Πάρτε το απόφαση! Ναι, αλλά… πως;

Ορισμένες φορές η σκέψη μας είναι μπερδεμένη και τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα μέσα μας. Η λογική δε βοηθάει και η κατάσταση δυσχεραίνει όταν μέσα σε αυτό το κλίμα χρειάζεται να πάρουμε μια απόφαση. Τότε αναρωτιόμαστε πως, τι και προς ποια κατεύθυνση τελικά να πάμε. Υπάρχουν ωστόσο τρία λάθη στον τρόπο που σκεφτόμαστε που καθυστερούν την λήψη της απόφασης. Ποια είναι αυτά; Το πρώτο είναι ότι θέλουμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι παίρνουμε τηνσωστή απόφαση. Το δεύτερο ότι νοούμε την απόφασή μας σαν να ήταν τελεσίδικη και το τρίτο είναι ότι θυσιάζουμε το συναίσθημα στο βωμό της λογικής. Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά για να καταλάβουμε τι εννοούμε. 

Αναφορικά με το πρώτο λοιπόν, ναι, είναι καλό να είμαστε, να αισθανόμαστε σίγουροι. Τι γίνεται όμως όταν αυτό δεν συμβαίνει; Και χωρίς να θέλω να σας τρομάξω, όσο σίγουροι κι αν καταφέρουμε να είμαστε, σε τίποτα αυτό δε μας εξασφαλίζει στο 100%. Και αυτό συμβαίνει γιατί όσο κι αν θέλουμε να προγραμματίσουμε τη ζωή μας, το αύριο, ευτυχώς για μας, ενέχει την αβεβαιότητα και το ρίσκο. Καλός ο προγραμματισμός, δε θα διαφωνήσω. Αλλά το αύριο θα είναι πάντα άγνωστο για μας. Εκτός, αν κανείς από σας γνωρίζει κάποιο καλό μέντιουμ να μας συστήσει! 


Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάτι. Όποια απόφαση και αν καλούμαστε να πάρουμε την παίρνουμε με βάση τα σημερινά δεδομένα και κάνοντας μια πρόβλεψη για τις συνέπειες που αυτή ενδέχεται να επιφέρει στο μέλλον. Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν κάθε απόφαση, είτε αφορά κάτι απλό είτε κάτι πιο πολύπλοκο, είναι μόνο ο τρόπος που θα κινηθούμε εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Γι’ αυτό προτείνω να είμαστε κάπως φειδωλοί στις προβλέψεις μας και αν κάτι δεν έχει το αποτέλεσμα που περιμέναμε, να μην καταδικάσουμε τον εαυτό μας. Άλλωστε καμία απόφαση δεν είναι τελεσίδικη. Και αυτό είναι το δεύτερο λάθος που κάνουμε.

Λησμονούμε ότι τα πάντα αλλάζουν. Όχι, δεν το γύρισα στη φιλοσοφία. Θέλω απλώς να πω ότι ο φόβος μιας λανθασμένης απόφασης είναι που τροφοδοτεί αυτές τις σκέψεις, αυτά τα λάθη στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Διώξτε λοιπόν το φόβο και μην παραλείπετε να κάνετε λάθη! Καλύτερα μια «λανθασμένη» απόφαση, πάρα μια ατέρμονη αναμονή. Αφήνω τα όποια συμπεράσματα σε σας…

Και περνώ στον τρίτο παράγοντα, λάθος, που μας εμποδίζει να πάρουμε την απόφαση μας. Μπορεί να κάνετε το παν για να πάρετε μια λογική απόφαση νομίζοντας πως αυτό είναι και το σωστό. Μόνο που ποτέ κανείς δεν κατάφερε να αποφασίσει μόνο με τη λογική. Καλώς ή κακώς, καλώς θα πω εγώ, το συναίσθημα επηρεάζει πάντα τον τρόπο που αποφασίζουμε. Ας μην το αγνοούμε λοιπόν. Το κάθε τι, μας γεννά κάποια συναισθήματα. Μην τα πνίγεται και αφήστε τα να εκφραστούν. Μπορεί να μην είναι ο καλύτερος σύμβουλος θα πείτε αλλά τουλάχιστον, θα σας πω εγώ, θα σας βοηθήσει να εκφράσετε αυτό που η ψυχή σας θέλει. Κι αν το πετύχετε αυτό, όποιο και να είναι το κόστος της απόφασης μετέπειτα, θα σας βαρύνει σίγουρα λιγότερο.

Παρέλειψα πολλά από αυτά που ήθελα να πω αλλά νομίζω κράτησα την ουσία. Κάθε μέρα, κάθε δευτερόλεπτο παίρνουμε μια απόφαση που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας. Ας σκεφτεί ο καθένας από σας τι προτιμά. Μια απόφαση που η λογική υποβάλλει ή εκείνη την απόφαση που θα του επιτρέψει να ζήσει και να πραγματωθεί μέσα από αυτήν; Η απόφαση είναι δική σας.

simplylife

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ