Ὀδυσσεύς καί Θερσίτης…

Ἡ αἰωνία πάλη τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ, τοῦ Ἀετοῦ καί του Φιδιοῦ, τῶν Ἀνωτέρων οἱ ὁποῖοι δέχονται συνεχεῖς ἐπιθέσεις ἀπό τά Κατώτερα, διότι οἱ πολλοί θεωροῦν ὅτι ὅλοι εἶναι ἴδιοι...

Βεβαίως, τόν πολυμήχανον Ὀδυσσέα τόν γνωρίζουμε ὅλοι, ποιός εἶναι ὅμως ὁ Θερσίτης;

Ἄς ταξειδέψουμε γιά λίγο, στήν Β’ ραψωδία τῆς Ἰλιάδος, ὅπου ὁ γενναῖος καί σοφός Ἀγαμέμνων, γιά νά δοκιμάσῃ τήν μαχητικότητα τοῦ στρατεύματός του, ἰσχυρίστηκε ψευδῶς, ὅτι τοῦ μήνυσε ὁ Δίας νά σταματήσουν τήν πολιορκία τῆς Τροίας καί νά ἐπιστρέψουν ἄπρακτοι στήν Ἑλλάδα. Τότε, ἐν ὄψει τοῦ κινδύνου νά ἀποδιοργανωθῇ τό στράτευμα, διότι πολλοί ἔσπευσαν νά ἐπιβιβασθοῦν στά πλοῖα, ἡ Θεά Ἀθηνᾶ ἐμφανίστηκε, στόν «Διί μῆτιν ἀτάλαντον» (στόν ἰσάξιο στήν σκέψι μέ τόν Δία) Ὀδυσσέα καί τοῦ ἔδωσε ἐντολή νά συγκρατήσῃ τούς ἄνδρες νά μήν ἀποπλεύσουν. Ὁ θεοσεβής, σώφρων καί ἀποφασιστικός Ὁδυσσεύς πῆρε τότε τό ἡφαιστότευκτο σκῆπτρο τοῦ βασιλέως Ἀγαμέμνονος, ἀνέλαβε δηλαδή τήν ἐξουσία καί τήν εὐθύνη τῶν λόγων του. Μέ τήν δύναμιν τῆς Θεᾶς καί μέ τό σκῆπτρο αὐτό στό χέρι, ἄρχισε νά συμβουλεύῃ τούς ἄνδρες.

Καί τότε ὁ Θερσίτης, ἕνας δύσμορφος, χωλός, ἕνας θρασύδειλος μέ ἀκόρεστο ἐπιθυμητικό, ἄρχισε νά περιγελᾷ καί νά χλευάζῃ τόν δοξασμένο βασιλέα Ἀγαμέμνονα, τόν ἀρχηγόν ὅλων τῶν Ἑλλήνων εἰς τήν ἐκστρατείαν αὐτήν. Νά λοιδορῇ ἕναν ἡγέτη, μέ ἑνοποιημένα τά τρία κέντρα τῆς ψυχῆς του, ὁ ὁποῖος ἦταν δηλαδή ἀγαθός βασιλεύς (κέντρο λόγου), θεόπνευστος ἱερεύς (κέντρο καρδιᾶς) καί κρατερός μαχητής (κέντρο ζωῆς). Καί βέβαια ὁ Ὀδυσσεύς, βασιλεύς καί ὁ ἴδιος, πού γνωρίζει νά ἄρχῃ ἀλλά καί νά ἄρχεται ἀπό τόν ἄριστον, ὑπόδειγμα ἀρετῆς καί ἤθους, παρενέβη ἄμεσα καί ἐκτύπησε τόν Θερσίτη μέ τό σκῆπτρο πολύ δυνατά, ἀναγκάζοντάς τον νά σταματήσῃ τίς κατηγορίες καί νά ὑποχωρήσῃ κλαίγοντας.

Καί ὅλοι οἱ ἄνδρες, ἔχοντες ὑψηλά ἰδανικά, ἰσχυρά πρότυπα καί σεβόμενοι τούς ἀξίους καί ἀρίστους, ἐπιδοκίμασαν τήν ἐνέργειαν τοῦ Ὀδυσσέως.

Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας, οἱ Θερσίτες εἶναι πάρα πολλοί. Μέ τήν μορφή τῶν λαοπλάνων, οἱ ὁποῖοι ὑποτίθεται πώς κάνουν σάτιρα, τῶν δημοσιογραφίσκων, τῶν ἀντιεξουσιαστῶν καί ἀντιρρησιῶν, ἔχουν τό ἐλεύθερο νά ὑπονομεύουν, νά γελοιοποιοῦν, νά κρίνουν καί νά κατακρίνουν τούς πάντες καί τά πάντα, καί κυρίως τούς ἡγέτες, δικαίους καί ἀδίκους, κινούμενοι ἀπό καλά κρυμμένο φθόνο καί ἀπό παντελῆ ἔλλειψιν αὐτοεκτιμήσεως… Ὅλοι αὐτοί πιστεύουν πώς ἔχουν τό δικαίωμα μέ τρόπο χυδαῖο, μέ ἀμετροέπεια, μέ ἀθυροστομία, χωρίς ἠθικούς φραγμούς νά ἐθίζουν τούς πολίτες στήν ψυχικήν ἀσχήμια, νά παρασύρουν τόν ὄχλο, νά ἐξισώνουν τά πάντα, νά διαστρεβλώνουν τά γεγονότα, νά ὑποβαθμίζουν τούς ταγούς, χωρίς οἱ ἴδιοι νά εἶναι ἱκανοί νά δώσουν λύσεις.

Καί βέβαια στόν ἀντίποδα, ὁ Ὀδυσσεύς, ὁ ὑπερασπιστής τοῦ δικαίου, ὁ ἀφυπνισμένος, ὁ σεβόμενος τούς νόμους καί τίς ἀρχές.

Ὅμως ποῦ εἶναι στήν ἐποχή μας; Ἀκόμα κι ἄν ἐμφανιστῇ… καί θελήσῃ νά βάλῃ τά πράγματα στήν σωστή τους βάσιν, τιμωρῶντας τούς Θερσίτες, ποιός θά τόν ὑπερασπιστῇ, ποιός θά ἐπικροτήσῃ τήν ἐνέργειά του αὐτή σήμερα;

Ἄς προβάλουμεν ὅσην ἀντίστασιν μπορεῖ ὁ καθένας μας, σέ αὐτήν τήν ἔκπτωσιν ἀξιῶν, στήν ὁποία μᾶς ἐθίζουν, στόν ἐκχυδαϊσμόν πού μᾶς ἐπιβάλλουν καί σάν ἄλλοι Ὀδυσσεῖς, ἄς σεβώμαστε τούς νόμους καί τίς ἀρχές, ἀναζητῶντας ἕναν Ἄριστον Ἡγέτην!

                                                                         Φιλαρέτη - Ἀννίτα Ἀγιουτἀντη

ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ