Στο άρθρο αυτό θα γράψω τις προσωπικές μου μαρτυρίες από την αρθρίτιδα μου και την πρακτική θεραπεία που εφάρμοσα με δηλητήριο μέλισσας.
-ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΟ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ.
-ΔΕΝ ΠΑΡΟΤΡΥΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΒΑΣΕΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ.
Από το 2003 ξεκίνησα να έχω ενοχλήσεις στο αριστερό μου γόνατο (περιοδικά πρηζότανε και πονούσε).Στην αρχή δεν έδωσα σημασία όταν όμως το πρήξιμο πέρασε και στο δεξί μου γόνατο και έγινε μόνιμο και στα δύο άρχισα να το ψάχνω. Ξεκίνησα εργαστηριακές εξετάσεις οι οποίες δεν έδειχναν κάτι συγκεκριμένο.
Από την όψη των γονάτων όλοι οι γιατροί πίστευαν ότι πρόκειται για ρευματοειδή αρθρίτιδα παρόλο που τα εργαστηριακά ήταν αρνητικά.
Επειδή σε όλη μου τη ζωή αποφεύγω τα χημικά φάρμακα και προσπαθώ να παλέψω τις αρρώστιες με εναλλακτικές μεθόδους έτσι έκανα και τώρα. Δυστυχώς όμως η βελτίωση με την ομοιοπαθητική που είδα ήταν πάρα πολύ μικρή.
Έφτασα σε κάποιο σημείο όπου άρχισα να χάνω τις ελπίδες μου και απευθύνθηκα σε κάποιον ρευματολόγο για βοήθεια. Καινούργια σειρά εξετάσεων, αρθροσκόπησης και ξεκίνημα νέας θεραπείας με ήπια χημικά φάρμακα για αρχή (κατόπιν απαίτησης μου) μήπως και δούμε κάποια αντίδραση.
Δυστυχώς με τον καιρό η κατάσταση χειροτέρευε και πλέον ήταν πάρα πολύ δύσκολο να βρω παντελόνια να με χωράνε στα γόνατα και φυσικά δεν μπορούσα να λυγίσω τα γόνατα μου.
Μετά και από αυτήν την αποτυχημένη θεραπεία ο γιατρός μου ανακοίνωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή είναι η θεραπεία με μεθοτρεξάτη και τα αντίστοιχα πολύ ισχυρά χημικά φάρμακα. Η αλήθεια είναι ότι προς στιγμήν είπα στον εαυτό μου «δεν έχω άλλη επιλογή, θα το κάνω».
Μόλις γύρισα σπίτι μου και το ξανασκέφτηκα αποφάσισα να ασχοληθώ συστηματικά και να ψάξω μέσω διαδικτύου για άλλη εναλλακτική μέθοδο θεραπείας και να τη δοκιμάσω για τρεις μήνες και αν δεν γίνει τίποτα τότε να ξεκινήσω την κλασική θεραπεία.
Επί δύο εβδομάδες έψαχνα ασταμάτητα μέσα στο καλοκαίρι ,μέχρι που έπεσα πάνω σε άρθρα που παρουσίαζαν τη μέθοδο θεραπείας με τσιμπήματα μελισσών. Μου ήρθε αμέσως στο μυαλό η προτροπή μιας εναλλακτικής θεραπεύτριας που μου το είχε προτείνει πριν 3 χρόνια και εγώ θεώρησα ότι δεν μπορεί να είναι τόσο δραστική μέθοδος ώστε να μπορεί να με βοηθήσει στην κατάσταση που είχα φτάσει.
Ήξερα ότι δεν ήμουν αλλεργικός στο τσίμπημα της μέλισσας, την πρώτη μέρα έπιασα μία μέλισσα και την έβαλα να με τσιμπήσει, και σιγουρεύτηκα. Οπότε από την δεύτερη φορά και μετά ξεκίνησα να βάζω από δύο μέλισσες.
Αυτό επαναλαμβανότανε τρεις φορές την εβδομάδα ώσπου μετά από διάστημα ενός μήνα έφτασα να βάζω από 6 μέλισσες σε κάθε γόνατο κάθε μέρα. Στο δεύτερο μήνα τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Τα γόνατα ξε-πρήστηκαν και απόκτησα πάλι γόνατα «κινητικά» (μπορώ πλέον να κάνω ξανά βαθύ κάθισμα).
Βέβαια έχει γίνει ζημιά στις αρθρώσεις όλα αυτά τα χρόνια που μάλλον δεν επανορθώνεται(εννοείται ότι από την αρχή όλων των θεραπειών έπαιρνα και παίρνω συμπληρώματα σε «λάδια» και γλουκοσαμίνες, χονδροητίνες).
Έκανα μετά τέσσερις μήνες μια επίσκεψη στο ρευματολόγο μου και δεν πίστευε στα μάτια του. Ότι δεν μπορούσαν να κάνουν αυτοί (κλασική ιατρική και χημική φαρμακολογία) το έκανε ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ ΕΜΕΝΑ μια απλή και ταπεινή μέλισσα.
Βέβαια για να καταφέρω να γιατρευτώ θυσίασα εκατοντάδες μέλισσες που δεν ήταν και δικές μου. Τις μέλισσες τις μάζευα κάθε μέρα από τα δύο τεράστια δεντρολίβανα που έχω στην αυλή μου. Για να σταματήσω πλέον τη θυσία ξένων μελισσών αποφάσισα να πάρω δύο «μελίσσια».Θα έχω πάντα δικές μου μέλισσες για θεραπεία, παραγωγή μελιού(λέμε τώρα..) και καλύτερη επικονίαση των οπωροφόρων μου.
Οι αναφορές στο διαδίκτυο είναι πάρα πολλές, δώστε στο γούγλη : beevenom,bee sting κτλ. Ακόμα και στο YouTube μπορείτε να δείτε εφαρμογή σε νοσοκομείο της Κίνας σε ασθενείς με αρθρίτιδες ακόμα και σκλήρυνση κατά πλάκας.
Όλα αυτά αν τα αναφέρεται σε γιατρό στην Ελλάδα θα σας χλευάσει το λιγότερο.
ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΟΡΗΓΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ , ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΣΤΕ ΠΑΝΤΑ.
ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΑΛΛΕΡΓΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΕΙ ΜΟΙΡΑΙΟ.
Κείμενα :
http://organicbeeproducts.blogspot.com/2007/11/bee-venom.htmlΜιας πρώτης μου εξαδέρφης η πεθερά, την δεκαετία του ’60, ήταν σε ηλικία περίπου 70 χρονών και υπέρβαρη. Στην ηλικία και τα κιλά προστέθηκε και η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η γυναίκα καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα. Το οξύ πρόβλημα που δημιουργήθηκε, το έλυσαν οι μέλισσες !
Στα πρώτα εξαδέρφια περιλαμβάνονται και μελισσοκόμοι. Ο ένας λοιπόν γνωρίζοντας την ιδιότητα του κεντριού, έφερνε μέλισσες από τις δικές του και τις έβαζε να τσιμπάνε την γυναίκα στα γόνατα. Μετά από ολιγοήμερη εφαρμογή, η γυναίκα άρχισε να περπατά και με τη μέθοδο αυτή που επαναλαμβανότανε σε τακτά χρονικά διαστήματα, ποτέ δεν υπέφερε ξανά και πολύ περισσότερο δεν καθηλώθηκε στο κρεββάτι ή σε καρέκλα.
Βασική προϋπόθεση όπως και εσύ δύο φορές τόνισες, ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΗΣΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ, ΑΛΛΕΡΓΙΚΟΣ ΣΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ.
To γεγονός το ανέφερα για να τονίσω οτι μολονότι αυτή η δυνατότητα που έχει το κεντρί της μέλισσας είναι από πολύ-πολύ παλιά γνωστή και εφαρμοσμένη τουλάχιστον στον κόσμο των μελισσοκόμων, δεν γνωρίζω να έτυχε επιστημονικής διερεύνησης, όπως πιστεύω οτι έπρεπε να γίνει.
Γιά προφανείς μάλλον λόγους. Ενώ η εκμετάλλευση της πρόπολης, ενός από τα παράγωγα της μέλισσας που χρησιμοποιείται και στην οικολογική γεωργία σαν μυκητοκτόνο, έχει ευρύτατη εφαρμογή στα καλλυντικά, επίσης για προφανείς λόγους.
Περιττό να σου πώ ότι ο συγκεκριμένος μελισσοκόμος 80άρης πλέον, ο οποίος ουδέποτε φόρεσε μάσκα ή στολή, αδιαφορώντας για το πόσες μέλισσες τον τσιμπούσαν, ποτέ δεν παραπονέθηκε για ενόχληση ή πόνο σε οποιαδήποτε άρθρωση του σώματός του.
Χαίρομαι που είσαι παρέα μας και εύχομαι να είσαι υγιής πάντα.
ΠΗΓΗ
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.