Όσο ο Άνθρωπος έχει καρδιά, η Αγάπη θα διατρυπά ακόμα και το τσιμέντο που τον έχτισαν, για να ανθίζει ο Έρωτας και η Ζωή, μέσα στον Θεό…

                                    

Αφορμή γι' αυτό το θέμα μου έδωσε μια γλυκιά Ψυχή... 

μου θύμησε κάτι που είχα γράψει...ήμουν δεν ήμουν στα 20! 

Μα και πάλι...αν χρειαζόταν, το ίδιο ακριβώς θα έγραφα... 
Δεν με ενδιαφέρει ο κόσμος των "μεγάλων"...ΚΑΘΟΛΟΥ μάλιστα!
Ας κρατήσει όποιος θέλει την κριτική του και την αναξιότητα που βλέπει στους άλλους...Εγώ στους άλλους βλέπω μόνο την απλότητα και αυτήν ακολουθώ πάντα...


…..


<<<Θέλω να ουρλιάξω, αλλά όχι δεν θα το κάνω...γιατί όλοι περιμένουν από εμένα να φερθώ ώριμα...Να ξεπεράσω την ανάγκη μου, να ξεπεράσω την ψυχή μου...να ζω για ότι φαίνεται...Και εγώ πρέπει να είμαι ένας ώριμος άνθρωπος, να μην κάνω λάθη...Στήνω στον τοίχο τον εαυτό μου και τον πυροβολώ, γιατί ακόμα έχω συναισθήματα που δεν μου επιτρέπονται, δεν επιτρέπονται στους ώριμους ανθρώπους, στους επιτυχημένους...Και εγώ παλεύω μεταξύ αποτυχίας και επιτυχίας, γιατι δεν αντέχω τις κρίσεις τους!

Με έμαθαν να διεκδικώ και τώρα θέλουν να μου το πάρουν πίσω...
Και πριν καλά καλά μάθω τι είναι Αγάπη, με βάζουν να την απαρνηθώ, γιατί πρέπει να μοιάζω τέλειος, σαν και εκείνους...Και εκείνοι, οι τέλειοι δεν αγαπάνε, φοβούνται να αγαπήσουν γιατί αυτό σημαίνει ανωριμότητα, λένε...

Δεν θέλω να δώσω τίποτα...Βρε ουστ! Θα κάνω ότι θέλω...Και θα κλάψω και θα ζηλέψω και θα γίνω ο πιο κακός άνθρωπος του κόσμου...Αλλά τουλάχιστον θα είμαι εγώ στο ποσοστό που σε γνωρίζω Εαυτέ μου...Εσύ μόνο μπορεις να με βοηθήσεις να ωριμάσω σαν παιδί...Δεν μου αρέσει ο κόσμος των "μεγάλων" ανθρώπων...Τους τον χαρίζω...Εγώ θέλω να μπω αγνά στο Βασίλειο του θεού...και ας ειναι μόνο ο δικος μου θεός εκεί...
Θα μάθω να αγαπάω θέλουν δεν θέλουν... >>>

….


ένας Ανθρωπος ποτέ δεν αγωνίζεται να είναι καλός!
Γιατί σ' αυτόν τον αγώνα τον μόνο που βλάπτει είναι τον Εαυτό του, μετά και τους άλλους.

Περπάτα τον δρόμο σου, μου είχε πει στην αρχή ο Δάσκαλός μου, σαν να μην υπάρχουν άλλοι άνθρωποι γύρω σου...Νιώσε τον Εαυτό Σου και ακολούθα τον...όπως και να είναι, αυτή είναι η εμπειρία που του υπολείπεται...που χρειάζεται για να Είσαι αληθινός!
Η Αλήθεια βρίσκεται μέσα στην ατέλεια και αυτό να το θυμάσαι!
Είναι ο μόνος τρόπος να βιώσεις την Αγάπη...να ακολουθείς το μη αποδεικνυόμενο...Γιατί τις αποδείξεις δεν θα στις δώσουν οι άλλοι, αλλά η Ζωή Σου...η Ζωή Μου!

Πως να αρνηθούμε την Αλήθεια? Θεωρώ ότι το να γίνουμε ψεύτικοι είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο!
Δυο μάσκες και την φτάσαμε την ψευτιά...
Αλλά μας αρκεί?

΄Εμαθα να μιλάω με τον θεό, απλά γιατί τον κοίταξα με απλότητα...
Την επιτήδευση και την τελειότητα την άφησα γι' αυτούς που έχουν ανάγκη να αποδείξουν ότι ζουν...Εγώ δεν το έχω ανάγκη πια! Το πίστεψα, το πίστεψες…και αυτό έχει σημασία, μεταξύ μας…

...γιατί η Αλήθεια, από όποιον δρόμο κι αν έρχεται, είναι μόνο η Αλήθεια!

<<<<Πολλοί άνθρωποι υιοθετούν ένα φαινομενικά σωστό τρόπο ζωής μόνο και μόνο γιατί φαντάζονται ότι θα τους κρίνει ο Θεός ή κάποιος Διδάσκαλος, ή και ο ίδιος ο κόσμος. Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον αυτοί οι άνθρωποι είναι ο πραγματικός τους Εαυτός. Οι Κοσμικοί Διδάσκαλοι προτιμούν ανθρώπους γεμάτους ελαττώματα που το παραδέχονται, παρά υποκριτές γεμάτους ενοχές που ζουν μια "έννομη ζωή". Δεν κρίνουν κανένα γιατί αναγνωρίζουν ότι και οι ίδιοι κάποτε βρισκόντουσαν σε ένα στάδιο, κατά το οποίο ήσαν γεμάτοι ατέλειες και ελαττώματα, και βλέπουν αυτήν την εικόνα ως μια φυσική συνέπεια του θείου σχεδίου>>>
(από το βιβλίο «Επιστολές των Διδασκάλων της Σοφίας»)


Ας το γνωρίζουν οι γονείς όταν καταπιέζουν τα παιδιά τους να γίνουν τέλεια…

το θέμα είναι ότι δεν παίρνουν είδηση ότι γίνονται ο μεγαλύτερος εχθρός του παιδιού τους...
Ζουν στην κοσμάρα τους και δεν καταλαβαίνουν ότι τα ναρκωτικά και οι τραμπουκισμοί δεν είναι η αθλιότητα της κοινωνίας, αλλά η δική τους αθλιότητα, που τα συντηρεί...

Και πάντα αυτή η πεποίθηση, οτι κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, κάνει τον κόσμο τούτον του Θεού, την κόλαση που φοβούνται μετά τον θάνατό τους...

όποιος έχει αφτιά ακούει, αλλά μάλλον εκείνοι έχουν τα αφτιά στην τσέπη τους, δυστυχώς!


Το αφιερώνω στα καταπιεσμένα Παιδιά του Κόσμου τούτου, που κάποιοι εκουσίως τους έκρυψαν τον ήλιο και την ελπίδα, απλά για να τα κάνουν καλούς ανθρώπους, ξεχνώντας ότι ο Άνθρωπος δεν επιστρέφει στην Πηγή του μέσω διπλωμάτων εξειδίκευσης, ούτε μέσω ακόμα και του πιο ακριβοπληρωμένου μέσου μεταφοράς, αλλά μόνο μέσω Αγάπης…

Όσο ο Άνθρωπος έχει καρδιά, η Αγάπη θα διατρυπά ακόμα και το τσιμέντο που τον έχτισαν, για να ανθίζει ο Έρωτας και η Ζωή, μέσα στον Θεό…


ΒΑΣΩ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ