Από πότε η δημοκρατία είναι κίνδυνος για μια χώρα;

Έχουμε την εντύπωση πως ζούμε σε μια δημοκρατία. Έτσι μας λένε κάθε μέρα οι εφημερίδες και τα κανάλια. Έτσι μας λένε κάθε μέρα στο σχολείο οι δάσκαλοι και οι καθηγητές. Αυτό που δε μας λένε όμως όλοι αυτοί, είναι πως η δημοκρατία στην οποία ζούμε, δεν έχει ως κύριο πυλώνα το λαό αλλά το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις "αγορές". Οπότε λοιπόν μιλάμε για μια "αγοραία δημοκρατία". Ξεπουλημένη!

Του Θάνου Κοφινά

Ώρες ώρες είναι να τρελαίνεσαι με αυτά που ακούς. Έδωσε συνέντευξη ο υπουργός οικονομικών της Ελλάδας, ο κύριος Βαρουφάκης, σε ιταλική εφημερίδα. Μέσα στα πολλά που είπε ήταν, πως "αν οι ευρωπαίοι εταίροι μας δεν αποδεχθούν τις προτάσεις μας τότε μπορεί να προσφύγουμε σε εκλογές ή δημοψήφισμα ". Μόλις έγιναν γνωστές οι δηλώσεις αυτές, ήταν λες και ανακοινώθηκε πως πλησιάζουν εξωγήινοι τη γη και η ανθρωπότητα έχει λίγες ημέρες ζωή. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει από χθές. Εκπρόσωπος δημοκρατικά εκλελεγμένης κυβέρνησης, μιας ανεξάρτητης (τύποις) χώρας, δήλωσε πως οι αντιπρόσωποι του λαού προτίθεται να χρησιμοποιήσουν δημοκρατικές διαδικασίες και να δώσουν λόγο στο λαό να αποφασίσει για το μέλλον του. Έγινε σεισμός!

Πρώτος στον "αγώνα" ενάντια στη δημοκρατία, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δήλωσε πως οι εκλογές ή το δημοψήφισμα θέτουν τη χώρα σε κίνδυνο. Σε κίνδυνο; Για ποιους; Βέβαια όταν έχεις συνηθίσει να κυβερνάς με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και με τη λογική "αποφασίζομεν και διατάσομεν", όταν ακούς για δημοκρατικές διαδικασίες σου φαίνεται "ξένο" και περίεργο. Από κοντά βέβαια και οι ορντινάτσες της πρώην συγκυβέρνησης και όλοι οι λεγόμενοι "μνημονιακοι". Για τους "ευρωπαίους εταίρους" περιττό να μιλήσω. Αυτοί θυμούνται τη δημοκρατία μόνο κάθε πέντε χρόνια που έχουμε ευρωεκλογές. Ποιος από αυτούς να υπερασπιστεί το δικαίωμα ενός λαού στη δημοκρατία; Ο "διορισμένος" αρχι- υπουργός οικονομικών Ντάισενμπλουμ; Ο "διορισμένος" αρχι-τραπεζίτης Ντράγκι; Οι"διορισμένοι" πρόεδροι και επίτροποι της ΕΕ; Ποιος;

Το άκρως ανησυχητικό όμως είναι, πως η ελληνική κυβέρνηση μέσω του γραφείου του πρωθυπουργού, έσπευσε να διαψεύσει πως ο υπουργός μίλησε για δημοψήφισμα "εντός-εκτός ευρώ". Με λίγα λόγια η ίδια η κυβέρνηση καταργεί ένα διαπραγματευτικό όπλο που έχει στα χέρια της και αποδέχεται την άποψη πως ένα τέτοιο ερώτημα θέτει τη χώρα σε κίνδυνο. Θα μπορούσε κάποιος να μας εξηγήσει αυτό τον κίνδυνο; Με λόγια σταράτα και με στοιχεία. Όχι τις αερολογίες και την καταστροφολογία που ακούμε από τους θιασώτες των μνημονίων. Τόσο δύσκολο είναι να μας εξηγήσει ένας άνθρωπος από τι παραγματικά κινδυνεύουμε εαν πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας;

Κάθε σύστημα, είτε πολιτικό, είτε οικονομικό, είτε οτιδήποτε άλλο έχει προέλθει από τον άνθρωπο, έχει σκοπό να εξυπηρετεί αυτόν και μόνο αυτόν. Αν για οποιοδήποτε λόγο συμβαίνει το αντίθετο τότε αυτό το σύστημα είναι μη λειτουργικό και καταργείται. Η φτωχή λογική μου αυτό λέει. Παρομοίως και με το νόμισμα. Το ευρώ, το δολάριο, η λίρα, το γεν κτλ είναι πάνω απ'όλα μια "κοινωνική συνθήκη" μεταξύ των λαών. Έχουν αξία επειδή εμείς έχουμε αποδεχθεί πως έχουν και έχουμε δεχθεί να συναλλασόμαστε με αυτά. Εαν αύριο αποφασίσουμε όλοι πως αξία για τις συναλλαγές μας έχει το καπάκι της Coca-Cola π.χ., τότε με αυτό θα συναλλασόμαστε και αυτό θα έχει αξία. Γιατί λοιπόν είναι τόσο τραγικό και επικίνδυνο να αποφασίσει ένας λαός εαν θέλει να χρησιμοποιεί ένα νόμισμα που του έχει φέρει φτώχια και απελπισία και να μην έχει το δικαίωμα να επιλέξει κάτι άλλο; Μα έτσι λειτουργεί το σύστημα θα σου πει κάποιος. Συγγνώμη αλλά τη λογική του "στο ευρώ(δολάριο-δηνάριο) πάση θυσία και ας τρώγωμεν πέτρες" δεν είναι απλά λογική. Επειδή στο λέει ένας γραβατωμένος κύριος ο οποίος τρώει "παντεσπάνι" και όχι πέτρες όπως εγώ και εσύ, δε σημαίνει ότι ισχύει. Λυπάμαι!

Όλα τα παραπάνω έχουν περάσει στον ελληνικό λαό και τον έχουν ποτίσει με ένα"ραγιαδισμό" και μια άρνηση της πραγματικότητας και της λογικής ανευ προηγουμένου. Διαβάζω σχόλια συνανθρώπων μου, οι οποίοι επιτίθενται ενάντια σε κάθε προοπτική δημοψηφίσματος με τη δικαιολογία πως η κυβέρνηση "ρίχνει το μπαλάκι" στο λαό για να αποφύγει τις ευθύνες των αποφάσεων της. Σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δημοκρατία αγαπητοί μου συνέλληνες δεν είναι να πηγαίνεις κάθε τέσσερα χρόνια μια Κυριακή μεσημέρι μετά τον καφέ να ψηφίζεις. Δημοκρατία, σου θυμίζω Έλληνα, είναι ελληνική σύνθετη λέξη που σημαίνει πως εσύ, εγώ, όλοι μας, είμαστε υπεύθυνοι για τη λειτουργία του πολιτεύματος. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό. Δεν σε ρώτησαν για την είσοδο στην ΕΟΚ και διαλύθηκε η πρωτογενής παραγωγή της χώρας. Δε σε ρώτησαν για τις συνθήκες του Μάαστριχτ, του Δουβλίνου, της Ζυρίχης και έχει γίνει η χώρα σου υπόδουλη στους Γερμανούς και τα τσιράκια τους, χώρος υποδοχής της δυστυχίας των πολέμων και βλέπεις τον κάθε Ντράγκι να σε απειλεί πως θα σε"σκοτώσει", κόβωντας σου την παροχή ρευστότητας αν δεν του κάνεις τα κέφια. Και τώρα που υπάρχει ένα μικρό φως για να μπορέσεις να αποφασίσεις εσύ για τη ζωή σου αρνείσαι;

Πότε θα ωριμάσουμε επιτέλους; Πότε θα αναλάβουμε και εμείς τις ευθύνες μας ως πολίτες, άνθρωποι και γονείς; Δεν είναι στραβός ο γιαλός, εμείς αρμενίζουμε στραβά πολλά χρόνια τώρα. Οι καπεταναίοι που επιλέξαμε μας πούλησαν σκλάβους στο πρώτο "λιμάνι" που τους έταξε πολλά. Η δημοκρατία και η ελευθερία δεν είναι αυτονόητα στις μέρες μας. Πρέπει να τα κερδίσουμε πίσω. Και τίποτα δεν κερδίζεται αν κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου και περιμένεις κάποιους άλλους να αποφασίσουν για τη ζωή σου! Εσύ πρέπει να αποφασίσεις!

Τα δημοψηφίσματα λοιπόν δεν αποτελούν κίνδυνο, ούτε "σκοτώνουν" μια χώρα. Αν ίσχυε αυτό τότε η Ελβετία που θέτει σε δημοψήφισμα ακόμη και το όριο του κατώτατου μισθού θα είχε σβήσει από το χάρτη προ πολλού! Το ίδιο και η Ισλανδία. Αλλά τι ξέρουν αυτοί; Δεν έχουν ευρώ οι καημένοι!

mentality10

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ