Μου είναι δύσκολο να πιστέψω πως μερικοί εκπρόσωποι του Θεού, μεταχειρίζονται τους αφορισμούς για να συνετίσουν κάποιον άνθρωπο για οποιοδήποτε λόγο. Ο αφορισμός στην ουσία είναι μια ποινή σε μορφή κατάρας και αναθέματος και αυτό με προβληματίζει πολύ σαν άνθρωπο. Το λέω γιατί μελετώ τον λόγο του Θεού και ξέρω πως εκείνος ήρθε στην γη για να διδάξει την αγάπη. Ποτέ δεν αφόρισε κανέναν άνθρωπο ούτε ακόμα και αυτούς που τον σταύρωσαν, για όλους είχε ένα ελαφρυντικό. Για να τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα και σύμφωνα με αυτά που διδαχτήκαμε, ο Θεός μας έδωσε την ελεύθερη βούληση. Αυτό θα πει πως κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να σκέφτεται και να ενεργεί όπως θέλει, δηλαδή ελεύθερα και δημοκρατικά, το αν κάνει λάθη και πέφτει σε αδικήματα, σύμφωνα πάντα με τον λόγο του Θεού θα λογοδοτήσει όταν έρθει η ώρα του, σε εκείνον.
Όταν κατέβηκε στην γη, ήταν για να μας δείξει τον τρόπο, πως θα πρέπει να ζήσουμε σύμφωνα με την επιθυμία του και έτσι να μπορέσουμε να βρεθούμε κοντά του όταν θα έρθει η ώρα. Καταρχάς μας δίδαξε την αγάπη, έπειτα την καλοσύνη, ήρθε απλός χωρίς πλούτη και ταπεινά μας έδειξε με παραβολές ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος. Είχε την υπομονή να μιλάει ώρες ατέλειωτες με γαλήνη και αγάπη για όλο τον κόσμο. Ο Χριστός μας άφησε μια κληρονομιά φεύγοντας και αυτό είναι ο λόγος του. Βασικό θεμέλιο της κληρονομιάς είναι η αγάπη, αυτό είναι στην ουσία ο Θεός αγάπη. Αν ένας άνθρωπος δεν έχει στην καρδία του το θεμέλιο αυτό, τότε όλα σωριάζονται γύρω του.
Διαβάζω πολλά παράδοξα και δεν ξέρω αν είναι λάθος ερμηνείες που ηθελημένα κάποιοι έκαναν, με σκοπό τον εκφοβισμό του ανθρώπου. Ο φόβος δεν είναι σωστό να υπάρχει, γιατί τότε θα ενεργεί κάποιος ψεύτικα μόνο και μόνο για να είναι αρεστός στην εκκλησία, έστω και αν από μέσα του όλα είναι σάπια και μαύρα από την κακιά. Τι να το κάνω εγώ τον δήθεν καλό, που φορά ένα προσωπείο για να με ξεγελάσει; Διάβασα ακόμα ένα άλλο που μου προκάλεσε εντύπωση μεγάλη και που με κάνει να σκέπτομαι, πως είναι δυνατόν να γράφονται αυτά που αναιρούν τον σκοπό και την διδασκαλία του Θεού; Στην επιστολή Α' προς Κορινθίους 5:5, ο Απόστολος Παύλος λέει ότι ο αφορισμός είναι ένας τρόπος παράδοσης του αμαρτωλού σε κάποιο σατανά η σε κάποιο δαιμόνιο, ώστε να τον ταλαιπωρήσει και να ξαναγυρίσει πίσω στην εκκλησία. Μα αυτό είναι τιμωρία μεγάλη, έρχεται σε αντίθεση με την ελεύθερη βούληση που μας έδωσε και δεν μπορώ να το καταλάβω με το φτωχό μου μυαλό. Όταν ένα άτομο αφοριστεί από την εκκλησία δεν μπορεί να εισέλθει σε αυτή και αποκόβεται, έτσι πως θα γυρίσει πίσω και πως θα μετανοήσει;
Για τους κληρικούς πάλι η τιμωρία έχει πιο ήπια μορφή, απλά γίνεται καθαίρεση από το αξίωμα του και γυρίζει στον μοναχισμό αν θέλει. Δηλαδή ένας εκπρόσωπος του Θεού, που πρέπει να δίνει το σωστό παράδειγμα και να έχει την εσχάτη των ποινών, αν παραπέσει σε κάποιο μεγάλο αδίκημα, απλά πάει περίπατο στην εξοχή, τέλεια. Και τώρα έχω μια ερώτηση και θα ήθελα αν την διαβάσει κάποιος κληρικός να μου απαντήσει σε αυτό το θέμα, γιατί αυτό και αν δεν καταλαβαίνω. Την Κυριακή της ορθοδοξίας μια μέρα που πρέπει να γιορτάζουμε με κατάνυξη και αγάπη προς τον Θεό, μέσα στην εκκλησία ψάλλουν εφτά αφορισμούς κατά των Ελλήνων. Αυτό για να πούμε και την αλήθεια δεν το γνώριζα, παρόλο που δεν έχω χάσει σχεδόν καμιά Κυριακή της ορθοδοξίας. Ομολογώ όμως πως αν κάποιος φίλος δεν μου το επισήμανε, εγώ ποτέ δεν θα το πρόσεχα.
Αυτή την εκδοχή διάβασα και παρακαλώ να με διαψεύσετε, αν κάνω λάθος θα το δεχτώ και θα ζητήσω συγνώμη, αν ευσταθεί το επιχείρημά σας. Αλλά αν είναι έτσι όπως τα γράφω, θα σας παρακαλέσω να αποσύρετε τους αφορισμούς, γιατί με θίγει πρώτα από όλα σαν Ελληνίδα και μετά σαν Χριστιανή.
Μύριαμ Κ. Ρόδος
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.