Ο Μυστηριώδης ΄Ηλιος Της Μύησης

Από την εποχή του Αριστοτέλη ήδη τα μεγάλα Μυστήρια είχαν χάσει το αρχικό μεγαλείο και τη σοβαρότητα τους. Οι τελετές τους είχαν αχρηστευτεί και ως ένα μεγάλο βαθμό είχαν υποβαθμιστεί σε απλά ιερατικά θεάματα ή είχαν γίνει θρησκευτικές μιμήσεις. Είναι περιττό να αναφέρουμε πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αφού υπάρχει μια αξεδιάλυτη χρονολογική σύγχυση, τουλάχιστον μέχρι την εποχή του Αριστοτέλη. Αρκεί να πούμε ότι στην Αίγυπτο τα Μυστήρια ήταν γνωστά από την εποχή του Μήνη και ότι οι Έλληνες τα πήραν μόνον όταν τα έφερε ο Ορφέας από την Ινδία. Οι Παντού είχαν αποκτήσει παγκόσμια κυριαρχία και δίδασκαν τα "θυσιαστικά" Μυστήρια σε άλλες φυλές από το 3300 π.Χ. Πράγματι, όταν ο Ορφέας, ο γιος του Απόλλωνα ή Ήλιου, δέχθηκε από τον πατέρα του τη φόρμιγγα - την επτάχορδη λύρα, σύμβολο του επταπλού μυστηρίου της Μύησης - τα Μυστήρια ήταν ήδη πανάρχαια στην Κεντρική Ασία και την Ινδία. Έτσι, ακόμη και στις μέρες του Αριστοτέλη, ελάχιστοι ήταν οι αληθινοί μύστες που είχαν μείνει στην Ευρώπη, ακόμη και στην Αίγυπτο. Οι κληρονόμοι εκείνων που αφανίστηκαν από τα κατακτητικά ξίφη διαφόρων εισβολέων της αρχαίας Αιγύπτου, είχαν και οι ίδιοι εξαφανιστεί με τη σειρά τους. Όπως πριν από 8000 ή 9000 χρόνια το ρεύμα της γνώσης κυλούσε αργά από τα οροπέδια της Κεντρικής Ασίας στην Ινδία και προς την Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική, έτσι 500 χρόνια περίπου π.Χ. άρχισε να κυλάει πίσω προς την παλιά του πατρίδα και τόπο γέννησης. Στη διάρκεια των επόμενων δύο χιλιάδων χρόνων, η γνώση της ύπαρξης των μεγάλων Μυστών είχε σχεδόν χαθεί στην Ευρώπη. Ωστόσο, σε μερικά μυστικά μέρη, τα Μυστήρια εξακολουθούσαν να τελούνται με όλη την πρωταρχική τους αγνότητα. Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης εξακολουθούσε να ρίχνει το φως του στο νυχτερινό ουρανό. Ενώ το σκοτάδι είχε καλύψει το πρόσωπο ενός αμαθή κόσμου, το αιώνιο φως άναβε μέσα στα Άδυτα τις νύχτες της Μύησης. Τα αληθινά Μυστήρια δεν έγιναν ποτέ γνωστά. Η Ελευσίνα και η Άγρα για τα πλήθη, ο Θεός Ευβουλεύς, "της καλής συμβουλής", η μεγάλη Ορφική θεότητα για το νεόφυτο.


Ποιος είναι άραγε αυτός ο μυστηριώδης Θεός, τον οποίο πολλλοί ερευνητές συγχέουν με τον Ήλιο; Όποιος έχει κάποια ιδέα για την αρχαία αιγυπτιακή εξωτερική πίστη, ξέρει πολύ καλά ότι για τα πλήθη ο Όσιρις ήταν ο Ήλιος στον ουρανό, "ο Ουράνιος Βασιλιάς", ο Ρο-Ιμφάμπ. Οι Έλληνες ονόμαζαν τον Ήλιο "Οφθαλμό του Διός", όπως ο σύγχρονος ορθόδοξος Πάρσης έχει τον "Οφθαλμό του Ορμούζ". Ονομαζόταν, επίσης, "Παντεπόπτης Θεός" (πολυόφθαλμος), "Θεός Σωτήρας" και "αίτιον της Σωτηρίας". Διαβάστε τον πάπυρο του Παφέρονμες στο Βερολίνο, καθώς και τη στήλη, όπως αποδόθηκε από τον Μαριέτ-Μπεϊ:

Δόξα σε σένα, ω Ήλιε, θείο τέκνο! ... οι ακτίνες σου χαρίζουν ζωή στους αγνούς και σε όσους είναι έτοιμοι ... Οι Θεοί {οι Υιοί του Θεού} που σε πλησιάζουν τρέμουν από αγαλλίαση και δέος ... Εσύ είσαι ο πρωτογεννημένος, ο Υιός του Θεού, ο Λόγος.

Ο Ιάμβλιχος αποκαλεί τον Ήλιο "εικόνα της θείας διάνοιας ή Σοφίας". Ο Ευσέβιος, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Φίλωνα, ονομάζει τον ανατέλλοντα Ήλιο Αρχάγγελο, αρχαιότερο από όλους, προσθέτοντας ότι ο Αρχάγγελος που είναι πολυώνυμος είναι ο Λόγος ή Χριστός. Η λέξη Sol(Ήλιος) προέρχεται από τη λέξη solus, ο Ένας ή ο Μόνος και το ελληνικό του όνομα Ήλιος σημαίνει ο Ύψιστος και έτσι το σύμβολο γίνεται κατανοητό. Παρ' όλα αυτά, οι αρχαίοι έκαναν μια διάκριση ανάμεσα στον Ήλιο και στο πρωτότυπό του.

Τα Μυστήρια της Σαμοθράκης είναι τα αρχαιότερα Μυστήρια που αναφέρονται στην ιστορία.Μετά τη διάχυση του αγνού Πυρός άρχιζε μια νέα ζωή. Αυτή ήταν η καινούργια γέννηση του Μυημένου.

"Έλαβον μέρος εις την τελετήν την οποίαν είναι δίκαιον να ονομάζομεν μακαριοτάτην... όντας τέλειοι μεν οι ίδιοι", λέει ο Πλάτωνας. Ο Διόδωρος ο Σικελός, ο Ηρόδοτος και ο Σαγχονιάθων - ο αρχαιότερος από τους ιστορικούς - λένε ότι αυτά τα Μυστήρια ξεκίνησαν από την αρχή του Χρόνου, πιθανόν χιλιάδες χρόνια πριν από την ιστορική περίοδο. Ο Ιάμβλιχος μας πληροφορεί ότι ο Πυθαγόρας "ήταν μυημένος σε όλα τα μυστήρια της Βύβλου και της Τύρου, τις ιερές τελετές των Σύρων και τα μυστήρια των Φοινίκων".

Παρόλο που άτομα και των δύο φύλων και κάθε τάξης επιτρεπόταν να λάβουν μέρος στα Μυστήρια και η συμμετοχή ήταν σχεδόν υποχρεωτική, ωστόσο ελάχιστοι έφταναν στην ανώτερη και τελική Μύηση κατά τη διάρκεια αυτών των περίφημων τελετών. Η διαβάθμιση των Μυστηρίων μας δίνεται από τον Πρόκλο στο τέταρτο βιβλίο του έργου του "Θεολογία του Πλάτωνα".

Η εξαγνιστική τελετή προηγείται της μύησης και η μύηση της τελικής αποκάλυψης, της εποπτείας.

Ο Θέων από τη Σμύρνη, στο βιβλίο του Μαθηματικά, διαιρεί επίσης τις μυστικές τελετές σε πέντε μέρη:

"Το πρώτο από αυτά είναι η εξάγνιση, γιατί τα Μυστήρια δεν αποκαλύπτονται σε όλους όσους επιθυμούν να τα δεχθούν. Υπάρχουν ορισμένα άτομα που εμποδίζονται από τη φωνή του κήρυκα... επειδή είναι απαραίτητο εκείνοι οι οποίοι δεν αποκλείονται από τα Μυστήρια να εξαγνιστούν πρώτα μέσω ορισμένης κάθαρσης. Μετά την εξάγνιση, η αποδοχή των ιερών τελετών είναι επιτυχής. Το τρίτο μέρος ονομάζεται εποπτεία ή αποδοχή. Και το τέταρτο που είναι ο στόχος της αποκάλυψης, είναι η κάλυψη της κεφαλής και η τοποθέτηση του στέμματος... μετά από την οποία το άτομο γίνεται είτε δαδούχος ή ιεροφάντης των Μυστηρίων ή αποδέχεται κάποιο άλλο τμήμα του μυστηριακού λειτουργήματος. Αλλά το πέμπτο, το οποίο θεωρείται αποτέλεσμα των προηγουμένων, είναι η φιλία και η εσωτερική επικοινωνία με τον Θεό".

Στο Ντεσατίρ, το Βιβλίο του Σετ του Προφήτη Ζιρτούστ, διαβάζουμε:

"Οτιδήποτε πάνω στη γη είναι αναπαράσταση και σκιά του ενός πράγματος που βρίσκεται στη Σφαίρα. Όσο αυτό το ακτινοβόλο πράγμα {το πρωτότυπο του Ψυχικού Πνεύματος} παραμένει σε αμετάβλητη κατάσταση, το ίδιο συμβαίνει και με τη σκιά του. Όταν το ακτινοβόλο απομακρύνεται από τη σκιά του, η ζωή φεύγει. Επίσης, εκείνο το φως είναι η σκιά κάποιου πράγματος ακόμη πιο ακτινοβόλου".

Ε. Π. Μπλαβάτσκυ

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Προς σε ανατείνω την δέησιν μου, Ρα ανατέλλων,

Ατούμ δύων,

λάμπεις αναδυόμενος, σαν βασιλεύς των Θεών

Και δεσπόζεις του ουρανού και της γης

Συ είσαι ο παράγων τα ανώτερα και κατώτερα όντα

Συ είσαι ο μόνος και άναρχος Θεός

Ο χωρίσας την οικουμένην είς χώρας και πλάσας

τους ανθρώπους.

Ο δημιουργήσας τα ύδατα και εμφυσήσας ζωήν εις τα ζώντα

εντός αυτών.

Ο συνδέσας τα όρη εις αλύσσεις και προαγαγών εις

το είναι ανθρώπους και ποίμνια.

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ