Ερώτηση: Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον για τίποτα… μήπως θα έπρεπε να ασχοληθώ με κάποιο ωφέλιμο έργο;»

-Κρισναμούρτι: Αν πλήττετε, γιατί πλήττετε;

Τι είναι αυτό που ονομάζουμε «πλήξη¨;

Γιατί δεν ενδιαφέρεστε για τίποτα;

Θα πρέπει να υπάρχουν λόγοι και αιτίες που σας έκαναν αδιάφορο. Ίσως ο πόνος, διάφορες φυγές, πίστεις, ακατάπαυστη δράση να έκαναν το νου αδιάφορο και την καρδιά άκαμπτη…

Αλλά μπορούμε να βρούμε γιατί μέσα μας, ψυχολογικά, βρισκόμαστε σ’ αυτή την κατάσταση της απόλυτης πλήξης: έχουμε εξουθενωθεί συναισθηματικά και νοητικά, έχουμε δοκιμάσει τόσα πολλά πράγματα, τόσες πολλές απολαύσεις, τόσο πολλές διασκεδάσεις, τόσους πολλούς πειραματισμούς που καταντήσαμε νωθροί, βαριεστημένοι… έχουμε πάει από τη μια ικανοποίηση στην άλλη, από τον έναν ερεθισμό στον άλλο, μέχρι να φτάσουμε σ’ ένα σημείο όπου να έχουμε πραγματικά εξαντληθεί.

Τώρα: όταν το συνειδητοποιήσετε αυτό, μην πηγαίνετε πιο πέρα, ξεκουραστείτε για λίγο. Καθίστε ήσυχα. Αφήστε το νου να μαζέψει δυνάμεις μόνος του, μην τον πιέζετε.

Όπως το χώμα ανανεώνεται τον χειμώνα, έτσι και ο νους, όταν τον αφήνεις ήσυχο ανανεώνεται. Είναι όμως πολύ δύσκολο ν’ αφήσουμε το νου ήσυχο, να τον αφήσουμε, ύστερα απ΄όλα αυτά, να βρεθεί σε «αγρανάπαυση», γιατί ο ίδιος ο νους θέλει κάτι να κάνει όλη την ώρα…

Και όταν φτάσεις στο σημείο εκείνο όπου αφήνεσαι πραγματικά να είσαι αυτό που είσαι- βαριεστημένος, κακότροπος, σιχαμερός, ή ότι άλλο είσαι- τότε υπάρχει μια πιθανότητα να το αντιμετωπίσεις χωρίς να προσπαθήσεις να ξεφύγεις. Και τι συμβαίνει όταν αποδέχεσαι αυτό που είσαι; Αν αποδεχτούμε αυτό που είμαστε, τότε βλέπουμε ότι εκείνο που μας φόβιζε, αυτό που ονομάζουμε «πλήξη», αυτό που ονομάζουμε «απελπισία», αυτό που ονομάζουμε «φόβο» έχει υποστεί μια πλήρη αλλαγή. Υπάρχει μια πλήρης μεταμόρφωση εκείνου που φοβόμαστε.

Να γιατί είναι σημαντικό, όπως σας είπα, να κατανοήσουμε τη διαδικασία της σκέψης μας, τους τρόπους που ακολουθεί. Τη γνώση του εαυτού μας δεν μπορούμε να την αποκτήσουμε μέσα από κανέναν άλλον, μέσα από κανένα βιβλίο, από καμιά εξομολόγηση, καμιά ψυχιατρική βοήθεια ή ψυχανάλυση. Πρέπει να το ανακαλύψεις εσύ ο ίδιος, γιατί είναι η δική σου ζωή… πρέπει να έχεις επίγνωση της συμπεριφοράς στις σχέσεις σου, στις σχέσεις με τα πράγματα, τους ανθρώπους, τη φύση και τις ιδέες…

Μέσα σ’ αυτές τις σχέσεις, που είναι ο καθρέπτης, αρχίζουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας, χωρίς δικαιολόγηση ή επίκριση.

(Η ερώτηση έγινε στην 4η δημόσια ομιλία στο Οχάι, στην Καλιφόρνια, στις 24 Ιουλίου 1949).

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ

Η χαρά της ελευθερίας». Μετάφραση Νίκος Πιλάβιος,

Εκδόσεις Καστανιώτη

Ιωάννης Αυγουστάτος

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ