Μύθοι και αλήθειες για τη βία κατά των γυναικών

Σήμερα 25 Νοεμβρίου είναι η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας Κατα των Γυναικών. Οι σημαντικότεροι μύθοι για την ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών, όπως δημοσιεύονται στην Huffington Post Greece, είναι οι παρακάτω.

Μύθος 1: Τα θύματα μπαίνουν εν γνώσει τους σε μία κακοποιητική σχέση.
Όταν υπάρχει κακοποιητική σχέση, το θύμα βρίσκεται διχασμένο. Από τη μία υπάρχουν οι χαρούμενες αναμνήσεις της σχέσης και ο άνδρας που κάποτε αγάπησε και από την άλλη η πραγματικότητα του βίαιου άντρα που βρίσκεται μπροστά της. Η σχέση ανάμεσα σε δύο συντρόφους είναι ένας «χώρος» αγάπης και εμπιστοσύνης που τους κάνει και τους δύο ευάλωτους, μιας και μία γυναίκα δεν έχει κανέναν λόγο να θεωρήσει ότι ο αγαπημένος της θα της κάνει κακό. Αυτά τα συναισθήματα εμπιστοσύνης και σιγουριάς και η ανάγκη για συντροφικότητα είναι που που εκμεταλλεύονται οι θύτες δημιουργώντας ένα κλίμα οικογενειακής «ομηρίας».

Μύθος 2: «Εγώ στη θέση σου θα είχα φύγει».
Μπορεί να μοιάζει εύκολο να φύγει κανείς από μία κακοποιητική σχέση, αλλά οι λόγοι που μία γυναίκα δεν φεύγει από αυτή μπορεί να συμβάλλουν και στη λύση του προβλήματος της ενδοοικογενειακής βίας. Οι περισσότερες γυναίκες θεωρούν ότι είναι οι ίδιες υπεύθυνες για αυτή την κατάσταση. Ταυτόχρονα, ανάμεσα στις εξάρσεις βίας παρεμβάλλονται τρυφερές, ρομαντικές στιγμές με έντονες εκδηλώσεις αγάπης από την πλευρά του θύτη, που αλλάζουν κάθε φορά τη δυναμική και κρατούν τη γυναίκα στη σχέση.

Μύθος 3: Τα θύματα επιστρέφουν στην κακοποιητική σχέση επειδή δεν θέλουν να αφήσουν το σύντροφό τους.
Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο κύκλος της βίας μπορεί να σπάσει ουσιαστικά μόνο εάν το θύμα πάρει απόφαση να φύγει από την κακοποιητική σχέση και καμία εξωτερική βοήθεια δεν μπορεί να βοηθήσει σε αυτό. Παρ” ολ” αυτά κάτι τέτοιο δεν είναι πάντοτε αλήθεια. Τα θύματα κακοποίησης δεν παραμένουν στις σχέσεις λόγω έλλειψης θέλησης αλλά επειδή δεν βρίσκουν τη δύναμη να δραπετεύσουν. Η αντιμετώπιση των σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων της οικογενειακής βίας είναι σημαντική για τα θύματα, αλλά ακόμα περισσότερη σημασία έχει να βρεθεί τρόπος να λυθούν και πρακτικά θέματα όπως η οικονομική ανεξαρτησία. Ένα ακόμα εμπόδιο αποτελεί και η κατάθλιψη, αποτέλεσμα της κακοποίησης που δημιουργεί αισθήματα αναξιότητας στο άτομο και δεν επιτρέπει στο άτομο να συνεχίσει.

Μύθος 4: Η ενδοοικογειακή βία συναντάται σε χαμηλά κοινωνικά στρώματα.
Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, η οικογενειακή βία και κακοποίηση δεν κάνει κοινωνικοοικονομικές, εθνικές, πολιτιστικές και θρησκευτικές διακρίσεις. Η αντίληψη αυτή είναι συνδεδεμένη με τα ελλιπή στατιστικά στοιχεία γύρω από τις γυναίκες που ανήκουν σε μεσαία ή ανώτερα οικονομικά και μορφωτικά στρώματα. Οι γυναίκες που ανήκουν σε χαμηλές εισοδηματικές κατηγορίες εντοπίζονται ευκολότερα από τις υπηρεσίες Πρόνοιας σε αντίθεση με τις γυναίκες ανώτερων στρωμάτων που διστάζουν να καταγγείλουν περιστατικά βίας είτε από φόβο και ντροπή είτε για να μην προκαλέσουν βλάβη στην εικόνα του συντρόφου τους.

Αυτό το άρθρο/blog βασίστηκε στο κείμενο Debunking Common Myths Surrounding Domestic Violence που δημοσιεύτηκε στην Huffington Post Αμερικής.

sciencearchives

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ