Βάλτε λίγο έρωτα στο sex (είναι πιο απολαυστικό) !

Μια επιστήμονας εξετάζει μια ολόκληρη κουλτούρα σύμφωνα με την οποία η σεξουαλική επαφή αντιμετωπίζεται σαν κάτι ανούσιο, εύκολο και γρήγορο. Και συμπεραίνει ότι πρέπει να δούμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά...


Ήταν πριν από τουλάχιστον μία δεκαετία η Σαμάνθα Τζόουνς στο Sex & the City αρνιόταν να αφήσει τον κατά τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια κούκλο νεότερό της Σμιθ να της πιάσει το χέρι στο δρόμο, με τη δικα
Ήταν πριν από τουλάχιστον μία δεκαετία η Σαμάνθα Τζόουνς στο Sex & the City αρνιόταν να αφήσει τον κατά τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια κούκλο νεότερό της Σμιθ να της πιάσει το χέρι στο δρόμο, με τη δικαιολογία ότι «δεν είναι τέτοιο κορίτσι», πολλές ανάμεσά μας συμφωνούσαν ότι επρόκειτο για άλλη μια υπερβολή των σεναριογράφων της γνωστής σειράς... OK, η Σαμάνθα κυνηγούσε μόνο τη σεξουαλική απόλαυση και δεν ήθελε δεσμεύσεις, αλλά τόσο πια; 

Εκείνη την εποχή, στην αυγή των ?00s, γνωρίζαμε ότι πολλοί άντρες συμπεριφέρονται με αντίστοιχο τρόπο, αλλά μας φαινόταν σχεδόν αδιανόητο μια γυναίκα να επιθυμεί μόνο το κυρίως πιάτο, χωρίς ένα ορεκτικό ρομαντισμού ή ένα επιδόρπιο τρυφερότητας Λίγο μετά την έλευση της νέας χιλιετίας συνειδητοποιήσαμε ότι οι Σαμάνθες ανάμεσά μας ξαφνικά άρχισαν να πληθαίνουν.

Η θεωρια του fast food 

Στα μισά της δεκαετίας του 2000 το περιβόητο one night stand μετατράπηκε σε κατά συρροή night stands με τον ίδιο παρτενέρ, με τον οποίο όμως πέρα από τη σεξουαλική επαφή δεν υπήρχε τίποτα ουσιαστικό. Ταυτόχρονα ο όρος «fuck buddies» μπήκε με κάθε επισημότητα και στην ελληνική αργκό. Για τους περισσότερους της γενιάς μας όλα αυτά ήταν λίγο... ξένη γλώσσα. Κι αυτό γιατί μεγαλώσαμε και πρωτοερωτευτήκαμε σε μια εποχή που ένα φιλί μετά το σινεμά σήμαινε αυτομάτως την έναρξη μιας σχέσης, ενώ τα πρώτα ραντεβού πιο συχνά κατέληγαν σε αγκαλιές-καρτ ποστάλ στο Λυκαβηττό παρά στην κρεβατοκάμαρα. 

Για τα άτομα όμως που ενηλικιώθηκαν τη δεδομένη εποχή ή που ενηλικιώνονται τώρα, η κουλτούρα του «γρήγορου σεξ» είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Τα αγόρια έχουν μεγαλώσει με τις ωμές σεξουαλικές εικόνες να διακινούνται ελεύθερα από τον υπολογιστή στο iPad τους, οι πορνό ταινίες do it yourself με πρωταγωνιστές 20χρονα ανεβαίνουν «για πλάκα» στο διαδίκτυο και το σεξ συμβαίνει και συζητιέται πλέον τόσο εύκολα και με τέτοιες λεπτομέρειες στις παρέες των εφήβων σαν να πρόκειται για την ύλη των Πανελλαδικών. 

Η κουλτούρα του εύκολου σεξ (εκτός σχέσης φυσικά), του «casual sex», όπως το αποκαλούν οι Αγγλοσάξονες, κίνησε το ενδιαφέρον της καθηγήτριας θρησκευτικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης Ντόνα Φρέιτας, η οποία αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια ενδελεχή έρευνα στις φοιτητικές εστίες της Αμερικής για να απαντήσει σε κάποια βασικά ερωτήματα. 

Τα συμπεράσματά της τα κατέγραψε στο νέο της βιβλίο The End of Sex, How Hookup Culture is Leaving a Generation Unhappy, Sexually Unfulfilled and Confused About Intimacy (Το τέλος του σεξ, πώς η κουλτούρα του εύκολου σεξ αφήνει μια γενιά δυστυχισμένη, σεξουαλικά ανικανοποίητη και μπερδεμένη σχετικά με την οικειότητα, εκδ. Basic Books). Παρόλο που το βιβλίο έχει γραφτεί με βάση τα δεδομένα των Αμερικανών φοιτητών, εντούτοις έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τις απόψεις και τα θέλω των νέων τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα. 

Easy lover 

Πώς ακριβώς όμως ορίζεται το «γρήγορο σεξ»; Χαρακτηριστική είναι η απάντηση που έδωσε ένας από τους φοιτητές με τους οποίους μίλησε η συγγραφέας: «Δεν υπάρχουν δεσμεύσεις. Απλώς το κάνεις και ξεμπερδεύεις. Ύστερα μπορείς να το ξεχάσεις». Με δηλώσεις που κάποιες φορές φαντάζουν υπερβολικές ή αντιγραμμένες από κακόγουστες ταινίες τύπου American Pie, οι Αμερικανοί νέοι μίλησαν στη Φρέιτας για συνευρέσεις με παρτενέρ των οποίων δεν ήξεραν καν το όνομα - κάποιο κορίτσι ανέφερε με απόλυτη φυσικότητα ότι είχε πάει με τρεις συμφοιτητές της ταυτόχρονα, ένα αγόρι αποφάνθηκε ότι είχε κάνει αμέτρητες φορές σεξ αλλά ποτέ σχέση, ενώ μια κοπέλα παραδέχτηκε ότι δεν υφίσταται (πρώτη) ερωτική επαφή χωρίς στοματικό σεξ.

Όλα τα παραπάνω σίγουρα δεν μας κάνουν καμία εντύπωση. Και φυσικά δεν χρειάζεται βαθιά κοινωνιολογική ανάλυση για να συμπεράνει κανείς ότι όλη αυτή η φιλοσοφία ζωής των νέων είναι αποτέλεσμα των γρήγορων ρυθμών και της ευκολίας με την οποία γίνονται τα πάντα σήμερα. Όταν οι περισσότερες κοινωνικές επαφές μας πραγματοποιούνται online, όταν φλερτάρουμε απροκάλυπτα μόνο και μόνο γιατί κρύβουμε τον πραγματικό μας εαυτό πίσω από ένα άβαταρ-αυγό στο Twitter και όταν προτιμούμε να μιλάμε με το αντικείμενο του πόθου μας μέσω i-messages, αντί να βγούμε για ένα face to face ποτό μαζί του, όταν η πορνογραφία έχει εισβάλει σε κάθε υπολογιστή εφήβου προβάλλοντας μια συγκεκριμένη εικόνα για το πώς πρέπει να είναι η ερωτική επαφή, τότε η κουλτούρα του εύκολου σεξ είναι κάτι παραπάνω από δικαιολογημένη. 

Έχουμε συνηθίσει στο εύκολο και το αναζητάμε. Είναι φυσικό κάπως έτσι, και ακόμα πιο απλοϊκά, να σκέφτονται οι 20something νέοι του 2013. Και όλα θα ήταν καλά αν δεν υπήρχε αλλά... Σύμφωνα με τη συγγραφέα, το πρόβλημα προκύπτει όταν η συγκεκριμένη κουλτούρα παύει να αποτελεί τη μία όψη του νομίσματος και γίνεται κάτι που θεωρείται νορμάλ και κοινά αποδεκτό. Ακολουθώντας το, όμως, κάνουμε αυτό που επιθυμούμε και έχουμε πραγματικά ανάγκη; Ή μήπως η ανάγκη του άλλου, ακόμα και η ανάγκη όπως την υπαγορεύει ο κοινωνικός περίγυρος, στην ουσία μάς επιβάλλεται, χωρίς να καλύπτει κανένα από τα πραγματικά θέλω μας; 

Η ίδια η Φρέιτας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Είναι το εύκολο σεξ μια μορφή πειραματισμού; Θα μπορούσε. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η συγκεκριμένη σεξουαλική υπερδραστηριότητα μπορεί να καταλήξει το ίδιο πιεστική με την αναγκαστική αποχή. Το εύκολο σεξ είναι γρήγορο, χωρίς ενδιαφέρον, δίχως σκέψη. Δεν συνδέεται με την έλξη ή την ικανοποίηση, αλλά είναι σαν να διαγράφεις μια υποχρέωση από τη λίστα σου, όπως η μπουγάδα ή η πληρωμή των λογαριασμών». Και σίγουρα κανένα από τα παραπάνω δεν έχει πλάκα...

Aναζητώντας ένα ραντεβού 

Δεν φαίνεται όμως παράδοξο ο τίτλος ενός βιβλίου που ουσιαστικά μιλάει για την απόλυτη κυριαρχία του σεξ απέναντι στον ερωτισμό, την τρυφερότητα και το ρομαντισμό να είναι «το τέλος του σεξ»; Καθόλου, αφού όσο περίεργο κι αν ακούγεται, αυτό είναι με τέσσερις λέξεις το συμπέρασμα που έβγαλε η ίδια μετά το τέλος της έρευνάς της με τους φοιτητές. 

Γιατί μπορεί οι περισσότεροι να δήλωναν με άνεση ότι ασπάζονταν την κουλτούρα του εύκολου σεξ (χωρίς μια κρυμμένη παγίδα και δίχως δεσμεύσεις, όπως χαρακτηριστικά το περιγράφουν στο Free Love οι Depeche Mode), αλλά όταν κλήθηκαν να μιλήσουν για τα συναισθήματα που τους προκαλούσε όλη αυτή η κατάσταση, τα βλέμματα έπεσαν στο πάτωμα και τα χαμόγελα έσβησαν από τα χείλη. Τα δεδομένα της έρευνας είναι αποκαλυπτικά: 

Από το σύνολο των νέων που παραδέχτηκαν ότι είχαν επιδοθεί σε casual sex, το 41% χρησιμοποίησε λέξεις όπως «μετανιώνω», «άδειος», «αηδιασμένος», «ντρέπομαι»,
«αναγκάστηκα» για να περιγράψει την εμπειρία. Ένα 23% εξέφρασε αναποφασιστικότητα, ενώ το υπόλοιπο 36% είπε ότι «ήταν (απλώς) OK» με αυτό. Πολλοί μάλιστα ήταν εκείνοι που παραδέχτηκαν ότι, παρόλο που δεν τους άρεσε, αποφάσισαν να το κάνουν γιατί ήταν κάτι που συνήθιζαν όλοι οι φίλοι τους και δεν ήθελαν να κακοχαρακτηριστούν. 

Το συμπέρασμα όμως που βγήκε μετά την έρευνα σε επτά μεγάλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ είναι το εξής, σύμφωνα με τη συγγραφέα: «Αυτό το είδος της συνεύρεσης στην πραγματικότητα αφήνει τους νέους συναισθηματικά πληγωμένους και απογοητευμένους σχετικά με την πραγματική και τρυφερή διάσταση του σεξ και του έρωτα. Ζήτησα από 99 φοιτητές να γράψουν αναλυτικά τι πιστεύουν για τον έρωτα. Από αυτούς οι 64 τον αντιλαμβάνονταν μόνο ως συζήτηση: να μιλάς για ώρες με το σύντροφό σου σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον. Κάθε είδους σεξουαλική επαφή, ακόμα και το φιλί, απουσίαζε από τις περιγραφές τους. Σχεδόν όλοι οι φοιτητές δήλωσαν σε ανύποπτο χρόνο ότι θα προτιμούσαν ένα παλιομοδίτικο ραντεβού και εύχονταν κάποιος να τους το ζητήσει. Ήταν λες και αυτά τα παιδιά αναζητούσαν την άδεια να βγουν ένα ραντεβού, αλλά η κουλτούρα της εποχής τους δεν τους το επέτρεπε». 

Είναι ακραίο, αλλά το να ξεφύγει κάποιος από την παγίδα του εύκολου σεξ είναι ταμπού, όπως και οι προγαμιαίες σχέσεις τη δεκαετία του ?60, αναφέρει σε κάποιο σημείο η ειδικός.

Back to basics

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε το Εργαστήριο Υγιεινής του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, 25% από τους 625 νέους που συμμετείχαν δήλωσαν ότι σε διάστημα ενός έτους είχαν παραπάνω από δύο ερωτικούς συντρόφους. Από την άλλη, παγκόσμια έρευνα μεγάλης εταιρείας προφυλακτικών που έγινε πριν από ένα περίπου χρόνο αποκάλυψε ότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στα κράτη όπου το ποσοστό όσων θεωρούν ταμπού τη σεξουαλική παρθενικότητα είναι από τα πιο υψηλά, 30%. 

Οι νέοι ξεκινούν από νωρίς τη σεξουαλική τους δραστηριότητα, πειραματίζονται διαρκώς με διαφορετικούς συντρόφους, φοβούνται τα επικριτικά σχόλια των γύρω τους και στο τέλος δεν νιώθουν ευτυχισμένοι. Δεν είναι όμως οι μόνοι. Δύο με τρεις γενιές ανθρώπων τη σημερινή εποχή χρειάζονται κάτι παραπάνω από την εύκολη σεξουαλική απόλαυση. 

Αυτό ακριβώς είναι το συμπέρασμα-πρόταση του βιβλίου της Φρέιτας. Όχι βέβαια η αποχή, το τέλος των σεξουαλικών επαφών, αλλά η επιστροφή σε κάτι πιο ουσιαστικό και αληθινό, πασπαλισμένο με συναίσθημα, τρυφερότητα και αγάπη. Σε μια εποχή βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, στην οποία όλες οι αξίες και τα βασικά συστατικά της ζωής μπαίνουν και πάλι στο μικροσκόπιο του καθενός και επαναπροσδιορίζονται, καλό θα ήταν να ξαναρίξουμε μια ματιά σε αυτό που πραγματικά θέλουμε και έχουμε ανάγκη. Ακόμα κι αν είναι εντελώς διαφορετικό από εκείνο του διπλανού μας, ακόμα κι αν φαντάζει υπερβολικά ντεμοντέ. 
Διότι κι εκείνη ακόμα η Σαμάνθα της γνωστής σειράς -το είδωλο της σεξουαλικής απελευθέρωσης των γυναικών- στο τέλος της ημέρας αποφάσισε ότι ήθελε κάποιον να της κρατάει το χέρι.

psixologikosfaros

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ