Ποιες ασθένειες θέρισαν τους διασώστες στους Δίδυμους Πύργους και γιατί έπαθαν καρκίνο; Τι άλλαξε στην υγεία και την ασφάλεια όλου του κόσμου

του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D.

To σοκ που ακολούθησε ακολούθησε την πτώση των δίδυμων πύργων, άλλαξε πολλά πράγματα σε όλο τον κόσμο. Είναι προφανές, ότι ο κόσμος δεν είναι πια ο ίδιος. Τρεις χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και πολλές χιλιάδες τραυματίστηκαν σωματικά και ψυχικά, η οικονομική καταστροφή ήταν ανυπολόγιστη και οι συνέπειες του χτυπήματος στην αμερικανική και παγκόσμια οικονομία οδυνηρές και μακροχρόνιες.

Η επίθεση επηρέασε πρώτα απ όλα έμμεσα, σημαντικούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, δημιουργώντας νέα δεδομένα μεταξύ άλλων, στους κανόνες ασφαλείας.

Οι υπεύθυνοι ασφαλείας εφάρμοσαν αρχικά και καθιέρωσαν τελικά αυστηρότερους κανόνες, προκειμένου να αποτρέψουν ένα ενδεχόμενο χτύπημα, λίγο μετά την επίθεση.

Στα αμερικανικά αεροδρόμια (όπου ομοσπονδιακοί υπάλληλοι αντικατέστησαν άμεσα τους υπαλλήλους εταιρειών ασφαλείας) και στα ευρωπαϊκά,  οι υπεύθυνοι ασφαλείας εφαρμόζουν σε κάποιες περιπτώσεις, παράλογους και μη πρακτικούς κανόνες, στο όνομα της ασφάλειας.

Σήμερα πλέον, ορισμένοι υποστηρίζουν, ότι η ασφάλεια των επιβατών πράγματι βελτιώθηκε σημαντικά. Άλλοι εκτιμούν πως τα μέτρα δεν επαρκούν, ενώ άλλοι υπογραμμίζουν πως είναι υπεραρκετά και πως αγγίζουν τα όρια (ή και τα ξεπερνούν) της καταπάτησης ατομικών δικαιωμάτων.

Πάντως σήμερα, μετά την "αυθόρμητη" αντίδραση στην επίθεση και την εξάντληση κάθε πιθανού μέσου αποτροπής του κινδύνου, οι υπεύθυνοι ασφαλείας εκπαιδεύονται έτσι, ώστε να αποφευχθεί μαζί με κάθε άλλον κίνδυνο  και αυτός της παραβίασης των πιο προσωπικών πτυχών της ζωής των επιβατών.

Κάθε μεγάλη διοργάνωση που "σέβεται τον εαυτό της", πάντα υπό το φόβο μίας νέας επίθεσης, εφαρμόζει τα αυστηρότερα δυνατά μέτρα, φυσικά με το αζημίωτο. Χαρακτηριστική περίπτωση, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου με τα πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας, με πυραύλους σε ταράτσες πολυκατοικιών.

Οι προσωπικές ελευθερίες των πολιτών γρήγορα και βίαια καταπατήθηκαν στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, ενώ ακόμα και σήμερα, είναι αμφίβολο το κατά πόσο ο κόσμος μας είναι πράγματι, ένα ασφαλέστερο μέρος.

Οι κάμερες παρακολούθησης εξαπλώνονται με ταχύτατους ρυθμούς στους δημόσιους χώρους.  Και από την 11η Σεπτεμβρίου οι τάσεις παρακολούθησης πολιτών πολλαπλασιάστηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο, με κάμερες να έχουν τοποθετηθεί σε απλούς δρόμους, μνημεία, εμπορικά κέντρα σε πολλά κράτη του δυτικού κόσμου.

Εκτός αυτού όμως, στο αποκορύφωμά της είναι και η παρακολούθηση και καταγραφή προσωπικών δεδομένων των πολιτών, με τη συλλογή πληροφοριών από διάφορες πηγές για τις δραστηριότητες ενός μη ταυτοποιημένου προσώπου, μέσω υπολογιστών, που έχουν προγραμματιστεί να αποθηκεύουν, να εντοπίζουν και να επαναφέρουν αυτομάτως κάθε πληροφορία.

Και η υγεία;

Τα μέλη των σωστικών συνεργείων που επιχείρησαν μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης υπέστησαν μόνιμη πνευμονική βλάβη λόγω της έκθεσης στη σκόνη, σύμφωνα με μελέτες.

Έρευνα υγείας σε σχεδόν 13.000 υπαλλήλους της πυροσβεστικής της Νέας Υόρκης βρήκε ότι το «σημαντικό ποσοστό» που υπέστη σοβαρή πνευμονική βλάβη μετά την έκθεση στη σκόνη εξακολουθεί να μην έχει φυσιολογική πνευμονική λειτουργία.

Τα αναπνευστικά προβλήματα που προκλήθηκαν από τη σκόνη, την αιθάλη και άλλα τοξικά χημικά, έγιναν εμφανή ένα έτος μετά την τρομοκρατική επίθεση. Η μείωση της χωρητικότητας των πνευμόνων των πληγέντων αντιστοιχούσε σε μείωση από γήρανση κατά 12 χρόνια.

Οι γιατροί έλπιζαν ότι οι πνεύμονες θα αποκαθίσταντο σταδιακά, όπως συμβαίνει συχνά μετά από συνήθη έκθεση σε καπνό. Ωστόσο, μέχρι και σήμερα, οι πνεύμονες των μελών των σωστικών συνεργείων συνεχίζουν να επιδεινώνονται. Οι πυροσβέστες που δεν ήταν ποτέ καπνιστές έχαναν περίπου 24 ml της χωρητικότητας των πνευμόνων τους κάθε χρόνο, με βάση τη μέτρηση του αέρα που εκπνέεται βίαια σε ένα δευτερόλεπτο.

18.000 άτομα υποφέρουν σήμερα από ασθένειες οι οποίες προκλήθηκαν από τη σκόνη που πλημμύρισε το Μανχάταν όταν κατέρρευσαν οι πύργοι. Αυτό που ονομαζόταν αρχικά «βήχας του WΤC (Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου)» εξελίχθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις σε καρκίνο του πνεύμονος και άλλες θανάσιμες ασθένειες.

Χωρίς να το γνωρίζουν οι άνθρωποι που αποτέλεσαν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ εκτέθηκαν σε πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες, σε διοξίνες, σε αμίαντο που είχε χρησιμοποιηθεί για να καλύψει τους χαμηλότερους ορόφους των κτιρίων του Παγκοσμίου Κέντρου Εμπορίου και στη βενζίνη, ένα συστατικό των καυσίμων των δύο αεροσκαφών που προκάλεσε ανεξέλεγκτες εστίες φωτιάς. Όλες οι παραπάνω ουσίες από μόνες τους, πολλώ δε μάλλον σε συνδυασμό, είναι εξαιρετικά καρκινογενείς με περίοδο εμφάνισης των συμπτωμάτων από 5 έως 20 χρόνια από την έκθεση σε αυτές.
Οι περισσότερες μορφές καρκίνου αφορούν είτε το γαστροοισοφαγικό σύστημα είτε το αίμα, όπως καταγράφηκε στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Lancet δέκα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Μια θεωρία υποστηρίζει ότι ο λόγος που υπήρξε τόσο ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου ήταν τα μοναδικά χαρακτηριστικά της σκόνης των Διδύμων Πύργων και ο μεγάλος αριθμός των χημικών που εμπεριέχονταν σε αυτήν.

Παρόλα αυτά χρειάστηκε να περάσουν 11 ολόκληρα χρόνια για να προστεθούν 58 τύποι καρκίνου στις ασθένειες που αποζημιώνονται μετά το χτύπημα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2012 και παρά τη μελέτη του 2011, χρήματα λάμβαναν μόνο όσοι έπασχαν από άσθμα ή μετατραυματικό σοκ κ.α. καθώς η μεγαλύτερη ανησυχία των αρχών φαίνεται ότι δεν ήταν η κατάσταση των ανθρώπων αυτών αλλά τα οικονομικά μεγέθη.

Τα ψυχοσωματικά προβλήματα.

Τουλάχιστον 10.000 πολίτες, πυροσβέστες και αστυνομικοί εμφάνισαν ψυχοπαθολογικά συμπτώματα μετατραυματικού στρες: διαταραχές στον ύπνο, συνεχές αναμάσημα της εμπειρίας στο μυαλό ή στους εφιάλτες τους, έλλειψη συγκέντρωσης, ευαισθησία σε συναγερμούς και δυνατούς ήχους,αίσθημα ότι είναι αβοήθητοι,ενοχές.

Ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διαρκής παρακολούθηση δυσάρεστων ειδήσεων οδηγεί  σε ψυχικά και σωματικά προβλήματα. Η περίοδος του οξέος στρες αφορά τις πρώτες εβδομάδες έπειτα από ένα σοβαρό γεγονός, ενώ ένα μήνα μετά το συμβάν αρχίζει η περίοδος του μετατραυματικού στρες.

Ο κόσμος δεν αποκομίζει κάποιο όφελος από την συνεχή έκθεσή του σε εικόνες φρίκης.

Ο φόβος

Ο φόβος της  τρομοκρατίας διευθύνει και καθοδηγεί πλήθη ψυχών και συνειδήσεων.

Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα  του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής. Είναι ένας μηχανισμός προστατευτικού χαρακτήρα, μια φυσιολογική αμυντική αντίδραση του οργανισμού χωρίς να απαιτείται συνειδητή σκέψη. Ο φόβος μπορεί επίσης να βιωθεί μέσα από μια μεγαλύτερη ομάδα ή κοινωνικό σύνολο, και μπορεί να συνδυάζεται με την κοινωνική επιρροή και να γίνει μαζική υστερία. Aπό την πρώτη στιγμή που έγιναν κατανοητά τα αποτελέσματα του φόβου πάνω στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν να τα εκμεταλλευτούν.

Οι επιπτώσεις τελικά από την κατάρρευση των δίδυμων πύργων υπήρξαν πολύ μεγαλύτερες, από αυτές που φανταστήκαμε εκείνες τις λίγες ώρες,  ξεπέρασαν τα όρια του αμερικανικού εδάφους, χρονικά συνεχίζονται ακόμα και αυτή τη στιγμή, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, τον τρόπο σκέψης, την πολιτική, την ενημέρωση, τη διασκέδαση, τη μετακίνηση, τις ανθρώπινες σχέσεις, τα κινήματα, τις γεωστρατηγικές ισορροπίες και χιλιάδες άλλες πλευρές της ζωής μας άλλαξαν ραγδαία, και για πάντα. Και ίσως ακριβώς αυτό να ήταν το σχεδιασμένο και προσδοκώμενο αποτέλεσμα των σχεδιαστών της επίθεσης. 

Η αλλαγή

Και η αλλαγή αυτή στην ασφάλεια και την υγεία έγινε προς το χειρότερο επηρεάζοντας χιλιάδες ανθρώπους στην Αμερική και τις ζωές όλων μας στον υπόλοιπο κόσμο

medlabgr

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ