wir sind im Krieg (είμαστε σε πόλεμο): η Ευρώπη-φρούριο (Europaburg) ως αρχαία ελληνική πόλις

φίλες και φίλοι

ΤΟ αναμενόμενο με κατηγορηματική βεβαιότητα κλείσιμο των πυλών του φρουρίου της Ευρώπης (Europaburg) είναι μία ακόμα έμπρακτη επιβεβαίωση της κρυφής και μη ομολογημένης επιθυμίας  του Κυρίου να εξοντώσει κατά τις προσεχείς δεκαετίες τον μισό σχεδόν ενδεή παγκόσμιο πληθυσμό,  που χαρακτηρίζεται άχρηστος, περιττός και επικίνδυνος. Το κλείσιμο των θυρών σημαίνει ότι η εξόντωση αρχίζει για τα καλά. Αυτό θέλει να μας πει η γερμανική εφημερίδα Bild με τον πηχιαίο πρωτοσέλιδο τίτλοWIR SIND IM KRIEG.

ΕΞΩ από τα τείχη, ένδεια και εξόντωση. Τι γίνεται όμως, τι θα γίνει μέσα;  Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, φίλες και φίλοι, θα πρέπει πρώτα να απαντήσουμε σε ένα άλλο, που προηγείται χρονικά και λογικά: ποιο είναι το κεντρικό μέλημα του φρουρίου, της πόλεως; Εάν το μέλημα είναι απόρροια κάποιας ανησυχίας, ποια είναι αυτή η ανησυχία, από που πηγάζει; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσουμε, φίλες και φίλοι, κι όποιος, όποια θυμώσει, να πιει ξύδι να ξεθυμώσει.

ΤΟ φρούριο, η πόλις, με την πρωτογενή αρχαιοελληνική σημασία της λέξης, είναι ένας χώρος πολέμου. Ως χώρος πολέμου είναι αναποφεύκτως λογικά χώρος άμυνας και χώρος επίθεσης. Πόλεμος είναι αυτό που γίνεται έξω και γύρω από την πόλιν, η οποία είναι έναςπόλος. Αύριο, θα εξετάσουμε την ετυμολογική συγγένεια των όρων. Σήμερα όμως θα δούμε τις δύο κομβικές αντιφάσεις της πόλεως, του φρουρίου, αντιφάσεις που θα εξηγήσουν πολλά από τα γεγονότα, του παρελθόντος και του παρόντος, άμα και του μέλλοντος.

Η πρώτη αντίφαση:  ενώ η πόλις, το φρούριο είναι χώρος πολέμου, δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο να γίνεται πόλεμος μέσα σε αυτόν, στο εσωτερικό της πόλεως. Η διατύπωση της αντίφασης αποτελεί μια ομολογία ότι το ενδεχόμενο του πολέμου δεν μπορούμε και δεν μας επιτρέπεται να το αποκλείουμε. Γιατί;  Διότι, φίλες και φίλοι, η δεύτερη αντίφαση είναι μια διαρκής πηγή εμφάνισης του πολέμου, ο οποίος, επαναλαμβάνω, πρέπει να αποκλειστεί: η πόλις, το οχυρό, το κάστρο είναι επίσης και ένας χώρος Κυριαρχίας, είναι ένας χώρος όπου ζουν Κύριοι (και υποτελείς Κύριοι) και Υποτελείς. Γνωρίζουμε καλά ότι όπου υπάρχει Κυριαρχία εκεί υπάρχει και πόλεμος  –  είτε μεταξύ των Κυρίων είτε μεταξύ Κυρίου και Υποτελών.

ΓΙΑΤΙ δεν πρέπει να γίνεται πόλεμος μέσα στο φρούριο; Πώς  θα μπορέσουμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο εμφάνισής του;  Τι θα γίνει εάν πάραυτα ξεσπάσει;  Να σας θυμίσω ότι ένα από τα εντονότερα χαρακτηριστικά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ήταν η φρικώδης απέχθεια προς την στάσιν, προς τον εμφύλιο πόλεμο, τον πόλεμο δηλαδή που ξεσπά μέσα στην πόλιν, μέσα στο φρούριο –  διότι ο πόλεμος μεταξύ των πόλεων, μεταξύ των φρουρίων, δεν είναι στάσις, δεν είναι εμφύλιος πόλεμος. Κι όταν λέμε στάσις εννοούμε ακινητοποίηση, σταμάτημα, άρνηση δηλαδή υπακοής και αφοσίωσης στον Κύριο αριστοκράτη γαιοκτήμονα.

Η πόλις, το φρούριο, ως χώρος πολέμου είναι χώρος άμυνας και χώρος επίθεσης. Ως χώρος άμυνας είναι αφενός χώρος προστασίας της ζωής από τους κινδύνους, των προερχομένων πέραν των τειχών της πόλεως, είναι ένα συλλογικό καταφύγιο (bunker), και αφετέρου είναι χώρος φύλαξης της λείας του πολέμου, χώρος συσσώρευσης πλούτου. Εάν κάποιος Κύριος στο παρελθόν ήθελε να γίνει πλούσιος, σχετικά γρήγορα και εύκολα, μπορούσε να το κάνει μόνο εάν επέδραμε εναντίον κάποιας   πόλεως και την κατακτούσε. Η εκστρατεία θα ήταν επικερδής, εάν τα έσοδα, εάν οι δαπάνες επί της οδού,  ήταν περισσότερα από τα έξοδα. Στην πόλιν, στο φρούριο, συγκεντρώνεται ο αρπαχθείς πλούτος, ο οποίος εξασφαλίζει την επιβίωση στους πολίτες, τους φρουριοκράτες. Μιας όμως και στην πόλιν ζουν και Κύριοι και Υποτελείς, θα ήταν εύλογο να εικάσουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου ανήκει στους πρώτους, στους δε δεύτερους παραχωρείται τόσο ώστε να θεωρούν εαυτούς προνομιούχους και συνεταίρους και συμμάχους των πρώτων, των Κυρίων. Ο πόλεμος θα ξεσπάσει εάν:  ή δεν υπάρχει πλούτος για να διανεμηθεί ή υπάρχει αλλά δεν παραχωρείται από τους Κυρίους. Να σας θυμίσω ότι ενώ στην Europaburg, στην πόλιν της Ευρώπης, ζουν περί τα 500 εκ. άνθρωποι, ήτοι, το 1/15 του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι συγκεντρωμένο και παράγεται το 1/4 του παγκόσμιου πλούτου. Αλλά η παραγωγή, φίλες και φίλοι, είναι παρ-αγωγή, δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει παραγωγή χωρίς  αρπαγή εργασιακής δύναμης, ενέργειας και  πρώτων υλών. Κλίνω το το γόνυ και σας ικετεύω να μην τη ξεχνάμε αυτη τη λεπτομέρεια, διότι εκεί βρίσκεται ο Θεός.

ΩΣ χώρος επίθεσης, η πόλις είναι ο χώρος όπου σχεδιάζεται ο πόλεμος, όπου οργανώνονται και εκκινούν οι πολεμικές επιχειρήσεις. Δύο πτυχές του ζητήματος τραβάνε την προσοχή μας και τη σκέψη μας. Η πρώτη: για να είναι αποτελεσματική και αποδοτική η πολεμική επιχείρηση, θα πρέπει να συναινούν οι Υποτελείς, δηλαδή και να συμφωνούν και να συμμετέχουν. Και θα συναινέσουν εάν ο Κύριος τους βεβαιώσει ότι θα τους παραχωρηθεί ένα μεγάλο μέρος της λείας. Η δεύτερη πτυχή: θα πρέπει να αναζητηθούν σύμμαχοι, οι οποίοι δεν μπορεί παρά να είναι  γειτονικές πόλεις, φρούρια, που θα επιδράμουν κατά γειτονικών πόλεων. Αυτό έγινε κατά τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους έως ότου οι πόλεις, τα εθνικά Κράτη, αντιλήφθηκαν ότι θα μπορούσαν να αυξήσουν την Ισχύ τους και τον πλούτο τους μόνο εάν γίνουν μία πόλις, ένα φρούριο – όπερ και εγένετο και το όνομα αυτού Ευρωπαϊκη Ένωση και Ζώνη και Ευρό.

ΩΣ χώρος άμυνας, η πόλις ενδέχεται να πολιορκηθεί. Είμαστε σε πόλεμο, wir sind im Krieg, σημαίνει είτε ότι επιτιθέμεθα είτε ότι αμυνόμαστε, ότι πολιορκούμαστε. Ή ακόμα και ότι ο πόλεμος έχει ξεσπάσει μέσα στο ίδιο το φρούριο. Ο μόνος τρόπος, είπαμε,  να μην ξεσπάσει πόλεμος μέσα στο κάστρο είναι η ομόνοια μεταξύ Κυρίων και Υποτελών περί της αναγκαιότητας διεξαγωγής πολέμου, διεξαγωγής ληστρικών επιδρομών που θα αποφέρουν κέρδη, ένα μέρος των οποίων θα καρπωθούν και οι Υποτελείς. Η συναίνεση αυτή, η συνεργασία αυτή, η αποτροπή του εμφυλίου πολέμου είναι γνωστή με το όνομαδημοκρατία. Εάν δεν σας αρέσει το απλό ξύδι, υπάρχει και το βαλσάμικο.

ΟΤΑΝ επιτιθέμεθα και νικάμε, έχουμε συναίνεση, έχουμε λεία και κέρδη, έχουνε δημοκρατία, ελευθερίες και δικαιώματα, έχουμε τις θύρες του φρουρίου ανοιχτές. Όταν όμως πολιορκούμαστε από στίφη λιμοκτονούντων, ή, ακόμα χειρότερα, όταν ο εχθρός μεταφέρει τον πόλεμο μέσα στο φρούριο, τότε, ενδέχεται ο πλούτος να ελαττωθεί, η συναίνεση  να ανασταλεί, να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος. Εάν παρόλα αυτά, δεν ξεσπάσει στάσις, τότε η συντριπτική πλειονότητα των Υποτελών τάσσονται με την πλευρά του Κυρίου και συνδέουν την τύχη τους με τη δική Του. Τώρα, αυτό που προέχει είναι η ασφάλεια όχι η ελευθερία.

ΣΗΜΕΡΑ, το πλούσιο και ισχυρό Europaburg, αφού επέτρεψε τα τελευταία δέκα χρόνια να περάσουν τις πύλες  του πάνω από 6,5 εκ. από τον άχρηστο και περιττό παγκόσμιο πληθυσμό, επειδή χρειαζόταν δούλους, τώρα που δεν χρειάζεται άλλους πια, κλείνει τις πύλες και εμφανίζεται να πολιορκείται και να δέχεται επιθέσεις μέσα στο ίδιο το κάστρο.  Με τη σύμφωνη γνώμη της συντριπτικής πλειονότητας των Υποτελών. Και επειδή πόλεμος και δημοκρατία είναι παντελώς ασύμβατες καταστάσεις μέσα στα πλαίσια της ευρωπαϊκής πόλεως,  όταν αυτή πολιορκείται, όσο θα εντείνεται η πολιορκία και όσο ο βάρβαρος εχθρός μεταφέρει τον πόλεμο μέσα στο ίδιο το φρούριο, τόσο θα συρρικνώνεται η δημοκρατία. Και επειδή ο πόλεμος πάντα συρρικνώνει και τον πλούτο, τα κέρδη και τη λεία σε εποχές οικονομικής κρίσης και ύφεσης, τόσο θα εντείνεται και θα γενικεύεται η ένδεια και η λιτότητα.

ΘΑ πρέπει λοιπόν να αναμένουμε και συρρίκνωση της δημοκρατίας, άρση άρθρων του συντάγματος σε πρώτη φάση, δηλαδή περιορισμό δικαιωμάτων και ελευθεριών, και μείωση του μέρους του κοινωνικού πλούτου που αποσπούσαν οι Υποτελείς του φρουρίου. Η αναμενόμενη με βεβαιότητα συρρίκνωση της δημοκρατίας και η μείωση του κοινωνικού πλούτου που απολαύουν οι Υποτελείς θα εντείνουν τη συνεργασία των Υποτελών με τους Κυρίους τους παρά θα αποτελέσουν αφορμές για το ξέσπασμα στάσεων. Αυτό σημαίνει ότι οι Υποτελείς του Europaburg θα συναινέσουν στην εξόντωση του μισού παγκόσμιου πληθυσμού και ενώ θα αδιαφορούν, τουλάχιστον,  για τα εκατομμύρια των λιμοκτονούντων, θα κλαίνε σπαρακτικά και θα ολοφύρονται για τα δεκάδες θύματα των τρομοκρατικών χτυπημάτων. Τα θύματα αυτά υπάρχουν, τα θύματα της εξόντωσης του μισού άχρηστου και περιττού παγκόσμιου πληθυσμού δεν υπάρχουν.

badarts

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ