-Όταν είσαι έξω στο δρόμο, και περπατάς, μπορεί να υπάρχουν πολλά αυτοκίνητα που από δίπλα σου περνούν.
Κορνάρουν, σφυρίζουν, έχουν δυνατά τη μουσική, ίσως μάλιστα να είναι και μεγάλη η κίνηση και να έχει ζεσταθεί πολύ η ατμόσφαιρα.
Και στο πεζοδρόμιο γίνονται έργα, και υπάρχουν μηχανήματα και κομπρεσέρ που αυξάνουν και άλλο το θόρυβο.
Και στη γωνία είναι ένα από τα αυτοκίνητα που έχουν σειρήνες πάνω τους και τις έχει στη διαπασών γιατί παρότι είναι κολλημένο στην κίνηση, θέλει να ανοίξει δρόμο!
Και σφυρίζει και ο τροχονόμος στο δρόμο!
Αυτό, ηρεμία δεν έχει, έτσι;
Αλλά αν μέσα σε αυτή τη σκηνή, είσαι με το ταίρι σου που είσαι πάρα πολύ ερωτευμένος μαζί του και φιλιέστε παθιασμένα;
Ως δια μαγείας, όλα αυτά εξαφανίζονται, και μένεις συγκεντρωμένος στη χαρά του έρωτά σου!
Έτσι είναι και ο θορυβώδης νους! Όσο τον αφήνεις ελεύθερο, ακολουθεί τη φασαρία των σκέψεων, τη βοή των παρελθοντικών εικόνων, το θόρυβο της ανησυχίας για το μέλλον.
Τρέχει ανήσυχος και αλανιάρης από θέμα σε θέμα, προσπαθώντας συνεχώς να τακτοποιήσει θέματα που εκείνος δημιουργεί!
Στο παράδειγμα με το δρόμο, σου έφερα σαν αντιστάθμισμα το να είσαι ερωτευμένος με το ταίρι σου για να αποξενώσεις τους γύρω θορύβους.
Στα θέματα του νου, αρκεί να είσαι ερωτευμένος με τον εαυτό σου, την αξιοπρέπειά σου, τον αυτοσεβασμό σου, το πάθος σου, την πίστη σου και τη θέλησή σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.