Περί συνειδητότητας και εξέλιξης.

Κανείς στην πραγματικότητα δεν μπορεί να ορίσει τι είναι η συνειδητότητα και κατά αυτό, κανείς δεν μπορεί να γνωρίσει τι είναι η συνειδητότητα μεσα από ένα ορισμό. Γιαυτο ειναι αδύνατον κάποιος να προβάλει τι ειναι η συνειδητότητα στο μελλον και να το φτάσει!!  

Η συνειδητότητα είναι κάτι που μπορεί ο καθένας να γνωρίσει μεσα του με έναν άμεσο τρόπο.. θα έλεγα αυτοαναγνώριση! Έτσι η συνειδητότητα είναι μια δυνατότητα που ο κάθε άνθρωπος έχει… αλλα αυτή η συνειδητότητα έχει επισκιαστεί από κάποια ταύτιση με ένα εγώ που λέει «εγώ είμαι». Αυτό το «εγώ είμαι»  είναι η ψευδής αίσθηση του εαυτού η οποία αλλάζει ανάλογα με το ποιο εγώ έχουμε ταυτιστεί.

Εάν είμαστε θυμωμένοι έχουμε το εγώ «αίσθηση του θυμού», εάν είμαστε τεμπέληδες έχουμε την «αίσθηση του εγώ τεμπελιάς» και αυτό είναι κάτι που αλλάζει συνεχώς έχοντας μια μηχανική αντίδραση ,στην σκέψη, στα συναισθήματα στην πράξη. Αυτή η μηχανική κατάσταση είναι η ψευδής αίσθηση του εαυτού που εμείς γνωρίσουμε ως είμαι.

Αυτή η μηχανικότητα δεν ζει στο παρόν, δεν μπορεί να αυτογνωριστεί και πάντα ζητά το καλύτερο, προβάλλοντας τον εαυτό της σε μια ιδεώδης και μεγαλειώδης κατάσταση στο μέλλον … ένα υπερ εγώ. Μια μεγαλομανία. Κάποτε στο μέλλον θα γίνει κάτι σπουδαίο!! Αυτό θεώρει και εξέλιξη.. κάπου στο μέλλον ..μετά. Τώρα είναι ο κατώτερος εαυτός και μετά θα γίνει ο ανώτερος..

Η αλήθεια είναι ότι η απουσία συνειδητότητας και η ταύτιση με κάτι που η συνείδηση δεν είναι ,όπως κάποιο εγώ ,δημιουργούν την πλανεμένη, την ψευδή αίσθησης του «είμαι αυτό». Αυτό που λένε «ανώτερος εαυτός».. είναι πάντα παρών.. είναι τώρα εδώ, δεν βρίσκεται καπου στο μέλλον, είναι η δυνατότητα που έχουμε κάθε στιγμή να είμαστεσυνειδητά οντα.

Ο ανώτερος εαυτός στην πραγματικότητα είναι η ουσιαστική μας φύση και είναι πάντα παρούσα. Κάποιες φορές έχουμε κάποιες αναλαμπές από αυτό και νιώθουμε έμπνευση και χαρά χωρίς λόγο.. Για αυτό θα έλεγα πως δεν έχουμε ανώτερο και κατώτερο εγώ ή ανώτερο και κατώτερο εαυτό.. αλλα απουσία συνειδητότητας και παρουσία συνειδητότητας και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει πάντα στο τώρα. Το πρώτο είναι μιαμηχανική κατάσταση που αντιδρά μεσα από τα εγώ και αυτό είναι κάτι που κάποιος μπορεί να χαρτογραφήσει σε ψυχολογικό επίπεδο και το δεύτερο είναι μια ελεύθερη αυθόρμητη συνειδητότητα που δρα πέρα από όλες τις μηχανικότητες. Αν δεν δρα σε κανένα εξωτερικό ερέθισμα, παραμένει στην αρχική της κατάσταση αυτοανγνωρίζοντας την παρουσία της!!

Οι άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν συνειδητότητα.. αλλα δυστυχώς κοιμούνται.. δηλ ζουν με την απουσία της. Αυτή λοιπόν η παρουσία δηλ η συνειδητότητα, μπορεί να ενεργοποιηθεί και να αυξηθεί ανεβαίνοντας επίπεδα εξέλιξης!! Αρχίζουμε να έχουμε συνειδητότητα όταν αρχίζουμε να νιώθουμε τον εαυτό  μας.. όχι να τον σκεπτόμαστε.. αλλα να τον νιώθουμε ως μια σιωπηλή παρουσία.. αυτή η παρουσία δεν είναι ένα αντικείμενο παρατήρησης, αλλα η παρατήρηση απορρέει από αυτόν. Έτσι η συνείδηση δεν παρατηρεί τον εαυτό της επειδή δεν υπάρχει απόσταση μεταξύ του παρατηρητή και του παρατηρουμένου.

Τέλος πάντων ,όπως είπα και στην αρχή, η συνειδητότητα δεν μπορεί να οριστεί και να περιγράφει από τον νου. Σημασία έχει ότι κάποιος ξεκινά με την ενθύμηση του ότι γίνεται αισθητός και αυτό είναι κάτι που πρέπει να διατηρεί σε ότι κάνει. Αυτή η αίσθηση παρουσία, μας επιτρέπει να αποστασιοποιούμαστε από τα διάφορα εγώ που εμφανίζονται και να μπορούμε να τα παρατηρούμε και να τα κατανοούμε σε όλα τα επίπεδα όπως τοδιανοητικό, το συναισθηματικό και στο κινητικό-ένστικτο-σεξουαλικό και ταυτόχρονα να είμαστε αισθητοί!!

Έτσι όσο πιο πολύ ζούμε με συνειδητότητα μεσα στην καθημερινότητα ,τόσο πιο πολύ αποταυτιζόμαστε από όλα αυτά που η συνείδηση δεν είναι, με αποτέλεσμα, η συνείδηση να εξελίσσεται στον βαθμο της αυτοσυνείδησης.

Μετά υπάρχει και άλλη εξέλιξη, κοσμική.. αλλα αυτό δεν είναι επί του παρόντος.

Έτσι η συνείδηση αναπτύσσεται και εξελίσσεται μεσα στο τώρα, σπάζοντας όλες τις μηχανικές ταυτίσεις από τα εγώ. Αυτή η ανάπτυξη και η εξέλιξη δεν έχει να κάνει με  μια φανταστική προβολή στο μέλλον.. αλλα με μια συνειδητή αποτάυτιση από όλα τα νομίζω ,στο τώρα. Η συνείδηση είναι τώρα εδώ.. δεν είναι καπου αλλού, δεν είναι μια προβολή αλλα μια δυνατότητα που όλοι έχουμε μεσα μας. Το θέμα είναι να μπορέσει καποιος να εχει σωστό προσανατολισμός ως προς τα πού θα πάμε; Θα πάμε προς τα «μεσα» και αυτό το «μεσα», δεν έχει απόσταση αλλα αύξουσα εξέλιξη και αποταυτιση από όλες τις ταυτίσεις.. Έχουμε την δυνατότητα.. αρκεί να την «εκμεταλλευτούμε».

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ