Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Θα ήθελα να εκφράσω την συμπαράσταση μου στους απολυμένους των ΜΑΤ, οι οποίοι προσπαθούν υπό αντίξοες συνθήκες να διαφυλάξουν την Επανάσταση.
Στο μεταξύ τα χημικά πέφτουν σαν καραμέλες -την Τρίτη Φορά «Αριστερά» θα μας ρίχνουν με πλαστικές σφαίρες- αλλά κάποιους αγρότες δεν τους πιάνουν τόσα χρόνια μέσα στα φυτοφάρμακα και τα χημικά λιπάσματα.
Ξέρετε τι έρχεται, όμως;
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του μνημονίου, υπάρχει ένα μεγάλο κενό μεταξύ Μαρτίου 2016 και Δεκεμβρίου 2016 (είναι ελάχιστα τα απαιτούμενα μέτρα).
‘Εχω την εντύπωση πως αυτό το διάστημα θα μας βγάλουν από τον ορό -στάση πληρωμών από το Δημόσιο, ελεγχόμενη χρεοκοπία- για να τους παρακαλάμε γονατιστοί τον Δεκέμβριο να ενοποιηθούν τα ταμεία όπως ορίζει το πρόγραμμα και να προχωρήσει η μεγάλη «μεταρρύθμιση» στην Υγεία και την Παιδεία, αλλά και η νέα μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά αν δεν τους σταματήσετε -μην μου πείτε ότι δεν ξέρετε μετά από τόσα χρόνια τι σημαίνει ρήξη- τότε οι μειώσεις στις συντάξεις θα σας φαίνονται γλυκιές σε σχέση με τις επόμενες σφαλιάρες.
Επίσης, η εισαγωγή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, που θα ολοκληρωθεί σε τρία στάδια, σημαίνει ότι αυτό το διάστημα μέχρι το Δεκέμβριο μάλλον θα διαλύσουν όποιες κοινωνικές παροχές έχουν απομείνει (ανεργίας, πρόνοιας κτλ) ώστε να τους παρακαλάτε μετά για το νέο ενιαίο επίδομα που δεν θα είναι πάνω από 200-250 ευρώ και δεν θα είναι φυσικά για όλους.
Τέλος, το ίδιο διάστημα θα ολοκληρωθεί η εξίσωση των φορολογικών συντελεστών, ενώ θα περάσουν οι οδηγίες του ΟΟΣΑ για τις Κυριακές, λες και το πρόβλημα σε μια κοινωνία με 30% ανεργία αυτό είναι -αν η Κυριακή θα είναι εργάσιμη.
Τον Δεκέμβριο λοιπόν θα παρακαλάτε να σας σώσουν, οπότε θα σας δώσουν την ευκαιρία να σωθείτε και θα ανοίξουν πάλι την κάνουλα.
Πρώτα μαστίγιο και μετά καροτάκι.
Οπότε, τον Ιούνιο του 2017 θα σας περάσει εντελώς απαρατήρητη η πλήρης ιδιωτικοποίηση του ηλεκτρικού ρεύματος και το ξεπούλημα της ΔΕΗ για μερικά ψωροεκατομμύρια.
Βέβαια, μέχρι τότε θα μας έχει βγάλει από τα μνημόνια ο Κούλης.
Αν και δεν προεξοφλώ τίποτα γιατί μπορεί κάλλιστα και ο Κούλης να βρεθεί απέναντί σας.
Ούτως ή άλλως, ο χρόνος δεν είναι πολύς για τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Οι κυβερνήσεις πέφτουν πλέον πριν συμπληρώσουν καλά-καλά χρόνο.
Πάντως τα καλά μαντάτα έρχονται πάντα απ’ έξω.
Η διαρκής κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού οικοδομήματος και η επιτάχυνση της κρίσης, φέρνει τα κράτη σε όλο και δυσμενέστερες καταστάσεις, οπότε όσοι ελπίζουν ότι τα χειρότερα πέρασαν μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτούν.
Όλοι οι τραπεζικοί όμιλοι φοράνε μαύρα μέσα στο 2016, οπότε κάτι μου λέει ότι έρχεται ένα τεράστιο μπαμ, που θα κάνει τη Lehman Brothers να μοιάζει με παιδική παράσταση.
Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά την μαζική έξοδο επενδυτών από τις τράπεζες, κάτι ξέρουν που -μην ανησυχείτε- θα το μάθουμε και οι υπόλοιποι.
‘Οταν έλεγα ότι θα ζήσουμε την πρώτη κατάρρευση δυτικού κράτους στην παγκόσμια ιστορία, μάλλον δεν μου πήγαινε το μυαλό οπουδήποτε αλλού εκτός από την Ελλάδα.
‘Εχει τρελό χιούμορ η ζωή.
Πλάκα θα ‘χει να πέσει πρώτα καμιά Γερμανία που τόσα χρόνια παίζει τον ρόλο του καλού ρουφιάνου των αγορών.
Πάντως, αν θέλετε να ξέρετε που πήγανε τα 250 δισ από τα δάνεια που μας χορηγήθηκαν στο διάστημα 2010-2014, το γράφημα τα λέει όλα.
Εκεί που λέει 45.9 δισ. για τη μείωση του χρέους, εννοούν την ανταλλαγή των ληγμένων ομολόγων με καινούρια που έχουν μεγαλύτερο επιτόκιο και μεγαλύτερο χρόνο αποπληρωμής, δηλαδή μόνο κούρεμα δεν ήταν.
Από ‘κει και πέρα 48 δισ. στις τράπεζες, 40 δισ σε τοκοχρεολύσια και πήρε και 9 δισ το ΔΝΤ για χαρτζιλίκι.
Υπενθυμίζω ότι χρέος συνεχίζει να τρέχει γιατί -απλά μαθηματικά- τα καινούρια δάνεια το αυξάνουν και δεν ‘πα να πληρώνεις και 80 δισ. το χρόνο.
‘Ολη η δουλειά ήτανε για να σώσουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες -οι οποίες όχι μόνο δεν σώθηκαν αλλά πάνε για λουκέτο- και για να δημιουργήσουν ένα καινούριο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα μπορούσαν να κερδοσκοπήσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι.
Αν η χώρα χρεοκοπούσε ατάκτως -και ειδικότερα αν ο κόσμος είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του-, οι χαμένοι δεν θα ήμασταν εμείς, αλλά όλοι αυτοί που τσεπώνουν κάθε χρόνο δεκάδες δισ. από τις μαριονέτες-κυβερνήσεις που ανεβοκατεβάζουμε.
Να δω στα πόσα μνημόνια θα καταλάβουμε -και αν- ότι οι λύσεις είναι μπροστά στα μάτια μας.
Τώρα ήρθε απλά η ώρα να αλλάξουμε πουκάμισο.
Εμένα δεν μου προκαλούν πια εντύπωση οι διαμαρτυρίες, το έχω ξαναδεί το έργο.
Μου αρέσουν, είναι καλύτερες από την πλήρη απάθεια, αλλά θα μου άρεσαν περισσότερο αν είχαν και κάποιο στόχο της προκοπής.
Η απόσυρση ενός νομοσχεδίου δεν θα έπρεπε να ήταν η τελική δικαίωση αλλά το πρώτο φιλί.
Πάντως, Αλέξη, ό,τι και να γίνει, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για σένα.
Αλέξη Τσίπρα, η Ιστορία σε μέτρησε και σε βρήκε πιο λίγο και από τους ‘Ελληνες πολίτες.
Μου φαίνεται ότι θα καταφέρεις να μείνεις στην ιστορία όπως ο Ντε Λα Ρούα στην Αργεντινή.
Ευτυχώς για σένα ο συνέταιρος σου στην συγκυβέρνηση ξέρει να πιλοτάρει -τον Πάνο λέω- γιατί με τον Κυριάκο δεν σε βλέπω να προλαβαίνεις να δώσετε τα χέρια.
Θα έχεις να το λες στα δισέγγονα σου πως σε έριξαν τα χάπατα.
Τα οποία χάπατα παίζει να φάνε φλασιά και να μας τρελάνουν όλους, ποτέ δεν ξέρεις.
Πάντως, εσύ Αλέξη μου, αντί να γίνεις ήρωας για μια μέρα, θα ζήσεις όπως επέλεξες, προδότης για μια ζωή.
Ελπίζω μόνο να περάσεις μια μέρα την πόρτα της Δικαιοσύνης, όχι αυτής που χάιδεψε τον Παπακωνσταντίνου, αλλά εκείνης που αρμόζει σε τέτοιες περιπτώσεις.
Είσαι τυχερός, όπως οι προηγούμενοι, που κυβερνήσατε μια χώρα με «ανυποψίαστους» πολίτες, σε οποιαδήποτε άλλη την είχατε βάψει, Αλέξη μου.
Θέλω να σε ευχαριστήσω, εκ μέρους των αγορών, για το έργο που επιτέλεσες και να σου ευχηθώ από καρδιάς να πέφτεις κάθε μέρα της ζωής σου πάνω στη Ζωή.
Αλέξη μου, σε καταλαβαίνω καμάρι μου, έκανες ότι πέρναγε από το χέρι σου, μέχρι που περπατούσες στα γόνατα, αλλά τι να σε κάνω, τα αφεντικά σου δεν εμπιστεύονται έτσι εύκολα.
Δεν σε ξέρουν όπως τους ομολόγους σου ή το παιδί της Siemens, οπότε και όλη τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία να τους έδινες στο πιάτο, αυτοί πάλι θα σε πετούσαν στο καλάθι με τα σκουπίδια.
Δεν κάνουν business με αγνώστους, Αλέξη μου.
Αλέξη Τσίπρα, δεν σου λέω «στο επανιδείν» γιατί δεν πρόκειται να σε ξαναδούμε.
‘Ετσι είναι καμάρι μου τα πυροτεχνήματα, δεν ζουν πολύ.
Αλέξη εσύ πυροτέχνημα.
Παφ…
Με εκτίμηση
Άρης
(Αγαπητέ Άρη, είναι καλό που ο Αλέξης Τσίπρας παίρνει τον πούλο γρήγορα. Μπορεί οι Έλληνες, αφού ξεμπέρδεψαν πια με τις ψευδαισθήσεις του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και της συστημικής Αριστεράς του κώλου, να σκεφτούν αυτό που θα έπρεπε να είχαν σκεφτεί από το 2010 -που η χώρα χρεοκόπησε- και να κάνουν αυτό που έκαναν αμέσως οι Ισλανδοί. Ενωμένοι, ποτέ νικημένοι. Να είσαι καλά, Άρη.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.