Πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό σε εμένα, σε εμάς; Ποια είσαι εσύ τελικά και ποια γυναίκα παντρεύτηκα;!!. Με δάκρυα στα μάτια του, ο πρώην άντρας μου ούρλιαζε, την ημέρα που ανακάλυψε ότι διατηρούσα εξωσυζυγική σχέση κι εγώ στεκόμουν εκεί τρεμάμενη, σοκαρισμένη, μη γνωρίζοντας τι έπρεπε να πω ώστε αυτό που είχα κάνει να φαίνεται «σωστό». Θεέ μου τι είχα κάνει; Ήμουν άπιστη!
Κοιτάζοντας πίσω σε εκείνη την στιγμή, συνειδητοποιώ ότι τελικά δεν υπήρχε τίποτα να πω που θα μπορούσε να προσφέρει στον άντρα μου, την παρηγοριά και την ανακούφιση που ζητούσε ή που εγώ ζητούσα. Η φροντίδα του και η αγάπη του για μένα, είχε μεταμορφωθεί σε περιφρόνηση και μίσος για το τέρας που φάνταζα στα μάτια του.
Το ερώτημα που έκανα συνέχεια στον εαυτό μου, μετά τη διάλυση του γάμου μας ήταν ένα γιατί. Γιατί τον απάτησα; Γιατί να κάνω κάτι τέτοιο σε έναν άντρα που ήταν στοργικός, αστείος και γενναιόδωρος; Δεν ήταν ότι με κακοποιούσε ή ότι δεν μου φέρονταν καλά, αντιθέτως!
Όλοι εσείς που με διαβάζετε ξέρω ότι μέσα σας με κρίνετε σκληρά κι είναι δικαίωμά σας. Κανείς όμως δεν με έκρινε πιο αυστηρά από ότι εγώ τον εαυτό μου, και ακόμα και τώρα, παρά το γεγονός ότι όλα τελικά έγιναν για «καλό», ξέρω πως δεν θα επέλεγα ξανά να απατήσω– έστω και αν μπορώ πλέον να κατανοήσω πλήρως τους λόγους που οποιαδήποτε άλλη γυναίκα το κάνει ή θα το έκανε.
Σύμφωνα με μία έρευνα για τη μοιχεία στη Μ. Βρετανία το 2012, που διεξήχθη από το Undercoverlovers.com, οι γυναίκες που απατούν είναι πιο πιθανό να φύγουν από τη σχέση τους καθώς, εκτός από τον έρωτα, αναζητούν συναισθηματική πληρότητα και μεγαλύτερη αυτό-εκτίμηση. Με λίγα λόγια, η τάση ή μη των γυναικών να απατήσουν, εξαρτάται από το πόσο πλήρεις και ικανοποιημένες αισθάνονται στον γάμο τους. Ωστόσο, σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, οι γυναίκες που απατούν είναι κατά μέσο όρο πέντε χρόνια παντρεμένες ενώ οι άντρες, επτά χρόνια παντρεμένοι!
Ύστερα από αρκετή ενδοσκόπηση, κατάφερα τελικά να καταλάβω τι ήταν αυτό που με οδήγησε στο να απατήσω τον άντρα μου.
Χθες: Εξακολουθούσα να ζω με την απατηλή ιδέα ότι η ευτυχία ήταν κάτι που θα μπορούσα να μου δώσει οτιδήποτε έξω από εμένα. Κάπως έτσι αναλώθηκα στη κλασσική γυναικεία φαντασίωση, βάση της οποίας υπάρχει ένας παραμυθένιος άντρας εκεί έξω που ο λόγος ύπαρξής του είναι να μας κάνει ευτυχισμένες. Η διαφορά είναι ότι αυτό έχει πάψει εδώ και χρόνια να αληθεύει! Εκείνη την εποχή, πίστευα πως αν δεν ήμουν ευτυχισμένη, κάποιος άλλος θα μπορούσε να με κάνει και μάλιστα χωρίς να κουνήσω το μικρό μου δαχτυλάκι. Κι αφού ο άντρας μου τότε δεν ήταν σε θέση να με κάνει ευτυχισμένη, τότε θα υπήρχε κάποιος άλλος που θα μπορούσε, σωστά; Αυτό φυσικά δεν ήταν αλήθεια και συνεχίζει να μην είναι. Στην πραγματικότητα, όλη αυτή η δοκιμασία, μου προξένησε περισσότερο άγχος και δυστυχία παρά πληρότητα και ευτυχία.
Σήμερα: Σήμερα καταλαβαίνω ότι το να τρέξω μακριά από τον εαυτό μου και τα προβλήματά μου δεν είναι λύση και ότι ο μόνος υπεύθυνος για την ευτυχία μου είμαι εγώ. Η ευτυχία μου, σε καμία περίπτωση, δεν αποτελεί ευθύνη των άλλων- και πολύ λιγότερο, του συντρόφου μου.
Χθες: Ειλικρινά πίστευα πως, εφόσον δεν με ελκύει πια ο άντρας μου, ήμουν «κακός άνθρωπος» και η λύση για να μην τον πληγώσω, ήταν να σιωπήσω. Δεν μπορούσα να βρω λέξεις να του πω ότι δεν τον ήθελα ερωτικά και φοβόμουν πως όταν το ανακάλυπτε, θα πίστευε και εκείνος το πόσο «κακός άνθρωπος» ήμουν. Αντί λοιπόν να τον αντιμετωπίσω με αισθήματα και σκέψεις που μόνο οι «κακοί άνθρωποι» κάνουν, άρχισα να συμπεριφέρομαι ακριβώς όπως ένας «κακός» άνθρωπος πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα το καταλάβαινε από μόνος του. Πίστευα ότι δεν ήμουν άξια να με αγαπήσει κάποιος, όσο με αγαπούσε ο πρώην άντρας μου.
Σήμερα: Αυτό που αντιλαμβάνομαι σήμερα, είναι ότι ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας μπορεί να μας οδηγήσει σε ακραίες και παράλογες καταστάσεις. Η νοοτροπία αλλά και η εικόνα που έχουμε για εμάς, παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ανθρώπινη συμπεριφορά και μπορούν να ρίξουν άπλετο φως στους λόγους που οι γυναίκες απατούν. Δουλεύοντας με τον εαυτό μου και αξιολογώντας τον αντικειμενικά, κατάφερα όχι μόνο να ξεπεράσω τα στερεότυπα αλλά και να ξανακάνω μία νέα σχέση αγάπης, αυτή τη φορά επάνω σε υγιείς και στέρεες βάσεις.
Χθες: Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, συνειδητοποιώ ότι δεν είχα την ωριμότητα και τα «εργαλεία» που χρειαζόμουν για να αντιμετωπίσω τα προβλήματα εκείνης της περιόδου, με τον άντρα μου. Συνηθίζαμε να διαφωνούμε έντονα και να εκνευριζόμαστε και όλο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η επικοινωνία μας να διαλυθεί, το ίδιο και η μεταξύ μας οικειότητα. Δεν γνώριζα πως να χειριστώ τη δυναμική μου, αλλά ούτε και τις σκέψεις μου. Κάθε φορά που τσακωνόμασταν ήμουν σίγουρη ότι δεν με αγαπούσε κι έτσι έκανα τα πάντα για να πάρω κι εγώ τη δική μου αγάπη, πίσω.
Σήμερα: Είναι σημαντικό να κρατάει το ζευγάρι κάθε δίαυλο επικοινωνίας ανοιχτό, ειδάλλως η οικειότητα μπορεί πολύ εύκολα να γλιστρήσει, τη στιγμή μάλιστα που τη λαχταράς χωρίς καν να το έχεις καταλάβει. Ακούω πολύ συχνά για γυναίκες που απάτησαν τους άντρες τους, επειδή η επικοινωνία τους είχε διαλυθεί. Είναι σημαντικό να κατανοούμε τις σχέσεις και τον εαυτό μας, κι αν αυτό μπορεί να γίνει με τη βοήθεια ψυχολογική υποστήριξης και συμβουλευτικής, ακόμη καλύτερα!
Χθες: Εκείνη την εποχή, θυμάμαι που ένιωθα ότι το πάθος μεταξύ μας, είχε σβήσει. Ήθελα πολύ έντονα να νιώσω ότι ο άντρας μου με ποθούσε, ότι με ήθελε και ότι ήθελε να κάνουμε έρωτα. Η σχέση μας, βούλιαξε σε μια ρουτίνα χωρίς κανένα πάθος και ενθουσιασμό. Ήθελα να απελευθερωθώ από όλο αυτό και πίστεψα ότι ο «καλύτερος» τρόπος για να το καταφέρω, ήταν να πράξω εγωιστικά.
Σήμερα: Αντιλαμβάνομαι τώρα ότι σε όλες τις σχέσεις, το πάθος είναι έτσι κι αλλιώς καταδικασμένο να μην διαρκέσει πολύ, όπως συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Αν με τον άντρα μου, είχαμε δουλέψει επάνω στη σχέση μας, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα και πιθανόν το πρόβλημα να είχε λυθεί.
Όλοι οι παραπάνω λόγοι μπορεί να ακούγονται σαν δικαιολογίες, αλλά ξέρετε κάτι; Η απιστία είναι μια εγωιστική πράξη. Και εγώ είμαι η πρώτη που το παραδέχεται. Θα μπορούσα να είχα επιλέξει να μην κάνω αυτό που έκανα, αλλά μερικές φορές έρχομαι στην θέση αυτών των γυναικών και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα- ότι εκείνη την περίοδο ειλικρινά πίστευα πως η απιστία ήταν η μόνη λύση στα προβλήματα μου.
Αν είσαι γυναίκα που σκέφτεται να απατήσει ή το έχει ήδη κάνει, θέλω να σου πω πως καλύτερα να σκεφτείς τι είναι αυτό που σου προκαλεί αυτά τα συναισθήματα ή τι σε προκάλεσε να τα κάνεις πράξη με αυτόν τον τρόπο.
Έχω διαβάσει πολλά για την απιστία και πολλά άρθρα την αποδίδουν σε γυναίκες που δεν νιώθουν ευτυχισμένες στη σχέση τους. Ωστόσο, πρέπει να ξέρεις ότι η ευτυχία προέρχεται από μέσα μας και δεν την αναθέτεις ποτέ σε κανέναν. Δεν μετανιώνω για ό,τι έκανα. Διότι ως αποτέλεσμα του διαζυγίου, ο πρώην άντρας μου, μου έδωσε το καλύτερο δώρο: Κατάφερα τελικά να βρω την ευτυχία μέσα μου!
singleparent
Κοιτάζοντας πίσω σε εκείνη την στιγμή, συνειδητοποιώ ότι τελικά δεν υπήρχε τίποτα να πω που θα μπορούσε να προσφέρει στον άντρα μου, την παρηγοριά και την ανακούφιση που ζητούσε ή που εγώ ζητούσα. Η φροντίδα του και η αγάπη του για μένα, είχε μεταμορφωθεί σε περιφρόνηση και μίσος για το τέρας που φάνταζα στα μάτια του.
Το ερώτημα που έκανα συνέχεια στον εαυτό μου, μετά τη διάλυση του γάμου μας ήταν ένα γιατί. Γιατί τον απάτησα; Γιατί να κάνω κάτι τέτοιο σε έναν άντρα που ήταν στοργικός, αστείος και γενναιόδωρος; Δεν ήταν ότι με κακοποιούσε ή ότι δεν μου φέρονταν καλά, αντιθέτως!
Όλοι εσείς που με διαβάζετε ξέρω ότι μέσα σας με κρίνετε σκληρά κι είναι δικαίωμά σας. Κανείς όμως δεν με έκρινε πιο αυστηρά από ότι εγώ τον εαυτό μου, και ακόμα και τώρα, παρά το γεγονός ότι όλα τελικά έγιναν για «καλό», ξέρω πως δεν θα επέλεγα ξανά να απατήσω– έστω και αν μπορώ πλέον να κατανοήσω πλήρως τους λόγους που οποιαδήποτε άλλη γυναίκα το κάνει ή θα το έκανε.
Σύμφωνα με μία έρευνα για τη μοιχεία στη Μ. Βρετανία το 2012, που διεξήχθη από το Undercoverlovers.com, οι γυναίκες που απατούν είναι πιο πιθανό να φύγουν από τη σχέση τους καθώς, εκτός από τον έρωτα, αναζητούν συναισθηματική πληρότητα και μεγαλύτερη αυτό-εκτίμηση. Με λίγα λόγια, η τάση ή μη των γυναικών να απατήσουν, εξαρτάται από το πόσο πλήρεις και ικανοποιημένες αισθάνονται στον γάμο τους. Ωστόσο, σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, οι γυναίκες που απατούν είναι κατά μέσο όρο πέντε χρόνια παντρεμένες ενώ οι άντρες, επτά χρόνια παντρεμένοι!
Ύστερα από αρκετή ενδοσκόπηση, κατάφερα τελικά να καταλάβω τι ήταν αυτό που με οδήγησε στο να απατήσω τον άντρα μου.
Χθες: Εξακολουθούσα να ζω με την απατηλή ιδέα ότι η ευτυχία ήταν κάτι που θα μπορούσα να μου δώσει οτιδήποτε έξω από εμένα. Κάπως έτσι αναλώθηκα στη κλασσική γυναικεία φαντασίωση, βάση της οποίας υπάρχει ένας παραμυθένιος άντρας εκεί έξω που ο λόγος ύπαρξής του είναι να μας κάνει ευτυχισμένες. Η διαφορά είναι ότι αυτό έχει πάψει εδώ και χρόνια να αληθεύει! Εκείνη την εποχή, πίστευα πως αν δεν ήμουν ευτυχισμένη, κάποιος άλλος θα μπορούσε να με κάνει και μάλιστα χωρίς να κουνήσω το μικρό μου δαχτυλάκι. Κι αφού ο άντρας μου τότε δεν ήταν σε θέση να με κάνει ευτυχισμένη, τότε θα υπήρχε κάποιος άλλος που θα μπορούσε, σωστά; Αυτό φυσικά δεν ήταν αλήθεια και συνεχίζει να μην είναι. Στην πραγματικότητα, όλη αυτή η δοκιμασία, μου προξένησε περισσότερο άγχος και δυστυχία παρά πληρότητα και ευτυχία.
Σήμερα: Σήμερα καταλαβαίνω ότι το να τρέξω μακριά από τον εαυτό μου και τα προβλήματά μου δεν είναι λύση και ότι ο μόνος υπεύθυνος για την ευτυχία μου είμαι εγώ. Η ευτυχία μου, σε καμία περίπτωση, δεν αποτελεί ευθύνη των άλλων- και πολύ λιγότερο, του συντρόφου μου.
Χθες: Ειλικρινά πίστευα πως, εφόσον δεν με ελκύει πια ο άντρας μου, ήμουν «κακός άνθρωπος» και η λύση για να μην τον πληγώσω, ήταν να σιωπήσω. Δεν μπορούσα να βρω λέξεις να του πω ότι δεν τον ήθελα ερωτικά και φοβόμουν πως όταν το ανακάλυπτε, θα πίστευε και εκείνος το πόσο «κακός άνθρωπος» ήμουν. Αντί λοιπόν να τον αντιμετωπίσω με αισθήματα και σκέψεις που μόνο οι «κακοί άνθρωποι» κάνουν, άρχισα να συμπεριφέρομαι ακριβώς όπως ένας «κακός» άνθρωπος πιστεύοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα το καταλάβαινε από μόνος του. Πίστευα ότι δεν ήμουν άξια να με αγαπήσει κάποιος, όσο με αγαπούσε ο πρώην άντρας μου.
Σήμερα: Αυτό που αντιλαμβάνομαι σήμερα, είναι ότι ο τρόπος που βλέπουμε τον εαυτό μας μπορεί να μας οδηγήσει σε ακραίες και παράλογες καταστάσεις. Η νοοτροπία αλλά και η εικόνα που έχουμε για εμάς, παίζουν καταλυτικό ρόλο στην ανθρώπινη συμπεριφορά και μπορούν να ρίξουν άπλετο φως στους λόγους που οι γυναίκες απατούν. Δουλεύοντας με τον εαυτό μου και αξιολογώντας τον αντικειμενικά, κατάφερα όχι μόνο να ξεπεράσω τα στερεότυπα αλλά και να ξανακάνω μία νέα σχέση αγάπης, αυτή τη φορά επάνω σε υγιείς και στέρεες βάσεις.
Χθες: Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, συνειδητοποιώ ότι δεν είχα την ωριμότητα και τα «εργαλεία» που χρειαζόμουν για να αντιμετωπίσω τα προβλήματα εκείνης της περιόδου, με τον άντρα μου. Συνηθίζαμε να διαφωνούμε έντονα και να εκνευριζόμαστε και όλο αυτό είχε σαν αποτέλεσμα η επικοινωνία μας να διαλυθεί, το ίδιο και η μεταξύ μας οικειότητα. Δεν γνώριζα πως να χειριστώ τη δυναμική μου, αλλά ούτε και τις σκέψεις μου. Κάθε φορά που τσακωνόμασταν ήμουν σίγουρη ότι δεν με αγαπούσε κι έτσι έκανα τα πάντα για να πάρω κι εγώ τη δική μου αγάπη, πίσω.
Σήμερα: Είναι σημαντικό να κρατάει το ζευγάρι κάθε δίαυλο επικοινωνίας ανοιχτό, ειδάλλως η οικειότητα μπορεί πολύ εύκολα να γλιστρήσει, τη στιγμή μάλιστα που τη λαχταράς χωρίς καν να το έχεις καταλάβει. Ακούω πολύ συχνά για γυναίκες που απάτησαν τους άντρες τους, επειδή η επικοινωνία τους είχε διαλυθεί. Είναι σημαντικό να κατανοούμε τις σχέσεις και τον εαυτό μας, κι αν αυτό μπορεί να γίνει με τη βοήθεια ψυχολογική υποστήριξης και συμβουλευτικής, ακόμη καλύτερα!
Χθες: Εκείνη την εποχή, θυμάμαι που ένιωθα ότι το πάθος μεταξύ μας, είχε σβήσει. Ήθελα πολύ έντονα να νιώσω ότι ο άντρας μου με ποθούσε, ότι με ήθελε και ότι ήθελε να κάνουμε έρωτα. Η σχέση μας, βούλιαξε σε μια ρουτίνα χωρίς κανένα πάθος και ενθουσιασμό. Ήθελα να απελευθερωθώ από όλο αυτό και πίστεψα ότι ο «καλύτερος» τρόπος για να το καταφέρω, ήταν να πράξω εγωιστικά.
Σήμερα: Αντιλαμβάνομαι τώρα ότι σε όλες τις σχέσεις, το πάθος είναι έτσι κι αλλιώς καταδικασμένο να μην διαρκέσει πολύ, όπως συνέβη και στη δική μου περίπτωση. Αν με τον άντρα μου, είχαμε δουλέψει επάνω στη σχέση μας, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα και πιθανόν το πρόβλημα να είχε λυθεί.
Όλοι οι παραπάνω λόγοι μπορεί να ακούγονται σαν δικαιολογίες, αλλά ξέρετε κάτι; Η απιστία είναι μια εγωιστική πράξη. Και εγώ είμαι η πρώτη που το παραδέχεται. Θα μπορούσα να είχα επιλέξει να μην κάνω αυτό που έκανα, αλλά μερικές φορές έρχομαι στην θέση αυτών των γυναικών και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα- ότι εκείνη την περίοδο ειλικρινά πίστευα πως η απιστία ήταν η μόνη λύση στα προβλήματα μου.
Αν είσαι γυναίκα που σκέφτεται να απατήσει ή το έχει ήδη κάνει, θέλω να σου πω πως καλύτερα να σκεφτείς τι είναι αυτό που σου προκαλεί αυτά τα συναισθήματα ή τι σε προκάλεσε να τα κάνεις πράξη με αυτόν τον τρόπο.
Έχω διαβάσει πολλά για την απιστία και πολλά άρθρα την αποδίδουν σε γυναίκες που δεν νιώθουν ευτυχισμένες στη σχέση τους. Ωστόσο, πρέπει να ξέρεις ότι η ευτυχία προέρχεται από μέσα μας και δεν την αναθέτεις ποτέ σε κανέναν. Δεν μετανιώνω για ό,τι έκανα. Διότι ως αποτέλεσμα του διαζυγίου, ο πρώην άντρας μου, μου έδωσε το καλύτερο δώρο: Κατάφερα τελικά να βρω την ευτυχία μέσα μου!
singleparent
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.