Το ίδιο «κουμπί»

Στο μονοπάτι της Πνευματικής σκάλας, ένας άνθρωπος θα συναντήσει μπροστά του, ένα «κουμπί».

Το «κουμπί» αυτό ή θα οδηγηθεί από τον Θεό ή από τον διάβολο.

Η διαφορά έγκειται στο πώς ή ποιος θα πατήσει το «κουμπί».  

Αν το «κουμπί» το πατήσει το μυαλό, τότε οδηγός μας θα γίνει ο διάβολος. Διάβολος- διαβολή- διαβάλω για να πετύχω- κερδίσω υλική καταξίωση.

Αν το «κουμπί» το πατήσει η καρδιά, τότε οδηγός μας θα γίνει ο Θεός. Γιατί η καρδιά με τα μάτια της ψυχής, ακολουθεί το μονοπάτι του νιώθω και μόνο. Και έτσι το «κουμπί» αυτό μας ενώνει με τους Ουράνιους Θόλους = Θαλπωρή. 

 Το «κουμπί» ή θα γίνει «λουρί – θηλιά» που θα μας πνίγει κάθε μέρα και περισσότερο ή θα γίνει «πουγκί» Θεϊκής αγάπης, προστασίας και ενότητας. 

Για να καταλάβουμε ποιο «κουμπί» πατούμε θα το δούμε από τον τρόπο που επιλέγουμε να φτάσουμε να ανέβουμε την Πνευματική κλίμακα. Επιλέγουμε τον ταχύτερο δρόμο ανέλιξης, όπου κατά τη διάρκεια της ανάβασης, δεν βλέπουμε τι υπάρχει από κάτω ακριβώς ? Με αποτέλεσμα αν έχουμε πάρει ένα γρήγορο «ασανσέρ» δεν μπορούμε να δούμε σε τι «βάση» είναι στημένο ? Ενώ η μεθοδική ανοδική κλίμακα – σκάλα, θα δομεί σταθερούς ορόφους αγάπης και ουσιαστικής ανέλιξης

Η ταχύτητα έχει «κρυμμένο» τίμημα. Η ταχύτητα οδηγεί στην ακηδία και την απραξία.  Γιατί η ταχύτητα δεν έχει μέσα της την πείρα, την τριβή και έτσι βάση γνώσης.

Πόσο θα εμπιστευόμασταν έναν γιατρό αν γινόταν γιατρός μέσα σε ένα μήνα ή ένα χρόνο ? 

Πόσο εμπιστευόμαστε Πνευματικούς «θεραπευτές» ταχύτητας ? 

Η ταχύτητα γίνεται τα-χύτρα η οποία μας οδηγεί σε βρασμό.

Κουμπί λοιπόν αγάπης και σταθερής ανάβασης με την καθοδήγηση του Θείου Λόγου με καθημερινά σταθερά μικρά βήματα. Για να φτάσει ο Θείος Λόγος να βιώνεται, να εδραιώνεται και να μας δίνεται η πείρα της χρόνιας τριβής. 

Δωροθέα 

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ