ΤΟ ΑΙΘΕΡΙΚΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ

Όχι μόνο το φυσικό σώμα, αλλά όλες οι ζωντανές μορφές στη φύση έχουν ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Το πεδίο αυτό είναι ένα λεπτό πρότυπο γύρω από το οποίο δομείται το φυσικό σώμα.

Σε παλιότερες εποχές οι άνθρωποι γνώριζαν γι’ αυτό το σώμα και το ονόμαζαν

αιθερικό ή λεπτό σώμα.

Πριν από λίγο καιρό επιστήμονες στην Αμερική ανακάλυψαν ότι όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί είναι χωμένοι μέσα σε ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο πάνω στο πρότυπο του οποίου και με το οποίο δομείται το φυσικό σώμα.

«Στο αναπτυσσόμενο έμβρυο, το ηλεκτρικό πρότυπο αναπτύσσεται χέρι με χέρι με την ανάπτυξη του όλου μηχανισμού».

«Μάνας» 29 Δεκ. 1948.

Αυτό το ηλεκτρομαγνητικό πρότυπο έχει δυο τύπους ενέργειας, δυναμική και μαγνητική.

Καθώς οι δυο αυτές ενέργειες δρουν και αντιδρούν η μια πάνω στην άλλη, δημιουργούν δίνες δύναμης, οι οποίες χειρίζονται αιθερική, αστρική και νοητική ύλη, εγκαθιδρύοντας μια γραμμή επικοινωνίας ανάμεσα στο φυσικό – αστρικό – νοητικό επίπεδο και στα ανώτερα πεδία.

(Χ. Σαραϊνταριάν, Ο Κόσμος μέσα στον Άνθρωπο, Κεφαλαίο IV.)

Το αιθερικό σώμα ενός μυημένου είναι δομημένο από τους τέσσερις ανώτερους αιθέρες, οι οποίοι στην εσωτερική ορολογία είναι η βουδική, ατμική, εναδική και Θεία Ουσία. Είναι ένα δίκτυο ενεργειών και μας έχουν πει ότι μέσω αυτού του ιστού κυκλοφορεί ένα χρυσαφένιο πυρ.

Στην αρχαία εποχή το αιθερικό σώμα ονομαζόταν «χρυσαφένιο κύπελο».

Οι δίνες ενέργειας, στην εσωτερική φιλοσοφία, ονομάζονται κέντρα ή λωτοί.

Οι άμεσες υλοποιημένες προβολές αυτών των κέντρων είναι οι αδένες, ειδικά οι ενδοκρινείς αδένες μέσω των οποίων τα κέντρα ελέγχουν το κυκλοφορικό και το νευρικό σύστημα.

(Χ. Σαραϊνταριάν, Χριστός, το Αβατάρ της Θυσιαστήριας Αγάπης, Κεφάλαιο XIX.)

Το αιθερικό σώμα, μέσω των κέντρων, ζωογονεί και ενεργοποιεί το φυσικό σώμα και το φέρνει σε επαφή με τα ανώτερα πεδία, με την ενέργεια του σώματος του πλανήτη και με το ηλιακό σύστημα. Στην αρχή τα κέντρα αυτά δεν είναι πλήρως ενεργά. Μπαίνουν σε δραστηριότητα βαθμιαία καθώς η συνείδηση του ανθρώπου ξεδιπλώνεται και οι λεπτοί φορείς περνούν από μια διαδικασία μεταμόρφωσης και εξάγνισης.

Καθώς τα κέντρα ανοίγουν και γίνονται πλήρως ενεργά, ο άνθρωπος γίνεται ικανός να επικοινωνεί με τον ενορατικό, τον ατμικό και το Θείο Κόσμο σαν να γράφει αυτές τις επαφές στη συνείδηση του εγκεφάλου.

Τα εφτά κύρια κέντρα είναι

1) Το κέντρο της κεφαλής

2) Το κέντρο ανάμεσα στα φρύδια

3)Το κέντρο του λαιμού

4) Το κέντρο της καρδιάς

5) Το ηλιακό πλέγμα

6) Το ιερό κέντρο

7) Το κέντρο της βάσης της σπονδυλικής στήλης

Τα κέντρα αυτά ανοίγουν και γίνονται ραδιενεργά σαν αποτέλεσμα μιας ζωής αβλάβειας, υπηρεσίας και εσωτερικού διαλογισμού.

Το κάθε σώμα μας συντίθεται από εκατομμύρια εξελισσόμενων ζωών.

Οι ζωές αυτές είναι διανεμημένες στα εφτά επίπεδα του κάθε πεδίου, με τις πιο προχωρημένες ζωές στα ανώτερα επίπεδα.

Στο κέντρο αυτών των ανερχόμενων, εξελισσόμενων ζωών υπάρχει η μεγαλύτερη Ζωή, εκείνο το υπερ-κέντρο που ονομάζουμε Ψυχή.

Σε κάθε πεδίο οι πιο προχωρημένες ζωές αποτελούν τα κέντρα ή τους παράγοντες επικοινωνίας ανάμεσα στα κατώτερα και στα ανώτερα πεδία.

Μέσω των κέντρων περνάει η ενέργεια περισσότερης ζωής προς τα κατώτερα πεδία ή βασίλεια, τα οποία έλκονται με τη σειρά τους προς ένα ανώτερο επίπεδο μέσω της μαγνητικής δύναμης των κέντρων.

Όπως είναι ο άνθρωπος, έτσι είναι και ο Πλανητικός Λόγος.

Και Αυτός επίσης διαθέτει το αιθερικό και τα άλλα σώματα. Αυτά αποτελούνται από αναρίθμητα δισεκατομμύρια ζωές.

Οι πιο προχωρημένες ζωές εκείνου του πεδίου σχηματίζουν το κέντρο επικοινωνίας.

Για παράδειγμα:

1. Ολόκληρη η ανθρωπότητα είναι ένα κέντρο, η γέφυρα ανάμεσα στα υπερανθρώπινα και στα υπανθρώπινα βασίλεια.
2. Το επόμενο ανώτερο κέντρο είναι η Ιεραρχία, η οποία αποτελείται από τις πιο προχωρημένες ζωές του κέντρου που ονομάζουμε ανθρωπότητα.
3. Το επόμενο ανώτερο κέντρο είναι η Σαμπάλα, η οποία αποτελείται κυρίως από τις πιο προχωρημένες ζωές της Ιεραρχίας.

Μια ανθρώπινη ύπαρξη είναι ένα κύτταρο μέσα στο σώμα της ανθρωπότητας και η ανθρωπότητα σαν σύνολο αποτελεί το κέντρο του λαιμού του Πλανητικού Λόγου.

Η Ιεραρχία είναι το κέντρο της καρδιάς και η Σαμπάλα το κέντρο της κεφαλής.

Καθώς αυτά τα κέντρα που συντίθενται από πολλές ζωές προοδεύουν, προοδεύει επίσης και η μεγαλύτερη Ζωή και το αντίστροφο.

Καθώς η ανθρώπινη ψυχή προχωράει, οι ζωές που συνθέτουν τα σώματα του ανθρώπου, βαθμιαία περνούν σε ανώτερα υποπεδία και αποτελούν μέρη των κέντρων.

Τα κέντρα, πλανητικά ή ανθρώπινα, αναπτύσσονται, ανθίζουν και ακτινοβολούν περισσότερη ενέργεια και φως, καθώς ο ένοικος περνάει από στάδιο σε στάδιο και από τη μια μύηση στην άλλη.

Όταν ο Πλανητικός Λόγος λαμβάνει μια μύηση, τα κέντρα Του επηρεάζονται και μέσα από αυτά κυλάει περισσότερο φως, αγάπη και δύναμη με τις αναπόφευκτες τριβές και τα επακόλουθά τους.

Ο πλανήτης, με τον Πλανητικό του Λόγο, είναι μια ζωή η οποία αποτελεί μέρος του κέντρου μιας Μεγαλύτερης Ζωής.

Ο Ηλιακός μας Λόγος, με το ηλιακό σύστημα, αποτελεί ο ίδιος ένα κέντρο αλλά είναι επίσης και μια από τις ζωές που συνθέτουν ένα κέντρο για μια ακόμα Μεγαλύτερη Ζωή.

Κάθε κέντρο έχει αρκετούς μαγνητικούς δακτυλίους οι οποίοι αποτελούνται από ζωές σε διαβαθμισμένα επίπεδα.

Καθώς προχωράτε προς το κέντρο η δύναμη και το φως αυξάνονται, η συνείδηση διευρύνεται και στο κέντρο βρίσκεται το Πετράδι.

Κάθε κέντρο έχει το δικό του πετράδι. Όλα τα κέντρα μαζί έχουν ένα πετράδι.

• Ο ξεχωριστός άνθρωπος έχει ένα Πετράδι, τη Μονάδα.

• Η ανθρωπότητα έχει ένα Πετράδι, το Χριστό.

• Η Ιεραρχία έχει ένα Πετράδι, το Σανάτ Κουμάρα.

• Η Σαμπάλα έχει το δικό της Πετράδι, τη Μεγάλη Θυσία, το Σιωπηλό Παρατηρητή.

Όλα τα πετράδια του ίδιου πεδίου των πλανητών, σχηματίζουν αντίστοιχα κέντρα στον Ηλιακό Λόγο.

Για παράδειγμα:

• Ο Σιωπηλός Παρατηρητής μαζί με όλους τους άλλους Σιωπηλούς Παρατηρητές σχηματίζουν το κέντρο της κεφαλής του Ηλιακού Λόγου, τα πέταλα της θυσίας του Ηλιακού Δισκοπότηρου ή Λωτού.

• Όλοι οι Σανάτ Κουμάρα όλων των πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα σχηματίζουν το κέντρο της καρδιάς του Ηλιακού Λόγου, τα πέταλα της αγάπης του Ηλιακού Δισκοπότηρου.

• Όλοι οι Χριστοί όλων των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος σχηματίζουν το κέντρο του λαιμού του Ηλιακού Λόγου, τα πέταλα της Γνώσης του Ηλιακού Δισκοπότηρου.

Έτσι ο αναγνώστης μπορεί ναι αντιληφθεί την εξελικτική ατραπό, που αρχίζει από το άτομο και βυθίζεται μέσα στον ωκεανό του Σύμπαντος.

Στην εσωτερική φιλοσοφία μας έχει υπαινιχθεί ότι υπάρχει η κυανοτυπία ενός γιγαντιαίου λωτού στο διάστημα που αποτελείται από κοσμικές ενέργειες.

Ο λωτός αυτός είναι το ηλεκτρομαγνητικό σώμα του Κόσμου ή όλης της Δημιουργίας, στη Μητέρα – Διάστημα.

Εκτείνεται όχι μόνο στο κοσμικό φυσικό πεδίο αλλά φτάνει επίσης επάνω μέχρι το κοσμικό νοητικό επίπεδο όπου σχηματίζει ένα κοσμικό Δισκοπότηρο, έναν κοσμικό Μαγνήτη.

Πάνω σε αυτό το Μαγνήτη παίρνει μορφή ολόκληρη η Δημιουργία.

Είναι το αιτιατό σώμα του Κόσμου όπου διαμένει η Μεγάλη Ψυχή του Κόσμου.

Καθένα και όλα τα άτομα, κάθε Σπινθήρας σε κάθε μορφή, ελκύεται προς αυτόν τον Κεντρικό Μαγνήτη.

Είναι το σχέδιο για το οποίο κάθε «άτομο» και κάθε «κύτταρο» προορίζεται για να δομήσει το δισκοπότηρο της ζωής.

Μπορούμε οραματιστούμε το μεγάλο λωτό, με το χρώμα, την ενέργεια, τη συμφωνία, τη μαγνητική δύναμη, τη συνείδηση και τη διάνοιά του, από τον οποίο η ζωή του Κοσμικού Χριστού κατέρχεται μέχρι το κατώτατο άτομο της Δημιουργίας και γίνεται μια ατραπός επιστροφής στον Οίκο του Πατρός, στην Πατρίδα.

«Ο Κοσμικός Μαγνήτης παρέχει κατεύθυνση καθώς και προορισμό.

Σε ολόκληρη την εξελικτική διαδικασία πρέπει κάποιος να αναζητά αυτό τον προορισμό και το κεντρικό σημείο της εξέλιξης πρέπει να διαπιστώνεται».

(AGNI YOGA SOCIETY, Α π ε ι ρ ο σ ύ ν η, Τομ. I, παρ. 230.)

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ