ΨΥΧΟΚΙΝΗΣΗ

Ποιος είναι εκείνος που δε θα ήθελε όλες του οι επιθυμίες να γίνονται πραγματικότητα και ποιος είναι εκείνος που δεν απογοητεύεται όταν αυτό δε συμβαίνει; Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ότι η λογική στήνει μπροστά μας αόρατα εμπόδια που εμποδίζουν την υλοποίηση των επιθυμιών μας. Είναι αυτός ο σκεπτικισμός, αυτή η αμφιβολία που σαμποτάρουν την πραγματοποίηση των επιθυμιών μας, όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό. Οι επιθυμίες μας δεν θα πραγματοποιηθούν αν υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης και πίστης σ' αυτό που προσπαθούμε να καταφέρουμε. Κι αυτό δεν έχει καμία σχέση ούτε με μαγικά ούτε και με παραμύθια με νεράιδες και δράκους...

Η Ψυχοκίνηση είναι η ικανότητα του πνεύματος να επηρεάζει την ύλη. Η διαφορά ανάμεσα στην Ψυχοκίνηση και στην ικανότητα να προβλέπεις το μέλλον, είναι ότι η τελευταία κατευθύνεται από τα αντικείμενα, ενώ στην περίπτωση της ψυχοκίνησης, είναι εκείνη που κατευθύνει τα αντικείμενα.

Ανέκαθεν, η δύναμη και ο έλεγχος της σκέψης ήταν καταλύτες εκπληκτικής δύναμης. Αυτή η ισχυρή επιρροή υπάρχει, ακόμα κι αν η ύπαρξη αυτή επισκιάζεται από πολλές κι ανεξήγητες περιοχές. Στην Παλαιά Διαθήκη, ο Μωϋσής "άνοιξε" στα δυο την Ερυθρά Θάλασσα με τη δύναμη της σκέψης του, ώστε ο λαός του να ξεφύγει από τις φαραωνικές στρατιές που τους ακολουθούσαν. Σε κάποιο άλλο πέρασμα της Π. Διαθήκης, ο Ιωσήφ διέταξε τον Ήλιο να σταματήσει...

Ο Ρολφ Αλεξάντερ ανέφερε την περίπτωση ενός ανθρώπου που μπορούσε να συγκεντρώσει τη σκέψη του πάνω στα σύννεφα σε τέτοιο βαθμό που εκείνα διαλύονταν αμέσως στην ατμόσφαιρα.

Τα πρώτα και εντυπωσιακότερα πειράματα πάνω στην ψυχοκίνηση έγιναν στην Αγγλία στη δεκαετία του 30. Κύριος οργανωτής τους ήταν ο Χάρυ Πράις, ένας ερευνητής από το Λονδίνο, ο οποίος χρησιμοποίησε μια νεαρή κοπέλα στην οποία ζήτησε να κάνει εξ' αποστάσεως να ανάψει το λαμπάκι ενός τηλέγραφου, λαμπάκι που κανονικά θα άναβε μόνο εξ' επαφής. Για να περιπλέξει λίγο το πείραμα, ο Πράις κάλυψε το μηχάνημα με μια μεγάλη φούσκα από σαπούνι και γλυκερίνη, γύρω απ αυτά έβαλε ένα πλαίσιο από γυαλί και γύρω από το όλο σύστημα τοποθέτησε ένα πλέγμα από σύρμα. Η κοπέλα, σύμφωνα με σοβαρές και αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες, έκανε το λαμπάκι με τη σκέψη της να ανάψει πολλές φορές. Ωστόσο θα μπορούσαμε σήμερα να παραθέσουμε ένα στοιχείο αμφισβήτησης για την τιμιότητα του πειράματος, ότι δηλαδή γνωρίζουμε όλοι σήμερα πως είναι δυνατό να μεταδώσουμε ηλεκτρική ενέργεια σε ένα σώμα από απόσταση χωρίς τη μεσολάβηση καλωδίων.

Το 1934, ένας νεαρός παίχτης τυχερών παιχνιδιών παρουσιάστηκε στον καθηγητή Ράιαν του πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας των ΗΠΑ, λέγοντάς του ότι μπορούσε να ελέγξει με τη δύναμη της σκέψης του το αποτέλεσμα των ζαριών. Ο Ράιαν είχε μέχρι την εποχή εκείνη πάρει μέρος σε μια μεγάλη στατιστική μελέτη της τηλεπάθειας, όμως εκείνο που του έδειξε με τα ζάρια ο απρόσκλητος νεαρός του έδωσε το έναυσμα να προχωρήσει πολύ περισσότερο τις έρευνές του.
Ο Ράιαν ήταν πλέον πεπεισμένος πως τα ζάρια μπορούσαν να αποδείξουν πολλά πάνω στο ζήτημα της ψυχοκίνησης. Πολλά ανάλογα πειράματα με ζάρια είχαν βέβαια γίνει στο παρελθόν αλλά ο Ράιαν ήταν ο πρώτος που θα χρησιμοποιούσε στατιστικές μεθόδους στο πείραμα, αποκλείοντας έτσι σχεδόν ολοκληρωτικά τον παράγοντα τύχη. Έφτιαξε λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων και όλοι μαζί άρχισαν να ρίχνουν εκατοντάδες φορές τα δύο ζάρια προσπαθώντας να τα επηρεάσουν με τη σκέψη τους και να πετύχουν ένα αριθμό μεγαλύτερο του επτά. Οι πιθανοί συνδυασμοί με δύο ζάρια είναι 36, και οι 15 από αυτούς δίνουν ένα άθροισμα μεγαλύτερο του 7. Στατιστικά λοιπόν θα αναμενόταν στις 6.744 ζαριές που έριξαν να υπάρχουν 2.810 ζαριές με αποτέλεσμα άνω του 7. Στην πραγματικότητα όμως το πέτυχαν 3.110 φορές. Στατιστικά πάντα, θα έπρεπε να είχε επιτυχία 15 φορές στις 36, όμως εδώ το νούμερο ήταν 16,5 στις 36. Βέβαια αυτή η διαφορά θα μπορούσε να κριθεί αμελητέα και να αποδοθεί στην τύχη, με την προϋπόθεση όμως ότι θα συνέβαινε μια ή δυο φορές. Ο Ράιαν όμως επανέλαβε το πείραμα για άλλες 99 φορές, δηλαδή εκατό φορές στο σύνολο, και η αναλογία διατηρήθηκε και τις 100 φορές η ίδια: 16,5 στις 36. Εάν η αναλογία είχε μεταβληθεί έστω και για 5 φορές, θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο για τον παράγοντα τύχη. Όμως αυτό δε συνέβη ούτε μια φορά, οπότε μάλλον κάτι άλλο γινόταν, κάποιος άλλος παράγοντας είχε εισχωρήσει. Ο Ράιαν , με τη βοήθεια αυτού του πειράματος αλλά και με πλήθος άλλων περισσότερο σύνθετων πειραμάτων, έφτασε στο συμπέρασμα πως η ανθρώπινη σκέψη θα μπορούσε να επηρεάσει το ρίξιμο των ζαριών, και κατ' επέκταση την ύλη.

Οι παραψυχολόγοι γνωρίζουν ότι πολλά αντικείμενα μπορούν να μετακινηθούν με τη δύναμη της σκέψης. Τα αντικείμενα αυτά πετούν μέσα σ' ένα δωμάτιο με τελείως άναρχο τρόπο, κι αυτό ακριβώς είναι που ονομάζεται φαινόμενο πόλτεργκέιστ. Κατά την εκδήλωση του φαινομένου αυτού, λάμπες συνήθως αναβοσβήνουν και πόρτες χτυπούν.

Όλα αυτά τα φαινόμενα ενεργοποιούνται από πεδία ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων που δημιουργούνται από ευαίσθητα κι εκπαιδευμένα πνεύματα. Η ενέργεια περνά μέσα από τα αντικείμενα, και γι' αυτό το λόγο αυτά μετακινούνται. Τα μάτια έχουν μια ισχυρότατη δύναμη διότι είναι οι καθρέφτες του πνεύματος και της νοητικής δύναμης. Η δύναμη αυτή, διοχετευμένη προς τα εκεί που πρέπει, είναι μιας σπάνιας ισχύος. Μετά από μια τέτοια προσπάθεια, το άτομο είναι εντελώς εξαντλημένο, σημάδι μιας βαθιάς συγκέντρωσης διασκορπισμένων ενεργειών, διότι πρόκειται περί μιας γιγάντιας συγκινησιακής και φυσικής δραστηριότητας.

Είναι επιστημονικά εξακριβωμένο ότι τα κύματα σκέψεως ενός ανθρώπου είναι σε θέση να επηρεάζουν τη σταθερή ύλη και χειροπιαστά αντικείμενα. Τα στερεά αντικείμενα δεν μπορούν μόνο να κινηθούν αλλά και να αλλοιωθούν με τα πνευματικά ρεύματα, δηλαδή να σπάσουν, οπότε η μάζα χάνεται. Σε μια μελέτη του, ο σοβιετικός ερευνητής Γκενάντι Σεργκέγιεφ αναφέρει σχετικά με την τηλεκίνηση ότι το μη ομογενές πεδίο πλάσματος του σώματος, το οποίο φωτογραφήθηκε πρώτη φορά μέσω της φωτογραφίας Κίρλιαν, προκαλεί βιολογικά πεδία δυνάμεως γύρω στο σώμα. Το πνεύμα και το συναίσθημα επιδρούν έντονα στο βιόπλασμα και στο πεδίο δυνάμεών του. Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, το βιόπλασμα μπορεί, σύμφωνα με τον Σεργκέγιεφ, να προκαλέσει ψυχοκινητικές ενέργειες.

Η ψυχοκίνηση μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους. Αλλάζοντας την τροχιά ενός αντικειμένου, θέτοντας σε κίνηση ένα ακίνητο αντικείμενο. Είναι οι δυο χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις. Μπορεί επίσης να εκδηλωθεί μέσα από την επιρροή του πνεύματος πάνω στο ίδιο το σώμα του ανθρώπου που εκδηλώνει την ψυχοκίνηση. Είναι, σύμφωνα με πολλούς, η περίπτωση των "στιγμάτων", ή ακόμα των πασχόντων από έλκος.

Το πνεύμα έχει μια μεγάλη επίδραση πάνω στο σώμα. Τα έλκη προκαλούνται από το στρες. Στην περίπτωση των πασχόντων από έλκος, έχουμε μια περίπτωση ψυχικής κατάστασης που οδηγεί στη φθορά του ίδιου του σώματος, και μπορούμε να πούμε, κατ' επέκταση, τη θανάτωσή του. Οι πάσχοντες από έλκος δηλαδή, μπορούν να προκαλέσουν τον ίδιο τους το θάνατο. Αυτό το γνωρίζουν καλά οι ψυχολόγοι αλλά και οι γιατροί. Πρόκειται επομένως για μια ψυχική κατάσταση που έχει συνέπειες για το σώμα, άρα πρόκειται για μια επίδραση του πνεύματος πάνω στην ύλη.

Όταν κάνουμε λόγο περί πνεύματος, συνήθως εννοούμε το ανθρώπινο πνεύμα, όμως κάποια πειράματα έδειξαν ότι και τα ζώα είχαν επίσης ψυχοκινητικές ικανότητες. Δεχόμενοι αυτό, ερχόμαστε αντιμέτωποι με πλήθος ερωτήσεων: όλα τα ζώα έχουν αυτήν την ικανότητα ή μόνο κάποια απ' αυτά; Σημαίνει αυτό ότι τα ζώα έχουν κι αυτά πνεύμα; Αν ναι, έχει αυτό το πνεύμα τις ίδιες ιδιότητες με αυτό του ανθρώπου; Ίσως το μέλλον μας επιφυλάσσει πλήθος εκπλήξεων...

Μιλώντας προηγουμένως για φαινόμενα πόλτεργκεϊστ, να πούμε ότι, όπως όλα τα φαινόμενα της παραψυχολογίας, έτσι κι αυτά εμφανίζονται μερικές φορές αυθόρμητα με το πέρασμα ευαίσθητων σ' αυτά ατόμων. Το όνομα πόλτεργκεϊστ είναι γερμανικής προέλευσης και περιγράφει "φαντάσματα" που χτυπούν τους τοίχους, πόρτες, κλπ. Θεωρείται ότι πρόκειται περί ηλεκτρικών αναταραχών.

Μια μέρα, ένας γερμανός δικηγόρος έγινε μάρτυρας μιας εκδήλωσης πόλτεργκεϊστ στο γραφείο του. Όλα τα αντικείμενα, πίνακες, στυλό, ντοσιέ πήγαιναν κι έρχονταν. Ο δικηγόρος έμεινε έκπληκτος και κάλεσε την αστυνομία. Λίγο καιρό αργότερα, διαπίστωσε ότι κάθε φορά που η όμορφη γραμματέας του περνούσε δίπλα από μια ηλεκτρική συσκευή, η συσκευή πετούσε σπίθες. Ένας παραψυχολόγος βρήκε πως η γραμματέας κατείχε εν αγνοίαν της ψυχοκινητικές ικανότητες και αυτός ήταν ο λόγος για τα όσα συνέβαιναν στο γραφείο του αφεντικού της!

Σε πολλά από τα σπίτια που είχαν χαρακτηριστεί "στοιχειωμένα" και όπου αντικείμενα πετούσαν και χόρευαν απ' άκρη σ' άκρη, βρέθηκε ότι οι άνθρωποι που τα κατοικούσαν διέθεταν χωρίς να το γνωρίζουν ψυχοκινητικές ικανότητες.

Ένας από τους πατέρες της σύγχρονης ψυχολογίας και ψυχιατρικής, ο Καρλ Γκ. Γιούνγκ που μαζί με τον Φρόυντ και τον Άντλερ ανήκει στους πρωτοπόρους αυτής της επιστήμης, είχε το χάρισμα της τηλεκινήσεως που το είχε κληρονομήσει από τους γονείς του και το χρησιμοποιούσε μερικές φορές. Το ίδιο χάρισμα είχε και ο Τεντ Σέριος, γιος έλληνα μετανάστη στην Αμερική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ο οποίος εξέπληττε την επιστημονική κοινότητα της εποχής αποτυπώνοντας με τη σκέψη του και μόνο εικόνες πάνω σε παρθένο φωτογραφικό φιλμ, ενώ βρισκόταν χιλιόμετρα μακριά ή ακόμα και κλεισμένος μέσα σε δωμάτιο με παχιούς ατσαλένιους τοίχους κατασκευασμένους για να παγιδέψουν τη σκέψη του... Η περίπτωση του Τεντ Σέριος εξετάζεται εκτενέστερα σε άλλο κεφάλαιο του site μας. Τηλεπαθητική και τηλεκινητική μεγαλοφυία θεωρείται και ο ισραηλινός Ούρι Γκέλλερ. Ο άνθρωπος αυτός μπορούσε πραγματικά να λυγίζει και να σπάει ατσάλινα κομμάτια, να φέρνει συμπαγή αντικείμενα σ' ένα άλλο δωμάτιο ή να τα εξαφανίζει τελείως αλλά και να τα επανεμφανίζει κάθε φορά, αλλά και να βγάζει αντικείμενα μέσα από σφραγισμένα κιβώτια...

Τα ψυχοκινητικά φαινόμενα υπάρχουν, είναι αληθινά και η φύση τους έχει γίνει αντικείμενο μακροχρόνιων μελετών από σοβαρούς επιστήμονες. Όπως όλα δείχνουν, η ισχύς των φαινομένων είναι χωρίς όρια. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η ευρύτερη ανάπτυξη και η εκμετάλλευση τέτοιων φαινομένων θα βοηθούσε στην καλυτέρευση του κόσμου μας ή θα τον μετέτρεπε σε κρανίου τόπο. Πάντως, δεδομένης της φύσεως του ανθρώπου, δεδομένου της πιθανής εφαρμογής της ψυχοκινητικής ικανότητας σε δικαστικές πράξεις, προβλέψεις, μυστικές ανακαλύψεις, σαμποτάζ, κλπ, οι περισσότεροι ερευνητές τείνουν προς τη δεύτερη υπόθεση.

ΠΗΓΗhttp://truth.freeforums.org

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ