Τυρρηνοί πειρατές που αρμένιζαν στ' ανοιχτά της Νάξου, χρειάστηκαν τρόφιμα και νερό και αγκυροβόλησαν σε μια ακρογιαλιά του νησιού.
Εκεί, βρήκαν τον θεό Διόνυσο, πανέμορφο, ντυμένο με πορφύρα και τον πέρασαν για βασιλόπουλο. Τον άρπαξαν, τον φόρτωσαν στο καράβι τους και έβαλαν πλώρη για τα σκλαβοπάζαρα. Με τέτοιο πανώριο παλληκάρι θα έβγαζαν σίγουρα πολύ χρυσάφι, σκέφτονταν και πανηγύριζαν.
Όταν δοκίμασαν να τον αλυσοδέσουν, είδαν τα δεσμά να λύνονται μόνα τους και να στοιβάζονται στα πόδια του! Ο τιμονιέρης τρόμαξε.
- "Αυτός ο νέος θά ΄ναι κάποιος θεός! Αφήστε τον γιατί αλλοιώς θα μας βρουν συμφορές!" φώναξε αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία και ο καπετάνιος μάλιστα τον κορόϊδεψε, προστάζοντας να συνεχίσουν το ταξίδι.
Τότε, αλλόκοτα και θαυμαστά άρχισαν να γίνονται στο καράβι. Κλήματα σκαρφάλωσαν στα κατάρτια και βαριά τσιαμπιά σταφύλια κρεμμάστηκαν από ψηλά! Κισσός μπλέχτηκε στα σχοινιά και γιρλάντες από λουλούδια τύλιξαν τα κουπιά! Κρασί μοσχάτο ξεχύθηκε στο κατάστρωμα και κύλησε παντού, γεμίζοντας τον αέρα με την μεθυστική ευωδιά του!
Και ενώ οι πειρατές στέκονταν άφωνοι, ο Διόνυσος μεταμορφώθηκε σε λιοντάρι και χύμηξε στον καπετάνιο τους! Οι άλλοι από τον φόβο τους έπεσαν στην θάλασσα και ο θεός τους έκανε δελφίνια!
- Μόνο ο τιμονιέρης σώθηκε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.