Δεν θα αναφερθώ στην αναγκαιότητα ή μη της μάσκας για την προφύλαξή μας απο τον covid19. Εκείνο που θα ήθελα να πω είναι πως η μη λεκτική επικοινωνία μπαίνει πλέον σε ένα νέο πλαίσιο. Η επικοινωνία και η αντανάκλαση συναισθήματος μέσω της γκριμάτσας, του χαμόγελου, της έκφρασης του προσώπου δυσκολεύει, προβληματίζει, δημιουργεί σύγχυση.
Δεν αντιλαμβάνομαι, δεν εκφράζω, δεν βλέπω, δεν βλέπεις, δεν νιώθω, ούτε εσύ θα νιώσεις.
Όχι, δεν γίνεται σκόπιμα, ο αυτοματισμός λειτουργεί και δρα αμφίπλευρα. Η φυσική απόσταση μεγαλώνει αφού ο τοίχος (βλέπε μάσκα) υποδηλώνει έναν φόβο, μια άρνηση συσχέτισης, μια εγκράτεια συναισθήματος.
Απλώνουμε το χέρι και κρατάμε απόσταση με τον απέναντί μας και όχι μόνο. Είναι και αυτή η απόσταση με την επιθυμία μας, με τη διάθεση για εξωστρέφεια για ουσιαστική επικοινωνία που στηρίζει, θρέφει, αναπτύσσει.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.