Όσο υπάρχει ο άνθρωπος θα παίζει το ζευγάρωμα του άνδρα με την γυναίκα. Και πάντα, στους αιώνες των αιώνων, θα υπάρχει πρόβλημα στη σχέση τους. Άλυτο πρόβλημα. Γιατί;
Επειδή οι κοινωνίες και οι θρησκείες τους αρνούνται, δεν τους συμφέρει, να πουν την αλήθεια. Την ωμή αλήθεια. Και όσοι φιλόσοφοι, επιστήμονες, κοινωνιολόγοι προσπαθούν να πλησιάσουν την αλήθεια, όχι του ανθρώπου, όχι του άνδρα, όχι της γυναίκας, αλλά την αλήθεια όταν δύο άτομα ζευγαρώνουν, επιτόπου πέφτει η κατάρα.
Δεν λέγεται η αλήθεια. Απαγορεύεται η αλήθεια. Δεν είναι δυνατόν να κτιστεί κοινωνία όταν παίζει η αλήθεια στην ερωτική και στη συζυγική ζωή δύο ανθρώπων.
Γι' αυτό το έργο συνεχίζεται πάνω στο ψέμα, στην υποκρισία, στην απιστία, στη δυστυχία, στην ατιμία.
Και όλα αυτά γιατί; Επειδή ο άνθρωπος δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να παίξει με ανοικτά χαρτιά όταν αποφασίσει να συνδεθεί μ' άλλον, να συζήσει, να ερωτευθεί.
Ας ρίξουμε σήμερα μια σύντομη ματιά στις πρώτες σελίδες του Ευαγγελίου του Αποδυτηριάκια, στο κεφάλαιο “Καψούρα”. Έχω κάψα για τον άλλον, για την άλλην. Γουστάρω.
Λοιπόν. Το πρώτο που πρέπει να γνωρίζεις όταν επιθυμείς σχέση είναι ότι ο άλλος, η άλλη έχει ένα χαρακτήρα. Η συμπεριφορά, η θωριά, η ομορφιά είναι το περιτύλιγμα. Στη σχέση θα μιλήσει ο χαρακτήρας. Ας δούμε το πράμα από την πλευρά του άνδρα, και με το παρδόν, κυρίες μου.
Λοιπόν. Δεν σ' ενδιαφέρει ο χαρακτήρας της. Ακριβώς επειδή έχει χαρακτήρα. Ξεκινάς από ένα ακλόνητο δεδομένο. Όταν σε μια σχέση μπουν οι χαρακτήρες, δηλαδή αυτό που είναι χαραγμένο στον καθένα, δεν υπάρχει περίπτωση να περπατήσει το χωριό. Με τίποτα.
Να στο πω αλλοιώς. Δεν ασχολείσαι καν να προσπαθήσεις να ταιριάξεις μαζύ της. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Δεν κάνεις σχέση, δεν αποφασίζεις να δοθείς σε μια σχέση αλλοτριώνοντας τον εαυτό σου, προσαρμόζοντάς τον στην άλλην. Τι νόημα έχει μια σχέση αν εσύ δεν είσαι εσύ;
Το αυτό ισχύει και για την γυναίκα. Γιατί να μακιγιάρει το Εγώ της, να το αποκρύψει, να το σουλουπώσει σε μια σχέση, όταν αυτή η σχέση μπορεί να λειτουργήσει, να μεγαλουργήσει χωρίς να μπει στο παιχνίδι ο χαρακτήρας του καθενός.
Το είπαν Άτομο, κάτι ξέρουν περισσότερο. Δεν τέμνεται. Δεν χωράει μέσα άλλος, άλλη. Έλα όπως είσαι. Μου φθάνει το απ' έξω, μη βγάλουμε τα εσώψυχα μας, διότι θα σκοτωθούμε. Θα μπούμε σε μια αέναη διαδικασία φθοράς και όση “κατανόηση” έχουμε, τελικά θα σκοράρουμε μια τρύπα στο νερό.
Ποια είναι η κατάρα. Το άτομο κουβαλάει το απωθημένο να καταδείξει, να επιβάλλει όσο μπορεί το χαρακτήρα του μόνον σ' ένα άλλο άτομο. Σ' αυτό που θα συνδεθεί ερωτικά. Τα ξαναλέμε.
apodytiriakias
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.