Κάθε τι στη ζωή μας έχει μία αιτία και η αιτία οδηγεί στο αποτέλεσμα. Μία αιτία έχει μία έναρξη συνήθως από συμπεριφορά συνολική, δηλαδή συναίσθημα + σκέψεις + πράξη.
Εμείς εγκλωβισμένοι μέσα σε πολλές αιτίες συνήθως επαναλαμβανόμενες κάποια στιγμή χάνουμε το κουράγιο μας, τη διάθεσή μας για προσπάθεια, νιώθουμε μόνοι μας και γεμίζουμε από πόνο κυρίως συναισθηματικό. Πελαγωμένοι από όλα όσα μας συμβαίνουμε ψάχνουμε για λύσεις. Όμως όταν φτάσουμε σε αυτό το σημείο η όρασή μας ίσως να μη μας βοηθάει να βγούμε από όλο αυτό.
Καθώς όσο περισσότερη απόγνωση νιώθουμε τόσο σκοτεινιάζουν τα πάντα γύρω μας και η ορατότητά μας για λύσεις μικραίνει.
Έτσι η επιλογή να στραφούμε προς τα μέσα μας έχει δύο τρόπους. Ο ένας τρόπος είναι της αυτολύπησης και της εσωστρέφειας, να πέφτουμε συναισθηματικά και πρακτικά. Και ο άλλος τρόπος είναι να επιλέξουμε πάλι το προς τα μέσα, αλλά αυτή τη φορά να γνωρίσουμε το μέσα μας και μέσα από αυτό να φτάσουμε να συναντήσουμε τον Θεό. Ο Θεός δεν είναι μακριά μας, δεν είναι έξω από εμάς. Αλλά κατοικεί μέσα μας.
Για να τον συναντήσουμε μας έχει δώσει διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι η νηστεία. Η οποία νηστεία δημιουργεί μία εστία. Δηλαδή εστιάζω σε έναν στόχο. Τι θα πει εστιάζω σε έναν στόχο ?
Δηλαδή η νηστεία καθώς γίνεται εστία, δηλαδή εστιάζω στον στόχο, να γνωρίσω τον Θεό. Γίνεται οδηγός η νηστεία για να μας διδάξει την εγκράτεια. Μία από τις αρετές της ψυχής μας. Από τι να έχω εγκράτεια και γιατί ? Μα γιατί η εγκράτεια θα με οδηγήσει σταδιακά να έρθω σε ηρεμία και σιωπή για να γνωρίσω τον Θεό. Ένα σώμα το οποίο δεν έχει εγκράτεια κάνει θόρυβο και αυτός ο θόρυβος δεν μας επιτρέπει να ακούσουμε τον Θεό.
Εγκράτεια λοιπόν θα πει ότι τις ημέρες που επιλέγω να κάνω νηστεία εστιάζω μέσα μου και αναζητώ που το σώμα μου κάνει θόρυβο. Και με σταδιακή αναζήτηση αρχίζω να επικοινωνώ με το σώμα μου και να το οδηγό στην εγκράτεια. Όσο επικοινωνώ με το μέσα μου, σώμα μου, τόσο εκείνο αρχίζει να νιώθει ασφάλεια και επιστρέφει στην αρχική του ηρεμία. Καθώς η εγκράτεια είναι όπως ανέφερα και πιο πάνω μία από τις αρετές της ψυχής. Είναι από τα βασικά στοιχεία της. Οπότε το να φέρουμε στην επιφάνεια αυτή την αρετή, η οποία είναι «θαμμένη» κάτω από συντρίμμια από όλα όσα μας έχουν συμβεί στη ζωή μας. Γιατί αν δεν περπατήσω σε αυτό το μονοπάτι να «ξεθάψω» την αρετή αυτή, τα συντρίμμια γίνονται αγρίμια τα οποία μας οδηγούν σε πόνους μεγάλους.
Η νηστεία λοιπόν είναι ένας οδηγός για να μας επαναφέρει στην αγκαλιά του Θεού. Έτσι κάθε Τετάρτη και Παρασκευή επιλέγουμε να συνδεθούμε μαζί Του με την νηστεία μας. Και με πολλή αγάπη επικοινωνούμε με το μέσα μας. Εκείνες τις μέρες κάνουμε και εσωτερική προσευχή, παράλληλα με την εγκράτεια στην τροφή μας, κάνουμε αναζήτηση στις σκέψεις μας, τα συναισθήματά μας και στις πράξεις μας. Και όταν αυτό όλο γίνει ένας δρόμος εκκλησίας – Ναού εσωτερικού τότε σταδιακά έρχεται η ηρεμία στο σώμα και το σώμα γίνεται ένας Φωτεινός οδηγός για να συναντήσουμε τον Θεό.
Η νηστεία λοιπόν είναι πρόσκληση, μία πρόσκληση που θα μας προετοιμάσει να δειπνήσουμε μία μέρα με Εκείνον.
Δωροθέα
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.