Η προσωπική μας θεραπεία δεν είναι θέμα των άλλων, αλλά εντελώς δικό μας...

To internet έχει γεμίσει από διάφορες κρίσεις (επικρίσεις κυρίως, ιδιαίτερα από χριστιανικές ομάδες), που αναφέρονται στην λανθασμένη άποψη που έχουν οι άνθρωποι, σχετικά με την Θεραπεία, παρασυρμένοι από την Νέα Εποχή…

Εντάξει, δεν έχουν και εντελώς άδικο…

Το άδικο είναι ότι τα βάζουν όλα σε ένα τσουβάλι, χωρίς καμία διάκριση, θεωρώντας ότι η θεραπεία αφορά μόνο το σώμα τους και τα υπόλοιπα είναι μόνο θέμα του θεού και άντε και του ψυχίατρου…

Ο ανισόρροπος ψυχικός κόσμος, η συναισθηματική ανεπάρκεια, η πνευματική στειρότητα, όλα είναι θέμα θεού… Και η εχθρικότητα, και η αλαζονεία, και η αδιαφορία, η έλλειψη κάθε αίσθησης καλοσύνης και αποδοχής, δεν είναι θέματα που αφορούν την Θεραπεία, κατά την άποψή τους, αφού ούτως ή άλλως ο κόσμος μας είναι διαμορφωμένος σαν ένοχος και εκ προοιμίου αμαρτωλός και όλα τούτα είναι τα αποτελέσματα αυτής της ενοχής…

Καλά είναι τα παραμύθια, αλλά όχι για ανθρώπους που εκτιμούν την Λογική

Διάβαζα και γέλαγα με τον απόλυτο ύφος της επίκρισής τους, περί δαιμόνων και ψευδοδασκάλων…
Όχι ότι έχουν και εντελώς άδικο… (όχι για τους δαίμονες, αλλά για τους ψευδοδάσκαλους και δεν έχουν καν την διακρίση να σκεφτούν ότι τούτοι ζουν μέσα σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και όχι μόνο στα αναφερόμενα στις νέες θεραπευτικές τεχνικές)

Μακρύς θα μπορούσε να είναι ο διάλογος, αλλά δεν οδηγεί πουθενά…

Η ασθένεια του κόσμου είναι τόσο βαθιά, όσο εκεί που αγγίζει τα όρια της Ψυχής μας…

Θεράπευσε τον Εαυτό σου, μου έλεγε ο Δάσκαλός μου, και ένα μέρος της ανθρωπότητας θα είναι θεραπευμένο...
Ποτέ δεν θα θεραπευτεί κανείς, περιμένοντας να θεραπευτούν οι άλλοι πρώτα...

Οι άλλοι να έχουν κατανόηση και να μας καταλαβαίνουν...
Οι άλλοι να μας αγαπάνε
Οι άλλοι να είναι ευγενικοί
Οι άλλοι να είναι καλόψυχοι
Οι άλλοι να μην παρεξηγούν τις προθέσεις μας
Οι άλλοι να είναι καλοπροαίρετοι
Οι άλλοι να είναι τρυφεροί
Οι άλλοι να είναι δοτικοί
Οι άλλοι να είναι ακέραιοι
Οι άλλοι να είναι εγκρατείς
Οι άλλοι να είναι δίκαιοι
Οι άλλοι να είναι ευσπλαχνικοί και να συγχωρούν
Οι άλλοι να μας εκτιμούν
Οι άλλοι να μην μας επικρίνουν

Από την άλλη, εμείς νομίζουμε ότι είμαστε όλα αυτά μαζί και μας χαλάνε την διάθεση οι άλλοι....

οι άλλοι, οι αιρετικοί, οι αλλόθρησκοι, οι κακοπροαίρετοι, οι αγενείς, οι εξωγήινοι, οι αλλοδαποί, οι καπνιστές, οι μίζεροι, οι θυμωμένοι, οι μάγκες, οι εξυπνάκηδες, οι ξερόλες, οι σωτήρες, (πόσα μπορούμε ακόμα να προσθέσουμε άραγε?)

Κανείς δεν μπορεί να φτιάξει τον συναισθηματικό κόσμο του άλλου, κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τα βιώματα του άλλου, κανείς δεν μπορεί να κάνει συνειδητό το ασυνείδητο του άλλου, αν δεν υπάρχει η διάθεση της συνειδητοποίησης...

Οι συμπεριφορές δεν αλλάζουν με οδηγίες χρήσεως... είναι πιο βαθύ το θέμα της θεραπείας, από το να πεις απλά "είμαι ένας καλός άνθρωπος" ή να πεις απλά "προσπαθώ να γίνω ένας καλός άνθρωπος"...

Χρειάζεται να θυμηθούμε πρώτα τι είναι ένας Άνθρωπος και μετά θα βρούμε και την άκρη με το "καλός" και το "κακός"...

Όσες οδηγίες και να μας δώσει η επιστήμη της αυτοβελτίωσης, θα είναι πάντα κανόνες που θα τους παραβαίνουμε, αν ο σκοπός μας δεν είναι βαθιά πνευματικός...
Αν ο σκοπός μας δεν είναι η επιστροφή μας στον Οίκο μας, πάντα ο οίκος μας θα είναι διαταραγμένος, όσες μετάνοιες και να κάνουμε...
Όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι μια αρχική ένδειξη, ότι κάτι δεν πάει καλά με τον Εαυτό μας... και ίσως του έχουμε φορτώσει περισσότερα "κακά" από όσο αντέχουμε και περισσότερα "καλά" από όσα είναι αλήθεια...

Η προσωπική μας θεραπεία δεν είναι θέμα των άλλων, αλλά εντελώς δικό μας... Αυτός που χαλάει την σχέση με τον Εαυτό μου, είμαι εγώ ο ίδιος...
Και αν έχω χαλάσει την πιο σημαντική μου σχέση, πως θα φτιάξω τις σχέσεις μου με τους άλλους? γίνεται? δεν γίνεται...

Τώρα όλα τα άλλα, τα ακούω βερεσέ…

Βάσω Νικολοπούλου

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ