" Ο Μύθος του Πάρσιφαλ "

      Ο Πάρσιφαλ είναι ένα προστατευόμενο νεαρό αγόρι. Η μητέρα του, η Θλίψη της Καρδιάς , έχει ήδη χάσει τον άντρα της και δυό γιούς στη μάχη. 

Φοβούμενη ότι ο Πάρσιφαλ θα θελήσει να ακολουθήσει τα βήματά τους και να γίνει ιππότης και ότι θα έχει ένα  εξίσου φρικτό θάνατο , τον μεγαλώνει στο δάσος μακριά απο τον πολιτισμό. Η Θλίψη της Καρδιάς ζει για να προστατέψει το γιό της από τη ζωή.

       Μιά μέρα όταν ο Πάρσιφαλ παίζει στο δάσος, συναντάει μια ομάδα πέντε ιπποτών με γυαλιστερές πανοπλίες και μακριές ξιφολόγχες και έλκεται ακαταμάχητα από τον περιπετειώδη κόσμο τους.

 Είναι τόσο συνεπαρμένος απο τους ανδρείους πολεμιστές και τα στολίδια τους που αποφασίζει αμέσως να αφήσει το σπίτι του και να γίνει ιππότης και ο ίδιος. 

  Η τρομοκρατημένη μητέρα του  τον ικετεύει να μην την αφήσει, αλλά ο Πάρσιφαλ είναι αποφασισμένος να ταξιδέψει ως το ανάκτορο του βασιλιά Αρθούρου και να γίνει μέλος της θρυλικής Στρογγυλής Τραπέζης. 


Ο νεαρός  δέχεται τη δακρυσμένη ευλογία της μητέρας του, μαζί με ένα απλό χειροποίητο ένδυμα για να φοράει. Του λέει ότι πρέπει να σέβεται όλες τις γυναίκες και ότι δεν πρέπει να είναι περίεργος και να κάνει ερωτήσεις. Με αυτά τα δώρα και τις προειδοποιήσεις , ο Πάρσιφαλ ξεκινάει την αναζήτησή του για να γίνει ιππότης και να εκπληρώσει τη μοίρα του.

        'Οταν το αγόρι καταφθάνει στην αυλή του Βασιλιά Αρθούρου ντυμένο με το χειροποίητο ένδυμα της μητέρας του, ζητάει να γίνει ιππότης, αλλά το χωριατόπαιδο φεύγει από την αίθουσα περιγελούμενο.

Όμως ο Πάρσιφαλ επιμένει ξανά και ξανά, ώσπου του χορηγείται μια ακρόαση με το Βασιλιά. Μεταξύ των μελών της αυλής του Βασιλιά είναι μια υπέροχη κόρη, η οποία δεν έχει γελάσει ούτε χαμογελάσει επί έξι χρόνια. 

Σύμφωνα με το μύθο, θα γελάσει ξανά όταν εμφανιστεί ο καλύτερος ιππότης στον κόσμο. Με το που αντικρίζει τον Πάρσιφαλ ξεσπάει σε εύθυμα γέλια, τρομάζοντας την αυλή. 

Ποιό είναι αυτό το αγόρι που έκανε ό,τι δεν μπόρεσε κανείς άλλος? Μπορεί ο ανόητος και αδοκίμαστος Πάρσιφαλ να είναι πραγματικά ο ιππότης τον οποίο όλοι περίμεναν ?

       Ο Βασιλιάς λέει στον Πάρσιφαλ ότι για να γίνει μέλος της Στρογγυλής Τραπέζης πρέπει να μονομαχήσει και να νικήσει τον Κόκκινο Ιππότη, τον πιο φοβερό πολεμιστή του βασιλείου. 

Λέει επίσης στο παλικάρι, ότι θα μπορέσει να έχει το άλογο και την πανοπλία του Κόκκινου Ιππότη αν τα κερδίσει απ' αυτόν στη μάχη. Ο Πάρσιφαλ προκαλεί τον τρομερό ιππότη και παρ' όλη την έλλειψη εμπειρίας του στη μάχη , τον σκοτώνει με ένα ξέσπασμα της τύχης. Νικηφόρα, ο Πάρσιφαλ βάζει την πανοπλία του Κόκκινου Ιππότη πάνω από το χειροποίητο ένδυμα της μητέρας του και ο Αρθούρος τον χρήζει Ιππότη.

        Η επόμενη αποστολή του Πάρσιφαλ είναι να βρει το Ιερό Δισκοπότηρο και να το επιστρέψει στο βασιλιά Αρθούρο. Ένας σοφός γέροντας , Ο Γκούρναμοντ, του παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για να τον καθοδηγήσει στην αναζήτησή του: αν ο Πάρσιφαλ βρεθεί ποτέ μέσα στο κάστρο και συναντήσει το ιερό λείψανο, θα πρέπει να κάνει την ερώτηση "Ποιόν υπηρετεί το δισκοπότηρο ?"

        Πριν ξεκινήσει για τις ιπποτικές του περιπέτειες ο Πάρσιφαλ αποφασίζει να επισκεφτεί τη μητέρα του για να της δείξει τα επιτεύγματά του, αλλά όταν φτάνει στην πόρτα της , μαθαίνει ότι πέθανε απο θλίψη μετά την αναχώρησή του . 

Συντετριμμένος απο ενοχή, ο Πάρσιφαλ συνεχίζει το δρόμο του και σύντομα βρίσκει τη Λευκολούλουδη, μια πανέμορφη νεανίδα της οποίας το κάστρο πολιορκείται .Εκλιπαρεί τον Πάρσιφαλ να τη σώσει, εκείνος μπαίνει στη μάχη, νικώντας γενναία τους επιτιθέμενους στο κάστρο, το οποίο και ανακτά για λογαριασμό της, μαζί με το βασίλειό της. Μετά τη μάχη, ο Πάρσιφαλ περνά τη νύχτα αγνά με τη Λευκολούλουδη και το πρωί, αυτός συνεχίζει την αποστολή του για το Ιερό Δισκοπότηρο.

        Μια μέρα κι ενώ ψάχνει κατάλυμα για το βράδυ, συναντά κάποιους χωρικούς που του λένε ότι δεν υπάρχει καταφύγιο για 30 μίλια. Σύντομα όμως , βρίσκει έναν άντρα να ψαρεύει μόνος του με μια βάρκα σε μια λίμνη . Ο ψαράς προσκαλεί τον Πάρσιφαλ να μείνει σπίτι του εκεί κοντά και του δίνει οδηγίες πως να το βρει και τον στέλνει να πάει εκεί. Προς έκπληξη του νεαρού ιππότη, το σπίτι του ψαρά είναι στην πραγματικότητα το θρυλικό κάστρο του Γκράαλ. 

Όταν ο Πάρσιφαλ διασχίζει την τάφρο, βρίσκεται σ΄ένα πολυτελές , ονειρικό περιβάλλον, με μια αυλή 400 ιπποτών και κυριών να περιστοιχίζουν το βασιλιά Fisher ( ψαράς) , ο οποίος υποφέρει ξαπλωμένος από ένα αγιάτρευτο τραύμα στο μηρό, που του είχε προκληθεί πολύ νωρίτερα. Ο Πάρσιφαλ συνειδητοποιεί ότι ο άντρας που νόμισε λανθασμένα για απλό ψαρά ήταν στην πραγματικότητα ο Βασιλιάς Fisher.

         Ένα μεγαλοπρεπές συμπόσιο εκτυλίσσεται και ο Βασιλιάς Fisher δίνει στον Πάρσιφαλ ένα ξίφος. Σαν μέρος των εκδηλώσεων, φέρνουν το Ιερό Δισκοπότηρο και το περνούν γύρω στην αυλή. Όλοι πίνουν απο αυτό και τους χορηγείται μια ευχή, εκτός απο τον Πάρσιφαλ και το Βασιλιά , που δεν επιτρέπεται να πιεί έως ότου γιατρευτεί η πληγή του. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ο Πάρσιφαλ κάθεται σιωπηλός τηρώντας τη συμβουλή της μητέρας να μην κάνει ερωτήσεις. 

Όλη η αυλή τον παρατηρεί επίμονα, καθώς περιμένουν να δουν την προφητεία να εκπληρώνεται. Ο μύθος λέει , ότι μια μέρα ένας αφελής νεαρός θα εμφανιστεί στο κάστρο και θα κάνει την "ερώτηση του δισκοπότηρου", απελευθερώνοντας την δύναμή του και θεραπεύοντας το Βασιλιά τους.

          Αλλά ο Πάρσιφαλ δεν μιλάει καθόλου και το επόμενο πρωί βρίσκει το κάστρο άδειο. Συνεχίζει το δρόμο του, με το νέο του ξίφος δεμένο στο πλάι, καθώς το κάστρο του Γκράαλ χάνεται πίσω του.

          Με το πέρασμα των χρόνων, κατορθώνει μια μακρά σειρά απο ιπποτικά επιτεύγματα, σφάζοντας δράκους, νικώντας αντίπαλους ιππότες, διασώζοντας αγνά κορίτσια, εκπληρώνοντας τελικά το μεγαλείο που ο βασιλιάς Αρθούρος είχε δει σ΄αυτόν. 

Η φήμη της ιπποτικής ανδρείας του Πάρσιφαλ εξαπλώνεται και φτάνει στο Βασιλιά Αρθούρο, ο οποίος ζητάει να του φέρουν τον ιππότη πίσω στην αυλή του. Μεγάλη γιορτή και κονταρομαχίες διοργανώνονται προς τιμή του και του αναγνωρίζεται το μεγαλύτερο κύρος και σεβασμός από κάθε άλλον ιππότη. 

Ωστόσο στο αποκορύφωμα της γιορτής , μια γριά στρίγγλα εμφανίζεται. Μπροστά σε όλους απαγγέλει μια λιτανεία των πολλών αμαρτιών του Πάρσιφαλ , των σφαλμάτων και των αδικημάτων του, το πιο ανήκουστο από τα οποία ήταν η αποτυχία του να κάνει την ερώτηση του Δισκοπότηρου όταν είχε την ευκαιρία του.
Ταπεινωμένος κι εξευτελισμένος απο τη στρίγγλα, ο Πάρσιφαλ ξεκινάει για άλλη μια φορά να αναζητήσει το κάστρο του Γκράαλ, αλλά το μόνο που βρίσκει είναι περισσότερες μάχες και περισσότερες κακουχίες. 

Μια μέρα, στη δύση της ζωής του, συναντά επιτέλους μια ομάδα προσκυνητών που τον επιπλήττει, επειδή φοράει την πανοπλία του τη Μεγάλη Παρασκευή, μια απο τις ιερότερες μέρες του χρόνου. Τον οδηγούν σε ένα γέρο ερημίτη που ζει βαθιά στο δάσος , ο οποίος , όπως ακριβώς η γριά , κατακρίνει τον ιππότη για την αποτυχία του να κάνει την ερώτηση για το Ιερό Δισκοπότηρο.

Όταν ο Πάρσιφαλ αφαιρεί την πανοπλία του και βγάζει το χειροποίητο ένδυμα που φόραγε τόσα χρόνια, ο γέρος ερημίτης τον οδηγεί τελικά στο κάστρο του Γκράαλ. Τώρα στο τέλος των περιπετειών του, του δίνεται τελικά ακόμα να αποδείξει την αξία του μέσα από το σημαντικότερο από τα καθήκοντά του.


Ο Πάρσιφαλ βρίσκει  το κάστρο, κάνει ένα βήμα μπροστά και θέτει τη μαγική ερώτηση ."Ποιόν υπηρετεί το Ιερό Δισκοπότηρο?".Επιτέλους , όλοι χαίρονται. Το Ιερό Δισκοπότηρο κάνει το γύρο της Αυλής , ο Βασιλιάς Fisher μπορεί να πιεί από το κύπελλο και τελικά θεραπεύεται.

Ερμηνεία
       Αυτός ο μύθος μας λέει τι απαιτείται για να αλλάξουμε τη ζωή μας, απο μια ζωή όπου ελεγχόμαστε από τη μοίρα σε μια που πράγματι εκπληρώνουμε το πεπρωμένο μας.

Το χειροποίητο ένδυμα εκπροσωπεί την κατάρα των προγόνων του Πάρσιφαλ, το αρχικό μητρικό τραύμα που τον αποτρέπει απο το να ωριμάσει.

Σε πολλούς πολιτισμούς ανά τον κόσμο, όπως στους Hopi, τους Κέλτες και τους Yoruba της υπο- Σαχάριας Αφρικής , όταν ένα αγόρι φτάσει στην εφηβεία, μαθαίνει να αγκαλιάζει τη γη σαν αιώνια μητέρα του και να θεωρεί τους ουρανούς σαν τους παντοτεινούς πατέρες του. Μαθαίνει ότι η θέση του είναι έξω στον κόσμο κι ότι  οι βιολογικοί του γονείς δεν μπορούν να του παρέχουν πλέον αυτά που χρειάζεται.

Στο μύθο σκοπός της στρίγγλας είναι να δείξει στον ήρωα ότι παρά το γεγονός ότι έχει σωστή ιπποτική προσωπικότητα , αυτό που βρίσκεται μέσα του δεν είναι υγιές. Έχει χάσει την ψυχή του. Είναι επικεντρωμένος μόνο στον εξωτερικό του εαυτό σε βάρος του δαίμονα που οδηγεί στην ψυχή του. 

Στο τέλος της ιστορίας , η πανοπλία του έχει γίνει μια φυλακή υλικών επιτεύξεων κι εκείνος έχει χαθεί μέσα της. Δεν έχει αγάπη ή κουράγιο κι έχει αποτύχει στη μόνη σημαντική αποστολή του , να βρει το Γκράαλ, δηλαδή την ψυχή του.
        
Στον Πάρσιφαλ επιτρέπεται τελικά να δραπευτεύσει απο τη μοίρα του .Το κάστρο του Γκράαλ αποτελεί μια μεταφορά για το γεγονός ότι εισέρχεται στο πεπρωμένο του, που ήταν εκεί για τον Πάρσιφαλ , απλώς χρειαζόταν να είναι έτοιμος για αυτό. Όταν κοιτάζει μέσα του ανακαλύπτει ότι το κάστρο του Γκράαλ και το Ιερό Δισκοπότηρο βρίσκονται εκεί για να του δώσουν τις απαντήσεις που σε όλη του τη ζωή αναζητά.

Ο μύθος του Πάρσιφαλ δείχνει ότι, αφού περιπλανηθούμε αδέξια για μεγάλο μέρος της ζωής μας, για την αληθινή μας εκπλήρωση πρέπει να φτάσουμε τελικά σε ένα μέρος όπου στρεφόμαστε προς μια δύναμη μεγαλύτερη από τον εαυτό μας , είτε είναι ο Θεός, είτε το κάλεσμα της ζωής μας ή μια άλλη μορφή της ψυχής μας, του μυθικού κάστρου Γκράαλ.


Alberto Villoldo, Ph.D.

( απόσπασμα απο το βιβλίο  - Ανάκτηση ψυχής -
Εκδόσεις Αλφάβητο Ζωής  )

oysia

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ