Είχα ακούσει ότι είναι υπέροχη και ότι ο γλύπτης θα ήταν από τους καλύτερους της εποχής του.
Είχα ακούσει και ότι διατηρεί ίχνη από τα χρώματα της, όπως το κόκκινο στα μαλλιά.
Αυτό που δεν περίμενα, όταν με λαχτάρα πήγαινα προς το σημείο που την εκθέτουν για πρώτη φορά στο μουσείο της Αμφίπολης, είναι το πόσο μεγάλη είναι!
Πραγματικά έμεινα άφωνος!
Αλλά και το πόσο εμβληματική, από τα πιο όμορφα γλυπτά που έχω δει. Ίσως έπρεπε να σταθώ δίπλα της να δείτε την διαφορά, αλλά ήθελα αυτή η φωτό να της ανήκει.
Τρείς άνθρωποι χρειάστηκαν να την σηκώσουν να την βάλλουν στην νέα της θέση.
Μπορείς να φανταστείς έστω και αν δεν έχεις δει τον τάφο, την είσοδο με τις δύο Σφίγγες που "ανοίγουν" τον τάφο σαν ένα μοναδικό προοίμιο, ακριβώς μετά το πρόπυλο που υπήρχε και που κάποια τμήματα του έχουν ταυτιστεί.
Μπορείς να τις φανταστείς να σε κοιτάνε με αυτό το βλέμμα που με τίποτα δεν φαντάζει αποτροπαϊκό αλλά κρύβει μια αυστηρότητα και μια γλυκύτητα μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.