ΟΙ ΠΙΟ ΓΛΥΚΕΣ ΣΟΥΙΤΕΣ ΣΤΟ ΓΑΜΗΣΙ

Δεν έγιναν πούστηδες επειδή φόρεσαν το ράσο. Ήταν πούστηδες. Στοπ.
Εγώ θα κάνω την καλύτερη εκπομπή, διότι εγώ είμαι ο αποδυτηριάκιας. Έχω πάθει μ’ όλα αυτά που σκάσανε στον αέρα και παίζουν στα κανάλια για την κάθαρση, λέει, στην εκκλησία.

Τι είναι αυτά, ρε; Σκέτες μαλακιούλες είναι όλα αυτά τα βροντώδη και εντυπωσιακά που δήθεν αποκαλύπτονται. Τα πράγματα είναι απλά. Απλούστατα. Ήταν πούστηδες πριν μπούνε στο παπαδαριό. Δεν τους έκανε πούστηδες ούτε η θρησκεία, ούτε η εκκλησία. Ήταν εγκληματίες πριν γίνουν παπάδες. Γιατί; Διότι δεν υπάρχει πιο ασφαλέστερο επάγγελμα για τον ομοφυλόφιλο από το ράσο. Ο ιδεώδης κοινωνικός τομέας για να ενταχθεί ο ομοφυλόφιλος είναι η εκκλησία. Διότι αυτός ακριβώς ο χώρος είναι φτιαγμένος γι’ αυτούς.

Μιλάμε σοβαρά. Ο ομοφυλόφιλος δεν θέλει οικογένεια, δεν θέλει παιδιά, ούτε να δρομολογήσει κύτταρο. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κορέσει την αχόρταγη φύση του, όχι μόνον να τρώει πούτσο, αλλά και για να αποκτήσει εξουσία, μέχρι αρχιεπίσκοπος μπορεί να γίνει, μέχρι πάπας. Και πάνω απ’ όλα, και πρώτα απ’ όλα το χρήμα. Η δίψα του χρήματος που καίει τα σωθικά του… Αυτό είναι πάνω απ ‘όλα. Το χρήμα. Αχόρταγος. Ακόρεστος.

Ο άλλος είναι αδελφή. Περιμένεις απ’ αυτόν που πάει και «κρύβει» στο ράσο την φύση του, το παρά φύσιν του, να έχει ηθικό ενδοιασμό και να μη στήνει την κωλοτρυπίδα του τέσσερα επί τέσσερα στην κοντόχοντρη πούτσα, τη βρωμερή πούτσα ακόμα και στον Αλβανό σκύλο; Στα 50 του και στα 55 του και να ουρλιάζει όταν του σχίζει τα βάρδουλα ο άλλος. Ποια ηθική και ποια ντροπή να έχει; Να δει, δηλαδή, σε φωτογραφία τον εαυτό του, έτσι όπως εκθέτει και στον ίδιον και την ιδιότητά του και να τον συχαθεί. Σε παρακαλώ.

Είπαμε. Δεν είπαμε; Μοναδική διέξοδος γι’ αυτά τα εκ γενετής ή, εκ διαδρομής ψυχοπαθητικά άτομα είναι το ράσο. Όχι τώρα. Σε παρακαλώ. Από αρχαιοτάτων χρόνων. Και δεν μιλάω για τις σημερινές θρησκείες, αλλά για τις παληές, τις θεωρούμενες ειδωλολατρικές. Η ιστορία είναι παληά, κρατάει από πολύ πίσω έτσι και επιστρέψεις το τραίνο στο χρόνο. Πολύ και πιο παληά από την εξόντωση του Αρείου και του Νεστορίου.

Δεν μιλάμε για τον ομοφυλόφιλο. Ξεκαθαρίζουμε. Μιλάμε για τον ρασοφόρο ομοφυλόφιλο.
Μία κάστα. Μία παρέα. Μία συμμορία ψυχοπαθητικών, ψυχασθενών, άρρωστων ομοφυλόφιλων ιεραρχών, που άλλοι γαμιόντουσαν σα σκύλοι κι άλλοι έχουν κόψει τα αρχίδια τους. Να σε πάω σ’ ένα ευαγγέλιο. Στο κατά Ματθαίον. Θα μπορούσα να σε πάω στο κατά Ματθαίο μιας προχριστιανικής θρησκείας. Ευαγγέλια δεν έχει μόνον ο χριστιανισμός.

Κάργα τα κιτάπια όλες οι θρησκείες. Τέλος πάντων. Να μιλήσω συγκεκριμένα, για να μη θεωρηθεί ότι μιλάω αέρα μπανά. Κεφάλαιο 19, παράγραφος 12. Αναφέρει ο Ματθαίος: «Και υπάρχουν ευνούχοι, αυτοί που ευνούχισαν τους εαυτούς τους (δηλαδή, που αφαιρούσαν τα αρχίδια τους) για να αποκτήσουν την βασιλεία των ουρανών». Λοιπόν;

Δεν υπάρχει λοιπόν. Όταν καταργείς με τέτοιον άγριο τρόπο, με αποκοπή οργάνων, όλες τις γέφυρες με τη φυσική ζωή, με τον φυσιολογικό έρωτα, τότε το πράμα μιλάει μόνο του. Όταν περιφρονείς την ερωτική δύναμη και αποθεώνεις την αδυναμία, την ανικανότητα, όταν αγνοείς την υπερηφάνεια και εξυψώνεις την ταπείνωση, όταν αγνοείται η χαρά και η ευτυχία για τη ζωή και γίνεται σκοπός η λύπη και η μελαγχολία, όταν τον ήρωα τον καταντάς μάρτυρα κι όταν την έρευνα την πετάς στη γωνία και ασχολήσαι με τη παράλογη πίστη, τι να λέμε; Από εκεί και ύστερα επόμενο είναι τον πραγματικό, τον αληθινό έρωτα να τον θεωρείς πορνεία και κάτι το απαγορευμένο. Και την ερωτική πράξη, τη σεξουαλική, όχι μία φυσιολογική λειτουργία, αλλά να την αντιμετωπίζεις σαν αμαρτία.

Να, λοιπόν, λέω εγώ, από πού ξεκινάει και ποια είναι η πηγή όλων των δεινών της ιστορίας εκκλησία. Όταν δεν ασχολήσαι με την ψυχική ισορροπία των ανθρώπων και τους γεμίζεις με νευρώσεις, με άγχη, με ενοχές, με πιέσεις και καταπιέσεις. Να μείνουμε στον Ματθαίο. Παρακάτω λέει:

«Καθένας που βλέπει γυναίκα και την επιθυμεί ήδη εμοίχευσε». Φοβερά πράγματα λέει ο άνθρωπος, θεός σχωρέστον, λέω για τον Ματθαίο τον ευαγγελιστή. «Αν ο δεξιός οφθαλμός σου σε σκανδαλίζει βγάλτον και πέταξέ τον. Αν το δεξί σου χέρι σε σκανδαλίζει κόφτο και πέτα το». Δηλαδή;

Τι, δηλαδή; Καλός άνθρωπος ο Ματθαίος. Δεν σε προτρέπει να κόψεις το πούτσο σου. Όχι, βέβαια. Τον χρειάζεσαι τον πούτσο για να κατουράς. Σου λέει να κόψεις το χέρι έτσι και έχεις την επιθυμία να βαρέσεις μαλακία. Η, το ένα μάτι σου, και τι έγινε αν το ρίξεις στα σκουπίδια. Και στο εξηγεί ο Ματθαίος: «Διότι σε συμφέρει να χάσεις ένα από τα μέλη σου προκειμένου να μη βληθεί όλο το σώμα σου στην κόλαση».

Φοβερά πράγματα. Στα παπάρια σου, σου λέει ο Ματθαίος, αν πάει στην κόλαση το μάτι σου ή, το χέρι σου. Η μαγκιά είναι να γλυτώσει το υπόλοιπο κορμί σου. Πήρες χαμπάρι; Πήρα χαμπάρι, να λες ότι μόνο ένα άρρωστο ιερατείο μπορεί να σε οδηγήσει στην απόφαση να μην πηδάς την γυναίκα σου στις 300 από τις 365 μέρες του χρόνου. Βάλτα κάτω και μέτρα, για να μη χάσουμε το λογαριασμό. Πενήντα μέρες κρατάει το Πάσχα. Ένα μήνα επίσης απαγορεύεται το γαμήσι πριν το δεκαπενταύγουστο και 15 μέρες μετά. Σαράντα μέρες πριν και 40 μετά τα Χριστούγεννα. Μία εβδομάδα πριν από τις θρησκευτικές αργίες, Φώτων, Σταυρού, Περιτομής, Γέννησης της Θεοτόκου. Κάθε Τετάρτη επίσης όχι κρεββάτι διότι είναι η ημέρα που γεννήθηκε ο Ιησούς. Κάθε Παρασκευή όχι διότι σταυρώθηκε ο Ιησούς. Κάθε δεύτερη Τρίτη και Πέμπτη και Σάββατο διότι ο καλός χριστιανός οφείλει να μεταλαμβάνει και να εξομολογείται κάθε 15 μέρες. Λοιπόν; Τι λοιπόν; Θα πηδάς, κύριε και κυρία μου, στις μέρες που περισσεύουν. Οι άλλες μέρες δεν σου ανήκουν. Λοιπόν;

…Τι λοιπόν; Και η πλάκα είναι, ποια πλάκα, εγώ το λέω πλάκα, είναι πολύ υποκριτικό, όταν σου λένε Μη γαμάς κώλο. Ποιοι στο λένε; Όχι στον ομοφυλοφιλικό έρωτα, σου λένε. Μα, όταν φτιάχνεις μία τόσο απαγορευμένη στο σεξ ατζέντα, όταν με φορτώνεις με την κατηγορία και την ενοχή επειδή θέλω να συνευρεθώ με την γυναίκα μου, τότε με οδηγείς στον …κώλο. Έτσι πάει. Επιδοτείς τις παρά φύσιν σεξουαλικές ενέργειες.

Επιστρέφω σ’ αυτό που έλεγα στην αρχή. Η εκκλησία είναι ο άγιος τόπος των ομοφυλόφιλων. Και το επαναλαμβάνω, όχι σήμερα. Σήμερα μπορώ να πω ότι η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη. Τα παλαιότερα χρόνια πολύ περισσότερο οι κύναιδοι, οι αδελφές, οι σκατοσπρώχτες, που κι αυτοί είναι οι αρσενικές, διότι μετά από διάστημα θα αρχίσουν να τον αρπάνε και οι κωλόμποι, λέω, λοιπόν, όλοι αυτοί πουθενά αλλού δεν νοιώθουν πιο φιλόξενες σουϊτες από τα σπα των μοναστηριών. Εκεί μεγάλωσαν με την αγωνία του πούτσου και το μίσος για την γυναίκα. Κι εκεί τα εκ γενετής σάπια μυαλά τους και η ψυχή τους συνάντησε τον ιδανικό χώρο για να εκφράσουν την αδηφαγία τους για πούτσο, για εξουσία, για χρήμα.

Και προσωπικά νομίζω ότι δεν υπάρχει πιο συχαμένο πράμα από το να φιλάς το χέρι μιας ξευτυλισμένης αδελφής με ράσο. Η, να αποκαλείς οσιότατε, και σεβασμιότατε, και μακαριώτατε, αυτόν που με το χέρι του την προηγούμενη νύχτα έπαιζε τον πούτσο του γαμιά του, προκειμένου να τον καυλώσει, πριν ξεκινήσει το έργο.

Τι είχε πει μία φορά (;, μήπως κι άλλες φορές;) ο γίγαντας ο Σεραφείμ, αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος; Πριν αρχίσει μία συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου αναφερόμενος σε κάποιους ομοφυλόφιλους μητροπολίτες είπε επί λέξει: «Πες στις πουτάνες να μπουν μέσα…».

Φοβερά πράγματα. Αηδιαστικό για έναν πιστό να αισθάνεται ότι η εκκλησία είναι κι αυτή ένας οίκος ανοχής. Και έρχεται ο αποδυτηριάκιας, σε πείσμα όσων ακούγονται να σου πει ότι σήμερα τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όπως παλαιότερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι και παλαιότερα, όπως και σήμερα, δεν φοράνε το ράσο αρσενικοί παπάδες, που χωρίς να δίνουν δικαιώματα τα έχουν βρει με τον εαυτό τους και ψυχικά και σωματικά και υπαρξιακά. Κύριε, ελέησον.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ