Απόδειξη ότι η συνείδηση δημιουργεί την πραγματικότητα

Μετάφραση σχόλια από τον Ζάχο Σκαφίδα

 Welcome To The Matrix

Ας πιστέψουμε επιτέλους, πως αν ένα μικρό ποσοστό της ανθρωπότητας αφυπνιστεί, αυτό θα οδηγήσει την παγκόσμια συνείδηση στο δικό της κβαντικό άλμα, δημιουργώντας μια πραγματικότητα, χωρίς δυστυχισμένους ανθρώπους και χωρίς διαφοροποιήσεις. (Gregg Braden )

Από τον Steven Bancarz | Μπορεί  η συνείδηση να δημιουργήσει τον υλικό κόσμο; Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, είναι σημαντικό να γνωρίζετε από τι υλικά αποτελείται ο κόσμος σε βασικό επίπεδο. Η «Πραγματικότητα» δεν είναι απλά φτιακγμένη από μικροσκοπικά υλικά κομμάτια, σαν ένα μάτσο μάρμαρα ή μικροσκοπιές μπάλες bowling. Τα μόρια που αποτελούνται από άτομα, και τα άτομα που κατασκευάζονται από υποατομικά σωματίδια όπως πρωτόνια και ηλεκτρόνια τα οποία έχουν 99,99999% κενό χώρο και ηλεκτρική περιστροφή (spin ). Αυτά στη συνέχεια κατασκευάζονται από κουάρκ, τα οποία στη συνέχεια αποτελούν μέρος ενός πεδίου υπερχορδών το οποίο αποτελείται από χορδές που οδηγούν σε θεμελιώδη σωματίδια με βάση τη φύση της δόνησης τους.  

Εμείς αλληλεπιδρούμε με τον κόσμο των φυσικών αντικειμένων, αλλά αυτό οφείλεται στον τρόπο που ο εγκέφαλός μας μεταφράζει τα αισθητηριακά δεδομένα. Στις μικρότερες και πιο θεμελιώδεις κλίμακες της φύσης, η ιδέα της "φυσικής πραγματικότητας" είναι ανύπαρκτη. Από τον νομπελίστα πατέρας της κβαντικής μηχανικής Neils Bohr, "οτιδήποτε ονομάζουμε πραγματικό αποτελείται από πράγματα που δεν μπορεί να θεωρηθούν ως πραγματικά. Η κβαντομηχανική δεν σε έχει κατά βάθος συγκλονίσει ακόμα, δεν την καταλαβαίνεις αρκετά καλά. "Όταν αγγίζετε τα χέρια σας μεταξύ τους, είναι ακριβώς σαν ο κενός χώρος να αγγίζει περισσότερο κενό χώρο, με το ελάχιστο συστατικό των σπιν των αμελητέων αυτών σωματιδίων. Τα συστατικά της ύλης δεν έχουν απολύτως καμία φυσική δομή.

Αυτό είναι σημαντικό για να καταλάβουμε, γιατί αν σκεφτούμε τον κόσμο της κβαντικής φυσικής, όπως είναι ένας κόσμος από μπάλες bowling και μάρμαρα, τότε η ιδέα της δημιουργίας συνειδητής πραγματικότητας δεν έχει νόημα. Αλλά η κατανόηση ότι η πραγματικότητα είναι μια κοσμική επινόηση, μη εντοπισμένη ενέργεια και κενός χώρος, γίνεται σαφές ότι οι σκέψεις μας και τα σήματα που καταχωρούν στον εγκέφαλο μας έχουν και αυτά τις ίδιες ιδιότητες σε μικρότερο επίπεδο. Οι σκέψεις μας είναι επίσης μια δραστηριότητα του σύμπαντος, και όλες οι δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα μέσα στην ίδια κβαντική σφαίρα πριν να εκδηλωθούν στη φυσική πραγματικότητα.

Η συνείδηση είναι ένα από τα δύσκολα προβλήματα στον τομέα της επιστήμης. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εξηγηθεί πώς κάτι τόσο υλικό όπως χημικές και φυσικές διεργασίες μπορούν να προκαλέσουν κάτι όπως μια άυλη εμπειρία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο υποκειμενική εμπειρία υπάρχει, ή πώς εξελίχθηκε η αισθητικότητα. Η φύση θα λειτουργεί εξίσου καλά χωρίς υποκειμενικότητα, και όταν πραγματικά προσπαθήσουμε να ερευνήσουμε επιστημονικά την προέλευση και τη φύση της συνείδησης, παίρνουμε σήματα πως ίσως η συνείδηση και η πραγματικότητα δεν είναι τόσο ξεχωριστά όσο η πραγματική επιστήμη, θα πρέπει να το είχαμε σκεφθεί.

Εδώ είναι μερικές αρχές στην κβαντική μηχανική, από το βιβλίο "The Self-Aware Universe" που γράφτηκε από τον πρώην καθηγητή της θεωρητικής φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, Δρ Amit Gozwami:

1) κυματοσυνάρτηση

Ένα κβαντικό αντικείμενο (όπως ένα ηλεκτρόνιο), μπορεί να είναι σε περισσότερες από μία θέση συγχρόνως. Μπορεί να μετρηθεί ως κύμα διάχυτο έξω στο χώρο, και μπορεί να βρίσκεται σε πολλά διαφορετικά σημεία σε όλο το κύμα. 

2) ασυνέχεια

Ένα κβαντικό αντικείμενο παύει να υφίσταται εδώ και ταυτόχρονα εμφανίζεται να υπάρχει εκεί χωρίς ποτέ να έχει ταξιδέψει σε όλο τον ενδιάμεσο χώρο. Αυτό είναι γνωστό ως το κβαντικό άλμα. Είναι ουσιαστικά τηλεμεταφορά.

3) Ενέργεια από Απόσταση

Μια εκδήλωση ενός κβαντικού αντικείμενου, που οφείλεται στις παρατηρήσεις μας, είναι ότι επηρεάζουμε ταυτόχρονα το συσχετιζόμενο δίδυμο του αντικειμένου μας, δεν έχει σημασία πόσο μακριά είναι. Πυροδοτεί ένα ηλεκτρόνιο και ένα πρωτόνιο μακριά από ένα άτομο. Ό, τι συμβαίνει στο ηλεκτρόνιο, το ίδιο ακριβώς ή ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί με το πρωτόνιο. Αυτό ονομάζεται κβαντική δράση από απόσταση. Ο Αϊνστάιν ονόμαζε αυτό το " spooky "  (στοιχειωμένη ) δράση από απόσταση. 

(Σημ μεταφραστή:   Το σύμπαν είναι μια ψευδαίσθηση ;Το 1982 μια ερευνητική ομάδα του πανεπιστημίου του Παρισιού υπό την διεύθυνση του φυσικού Alain Aspect, πραγματοποίησε ίσως το σπουδαιότερο πείραμα του 20.ου αιώνα. Οι παραπάνω ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπό κατάλληλες συνθήκες υποατομικά σωμάτια όπως τα ηλεκτρόνια, μπορούν να επικοινωνούν ακαριαία με άλλα υποατομικά σωμάτια ανεξάρτητα από την απόσταση που τα χωρίζει τόσο αν πρόκειται για απόσταση 5 εκατοστών ή για απόσταση 100 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, ως να ήξερε κάθε ανεξάρτητο σωμάτιο ακριβώς τι κάνουν τα άλλα.

Το φαινόμενο αυτό μπορεί να εξηγηθεί μόνο με δύο τρόπους : ή θεωρία του Einstein, που αποκλείει τη δυνατότητα επικοινωνίας με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός, είναι λανθασμένη, ή μεταξύ των υποατομικών σωματίων υπάρχουν συνδέσεις που δεν έχουν μόνο τοπική σχέση μεταξύ των.

Η συντριπτική πλειοψηφία των φυσικών αρνείται την δυνατότητα ύπαρξης φαινομένων που εξελίσσονται με ταχύτητες μεγαλύτερης εκείνης του φωτός αλλά το πείραμα που αναφέρεται προηγουμένως ανατρέπει το αξίωμα αυτό αποδεικνύοντας ότι μεταξύ των υποατομικών σωματίων υπάρχει δεσμός που δεν είναι τοπικού χαρακτήρα.

Κατά τον καθηγητή Bohn ο λόγος για τον οποίο τα υποατομικά σωμάτια διατηρούν την επαφή μεταξύ τους ανεξάρτητα της απόστασης που τα χωρίζει είναι το γεγονός ότι ο διαχωρισμός τους είναι μια ψευδαίσθηση. 

Πηγή  )

 4) Το φαινόμενο του παρατηρητή

Ένα κβαντικό αντικείμενο, δεν μπορεί να πούμε ότι εκδηλώνεται στη χωροχρονική πραγματικότητα μέχρι να το παρατηρήσουμε σαν σωματίδιο. Το κβαντικό αντικείμενο υπάρχει επ 'αόριστον ως μη τοπικό κύμα μέχρις ότου να παρατηρηθεί απ' ευθείας. Η συνείδηση κυριολεκτικά καταρρέει τη κύματο-συνάρτηση ενός σωματιδίου.

Αυτό το τελευταίο σημείο είναι ενδιαφέρον, επειδή υπονοεί ότι χωρίς μια συνειδητή παρατήρηση το κύμα καταρρέει, θα παραμείνει φυσικά ανεκδήλωτο σε μια δυναμική κατάσταση. Η παρατήρηση ενοχλεί όχι μόνο ότι πρέπει να μετρηθεί, αλλά παράγει και το αποτέλεσμα. Αυτό επαληθεύτηκε σε αυτό που είναι γνωστό ως το πείραμα διπλής σχισμής, όπου η παρουσία ενός συνειδητού παρατηρητή άλλαξε τη συμπεριφορά ενός ηλεκτρονίου από μια κατάσταση κύμα σε μια κατάσταση σωματιδίων. Αυτό είναι γνωστό ως “observer effect” (φαινόμενο του παρατηρητή) και εντελώς κλονίζει ό, τι υποθέτουμε ότι είναι αλήθεια για το φυσικό κόσμο.  Τα ευρήματα του πειράματος αυτού δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature.

Το πείραμα της διπλής σχισμής

Όπως είπε ο επιστήμονας Δρ Dean Radin σε ένα έγγραφο που αναπαράγει το πείραμα της διπλής  σχισμής, "Εμείς υποχρεώνουμε το ηλεκτρόνιο να πάρει μια σαφή θέση. Εμείς οι ίδιοι παράγουμε τα αποτελέσματα της μέτρησης. " Τώρα, μια κοινή απάντηση σε αυτό είναι "Δεν είναι κάποιος που μετρά το ηλεκτρόνιο, είναι το μηχάνημα που κάνει την παρατήρηση ". Μια μηχανή είναι απλά μια επέκταση της συνείδησής μας. Αυτό είναι σαν να λέμε  "Δεν είμαι εγώ ο οποίος παρατηρώ το  πλοίο στη λίμνη, είναι τα κιάλια". 

( Σημ μεταφραστή: Το Πείραμα διπλής σχισμής Εξηγεί Παράδοξα και το νόμο της έλξης

Είναι δυνατόν η συνείδηση να δημιουργεί το Σύμπαν των 14 δις ετών ΤΩΡΑ

http://skafidaszaxos.blogspot.gr/2015/12/blog-post.html )

 Αυτό έχει οδηγήσει μερικούς επιστήμονες να εικάζουν ότι χωρίς συνείδηση, το σύμπαν θα υπήρχε σαν μια αορίστου χρόνου θάλασσα της κβαντικής δυναμικότητας. Με άλλα λόγια, η φυσική πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρξει πρώτα χωρίς την υποκειμενικότητα. Χωρίς συνείδηση, δεν υπάρχει φυσική ύλη.

Αυτό είναι γνωστό ως Συμμετοχική ανθρωπιστική αρχή, και προτάθηκε για πρώτη φορά από τον φυσικό Δρ John Wheeler. Ουσιαστικά, οποιοδήποτε πιθανό σύμπαν που μπορούμε να φανταστούμε που δεν έχει συνειδητό παρατηρητή, αυτό μπορεί να αποκλειστεί αμέσως. Η συνείδηση είναι, επομένως, ο λόγος ύπαρξης και πρέπει να υπήρχε πριν από το φυσικό σύμπαν. Η συνείδηση δημιουργεί κυριολεκτικά τον φυσικό κόσμο.

Αυτά τα ευρήματα παρέχουν τεράστιες συνέπειες για το πώς μπορούμε να καταλάβουμε διασύνδεσής μας με τον εξωτερικό κόσμο. "Δημιουργούμε την πραγματικότητά μας" χρησιμοποιείται για να αναφερθεί στο γεγονός ότι οι σκέψεις μας δημιουργούν την προοπτική που έχουμε για τον κόσμο, αλλά τώρα έχουμε μια πιο συγκεκριμένη και κυριολεκτική κατανόηση της φράσης αυτής. Έχουμε πράγματι δημιουργήσει τον φυσικό κόσμο με την υποκειμενικότητα μας.

«Θεωρώ τη συνείδηση ως θεμελιώδη. Θεωρώ την ύλη ως παράγωγο από τη συνείδηση. Δεν μπορείτε να πάρετε πίσω τη συνείδηση. Ό, τι μιλάμε για, όλα όσα θεωρούμε ότι υπάρχουν, εμπεριέχουν συνείδηση »-. Max Planck, Νομπελίστας συντάκτης της κβαντικής θεωρίας, όπως αναφέρεται στην  εφημερίδα The Observer  (25 Ιανουαρίου 1931).

( Σημ μεταφραστή: ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΩΣ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ.

Ολόκληρο το σύμπαν είναι μια ολογραφική έκφραση.

Σε μια ολογραφική εικόνα κάθε μέρος της είναι ένα πλήρες αντίγραφο του όλου.

Σε ένα ολόγραμμα εάν πάρουμε ένα κομμάτι του θα δούμε πως αυτό θα μας δώσει το αρχικό ολόγραμμα. Με λίγα λόγια δηλαδή σε ένα ολόγραμμα κάθε ελάχιστο κομμάτι του περιέχει την πληροφορία του όλου.

Αν τώρα αλλάξουμε έστω το πιο μικρό κομμάτι, αυτή η ελάχιστη αλλαγή θα έχει επιπτώσεις και σε ολόκληρο το ολόγραμμα.

Και επειδή ακριβώς το σύμπαν αποτελείται από τα πολύ μικρά υποσωματίδια γι' αυτό δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα γιατί διαχωρίζουμε τη θέση μας όντας παρατηρητές και νομίζουμε πως τίποτα από αυτά που πράττουμε ή σκεφτόμαστε δεν έχει επίπτωση στο όλο. Ωστόσο αυτό φυσικά δεν συμβαίνει αφού όλο το σύμπαν στην τετραδιάστατη μορφή του είναι η ολογραφική αντανάκλαση του συνόλου των συστατικών του.

Κάθε άνθρωπος είναι μέρος του συμπαντικού ολογράμματος συνεπώς οποιαδήποτε μεταβολή σε αυτόν έχει επίπτωση σε όλο το σύμπαν και κατ΄ επέκταση στο περιβάλλον του και σε κάθε συνάνθρωπο ατομικά.

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ

Υπάρχει ένας ωκεανός καθαρής παλλόμενης συνείδησης στο εσωτερικό του καθενός και είναι η αρχή κάθε σκέψης και ύλης.

Η ποιότητα και η υλική υπόσταση όλων των αντικειμένων γύρω μας κατά κάποιο τρόπο δεν αυτοπροσδιορίζεται αλλά καθορίζεται από το μυαλό το οποίο την αντιλαμβάνεται. Αυτό που συμβαίνει στ' αλήθεια είναι ότι η πραγματικότητα ορίζεται από αυτόν που την παρατηρεί!

Η πραγματικότητα δεν υπάρχει χωρίς το μυαλό που την παρατηρεί...

Χωρίς το μυαλό η πραγματικότητα υπάρχει μόνο σαν απεριόριστη πιθανότητα.

Η πραγματικότητα είναι μια προβολή του μυαλού.

Όλη η ύλη που υπάρχει γύρω μας είναι αποτέλεσμα πιθανών υποατομικών συχνοτήτων και αυτό σημαίνει πως εάν αλλάξουμε αυτή τη συχνότητα, η δομή της ύλης παύει να είναι η ίδια και θα αλλάξει και αυτή.

Έχουμε συνέχεια συναισθήματα. ιδέες, αξίες και σκέψεις τα οποία όλα αυτά αλλάζουν το πεδίο με τον ίδιο τρόπο που στο πείραμα της σχισμής ο παρατηρητής αλλάζει το πεδίο και "αναγκάζει" το ηλεκτρόνιο να περάσει από συγκεκριμένη σχισμή τη στιγμή που το παρατηρεί και άρα κατά κάποιο τρόπο δημιουργούμε την πραγματικότητα γύρω μας εφόσον όλα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους στο σύμπαν διαμέσου των υποατομικών σωματιδίων.

Αφού λοιπόν στην ουσία έχουμε ιδρύσει την πραγματικότητα στην οποία ζούμε και η φύση του ανθρώπινου σώματος είναι ένα βιολογικό κομπιούτερ ενώ η φύση του μυαλού είναι συνειδησιακή, μετά κοιτάμε στη δομή του κόσμου και πως αυτός είναι κατασκευασμένος και αναρωτιόμαστε γιατί γίνεται το ένα και γιατί το άλλο και στην τελική γιατί ζούμε σε ένα τόσο σκληρό κόσμο.

Γιατί όταν ο κόσμος κοιτάει μόνο μέσω των ματιών του πιστεύει ότι αυτό μόνο υπάρχει εκεί έξω.

Αλλά δεν είναι έτσι... είναι μόνο μια πολύ - πολύ μικρή συχνότητα του αληθινού σύμπαντος το οποίο λαμβάνει χώρα σε ένα άπειρο πεδίο ενέργειας και ατελείωτων εμβελειών συχνοτήτων και βασικά είναι σαν με έναν απλό φωτογραφικό φακό να προσπαθούμε να δούμε μια ολογραφική φωτογραφία (σκεφτείτε την σαν μια 3D εικόνα) και όλη την πληροφορία που αυτή περιέχει.

Τελικά είναι η δράση της συνείδησης που προκαλεί την δημιουργία του σύμπαντος.

Δεν γίνεται να υπάρχει ένα σύμπαν χωρίς εμάς διότι ακριβώς αυτή μας η ιδιότητα να παρατηρούμε το σύμπαν είναι και η πράξη αυτή που δημιουργεί το σύμπαν και την πραγματικότητα γύρω μας.

      ΟΝ ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ.

      ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ.

      ΣΥΜΠΑΝ ΔΕΝ ΝΟΕΙΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ.

      Αρίων

Μπορεί να μη βρούμε ποτέ την άκρη του σύμπαντος ή το πιο μικρό υποσωμάτιο από το οποίο αποτελούνται τα πάντα στο σύμπαν ακριβώς γιατί κάθε φορά που παρατηρούμε οτιδήποτε, κάθε φορά που η συνείδηση εξερευνά με την προσδοκία της αναζήτησης και της αναμονής πως κάτι θα υπάρχει εκεί αυτή ακριβώς η δράση της παρατήρησης είναι και η ενέργεια που δημιουργεί αυτό το κάτι που νομίζουμε ότι υπάρχει για μας εκεί έξω.

Άρα, όλοι  συν-δημιουργούμε το σύμπαν  που φανταζόμαστε καθώς προχωρούμε και ''Αυτό'' ανταποκρίνεται με το να παίρνει την μορφή που του ζητάμε. 

Πηγή   )

- See more at: http://www.spiritscienceandmetaphysics.com/proof-that-consciousness-creates-reality/#sthash.pGNuASWL.dpuf

 skafidaszaxos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ