Η σφαγή των αμνών

Η θυσία ? Η αγάπη ? Τι είναι αυτό άραγε που μας οδηγεί στη μαζική σφαγή ?

Τι περιμένουμε από τη στιγμή που σε όλη την Ελλάδα χύνεται τόσο μαζικά τόσο αίμα ?

Ότι μάχαιρα έδωσες … τέτοια μάχαιρα θα λάβεις..

Γιατί άραγε υπάρχουν οι παροιμίες ? Κι αφού υπάρχουν πως τις αντιλαμβανόμαστε ? Μήπως όπως μας βολεύει ?

Πώς είναι δυνατόν να απλώνετε τόσος πόνος μαζικά αυτές τις μέρες σε όλη την Ελλάδα και εμείς να περιμένουμε να λάβουμε κάτι άλλο από αυτό που προκαλούμε ?

Και τώρα θα μου πείτε, τι φταίω εγώ το βρήκα, τι να έκανα να μη το πάρω ? Τόσος κόσμος το κάνει, να μη το κάνω κι εγώ ? 

Μα αν επιλέξουμε μαζικά να μην αγοράσουμε κανένα αθώο πλάσμα που θανατώθηκε στον βωμό της «αγάπης» θα θέσουμε το ερώτημα και τον προβληματισμό σε αυτούς που τα θανατώνουν.

Και τι είναι τελικά αυτή η γιορτή κατάνυξης του Πάσχα ? Ποιο είναι το ζητούμενο ? Πώς θα φάμε ? Αυτό είναι που μας νοιάζει ? Πόσο έχει φέτος το κατσίκι ?

Μήπως ήρθε η ώρα να στρέψουμε την προσοχή μας στον πραγματικό λόγο αυτής της θλιβερής αλλά τελικά αισιόδοξης διαδρομής ?

Όταν Εκείνος ήρθε ανάμεσά μας, έζησε ανάμεσά μας, μίλησε στις καρδιές μας, πήρε τις αμαρτίες μας, σταυρώθηκε για να μας δείξει τον χαρμόσυνο δρόμο της Ανάστασης. Ήρθε να μας λυτρώσει από τον θάνατο. Κι εμείς πως θα τον προϋπαντήσουμε για άλλη μία φορά, πάλι με θάνατο ? Πάλι θα «γιορτάσουμε» την Ανάσταση αμέριμνοι πάνω σε αυτό το ποτάμι αίματος ? 

Ξέρω ίσως δεν είναι απλό, ίσως δεν είναι εύκολο να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα.

Αλλά μήπως μετά από όλα όσα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, ήρθε η ώρα να βάλουμε στις ζωές μας βάσεις ουσίας ? Βάσεις Πίστης με την πραγματική της υπόσταση? 

Δωροθέα 

 

 zefira21

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ