Hieronymous Bosch, The temptation of St Anthony (λεπτομέρεια)
Ο κόσμος γύρω καίγεται, στα παλιά δέντρα φυτρώνουν νέες σπίθες, ζούμε για την ημέρα που η φωτιά θα νικήσει το κύμα. Δεν σταμάτησαν ποτέ οι πόλεμοι, τα αμπέλια στη Μεσόγειο και οι λειχήνες στο Θιβέτ μεγαλώνουν πάνω σε ανενεργές νάρκες, κάθε γενιά κληροδοτεί στην επόμενη το δικό της Βατερλό.
Το κορμί μου όμως καίγεται
Έτσι ήταν πάντα θα πεις, οι πόλεμοι θα σταματήσουν όταν η γη θα εκραγεί. Ψάχνοντας για σωτηρία σε έναν κόσμο που αρνείται να σωθεί, στέλνουμε μικρές κραυγές απελπισίας εναλλάξ με κιτρινισμένα γράμματα βοήθειας, τα δικά μας μπουκάλια ταξιδεύουν στην θάλασσα κουβαλώντας μια ρωγμή και έναν δανεικό αναπτήρα.
Το τσιγάρο μου στέλνει σήματα καπνού
Το κραχ από το κρακ απέχει ένα γράμμα, όσο αυξάνεται το ύψος της πτώσης, τόσο μεγαλώνει το ράγισμα, μέχρι να σπάσει η γυάλα και τα κομμάτια της να κόψουν τα δάχτυλα που την έφτιαξαν. Μας προσφέρονται απλόχερα τεχνητές αναπνοές από χαλασμένες μάσκες οξυγόνου, για να μάθουμε να αναπνέουμε μόνοι μας πρέπει να αντέξουμε για λίγο χωρίς ανάσα.
Έχεις δει βλέμμα να αναστενάζει;
Ο φόβος νίκησε εκείνη την πρώτη στιγμή που σε έπεισαν ότι όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες. Για να τον νικήσεις πρέπει να σπείρεις θύελλες πρώτος εσύ, μέχρι την άκρη του φόβου, εκεί που το τέλος της γης γεννά καινούριους ανέμους.
Η άκρη της γης είναι τα δάχτυλά σου
Η τελευταία φωτογραφία του πολέμου θα δείχνει μια μάσκα οξυγόνου να βυθίζεται στην θάλασσα.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.