Το ακόλουθο περιστατικό, επιλέχθηκε από τα αρχεία της «εταιρίας ψυχικών ερευνών» του Λονδίνου, θεωρείται κλασικό στο είδος του. Έχει διερευνηθεί σε βάθος από το μεγάλο ερευνητή ψυχικών φαινομένων και διάσημο επιστήμονα Ουϊλλιαμ Κρουζ, γεγονός που προσθέτει ακόμα μεγαλύτερη εγκυρότητα.
Τον Ιούλιο του 1914, σε ένα προάστιο του Λονδίνου, ζούσε ο Ρόμπερτ Λάιονς, μηχανοδηγός στους σιδηροδρόμους. Η οικογένεια του αποτελείτο από τη γυναίκα του τη Μάργκαρετ και τη μικρή τους κορούλα τη Λίλιαν, ηλικίας τότε 4 ετών. Η Λίλιαν ήταν ένα χαριτωμένο, πολύ ήσυχο, υπάκουο και κλεισμένο στον εαυτό του κοριτσάκι. Μιλούσε πολύ λίγο, αλλά ήταν πολύ έξυπνο.
Εκείνη την εποχή ο Ρόμπερτ εργαζόταν μέρα παρά μέρα, στη γραμμή Λονδίνου - Λίβερπουλ
Την πόλη του Λίβερπουλ τη γνώριζε πολύ καλά, διότι καταγόταν από εκεί, αλλά συμπτωματικά δεν έτυχε ποτέ να επισκεφτεί αυτήν πόλη με την οικογένεια του.
Κάποια μέρα η γυναίκα του ζήτησε να αγοράσουν μία καινούρια σόμπα, του πρότεινε η αγορά της να γίνει στο Λίβερπουλ, επειδή γενικά οι τιμές ήταν φθηνότερες από ό,τι στο Λονδίνο.
Τότε ξαφνικά μπήκε στη συζήτηση η μικρή Λίλιαν, η οποία είπε «πατέρα να προτιμήσεις το μαγαζί του Ιταλού Τζιοβάνι, στην οδό Λέστερ 84. Εκεί θα βρεις φθηνή και καλή σόμπα για τη μαμά».
Ο Ρόμπερτ εξεπλάγη από την παρεμβολή αυτή της κόρης του. Αφ’ ενός γιατί το παιδί δεν είχε πάει στο Λίβερπουλ και αφετέρου διότι ακόμα θεωρείτο νήπιο.
Γι’ αυτό και η απάντηση του ήταν ότι λέει παραμύθια.
Τότε η μικρή αρκετά προσβεβλημένη είπε: «Πατέρα δεν λέω ποτέ ψέματα, ξέρω πολύ καλά το μαγαζί αυτό, διότι έχω ψωνίσει αρκετές φορές από εκεί, όταν ζούσα στο Λίβερπουλ…»
Τότε το λόγο πήρε η μητέρα της ότι λέει ανοησίες γιατί ποτέ δεν έζησαν εκεί, αλλά και ούτε είχαν πάει ποτέ στο Λίβερπουλ. Η μικρή πάλι απλά και ήρεμα της απαντά» δεν αναφέρομαι χρονικά σε ετούτη την εποχή αλλά σε μία προγενέστερη. Τότε που ήμουν παντρεμένη, εκεί και ζούσα με τον άνδρα μου και τα δύο παιδιά μας στην οδό Λέστερ 35. Άλλωστε εκεί πέθανα με τα δυο μου παιδιά όταν έπιασε φωτιά το σπίτι μας».
Οι γονείς της μικρής όπως ήταν φυσικό έμειναν εμβρόντητοι για τα λεγόμενα της κόρης τους και ανησύχησαν δια τη διανοητική της κατάσταση. Χωρίς να χρονοτριβήσουν επισκέφτηκαν αμέσως ένα γνωστό ψυχίατρο.
Η διάγνωση ήταν σαφής: Η μικρή ήταν υγιεστάτη, αλλά μερικές φορές συμβαίνει ορισμένα παιδιά να έχουν τέτοιες φαντασιώσεις και πρόσθεσε μάλιστα ότι τέτοια περιστατικά του είχαν ξανά συμβεί. Γι αυτό δε θα πρέπει να υπάρχει καμία ανησυχία, με την πάροδο του χρόνου αυτή η ιδέα της θα υποχωρούσε, αρκεί να μη θιγόταν ξανά αυτό το θάμα.
Παρόλα αυτά ο Ρόμπερτ δεν ικανοποιήθηκε από τη γνωμάτευση κι έτσι αποφάσισε να βρει την αλήθεια μόνος του. Έτσι ξεκίνησε για το Λίβερπουλ. Με μεγάλη του έκπληξη διαπίστωσε πως αυτό το μαγαζί υπήρχε και ότι ο ιδιοκτήτης του λεγόταν Τζιοβάνι.
Στη συνέχεια επισκέφτηκε τον αριθμό 35. Σε αυτό το σημείο βρήκε ένα οικόπεδο! Ένας γείτονας όμως τον πληροφόρησε για το προ δεκαετίας σπίτι που κάηκε και για τη μάνα και τα παιδιά της που κάηκαν. Επίσης ότι ο ιδιοκτήτης του ήταν ένας επιπλοποιός ο Λούις Κάρτερ ο οποίος δεν το έχτισε ξανά.
Την επομένη όταν ο Ρόμπερτ επέστρεψε και αφού ενημέρωσε τη γυναίκα του αποφάσισαν να ρωτήσουν την κόρη τους πως λεγόταν ο άνδρας της, για να ακούσουν έκπληκτοι «Λούις Κάρτερ».
Έτσι οι γονείς αποφάσισαν να επισκεφτούν έναν εξαίρετο επιστήμονα τον Σερ Ουίλλιαμ, ο οποίος απεφάνθη ότι επρόκειτο για το ξύπνημα αναμνήσεων μιας προγενέστερης ζωής της. Μετά και από αυτό έφεραν σε επαφή τη Λίλιαν με τον ίδιο τον Λουις Κάρτερ ο οποίος εξακολουθούσε να διατηρεί κατάστημα επίπλων στο Λίβερπουλ.
Σε αυτήν τη συνάντηση ο Λούις λιποθύμησε όταν άκουσε τη φωνή της Λίλιαν καθώς αναγνώρισε τη φωνή της γυναίκας του. Στη συνέχεια έδειξαν στη μικρή διάφορες φωτογραφίες η οποία αναγνώρισε όλα τα πρόσωπα με τα ονόματά τους τα οποία και απεδείχθησαν αληθινά.
Μετά από αυτά ο Κρούζ έκανε σχετική ανακοίνωση στην Ακαδημία με αποτέλεσμα να ασχοληθεί επί μακρόν ο Τύπος και να γίνει το πιο επίκαιρο θέμα εκείνη την εποχή.
Γι αυτό το περιστατικό ενδιαφέρθηκαν και άλλοι μεγάλοι ερευνητές των ψυχικών ερευνών όπως ο Γάλλος αστρονόμος Καμιζ Φλαμαριόν, ο συγγραφέας Κόναν Ντουλ και πολλοί άλλοι.
Όμως ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος έγινε αιτία να ξεχαστεί πολύ γρήγορα αυτή η εκπληκτική περίπτωση.
Το 1916, ο Ρόμπερτ επιστρατεύτηκε και σκοτώθηκε στη Γαλλία. Η μικρή Λίλιαν λέγεται σε ηλικία 10 ετών αρρώστησε βαριά και πέθανε από πνευμονία. Η δε μητέρα η οποία δεν ξαναπαντρεύτηκε αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή της στο χώρο των ψυχικών ερευνών.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.