"ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ" ΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ

 -γράφει η Hekataia

Οι περισσότεροι οπαδοί της Παλαιάς Θρησκείας γνωρίζουν καλά τις ιστορίες των διωγμών των προγόνων τους από τους Χριστιανούς και την αντικατατάσταση των Παλαιών θεών από τους νέους "ημίθεους" του Χριστιανισμού : Χριστός, Πατέρας Θεός, άγιοι, προφήτες, το "Αγιο Πνεύμα", η Παναγία, οι μαθητές, ακόμα και οι διώκτες και περίφημοι
"ειδωλολάτρες" που μετανόησαν και ασπάστηκαν τη νέα θρησκεία! Για όλους τους παραπάνω δημιουργήθηκε ένας βολικός χώρος λατρείας - ακόμη και οι εγκληματίες και "άθεοι" που μετανόησαν έγιναν τα είδωλα των μεταγενέστερων εποχών και άτομα που επί της εποχής τους τους θεωρούσαν "αμαρτωλούς" μετουσιώθηκαν κάπου 100-300 χρόνια μετά σε θεούς και έτσι πλάστηκε ένα όμορφο ανδροκρατούμενο σύστημα πίστης (βλ. την περίφημη 1η Σύνοδο της Νίκαιας του 325). Ο Χριστιανισμός τελικά αν το σκεφτείτε, κατάφερε να δημιουργήσει ένα μικρό μονοθεϊστικό "πάνθεο" στη θέση των παλαιών! Μόνο που αυτό ήταν ένα πάνθεο ανθρώπων και μάλιστα ΚΥΡΙΩΣ ΑΡΣΕΝΙΚΩΝ, που με τον τρόπο τους εκτόπισαν τους θεούς που λατρεύονταν επί αιώνες και πήραν με το "έτσι θέλω" τη θέση τους. Οι Χριστιανοί, αυτοί οι καλόκαρδοι οπαδοί του Θεού της Αγάπης και της Αλήθειας, γκρέμισαν και βεβήλωσαν αρχαίους ναούς, κατέστρεψαν "αθάνατα" ιστορικά μνημεία, εκδίωξαν και δολοφόνησαν από φιλοσόφους μέχρι γυναικόπαιδα που δεν ασπάζοταν την ιδεολογία τους, λεηλάτησαν χωριά, πόλεις, χώρες, και όλα αυτά υπό το λάβαρο της "Θρησκείας της Αγάπης".

Οι διωγμοί των Παγανιστών, Αρχαιόθρησκων, Ιθαγενών ή Πανθεϊστών (γιατί ο καθένας προτιμά τον δικό του όρο πια..) συγκεκριμένα ξεκίνησαν περί το 353 με την κυριαρχία του Κωνστανίνου Β' και γενικότερα διήρκησαν εώς τον 17ο αιώνα στην Ευρώπη. Πολλά γράφτηκαν και είμαι σίγουρη οτι πολλά από αυτά τα έχετε διαβάσει. Ο σύγχρονος οπαδός της Παλαιάς Θρησκείας εξοργίζεται με τη μαύρη αυτή κηλίδα της Ιστορίας και από τους Νεοπαγανιστές εως τις απλές φεμινίστριες όλοι έχουν κάτι να πουν για τον "κακό" αυτό Πατέρα Θεό που αντικατέστησε την "καλή" Μητέρα Θεά. 

Όπως είπε και ο συγγραφέας Dan Brown : "Κάποτε ζούσαμε σε έναν κόσμο από θεούς και θεές και τώρα υπάρχουν μόνο (αρσενικοί) θεοί". Σωστή παρατήρηση κύριε Brown, αλλά όπως και πολλοί άλλοι μένετε στην σχέση αντικατάστασης "Παγανισμός - Χριστιανισμός", λες και ο Παγανισμός ήταν μόνο ένα συγκεκριμένο σύνολο θεοτήτων. Αυτό που πολλοί δεν γνωρίζουν (ή δεν τους αφορά να γνωρίζουν) είναι ότι η φαλλοκρατική αντικατατάσταση δεν ξεκίνησε από τη θρησκεία των Χριστιανών...

Η ΘΕΑ ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ!!!

Για κάποιο λόγο που αδυνατώ να κατανοήσω, ένα μεγάλο ποσοστό Νεοπαγανιστών και Νεοαρχαιόθρησκων προτιμούν τα "πατρικά" πάνθεα (του Δία, του Μάρντουκ, του Ντουμουζί, κλπ) και όχι τα "μητρικά" (της Γαίας, της Τιαμάτ, της Ινάννα κλπ), που ήταν και προγενέστερα. Θεωρούν οτι η "Παγανιστική Θρησκεία" είναι μια ομπρέλα για τις παραδόσεις που τοποθετούσαν ένα πατρικό αρχέτυπο στην κορυφή της πυραμίδας των θεών που, ενώ είχε στο πλάϊ του ένα θηλυκό, δεν ήταν απαραίτητα ισότιμο με αυτό. Ο "Πατέρας των Θεών" εξάλλου ήταν αυτός που είχε την απόλυτη εξουσία. Κατα τ'αλλα, ο Νεοπαγανιστής δείχνει να λατρεύει με τον τρόπο του τη Μεγάλη Θεά, στην οποία προσδίδει πότε νεότερα ονόματα (Δήμητρα, Ντιάνα, Ντάνου, Iσις, Ινάννα, κλπ) και πότε προγενέστερα (Γαία, Νυξ, Νουίτ, Ιουσαασέτ, Ρατρί, Ρέα, κλπ) χωρίς σαφή λόγο και διαχωρισμό. Συχνότερα ωστόσο, προτιμούν και γνωρίζουν περισσότερα για την πρώτη μερίδα θεοτήτων.

Κάποτε όμως η Μεγάλη Θεά δεν ήταν η Δήμητρα, αλλά η Γαία. Και πριν από τη Γαία ήταν η Νύχτα. Όσο λατρεύονταν αυτές οι θεότητες, οι μητριαρχικές φυλές βρίσκονταν στο ζενίθ τους. Περί το 3000 π.Χ (3 χιλιετίες ΠΡΙΝ το Χριστιανισμό!) άρχισαν να εμφανίζονται οι πατριαρχικές κοινωνίες μαζί με τα αντίστοιχά τους πάνθεα. Μέχρι τότε, η προϊστορική λατρεία της Μεγάλης Θεάς μετρούσε ήδη 30,000 χρόνια! Καθώς η Νεολιθική Εποχή άρχισε να σβήνει και να αντικαθίσταται από την Εποχή του Χαλκού, έτσι άρχισαν να αντικαθίστανται οι μητριαρχικές κοινωνίες από τις πατριαρχικές. Κάπου τότε επίσης αρχίζει να καταγράφεται και η γνωστή μας Ιστορία και συγκεκριμένα από τις περιοχές της Μεσοποταμίας (το σημερινό Ιράκ). 

Μεταξύ λοιπόν του 4000 και του 2500 π.Χ, της εποχής δηλαδή των κατακτητικών κυμμάτων των πρωτο-Ινδο-Ευρωπαίων, η Μεγάλη Θεά άρχισε να πεθαίνει. Οι νέες φυλές από την Ασία και τη Βόρεια Ευρώπη εκγαταστάθηκαν στις περιοχές της δυτικής Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Ινδίας. Αυτοί οι ανοιχτόχρωμοι πολεμοχαρείς άνθρωποι, που καβαλούσαν άλογα και κινούνταν σε νομάδες, λάτρευαν έναν Πατέρα Θεό, τον Ηλιακό και Ουράνιο, τον Δημιουργό του πάνθεου. Στην Ινδία ήταν γνωστοί ως Αρυανοί, ως Σεμίτες και Εβραίοι στην Παλεστίνη, και ως Αχαιοί και Δωριείς στην Ελλάδα. Οι πρώτοι "αντίπαλοι" αυτών των φυλών ήταν οι μητριαρχικές φυλές και η θεά τους, η Μεγάλη Μητέρα Θεά.

Κατά αυτήν την εποχή σημειώνονται μεγάλες περίοδοι καταστροφών και λεηλασιών. Οι πατριαρχικές φυλές ανέλαβαν την εξουσία από την οποία εκτόπισαν τις τότε ηγέτιδες, ιέρειες και Σοφές. Η γυναίκα, που βιάστηκε, αιχμαλωτίστηκε, έγινε "υποχείριο" του άντρα και στερήθηκε τα κοινωνικά της δικαιώματα, ήταν πια ένα κατώτερο ον  -  οι ιέρειες μετονομάστηκαν σε μάγισσες, οι νέες σε πόρνες και οι σοφές γηραιές σε παλιόγριες. Η Θεά στερήθηκε από τη γυναίκα, γιατί πλέον υπήρχε Θεός. Και ακόμη και οι παγανιστικές αντιλήψεις περί ισότητας Θεού - Θεάς δεν ήταν αρκετές για να εφαρμοστούν στις τότε  - ανδροκρατούμενες πια - κοινωνίες. Οι ιέρειες αναγκάστηκαν να λατρεύουν τη Μεγάλη Θεά, όχι κρυφά, αλλά μόνες τους, μακριά από τον σνομπισμό των ανδρών.

Και σας ρωτώ λοιπόν, εσάς που θέλετε να ονομάζεστε "Παγανιστές" και το όποιο συνώνυμο : 
Μήπως τελικά κάποιοι λατρεύετε τη Μεγάλη Θεά μέσω λάθος πάνθεου;ΠΗΓΗ

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ