Ήταν κάποτε Γάτε, ένας φουκαράς σκυλάκος γεμάτος με χονδρά τσιμπούρια, που του έπιναν διαρκώς το αίμα! Αυτά πάχαιναν, όμως αυτός συνέχεια αδυνάτιζε. Σούρωνε ο δύστυχος και έλειωνε, ημέρα με την ημέρα. Στο τέλος έγινε αναιμικός και άρχισαν να φαίνονται τα κοκκαλάκια του. Ήταν θέμα χρόνου, το να χαιρετήσει τα εγκόσμια! Λίγο πριν το τέλος, αποφάσισε πια να τα ξεφορτωθεί και να κάνει αποπαρασίτωση, πηγαίνοντας στον κτηνίατρο.
Όταν τα τσιμπούρια κατάλαβαν την σκέψη και την πρόθεση του να τα ξεφορτωθεί, ξεσηκώθηκαν! Αυτά, που ήταν κοντά στα αυτιά του, άρχιζαν να του φωνάζουν με δραματική φωνή, γεμάτη σπαραγμό:
«Όχι! Μην το κάνεις! Αυτό είναι διχασμός!!»
και συνέχιζαν να χώνουν πιο βαθειά στο δέρμα του τις αιματορουφήχτρες βεντούζες τους. «Διχασμός!!»” φώναζαν και.όλες οι ποταμόψειρες, μαζί με τους ψύλλους, που καταλάβαιναν πως το φαγοπότι τους τελειώνει!
«Όχι! Μην το κάνεις! Αυτό είναι διχασμός!!»
και συνέχιζαν να χώνουν πιο βαθειά στο δέρμα του τις αιματορουφήχτρες βεντούζες τους. «Διχασμός!!»” φώναζαν και.όλες οι ποταμόψειρες, μαζί με τους ψύλλους, που καταλάβαιναν πως το φαγοπότι τους τελειώνει!
Ο σκυλάκος όμως Γάτε, δε συγκινήθηκε από τους θρήνους των παρασίτων! Ο σκυλάκος ήθελε να ζήσει! Και έζησε!
Στα παράσιτα που του φώναζαν για «Διχασμό», μπας και τον συγκινήσουν με ψεύτικους συναισθηματισμούς, απήντησε: «Γιατί διχασμός, ρε σεις; Μήπως είστε εσείς τα αυτιά, η μύτη, η ουρά, τα πόδια ή οι τρίχες μου και δεν το ξέρω; Ούτε σάρκα εκ της σαρκός μου είστε, για να υπάρχει διχασμός, ούτε δικά μου μέλη! Τσιμπούρια είστε, μαλακισμένα!»
Στα παράσιτα που του φώναζαν για «Διχασμό», μπας και τον συγκινήσουν με ψεύτικους συναισθηματισμούς, απήντησε: «Γιατί διχασμός, ρε σεις; Μήπως είστε εσείς τα αυτιά, η μύτη, η ουρά, τα πόδια ή οι τρίχες μου και δεν το ξέρω; Ούτε σάρκα εκ της σαρκός μου είστε, για να υπάρχει διχασμός, ούτε δικά μου μέλη! Τσιμπούρια είστε, μαλακισμένα!»
Σχέδιο: Μελάνι-χαρτί
Γεράσιμος Γ. Γερολυμᾶτος
Γεράσιμος Γ. Γερολυμᾶτος
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Απόλυτα ταυτισμένο με τους ισόβιους πολιτικούς, που..........όμως ποιος του κάνει ισόβιους?. Πολιτικοί = τα τσιμπούρια του λαού. Παραδειγματίσου, λοιπόν Έλληνα, από το σκύλο της ιστοριούλας.
ΑπάντησηΔιαγραφή