Άρθρο Νικολάου Α. Μαργιωρή (*) (1913-1993, www.omakoio.gr)
Για την αντιγραφή – επιμέλεια Ηλίας Κατσιάμπας (**)
Βρισκόμαστε σε μια εποχή πολύ απομακρυσμένη από τις μέρες μας. Μπορούμε να επεκτείνουμε τα όριά της πίσω στο βάθος των χιλιετηρίδων δίχως να απομακρυνθούμε από την πραγματικότητα. Τουλάχιστο 2500 χρόνια π.Χ. Εκεί σ’ αυτή τη χρονική στιγμή, ο Ινδικός πολιτισμός βρισκόταν πια στη δύση του, ύστερα από μακροχρόνια άνθιση πάνω σε αμέτρητες γενιές ανθρώπινων υπάρξεων.
Ο νόμος της ακμής και της παρακμής είχε παρουσιάσει και πάλι τη γέννηση και τη ζωή κάθε πολιτισμού και ύστερα το… τέλος του. Πότε περίπου αυτός ο Ινδικός πολιτισμός των 2500 π.Χ. είχε αρχίσει να κτίζεται στις περιοχές των Ινδιών, αφού το τέλος του σήμανε στα 2500 π.Χ.;
Από τα σημερινά στοιχεία που έχουμε στα χέρια μας για τους Δραβίδες, τους προγόνους μας, εύκολα βγαίνει το συμπέρασμα, ότι ο Ινδικός πολιτισμός, αυτόν που αναφέρουμε, άρχισε στα 6000 χρόνια τουλάχιστο π.Χ. ή μεταφυτεύτηκε εκεί από τους προέλληνες
Δραβίδες. Πρόκειται για μια προκατακλυσμιαία φυλή που έζησε στην τωρινή ανατολική Μεσόγειο και τότε Ενδοχώρα, πεδινή χερσαία περιοχή, όπου σήμερα βρίσκεται η Κρήτη με τα υπόλοιπα νησιά μας. Στο βιβλίο μου «Δραβίδες, οι πρόγονοι των Ελλήνων», γράφω πως είναι ο κήπος της Εδέμ ή ο Παράδεισος του Μωυσή.
Ο κατακλυσμός που έγινε ή η εισροή δυο ωκεανών Ατλαντικού και Ειρηνικού και μιας θάλασσας, της Αφρικανικής θάλασσας της Σαχάρας, καταπόντισε τη μαγεμένη χώρα των προγόνων, με τη μαγνητική καλύπτρα και αειθαλή εξωτικά λουλούδια της.
Αυτοί που βρέθηκαν στα ορεινά και σώθηκαν, όπως ο μύστης αρχιερέας Δευκαλίωνας με το σοφότατη προμάμμη μας Πύρρα, μετέδωσαν στις επερχόμενες γενιές, ό,τι κατόρθωσαν να συγκρατήσουν από τον απίθανο αυτό πολιτισμό των γονιών τους.
Οκτώ χιλιάδες περίπου χρόνια μετά τον καταποντισμό της Ενδοχώρας, οι απόγονοι των Δραβίδων ή των θεανθρώπων αποφάσισαν να μεταναστεύσουν κάπου προς την Ανατολή, στη χώρα του Ινδού, απ’ όπου είχαν φύγει πριν από τριάντα τρεις χιλιάδες χρόνια, όπως οι αστερισμοί και σήμερα μας λένε.
Τότε, στα τριάντα τρεις χιλιάδες χρόνια προ Χριστού, ο Σείριος, ο μεγάλος αστέρας του Κύνα, είχε προβάλει προς το ηλιακό μας σύστημα κατευθείαν φορά τις ακτίνες του τις μαγνητικές, με τις οποίες ΤΟΤΕ είχε ιδρύσει πάνω στην ίδια γη έναν τεράστιο πολιτισμό στα βουνά του Πιδάρ των Ινδιών, για όπου και πάλι στα 6000 ή στα 8000 π.Χ. αναχωρούσαν οι απόγονοι να βρούνε τον τόπο των προγόνων τους.
Η θρυλική πορεία των λαών αυτών που κράτησε περίπου 2000 χρόνια, είχε σχήμα διχάλας. Το ένα σκέλος ξεκίνησε από τη Μικρά Ασία και το άλλο από την Αίγυπτο και την Ερυθρά Θάλασσα. Το δεύτερο έφτασε πολύ γρηγορότερα στον προορισμό του από το πρώτο και βρήκε εύκολα τους στόχους του, τη νήσο Κεϋλάνη και τη νότια περιοχή της τωρινής Ινδίας. Το πρώτο και πολυπληθέστερο σκέλος, δοκιμάστηκε πολύ και τέλος περνώντας την Περσία και το Αφγανιστάν, μπήκε στις πύλες της πατρίδας του Ινδίας, στο σημερινό Πακιστάν.
Αυτά συνέβησαν γύρω στα 8000 ως τα 6000 χρόνια π.Χ. Εκεί ακριβώς στο Πακιστάν, ίδρυσαν οι πρώτοι από τους προγόνους μας Δραβίδες πολιτείες, όπως αυτές που ανακαλύφθηκαν στα 1922. Είναι οι MOHENZO DARO και η EL HARAPPA.
Δύο μυστηριώδεις πολιτείες βαθιά χωμένες μέσα στο έδαφος και που τα στρώματά τους αποδεικνύουν την άφιξη νέων κυμάτων λαών της ίδιας οικογένειας, αλλά με μειωμένο τον πολιτισμό όσο ψηλότερα ανεβαίνουμε από την αρχική βαθύτερα κειμένη προπολιτεία.
Έξι τουλάχιστον πολιτείες, η μια πάνω στην άλλη κτισμένες, δείχνουν της ίδιας φυλής τα θέσμια, μόνον που η δεξιοτεχνία των τεχνικών της σιγά σιγά ξεπέφτει και φτάνει μαζί με τις δυο τελευταίες οικήσεις – αφίξεις, στο τελικό της ξέφτισμα. Δεν είναι ο πολιτισμός των Ουρίων που έχτισε αυτές τις πόλεις. Αυτός είναι κατά πολύ μεταγενέστερος και μάλλον είναι σχηματισμένος από την επίδραση των δυο αυτών πολιτειών, της Μοχένζο Ντάρο και της Ελ Χαράπα.
Σύγχρονος των Δραβίδων είναι ο αρχαιότατος πολιτισμός της Αιγύπτου, που με τη Σφίγγα του Καΐρου στη Γκύζα, δίνει το παρόν της. Ο λαός και ο πολιτισμός της αρχαιότατης αυτής εποχής, είναι αναμφισβήτητα Δραβινιακός.
Ο αναγνώστης που θέλει να βρει περισσότερες λεπτομέρειες στα γραφόμενά μου, μπορεί να προμηθευθεί τρία βιβλία μου σχετικά με το παρόν μας θέμα. Α) Στις μέρες του μεγάλου βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Β) Δραβίδες οι πρόγονοι των Ελλήνων. Γ) Το μυστικό της Χάθα Γιόγκα. Πριν φύγουν από την Κρήτη για την καινούργια τους πατρίδα, οι Δραβίδες μάζεψαν όλες τις προγονικές τους παρακαταθήκες και τις κράτησαν φυλαγμένες σαν τις κόρες των ματιών τους.
Σ’ αυτούς που έμειναν στην πατρίδα τους σύστησαν να μην αλλάξουν τα πάτρια, ώστε πάντα να υπάρχουν στις μέλλουσες γενιές τα βασικότερα διακριτικά σημεία της φυλής τους. Έτσι ο Ταύρος, το γνώρισμα και διακριτικό αυτό σύμβολο των Δραβίδων, παρέμεινε στην Κρήτη και μέχρι τον Τρωικό πόλεμο ακόμη. Στις Ινδίες παραμένει μέχρι σήμερα ακόμα η αγελάδα και στην Αίγυπτο ως το 300 μ.Χ. λατρευόταν ο Άπις – Όσιρις, σαν ο ζωοσαρκωμένος θεός.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα του λαού αυτού, ήταν ο Πυρρίχης ή ο Πυρρίχιος χορός. Στην Κρήτη σαν γεννήθηκε ο Δίας, οι Κουρήτες ιερείς, αφοσιωμένοι στη λατρεία της θήλειας αρχής, της θεάς Ρέας, χόρεψαν γυμνοί με ξίφη και ασπίδες ολόγυρα στο νεογεννημένο βρέφος τον Πυρρίχη χορό.
Μάλιστα χτυπούσαν τα ξίφη πάνω στις ασπίδες, για να μην ακουστούν τα κλάματα του βρέφους από τον πατέρα του Κρόνο και το καταπιεί, όπως είχε κάνει και για τα προηγούμενα παιδιά του.
Αλλά τι περίπου ο χορός αυτός σημαίνει; Από μελέτες πάνω στο θέμα έχω καταλήξει στα συμπεράσματά μου. Δυο κυρίως είναι και ήταν οι σκοποί του χορού αυτού. Ο πρώτος απέβλεπε στην υγιεινή και θεραπευτική του φυσικού σώματος του ανθρώπου. Ο δεύτερος σκοπός ήταν η διαφύλαξη σπουδαιότατων γνώσεων για το διαχυμένο σύμπαν μας. Οι οχτώ πρωταρχικές στάσεις – κινήσεις – θέσεις αφορούν τις θέσεις των αστερισμών του γνώριμου Ζωδιακού Κύκλου.
Ο χώρος δεν μας επιτρέπει δυστυχώς εδώ ανάλογα να επεκταθούμε. Αλλά ο αναγνώστης κατάλαβε στην αμέσως ανώτερη παράγραφο, πώς αναλύω τη γνωστή μας Γιόγκα. Ναι, η Χάθα Γιόγκα έχει αναλάβει την ευθύνη της διατήρησης του φυσικού σώματός μας, να βρίσκεται σε αρμονία με τη μητέρα φύση.
Ακόμα με τις οχτώ πρωταρχικές στάσεις – θέσεις – κινήσεις – ασάνες, να μας μιλούν οι πρόγονοι αστρονόμοι Δραβίδες για τις κινήσεις των αστερισμών, που επιδρούν επάνω μας και μας ρυθμίζουν τη ζωή μας, ανάλογα με το μαγνητισμό που μας εξακοντίζουν την πράνα ή την ουσία της ζωής, όπως αλλιώς την λέμε.
Όμως οι σοφοί απόγονοι των Δραβίδων Ινδοί δάσκαλοι, μας αποκάλυψαν και τρίτη μυστηριακή απόκρυφη φιλοσοφία, που είχε ο Πυρρίχης χορός ή η Γιόγκα στον προκατακλυσμιαίο αυτό λαό. Μας αποκάλυψαν τη μυστικιστική φιλοσοφία της Γιόγκα. Γι’ αυτή γράφτηκε το περιληπτικό άρθρο αυτό. Γι’ αυτή θα είναι και ο επίλογός μου.
Τώρα ας επανέλθουμε.
Πρώτα θα πούμε για τη HATHA YOGA (Χάθα Γιόγκα). Το σύστημα βασίζεται σε εσωτερικές γνώσεις. Όποιος αυτό δεν κατέχει, όποιος δεν είναι εσωτεριστής να έχει τη στοιχειώδη τουλάχιστο διόραση – διαίσθηση, δεν μπορεί να επαληθεύσει και να διδάξει ό,τι η Γιόγκα σαν επιστήμη του καιρού μας πρεσβεύει.
Τα κέντρα αυτά ή τα σάκρας, φορτίζονται από την πράνα και στέλνουν τη ζωή στους φυσικούς αδένες, που φτιάχνουν τις ορμόνες. Ας τις παραθέσω στη σειρά, ώστε να δει ο αναγνώστης τα ονόματά τους ελληνικά, σανσκριτικά, αιθερικά και φυσικά.
ΑΙΘΕΡΙΚΟ ΣΩΜΑ
1) Κέντρο της Κεφαλής.
2) Κέντρο μεταξύ των ματιών.
3) Κέντρο λαιμού
4) Κέντρο καρδιάς
5) Κέντρο ηλιακού πλέγματος
6) Κέντρο γεννητικών οργάνων
7) Κέντρο βάσης σπονδυλικής στήλης
ΣΑΚΡΑΣ ΦΥΣΙΚΟ ΣΩΜΑ
Σαχασράρα Αδένας της Επίφυσης
Άζνα Αδένας της Υπόφυσης
Βισχιούντα Θυρεοειδής Αδένας
Αναχάτα Θύμος Αδένας
Μανιπούρα Πάγκρεας.
Σβαντισθάνα Σπερμογόνοι Αδένες
Μουλαντάρα Επινεφρίδια
Δέκα τέσσερα ονόματα, ελληνικά και σανσκριτικά, κάνουν επτά ζευγάρια αιθερικοφυσικά, που μας παρουσιάζουν τον άνθρωπο. Αν ένα απ’ αυτά δεν λειτουργεί κανονικά, τότε παρουσιάζονται οι γνώριμες αρρώστιες, ψυχοσωματικές, που διαλύουν τελικά το φυσικό μας σώμα. Για τη διατήρηση της καλής συνεργασίας αυτών των ζευγαριών, σάκρα και αδένα, μεσολαβεί η Χάθα Γιόγκα.
Οι αρχικές οκτώ κινήσεις – θέσεις – στάσεις – ασάνες έχουν πάρει σήμερα χιλιάδες παραλλαγές και αποσκοπούν να δώσουν σε κάθε φυσικό άνθρωπο τις δυνατότητες να καλυφθεί από το ρέον πνεύμα, την εντελέχεια, την πράνα το ζωικό μαγνητισμό, το εκτόπλασμα, το αείζωο πυρ, το αθάνατο νερό, το ροδοσταυρικό πυρ, την ουσία της ζωής και του παντός, το όδιο κ.τ.λ.
Μια σωστή Γιόγκα θεωρείται πετυχημένη εφόσον περιέχει στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμά της τις εξής σκάλες. Δίχως αυτές τις σκάλες, το όλο σύστημά της δεν φέρνει τους προσδοκώμενους καρπούς, που είναι η απολύτρωση του ανθρώπου. Δίχως αυτές δεν προάγονται οι ψυχοσωματικές επιδιώξεις, που όπως είπαμε αποσκοπούν στην αληθινή αποπνευμάτωση, πράγμα που θα πει την ψυχική μεταστροφή σε πνευματική υποταγή.
Να η συστηματική σειρά που δοκιμάστηκε επί αιώνες και βρέθηκε κατάλληλη.
1) Yama = Σκοπός της είναι η αναζήτηση του κάλλους και της αρμονίας και του αληθινού. Ταυτόχρονα επιδιώκει και πετυχαίνει στο βάθος της την εγκράτεια.
2) Niyama = Περιέχει και επιδιώκει να αποκτήσει ο ασκούμενος στη Γιόγκα την αγνότητα. Την περίφημη Sauca. Την αυτάρκεια Samtosa. Την ορθή ροπή προς όλα τα απαραίτητα, την tapas. Τέλος προς τη φιλοσοφική ζωή, τη Syadhyoya. Αλλά ακόμα αποβλέπει στην προσαρμογή της ψυχής προς το μορφικό Θεό Ishvar Pranidhana.
3) Asana = Σωματικές ασκήσεις – κινήσεις – θέσεις – στάσεις, για την ανάλογη ρύθμιση της κυκλοφορίας της πράνας.
4) Pranayama = Η τόσο κακοπαθημένη στον τόπο μας ρύθμιση της αναπνοής (βλέπε σχετικά βιβλίο μου το μυστικό της Χάθα Γιόγκα κ.λ.π.).
5) Pratyachara = Καταλάγαση των αισθήσεων με τη συστηματική εφαρμογή όλων των ανωτέρω υποδείξεων.
6) Dharana = Κυριαρχία πάνω στο ψυχοσωματικό
7) Dhyana = Παρέχει τη δυνατότητα της εποπτείας και της θεώρησης. Είναι η τελειότητα στο στοχασμό και μας προαναγγέλει το Samadhi.
8) Samadhi = Έκσταση, θέωση, ένωση, ομοίωση. Με αυτές τις προϋποθέσεις μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος στην πνευματική του τελειότητα. Όλα αυτά προϋποθέτουν την έφεση – θέληση και την ωριμότητα. Έως εδώ τα πράγματα ήταν λίγο μπερδεμένα ή μάλλον ανεξιχνίαστα. Στο παρακάτω εδάφιο θα βρούμε μια φιλοσοφική ανάπτυξη που τελικά θα οδηγήσει στην απόκτηση της δύναμης ενός καινούργιου ΜΑΧΑ.
Αφήνω έξω την Κρίγια Γιόγκα και την απαραίτητη Χάθα Γιόγκα για να σας απαριθμήσω τις βαθυστόχαστες φιλοσοφικές σχολές της ή τις περιοχές που ένας Γιόγκι μπορεί να φτάσει, ανάλογα με την ψυχοπνευματική ταύτισή του, δηλαδή την εξέλιξή του.
2) KARMA YOGA = Άφιξη στο Θείο Ον με τελετουργική και ιεροτελεστική μέθοδο μιας ρυθμισμένης ζωής, έξω φυσικά από τον τροχό του Κάρμα (Νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος, της ανταποδοτικής δικαιοσύνης).
3) BHAKTI YOGA = Η συνάντηση δια μέσου της λατρείας. Μιας θείας συνάντησης, όπου μόνον το πνεύμα θα οδηγεί και θα φιλοσοφεί εκείνο όπως… ξέρει.
4) ZNANA YOGA = Η βίωση του απόλυτου, όταν θα γίνουν τα δυο τους ένα, το έξω με το έσω, όταν γίνει η συνάντηση με το BRAHMA. Τότε θα είναι ο ταυτισμός ο αιώνιος με την ουσία, οπότε και θα σημανθεί η πολύχρονη παραμονή μαζί του.
Ακολουθεί η μεγάλη θάλασσα. Φτάνουμε στη μεγαλοπρεπή ουράνια κρυστάλλινη κατοικία του ΜΟΝΟΥ ΕΝΑ. Εκεί βρίσκεται η AGNI YOGA = Σκοπός της είναι η λήψη της τελειωτικής σοφίας. Ναι η γνώση των γνωστικών πρώτων χριστιανών με γνώρισμα το φίδι τους. Οι οφίτες ή οι γνωστικοί του Κλήμη του Αλεξανδρέα και του Αδαμάντιου Ωριγένη. Πίστη δίχως γνώση, είναι όπως ένα λουλούδι δίχως έδαφος να φυτευτεί…
Τέλος με ιερή σιγή θα πούμε τις τελευταίες λέξεις για την έσχατη ή υπερέσχατη βαθμίδα της κοινωνίας των ανθρώπων με τη γνωστή άγνωστη LOGO YOGA. Στώμεν Καλώς. Εδώ οι δάσκαλοι της σοφίας χρησιμοποίησαν αυτή τη ΣΤΕΓΗ της όλης Γιόγκα για να αποκαλύψουν την αρχή και το τέλος όλης της σοφίας.
Αρχίσαμε με βοηθό μας την ψυχή και φθάσαμε εκεί όπου το πνεύμα αυτοπρόσωπα διοικεί και βυθίζει την ψυχή στον πρώτο λήθαργο. Είναι η αποπνευμάτωση και η υποταγή στο πνεύμα. Μακάρια τα όντα τα ανθρώπινα που άκουσαν από τα γήινα χείλη αυτών των αποπνευματωμένων να λαλούν το… ΛΟΓΟ.
Ο Λόγος ήταν ανέκαθεν και πάντα θα μείνει Λόγος. Δίχως αυτόν, τη δύναμή του και τη δόξα του, δεν θα υπήρχε τίποτα, που θα μπορούσε να υπάρξει. Είναι το παν και το υπερπάν. Είναι το μόνο υπαρκτό σ’ όλη την ανυπαρξία, αφού είναι ο Λόγος όλης της Πανδημιουργίας, η πρώτη αιτία και… το τέλος του παντός.
Πηγή: Περιοδικό Ομακοείο, Τεύχος 16, σελίδες 8 – 12 (σύνολο τευχών 49), Ιανουάριος – Φεβρουάριος 1980, Εκδόσεις Ομακοείο Αθηνών (Κληρονόμοι Νικολάου Α. Μαργιωρή). Επίσης βιβλίο Ν. Μαργιωρή «Δραβίδες οι Πρόγονοι των Ελλήνων».
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.