η ύλη είναι άδεια και τελικά μια ομαδική συνδημιουργία της ανθρώπινης συνειδητότητας, επαναλαμβάνεται συνεχεία στο έργο «Τι στο…. Μπίιιπ Ξέρουμε» και επίσης στις εκπομπές «Το Σύμπαν που Αγάπησα.».

Φαίνεται ότι σαν ψυχές στην εξέλιξη έχουμε συμφωνήσει να δημιουργήσουμε αυτή την υλική τρισδιάστατη πραγματικότητα που είναι απλώς μια από πολλές πιθανές διαμορφώσεις της οικουμενικής ενέργειας ή της απεριόριστης άμορφης ενέργειας του κενού

5. Έχει παρατηρηθεί ότι ένα σωματίδιο μπορεί να εμφανιστεί από το κενό και να ξαναχαθεί εκεί.

6. Ακόμη πιο περίεργο είναι ότι ένα σωματίδιο μπορεί να εμφανιστεί συγχρόνως σε πάνω από μία θέση. Σ’ ένα πείραμα ένα σωματίδιο εμφανίστηκε σε 3000 μέρη συγχρόνως.

7. Εμπλοκή – μη τοπική επίδραση, κατά την οποία ένα σωματίδιο μπορεί να έχει μία εμπλοκή με ένα άλλο, έτσι ώστε να μπορούμε να επιδρούμε στο σωματίδιο αυτό, όταν επηρεάζουμε ένα άλλο σωματίδιο που είναι μακριά από αυτό, αλλά με το οποίο βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο σε αόρατη σύνδεση, όχι φυσική .

8. Κβαντικά άλματα. Τα ηλεκτρόνια μπορούν να αλλάζουν θέση, στιγμιαία. Ξαφνικά εμφανίζονται σε μια άλλη τροχιά με ανώτερη ή χαμηλότερη ενέργεια ή απόσταση από τον πυρήνα.

9. Time Reversal Symmetry – Υπάρχει μια αντίληψη στην Κβαντική μηχανική που λέει ότι πρέπει να υπάρχει αντίστροφη συμμετρία σε όλες τις διαδικασίες του χρόνου, σε κάθε τι που συμβαίνει. Έτσι θεωρητικά δεν υπάρχει λόγος ο χρόνος να μην πάει προς τα πίσω, όπως πάει προς τα εμπρός. Επίσης ότι θα μπορούσαμε να έχουμε γνώση του μέλλοντος όπως έχουμε για το παρελθόν.

10. Κβαντικά πεδία πιθανοτήτων, όπου υπάρχει μια «εσωτερική» αόρατη τάξη, σύμφωνα με τον Ντέϊβιντ Μπόμ, (μαθητή του Αϊνστάιν) όπου όλα τα σωματίδια και κύματα του σύμπαντος αλληλοαγγίζονται και αλληλοεπιδρούν ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου. Τίποτα δεν είναι ξεχωριστό. Υπάρχει μόνο ένα αδιαφοροποίητο πεδίο από ανεκδήλωτες, ακόμη, πιθανότητες.

11. Σ’ αυτό το επίπεδο της ύπαρξης, που ονομάζεται εσωτερική τάξη, κβαντικό πεδίο ή πρωταρχική συνειδητότητα:

α) Όλα τα σωματίδια και κύματα αλληλοσυνδέονται ανεξαρτήτως χώρου και χρόνου

β) Δεν υπάρχει χώρος, επειδή ένα σωματίδιο μπορεί να βρίσκεται σε πάνω από ένα σημείο συγχρόνως και επηρεάζεται από τις επιρροές που δέχεται ένα άλλο σωματίδιο με το οποίο δεν είναι φανερά συνδεδεμένο.

γ) Δεν υπάρχει χρόνος, επειδή δεν χρειάζεται χρόνος για ένα σωματίδιο προκειμένου να εμφανιστεί σε άλλη θέση και μπορεί να εμφανιστεί σε πάνω από μία θέση συγχρόνως.

δ) Ένα αποτέλεσμα δεν εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από μια τοπική αιτία, εφόσον όλα είναι συνδεδεμένα μέσα σε ένα ενιαίο χώρο και χρόνο και συνεπώς κάθε τι επιδρά πάνω σε κάθε τι και όλα επηρεάζονται από κάθε τι- μέσα στον ενιαίο χώρο και χρόνο.

ε) Δεν υπάρχουν ξεχωριστά όντα, αντικείμενα, γεγονότα ή καταστάσεις. Όλα αυτά 

αντιστοιχούν στον συγκεκριμένο παρατηρητή του οποίου γίνονται αντικείμενα παρατήρησης.

12. Σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, το αντικείμενο της παρατήρησης ξεπηδάει από το κβαντικό πεδίο παίρνοντας συγκεκριμένη μορφή και μετρήσιμη υπόσταση μόνο όταν ο παρατηρητής το παρατηρήσει.

Περισσότερα στο

http://www.quantumhealing.gr/el/articles/13-oi-vasikes-arxes-tis-kvantikhs-fysikhs

skafidaszaxos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ