Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΟ

ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΟΥ

Πιάσαμε Μεγάλη Εβδομάδα και πράγματι είναι μια μεγάλη, μια ξεχωριστή εβδομάδα της οποίας τα δυο κορυφαία γεγονότα, η Σταύρωση και η Ανάσταση, ακόμα κι αν κάποιον δεν τον ακουμπούν θρησκευτικά, είναι αδύνατον να μη τον πλησιάζουν πνευματικά… Κι όχι τόσον για ό,τι συνέβη προσωπικώς στον Ιησού Χριστό, όσο για το πώς βιώνουν οι μάζες των χριστιανών, για το πώς είναι πλέον κατεγραμμένα στη γενετική τους ταυτότητα το Θείον Δράμα και το θαύμα της Αναστάσεως.

Από τη μία υπάρχει ο Χριστός και από την άλλη ο κόσμος… Και τα δύο μεγέθη, τόσον οι πιστοί, όσον και το πρόσωπον που ενέπνευσε την πίστη, υπόκειται σε κριτική… Γιατί το είπε αυτό ή, το άλλο ο Ιησούς, γιατί έκανε τούτο και εκείνο. Όσο και να λειτουργεί μια πέρα για πέρα θετική προκατάληψη για τις ενέργειες, τις αντιδράσεις του Ιησού, και τις θεϊκές και τις ανθρώπινες, τα ερωτηματικά γεννιώνται… Ακόμα και σ’ αυτούς που δεν αμφισβητείται τόσον η ιστορική, όσον και η θεϊκή ύπαρξη του Ιησού, τα ερωτήματα πάντα αποτελούν αντικείμενο αναζητήσεων και αντιπαραθέσεων…

Υπάρχει και ο κόσμος, όμως… Οι χριστιανοί, όπως υπάρχουν και οι μωαμεθανοί, οι εβραίοι, οι βουδιστές, οι ινδουϊστές. Και όλοι κρίνονται… Ο άνθρωπος, δηλαδή, ο αιώνιος άνθρωπος κρίνεται και για τη πίστη του, για το πώς θέλει το δικό του Θεό, τον δικό του προφήτη, για το πόσο στην πράξη ασπάζεται τη διδασκαλία της δικής του θρησκείας.

…Οι Θεοί, όσοι ανεδείχθησαν σε θεούς και θεότητες, έκαναν αυτά που έκαναν, άλλοι μεσουράνησαν, άλλοι δεν κατάφεραν να ανέβουν στους ουρανούς, άλλοι εξαφανίσθηκαν, άλλοι παραμένουν εν ζωή… Κρίνονται και τα πλήθη του κόσμου για τη σχέση τους, όχι τόσο με το Θείο, με το Άγνωστο, αλλά με τον συγκεκριμένο Θεό τους.

Πάσχα ίσον θάνατος του Χριστού και Ανάσταση Του. Και κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Γιατί, όμως, επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό; Πρόκειται περί παραστάσεως… Δεν είναι δυνατόν, ένας Θεός να λέει και να ξαναλέει το ίδιο πράμα…, να μετέχει σ’ ένα σώου και να προσπαθεί να πείσει για μια Αλήθεια… Ο Θεός ΜΙΑ φορά ομιλεί ό,τι έχει να πει, ΜΙΑ φορά πράττει ό,τι έχει να πράξει… Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν τους δικούς τους λόγους να νοιώθουν την ανάγκη να βιώσουν τα Πάθη του Χριστού και την αποθέωση της Αναλήψεως.

Ο Ιησούς Χριστός, φαντάζομαι, θα έμενε ικανοποιημένος αν δεν υπήρχε Μεγάλη Εβδομάδα… Η δικαίωση του Χριστού θα ήταν να μην Τον «θυμόταν» μονάχα μια φορά το χρόνο ο κόσμος, χωρίς πάλι η μαρτυρική Σταύρωση, η θυσία Του να επηρεάζει στην πράξη τα ανθρωπάκια και όσα καθήκια τα παραπλανούν με τη δική τους βούληση.

apodytiriakias

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ