ΕΧΕΤΕ ΒΑΣΑΝΑ? ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Η ζωή είναι ένα απέραντο σχολείο. Υπάρχει ένα μάθημα για κάθε τι, το οποίο πρέπει να μάθετε. Όπως όμως τα άτακτα παιδιά στο σχολείο ασχολούνται με σκανταλιές, προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή άλλων παιδιών, δεν προσέχουν τον δάσκαλο και μετά δεν προβιβάζονται και πρέπει να επαναλάβουν την ίδια τάξη, έτσι γίνεται και με τους περισσότερους ανθρώπους. Είναι «κακά παιδιά» στο σχολείο της ζωής, μπλέκοντας συνέχεια σε προβλήματα γιατί δεν ακούν τον δάσκαλο. Η ζωή σάς διδάσκει όλη την ώρα. Είστε κακός μαθητής αν δεν προσέχετε. Σκεφτείτε το. Είναι η κεντρική ιδέα όσων θέλω να σας πω.

Τα «κακά παιδιά» που αποτυγχάνουν στις εξετάσεις πρέπει να επιστρέψουν ξανά και ξανά και ξανά, μέσα στην ντροπή, για να αντιμετωπίσουν τα ίδια μαθήματα. Οι καλοί μαθητές ωστόσο γίνονται σοφοί άνθρωποι. Ο Χριστός, ο Κρίσνα, ο Βούδας και άλλοι φωτισμένοι άνθρωποι ολοκλήρωσαν την εκπαίδευσή τους, αποφοιτώντας με επαίνους και γύρισαν στον Θεό. Δεν χρειάζεται να ξανάρθουν πια σ’ αυτό το σχολείο της ζωής εκτός αν, με τη δική τους ελεύθερη βούληση, γυρίσουν ξανά σαν Δάσκαλοι, «σωτήρες», για να βοηθήσουν άλλους.
Μετενσάρκωση σημαίνει ότι δεν ολοκληρώσατε την εκπαίδευσή σας. Έχετε ακόμα να περάσετε όλες τις βαθμίδες της φυσικής, νοητικής και πνευματικής εξέλιξης, που θα σας αποφέρουν το δίπλωμα της τελειότητας και της ελευθερίας.

Η μελαγχολία δεν είναι παρά η σκιά του χεριού του Θεού που το εκτείνει θωπευτικά. Μην το ξεχνάτε αυτό. Μερικές φορές, όταν ο Θεός πρόκειται να σας χαϊδέψει, πριν σας αγγίξει προβάλλεται μια σκιά από το χέρι Του. Γι’ αυτό όταν έρχονται προβλήματα, μη νομίζετε πως σας τιμωρεί. Το χέρι Του, που ρίχνει πάνω σας τη σκιά του, έχει μια ευλογία για σας καθώς σας προσεγγίζει για να σας φέρει πιο κοντά σ’ Εκείνον.

Ο πόνος είναι καλός δάσκαλος για όσους είναι έξυπνοι και πρόθυμοι να μάθουν απ’ αυτόν. Αλλά γίνεται βασανιστήριο σ’ αυτούς που αντιστέκονται και δυσανασχετούν. Ο πόνος μπορεί να μας διδάξει σχεδόν τα πάντα. Τα μαθήματά του μας εξωθούν να αναπτύξουμε ικανότητα διάκρισης, αυτοέλεγχο, μη προσκόλληση, ηθική και υπερβατική πνευματική συνειδητότητα. Για παράδειγμα, ο πόνος στο στομάχι μάς λέει να μην τρώμε υπερβολικά και να προσέχουμε τι τρώμε.

Ο πόνος από την απώλεια υλικών αποκτημάτων ή αγαπημένων προσώπων μάς θυμίζει την εφήμερη φύση των πάντων σ’ αυτόν τον κόσμο της αυταπάτης. Οι συνέπειες των λανθασμένων πράξεων μας παρακινούν να αναπτύξουμε διάκριση. Γιατί να μη μάθετε μέσω της σοφίας? Τότε δεν θα υποβάλλετε τον εαυτό σας σε περιττή οδυνηρή πειθαρχία από το σκληρό αφεντικό του πόνου.

 – Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ