Orbs: οι μικροί, απρόσκλητοι επισκέπτες

Όλοι μας έχουμε διαπιστώσει σε κάποιες φωτογραφίες που έχουμε βγάλει κάτι μικρά φωτεινά σφαιρικά σημεία. Ίσως και να έχουμε αναφωνήσει από έκπληξη ή ενθουσιασμό στην παρουσία τους. Λίγοι όμως έχουν μπει στη διαδικασία να ερευνήσουν το φαινόμενο.

Πριν από μερικά χρόνια, όταν ακόμη δεν είχε σφραγιστεί το υπόγειο τούνελ που συνέδεε τη σπηλιά του Νταβέλη με τον Υμηττό, είχα μπει στον πειρασμό να ακολουθήσω αυτήν τη διαδρομή. 

Έβαλα τα ρούχα πεζοπορίας, πήρα το σακίδιό μου με μερικά τρόφιμα, νερό και μπαταρίες για τους φακούς μου, σημειωματάριο, μηχανικό μολύβι, σχοινιά, γάντζους και ξεκίνησα. 

Μπήκα με δυσκολία στο μικρό άνοιγμα που βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο μικρό παρεκκλήσι δίπλα από τη σπηλιά και ξεκίνησα όλος περιέργεια το οδοιπορικό μου.

 Ένα δεκάλεπτο μετά, είχα μετανιώσει που δεν πήρα κάποιον συνεργάτη μαζί μου. 

Στο απόλυτο σκοτάδι, ο φακός του κεφαλιού μου φώτιζε με δυσκολία τα επόμενα δέκα μέτρα. Κάθε τόσο, κοίταζα τις πυξίδες μου για να σιγουρευτώ που πηγαίνω. 

Ο δρόμος ήταν στενός και κατηφορικός, αναγκάζοντάς με να κρατάω στο χέρι το σακίδιο. Κι εκεί που ένοιωθα μία μικρή απογοήτευση, ένα μικρό φως χάιδεψε απαλά το πρόσωπό μου. Κοίταξα κι είδα έκπληκτος μια μικρή πράσινη σφαίρα να αιωρείται εμπρός μου. Κοίταζα σα χαζός την υπερκόσμια αυτή παρέα μου. 

Ξάφνου κινήθηκε ελαφρά φεύγοντας για ένα με δύο μέτρα και σταμάτησε, σαν να με περίμενε. Κινήθηκα προς το μέρος της χωρίς να νοιώθω φόβο. Ένοιωθα ασφάλεια κι έκπληξη ταυτόχρονα. Ακολούθησα τη σφαίρα ώσπου αρκετή ώρα αργότερα με μία απότομη κίνηση εξαφανίστηκε.

 Είχα όμως ήδη φτάσει στον Υμηττό. Βρισκόμουν κάτω από το ιερό της εκκλησίας του Μοναστηριού. Ανέβηκα τα λίγα σκαλιά που με χώριζαν από τον επίγειο κόσμο και βρέθηκα μέσα στο Ναό. Ένας μοναχός που έτυχε να βρίσκεται εκεί, με κοίταξε με περιέργεια. Ψέλλισε ένα βιαστικό "καλησπέρα" κι απομακρύνθηκε βιαστικά και διακριτικά.

Αυτή ήταν μία συγκλονιστική εμπειρία, αλλά όχι και η μοναδική που είχα με orbs. Έβαζα τις φωτογραφίες μου στον υπολογιστή και έψαχνα για το φαινόμενο. 

Όταν το έβρισκα, το απομόνωνα μαι έκανα ανάλυση. Είχα καταλήξει ότι είναι σχεδόν συμπαγείς σφαίρες. Μου έκαναν εντύπωση τα χρώματά τους.

Κάποια στιγμή, γνώρισα τον κατάλληλο άνθρωπο να μου τα εξηγήσει. Ο φίλος Νικόμαχος, μου εξήγησε:

Οι λευκές σφαίρες είναι φύλακες.
Οι κίτρινες σφαίρες είναι μεταφορείς.
Οι πράσινες σφαίρες είναι οδηγοί.
Οι γαλάζιες σφαίρες είναι προστάτες.
Οι κόκκινες σφαίρες είναι κυνηγοί.

Τον ρώτησα τι εννοούσε. Μου είπε πως τα orbs είναι ενεργειακές βιομάζες με κυτταρική μορφή και δομή. Βρίσκονται πάντα σε ιερούς τόπους προκειμένου να τους προστατεύουν. Ωστόσο, βρίσκονται σε ενεργειακά σημεία της Γης ώστε να "φορτίζονται". Πολλές φορές εμφανίζονται για να βοηθήσουν κάποιον άνθρωπο, είτε να νοιώθει ασφαλής, είτε για να αποτραπεί κάποιος κίνδυνος, είτε απλά για να τον ελέγξουν.

Απέφυγε ωστόσο να μου αποκαλύψει περισσότερα, για δικούς του λόγους. 

Εύχομαι όταν θα έχω το χρόνο, να μπορέσω να γράψω περισσότερα για το θέμα.

Γεώργιος Μεταξάς

Μετά τα Φυσικά

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ