Ο εγκέφαλος κατά τη διάρκεια διαλογισμού

Οι εικόνες στα αριστερά δείχνουν τον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια διαλογισμού για συγκέντρωση, ενώ στα δεξιά δείχνουν τον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια nondirective διαλογισμού. Εικόνα: Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας

Απόδοση στα Ελληνικά: Ελένη Τομπέα – Ο διαλογισμός (meditation) είναι μια κοινή πρακτική που πιστεύεται ότι βοηθά στη μείωση του άγχους και στρες, καθώς και ότι ενισχύει τη συναισθηματική ευεξία.

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι διαλογισμού (mindfulness, mantra, καθοδηγούμενος διαλογισμός,κ.α.) όμως σύμφωνα με τους ερευνητές μιας νέας μελέτης, συμπεριλαμβανομένου του Svend Davanger, νευροεπιστήμονα στο Πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία, όλες οι τεχνικές μπορούν να τοποθετηθούν σε μία από δύο κεντρικές ομάδες – τον διαλογισμό για συγκέντρωση (concentration) και τον nondirective διαλογισμό (έμμεσο). Ο διαλογισμός συγκέντρωσης καθορίζεται ως μια τεχνική που εστιάζει στην αναπνοή ή σε ορισμένες σκέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους αποκλείουν άλλες σκέψεις. Ο nondirective διαλογισμός περιγράφεται ως μια μέθοδος που επικεντρώνεται στην αναπνοή ή σε έναν ήχο που βοηθά το διαλογισμό. Η διαφορά με την προηγούμενη τεχνική είναι πως κατά τη διάρκεια αυτής της πρακτικής, το μυαλό μπορεί να περιπλανηθεί. Η ερευνητική ομάδα σημειώνει ότι κάποιες σύγχρονες τεχνικές διαλογισμού τείνουν να εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή.

Στη νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό «Frontiers in Human Neuroscience» (Όρια στην Ανθρώπινη Νευροεπιστήμη), οι ερευνητές εκτίμησαν 14 συμμετέχοντες, οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα έμπειροι στο διαλογισμό Acem – μια τεχνική που εμπίπτει στην ομάδα του nondirective διαλογισμού. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε μαγνητική τομογραφία (MRI), ενώ ξεκουράζονταν, αφού είχαν ασκήσει πρώτα μια τεχνική nondirective διαλογισμού και μια τεχνική διαλογισμού συγκέντωσης.

Αυτό που διαπίστωσαν ήταν ότι: όταν οι συμμετέχοντες ασκούσαν nondirective διαλογισμό, είχαν υψηλότερη εγκεφαλική δραστηριότητα σε τομείς που σχετίζονται με την επεξεργασία σκέψεων και συναισθημάτων γύρω από τον εαυτό τους από ό, τι όταν ξεκουράζονταν. Όταν όμως οι συμμετέχοντες της μελέτης ασκούσαν την παραδοσιακή μέθοδο συγκέντρωσης, η δραστηριότητα του εγκεφάλου τους ήταν σχεδόν ίδια με εκείνη που παρατηρήθηκε στην κατάσταση ξεκούρασης.

Σύμφωνα με τον νευροεπιστήμονα Davanger, τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι ο nondirective διαλογισμός «δίνει περισσότερο χώρο στον εγκέφαλο για επεξεργασία αναμνήσεων και συναισθημάτων από ότι ο διαλογισμός που βασίζεται στη συγκέντρωση,» προσθέτωντας: «Αυτή η περιοχή του εγκεφάλου έχει την υψηλότερη δραστηριότητα όταν αναπαυόμαστε. Αντιπροσωπεύει ένα είδος βασικού λειτουργικού συστήματος, ένα δίκτυο που λειτουργεί όταν οι εξωτερικές εργασίες δεν απαιτούν προσοχή μας. Είναι αξιοσημείωτο ότι μια διανοητική εργασία όπως ο nondirective διαλογισμός, οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη δραστηριότητα σε αυτό το δίκτυο από ότι κάνει η απλή ανάπαυλα».

Εκτός από τις δυνατότητές του για μείωση του στρες και την προώθηση της συναισθηματικής ευεξίας, ο διαλογισμός έχει συνδεθεί και με άλλα οφέλη. Νωρίτερα φέτος, μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ στον Καναδά, διαπίστωσε ότι ο διαλογισμός mindfulness-μια τεχνική που βασίζεται στη συγκέντρωση, μπορεί να βελτιώσει την διάθεση και την ποιότητα του ύπνου στους έφηβους που πάσχουν από καρκίνο. Μελέτη του 2012, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Alternative and Complementary Medicine (Εναλλακτική και Συμπληρωματική Ιατρική), βρήκε ότι ο διαλογισμός μπορεί να βελτιώσει την απώλεια μνήμης  στους ασθενείς με νόσο Alzheimer. 

Πηγή: medicalnewstoday.com

socialpolicy

 ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ