Ζητάω πολλά…αυτά αξίζω!

Υπάρχουν και αυτοί που σε ξαφνιάζουν ευχάριστα.

Δεν σου γεμίζουν το μάτι σου, αλλά οι πράξεις τους γεμίζουν την καρδιά σου. Μήτε ψηλοί είναι, μήτε έχουν όψη θεού. Έχουν τα δικά τους ελαττώματα σωματικά και εμφανισιακά, αλλά είναι άνθρωποι στην ψυχή τους, αγνοί. Και μπορείς να τους εμπιστευτείς. Μπορείς να τους δώσεις το χέρι σου και να σε οδηγήσουν αυτοί, όπως μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν. Τα βράδια μοναξιάς σου γεμίζουν ευχάριστα. Γιατί και αυτοί μόνοι είναι. Και δεν τους αρέσει. Θεωρούν πως δεν σου αξίζει και σένα. Θα σου προσφέρουν αναπάντεχες εκπλήξεις, από κει που δεν το περιμένεις!

Και ξέρω τουλάχιστον μία περίπτωση που συνέβη. Πριν λίγα εικοσιτετράωρα…Γιατί μια τέτοια ψυχή μου μίλησε. Μου εκμυστηρεύτηκε τις αγωνίες και τους φόβους της. Τα κατορθώματα και τις επιτυχίες της. Μου μίλησε για σχέσεις, φιλικές και ερωτικές. Για προϊσταμένους και υφιστάμενους. Συναδέλφους και μη. Μα στο τέλος μου έδειξε αυτά που πίστευε πως θα δώσουν χαρά και θα φωτίσουν το πρόσωπο από ευτυχία. Έχουν τον τρόπο τους αυτοί οι άνθρωποι να κλέβουν την καρδιά σου, γιατί άκουσαν τι λαχταρούσε. Σα μικρό παιδί, θα ανοίξουν τα χέρια τους για να σου προσφέρουν τη δική σου επιθυμία. Μετέτρεψαν μια χαρτοπετσέτα σε λουλούδι και την πότισαν με το άρωμά τους, για να μη μαραθεί ποτέ και να σου θυμίζει το πρόσωπό τους! Ένα απλό χαρτί μετατράπηκε σε κάτι όμορφο, ξεχωριστό. Αυθόρμητη κίνηση της στιγμής, που μένει βαθιά χαραγμένη στην μνήμη σου.

Πόσες φορές έγινες αποδέκτης πραγμάτων που δεν είχαν σημαντική χρηματική αξία, αλλά έγιναν φτιαγμένα από αγάπη με τα χέρια; Κάποιος κόπιασε τότε για να το πετύχει, αφιέρωσε χρόνο και στην σκέψη του είχε εσένα. Το επεξεργάστηκε όσο πιο περίτεχνα μπορούσε, αλλά και το τέλειο να μην είναι, για σένα είναι το μεγαλύτερο αριστούργημα που έλαβες ποτέ! Και είναι μοναδικό! Όμοιό του δεν υπάρχει.

Θυμώνεις, όταν στην ντουλάπα σου έχεις μία κούτα με τέτοιες αναμνήσεις μέσα. Κάθε που την ανοίγεις, η καρδιά σου πλημμυρίζει ανάμεικτα συναισθήματα. Άνθρωποι που σε γνώριζαν και δεν είχαν κάτι κοινό μαζί σου, αφιέρωσαν χρόνο για να σου πούν «Ευχαριστώ!». Μία λέξη τόσο δυνατή, που λυγίζει βράχους, γονατίζει θεριά ολόκληρα, όταν ειπωθεί την κατάλληλη στιγμή. Εκεί που δεν το περιμένεις! Περαστικοί καθώς είναι στη ζωή σου, έφυγαν για τα δικά τους μέρη, αφήνοντας πίσω τους μια γλυκιά χειρονομία. Μπορεί να είδαν την έκφραση του προσώπου σου εκείνη την τόσο αμήχανη στιγμή, μπορεί και όχι. Όπως και να έχει, πιστεύουν πως σου έδωσαν κάτι από την καρδιά τους. Εγκάρδια κίνηση που μαρτυρά την ευγνωμοσύνη που τρέφουν σε σένα. Αυτός ήταν ο τρόπος τους! Και ο πιο όμορφος!

Αυτά είναι μερικά από όλα όσα έρχονται από κει που δεν το περιμένεις…! Απλά καθημερινά πράγματα που μεταμορφώνονται στα πιο σπουδαία. Συνοδεύονται με λέξεις αγάπης, που χαράσσονται βαθιά μέσα σου, όπως ο ερωτευμένος χάραξε την αγάπη του στο δέντρο. Διάλεξε εκείνο το σημείο για να στιγματίσει στον χώρο αυτά που ένιωθε. Και ξέρει πολύ καλά πως το σημάδι του δεν σβήνει, δεν θα φύγει. Έκανε σημείο αναφοράς την αγάπη του, να περιπλανιέται τριγύρω και να γυρίζει πίσω σε αυτήν. Όσα χρόνια κ αν περάσουν…!

Έτσι, λοιπόν, και αυτά, τα μικρά, τα ασήμαντα, τα απλόχερα δοσμένα πράγματα, που έρχονται από κει που δεν το περιμένεις, σε στιγματίζουν. Αφήνουν το σημάδι τους επάνω σου και περήφανα στην καρδιά σου το φυλάς.

Κάθε που ανοίγω την κούτα, πλημμυρίζω από ανάμεικτα συναισθήματα. Θυμάμαι και ένα χαμόγελο διαγράφεται στο πρόσωπό μου. Θέλω να τα δείξω στα παιδιά μου, θέλω να τους κάνω μια γωνιά, να δείξω στον δικό μου κόσμο τι έχει μεγαλύτερη αξία για μένα. Ακόμα περιμένω να έρθει η στιγμή που όλα θα βρούν τη δική τους θέση. Θέλω να μάθουν ότι η αγάπη κρύβεται στα πιο μικρά πράγματα και δεν έχεις ανάγκη τα χρήματα όλου του κόσμου. Χρειάζεσαι απλά καθημερινά πράγματα, αρκεί να έχεις αγάπη μέσα σου. Γιατί μόνο όταν έχεις αγάπη μέσα σου, μπορείς και να μοιράσεις αγάπη σε όλον τον κόσμο! Μα πρώτα στην ψυχή που θέλεις να δώσεις χαρά. Σε αυτήν που θέλεις να μυρίσει άνοιξη κι ας είναι χειμώνας έξω. Σε αυτήν που θέλεις να κρατήσεις τη φλόγα μέσα της κι ας έχει παγωνιά έξω. Όταν το καταφέρεις, να είσαι σίγουρος πως θα αξίζει πολλά!

Ένα μπουκάλι σαμπάνιας συνόδεψε την πιο κρύα νύχτα της ζωής μου. Γιατί οι προηγούμενες δεν είχαν τόση παγωνιά…! Δεν ξέρω αν όλα αυτά που νιώθω λέγονται πάθος, έρωτας ή αγάπη, έτσι κι αλλιώς δεν τα ξέρω καλά αυτά…αλλά όταν σε χάνω, χάνω και τον εαυτό μου..κι όταν σε έχω ζώ ξανά…

Δεν θέλω να αξίζω όλα τα πλούτη του κόσμου, παλάτια και μεγαλεία. Αυτά τα έχω…Θέλω να αξίζω τα απλά και καθημερινά πράγματα, αυτά που όταν τα κοιτάς με σκέφτεσαι, αυτά που σου θυμίζουν το άρωμά μου, αυτά που σε φέρνουν πιο κοντά σε μένα. Θέλω να βρίσκομαι εκεί, στα ρούχα μου που ξέχασα στην βαλίτσα σου, στον αναπτήρα που άφησα στο τραπέζι σου, στη φωτογραφία που με υπαινιγμούς σε ανάγκασαν να κρατήσεις σε μια γωνιά. Θέλω να είμαι εκεί, στη φλόγα μέσα στο τζάκι σου με ένα ποτήρι γλυκό μεθύσι, στο ρούχο που φοράς, στο κουστούμι που φυλάς, στο χώρο που ζείς κι αναπνέεις…Θέλω απλά να είμαι μαζί σου…και να τα μοιράζομαι μαζί σου. Τότε θα έρθουν και αυτά που με τον τρόπο σου μου θυμίζεις, αυτά από κει που δεν το περιμένω….
Ζητάω πολλά…αλλά η ειρωνεία είναι πως δεν σου κοστίζουν τίποτα. Αυτά αξίζω…

Ν.Β.

enallaxnews