ΓΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΝΑΙ» ΚΑΙ «ΟΧΙ»

Γράφει η Amodini Κωστάκη

H Ελλάδα κρέμεται από μια κλωστή.Την κλωστή αυτή την αποτελούν οι άνθρωποι που διατηρούν το ήθος τους και την ανθρωπιά τους μέσα στην παράνοια και την χωριστική νοοτροπία και συμπεριφορά. Η κλωστή αυτή είναι φτιαγμένη από άτομα και συλλογικότητες που βάζουν την αλήθεια πάνω από τα κοντόφθαλμα και βραχυπρόθεσμα πολιτικά συμφέροντα, που πιστεύουν στην δημοκρατία στην πράξη καθημερινά και όχι μόνο μέσω ...κουκιού στις εκλογές.

Η κλωστή αυτή αποτελείται από ψυχές που νιώθουν προσωπικά υπεύθυνες για κάθε αποτυχία, για κάθε λάθος, για κάθε ανοησία, αδυναμία, που έχει συμβεί σ' αυτή την χώρα από καταβολής κόσμου!

Από το βράδυ της 30ης Ιούνη μέχρι και σήμερα το πρωί, με είχε καταβάλλει μια θίψη, μια αγωνία, σα να με πλάκωνε ένα μαύρο σύννεφο. Ενιωθα ένοχη για μια σειρά επιλογών και προσπαθούσα μάταια να βρω μια διέξοδο στο τούνελ, λίγο φως στο σκοτάδι. Ηταν σα να είχα βουτήξει μες το συλλογικό εθνικό ασυνείδητο, μαζί με το δικό μου προσωπικό σκοτεινό βαθύτερο υπόγειο. Δεν το έκανα με την θέληση μου. Οδηγήθηκα από την συγκυρία των γεγονότων της ζωής, προσωπικών και ιστορικών, κοινών για όλους μας.

Ηταν μια στιγμή εσωτερικού ξεγυμνώματος, μια στιγμή αλήθειας. Εξω από τα δόντια.

Είμαι ένοχη γιατί το 1981 ψήφισα ΠΑΣΟΚ για να φύγει η δεξιά που δολοφόνησε τον Κουμή και την Κανελοπούλου το 1980. Ηταν η πρώτη φορά που ψήφισα στην ζωή μου, σιχαινόμουν τον λαοπλάνο, χειραγωγό Ανδρέα Παπανδρέου και είχα για ευαγγέλιο τις κρίσεις του Αλέκου Παναγούλη για κείνον. Ομως το έκανα, ο Παναγούλης ήταν στον τάφο, εγώ ήμουν ζωντανή και ήθελα να ζήσω χωρίς τη δεξιά νταβατζή στο κεφάλι μου!

Σε κάποιες ευρωεκλογές ψήφισα ΚΚΕ και κόντεψαν οι ανοιχτόμυαλοι, αδογμάτιστοι φίλοι μου, να μου ...κόψουν την καλημέρα, γιατί στα μέσα της δεκαετίας του '80 το ΚΚΕ ήταν κάτι σαν μπετόν αρμέ δογματίλας, εκτός τόπου και χρόνου! Το έκανα γιατί ήθελα κάποιον να τρίζει τα δόντια στους καρεκλοκένταυρους της Ευρωβουλής και τότε στην Ελλάδα δεν υπήρχε Πράσινο κόμμα ούτε για δείγμα, όυτε κάποιο άλλο σχήμα εκλέξιμο, που να μπορεί να κράζει στην Ευρωβουλή τα αντιλαικά μέτρα!

Ψήφισα ΓΑΠ μες τον αχό της κρίσης, γιατί πίστευα ότι μπορούσε, αν ήθελε, να προστατέψει τις ασθενέστερες κοινωνικά ομάδες στην Ελλάδα από την λαίλαπα που ερχόταν. Ο κρετίνος βέβαια δεν είχε τα αυγά ούτε δημοψήφισμα να κάνει τότε που ΕΠΙΒΑΛΛΟΤΑΝ!

Το μαρτύριο για μένα και πολύ πιθανόν και για κάποιους απο σας είναι το εξής:

Αγαπάμε την Ελλάδα, θέλουμε να ζούμε εδώ, να δημιουργούμε εδώ, να βγάζουμε το ψωμί και το παντεσπάνι μας εδώ, θέλουμε νόμους και θελουμε φόρους για να προστατεύονται οι κοινωνικά ευάλωτες ομάδες και να ενισχύεται ορθολογικά η οικονομία και η επιχειρηματικότητα των νέων, νιώθουμε Ευρωπαίοι, ανήκουμε πνευματικά και διανοητικά στην Ευρώπη, λατρεύουμε την Ανατολή, απ' όπου καταγόμαστε και βαστούν οι ρίζες μας και απολαμβάνουμε να είμαστε η γέφυρα της Ευρώπης στον υπόλοιπο κόσμο!

Επίσης έχουμε οικολογική συνείδηση, συνειδητή δράση πάνω σε περιβαλλοντικά θέματα, πιστεύουμε ότι η Πράσινη επιχειρηματικότητα είναι το παρόν και το μέλλον, κάνουμε τα πάντα για να ενθαρρύνουμε βιολογικές καλλιέργειες, βιολογικές αγορές προιόντων, πράσινες τεχνολογίες, περιβαλλοντική συνείδηση στα παιδιά μας και στους φίλους μας.

Είμαστε ανοιχτοί στην πολυπολιτισμικότητα από θέση και από εμπειρία, γιατί χάρη στην έντιμη εργασία μας καταφέραμε να βγάλουμε αρκετά χρήματα για να ταξιδέψουμε και να γνωρίσουμε τον κόσμο, έξω από τα ελληνικά σύνορα. Γι' αυτό πολλοί από μας δραστηριοποιούνται σε αντιρατσιστικές ομάδες, όχι μόνο επειδή το λέει η συνείδηση μας, το λέει και η εμπειρία μας!

Δεν μένουμε αμέτοχοι στον πόνο και στα βάσανα των άλλων, όχι μόνο επειδή έχουμε...ταξική συνείδηση, αλλά επειδή αγαπάμε τον άνθρωπο. Γι' αυτό πολλοί από μας είναι ενεργοί σε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης πολύ πριν η κρίση μάς αλλάξει τα φώτα μαζικά, παραμένουμε και θα συνεχίσουμε μέχρι να πεθάνουμε....

Ενισχύουμε τις κοινότητες που μας εκφράζουν: οικοκοινότητες, καλλιτεχνικές ομάδες, συλλόγους και σχήματα τοπικά ...από μεράκι, πάθος και αγάπη για την έμπνευση και το όραμα που φέρνουν στη ζωή μας.

Για μας δεν υπάρχει ΝΑΙ και ΟΧΙ σ' ένα δημοψήφισμα, που αυτο καθαυτό, είναι τραγέλαφος, μια και είχε νόημα ΜΟΝΟ ως εξαιρετικός πολιτικός ελιγμός απεγκλωβισμού, από το κεφαλοκλείδωμα εταίρων και ΔΝΤ.

Για μας δεν υπάρχει πόλωση, ούτε διχασμός: υπάρχει μόνο η αδιάρρηκτη ενότητα Λόγου και Πράξης.

Ο καθένας από μας ξέρει πολύ καλά τι θα κάνει με το κουκί του.

Αυτό που μετράει είναι η δημόσια θέση που παίρνουμε αυτή την στιγμή της κοινωνικής παράνοιας με την οποία έχει... ψεκαστεί όλη η Ελλαδα:

Είμαστε υπέρ της ενότητας, του ειρηνικού διαλόγου, του σεβασμού στην πολυφωνία και την διαφορετικότητα, υπέρ του δημοκρατικού δικαιώματος του καθένα να εκφράσει πολιτισμένα την άποψη του, είμαστε υπέρ της συνεργασίας ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΓΙΝΕΙ! Συνεργασίας για να επιβιώσουμε και να δημιουργήσουμε όλοι μαζί, αλληλεγγύης προς τους ασθενέστερους και πιο αδύναμους για να προχωρήσουμε όλοι μαζί!

Είμαστε ΕΝΑ: όλοι όσοι πιστεύουμε ακράδαντα στη μη βία, στην συμμετοχικότητα, στην δημοκρατία και στον σεβασμό της αυτοέκφρασης και του αυτοκαθορισμού κάθε ανθρώπινου όντος! Είμαστε μια γροθιά σ' αυτή τη μάχη, που, ναι, είναι η μητέρα των μαχών ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΜΑΣ σ' αυτήν θα εξαρτηθεί Ο ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΟΠΩΣ ΜΙΛΑΜΕ!

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ